علوم مراقبتی نظامی
سال:1393 | دوره:1 | شماره:1 |تعداد مقالات:8

مقدمه: زلزله خطر جدی برای زندگی مردم در سراسر دنیا محسوب می شود. از این رو آموزش اصول مقابله با زلزله، یک نیاز جدی و ضروری است. به همین منظور این پژوهش با هدف کلی بررسی تاثیر بسته های آموزشی دگرامدادی بر میزان آگاهی و نگرش همسران کارکنان نظامی در مواجهه با زلزله انجام شده است.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی که در سال 1392 انجام گردید، دو کوی سازمانی وابسته به ارتش که در دسترس بودند به طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند و تعداد 30 نفر از همسران کارکنان نظامی ساکن از هرکوی سازمانی وابسته به ارتش به طور تصادفی انتخاب شدند. آزمون اولیه از دو گروه با پرسشنامه پژوهشگرساخته آگاهی و نگرش به عمل آمد و سپس به گروه مداخله محتوای آموزشی (کتابچه و فیلم آموزشی) ارائه گردید، ولی برای گروه کنترل اقدامی صورت نگرفت. پس از دو هفته، پس آزمون در دو گروه گرفته شد. در انتها داده ها با استفاده از آزمون آماری پارامتریک در نرم افزار spss21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که نمرات قبل از مداخله در دو گروه آزمون و کنترل در دو حیطه دانش و نگرش اختلاف معنی داری نداشت ولی در نتایج پس از آزمون، نمرات حیطه دانش (17.60±2.52) در دو گروه اختلاف معنی دار آماری را نشان داد (p<0.001)، به طوری که میانگین نمرات دانش گروه مداخله به صورت معناداری از میانگین نمرات گروه کنترل بالاتر بود ولی در حیطه نگرش پس از مداخله، اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (p>0.05).بحث و نتیجه گیری: آموزش دگرامدادی می تواند سبب ارتقاء دانش افراد کمک کننده در بحران گردد اما برای تغییر نگرش آن ها باید از سایر روش های آموزشی استفاده نمود.

مقدمه: رسالت مراکز درمانی نظامی در مواجهه با مصدومین آلودگی هسته ای به دلیل ایجاد حجم بالای ضایعات و صدمات دو چندان می باشد. لذا هدف این مطالعه بررسی تاثیر اجرای کارگاه آموزشی بر عملکرد پرستاران در مواجهه با مصدومین جنگ های نوین می باشد.مواد و روش ها: این پژوهش از نوع نیمه تجربی قبل و بعد می باشد. تعداد 72 نفر از پرستاران بیمارستان های منتخب نظامی شهر تهران در سال 1392 به روش نمونه های در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. جهت گروه آزمون، کارگاه آموزشی در خصوص نحوه مواجهه با مصدومین آلودگی هسته ای اجرا شد. در حالی که برای گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. میزان تاثیر کارگاه آموزشی در دو مرحله (قبل و دو هفته پس از آموزش) با استفاده از فهرست وارسی پژوهشگرساخته ای حاوی 76 آیتم بررسی شد. روایی صوری و محتوایی فهرست وارسی توسط 10 نفر از اساتید و پایایی آن با استفاده از توافق نظر بین ارزیابان تعیین شد (r=0.9). همسانی درونی نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به دست آمد (a=0.9). داده ها با نرم افزارSPSS نسخه 21 و با استفاده از آزمون های اسپیرمن، تی مستقل و تی زوجی تحلیل شد. P<0.05 معنی دار نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین و انحراف معیار سطح عملکرد در مرحله قبل از آموزش در گروه آزمون و کنترل به ترتیب 1.6±1.42 و 1.33±1.49 و در دو هفته پس از آموزش به ترتیب 73.5±1.37 و 1.64±1.7 بود. آزمون آماری تی مستقل در مرحله پیش آزمون بین دو گروه در نمره عملکرد اختلاف معناداری را نشان نداد (P<0.05)، در حالی که در مرحله پس آزمون بین دو گروه اختلاف معنادار آماری وجود داشت (P<0.05). آزمون آماری تی زوجی در مرحله قبل و پس از مطالعه، در هر گروه (آزمون و کنترل) اختلاف معناداری را نشان داد (P<0.05).بحث و نتیجه گیری: نتایج حاکی از اثربخش بودن اجرای کارگاه آموزشی بود. لذا توصیه می گردد، دوره های آموزشی مورد نیاز به طور مداوم و مستمر به صورت (علمی و عملی) تکرار گردند.

مقدمه: سنجش سطوح رضایت مندی اعضای خانواده بیماران بستری یکی از اجزای اندازه گیری کیفیت مراقبت از بیماران است و موجب تحلیل وضع موجود خواهد شد. این مطالعه با هدف اندازه گیری رضایت مندی اعضای خانواده بیماران بزرگسال بستری در بخش های مراقبت ویژه طراحی شد.مواد و روش ها: مقاله حاضر، حاصل یک مطالعه توصیفی در بخش های مراقبت ویژه در 5 بیمارستان منتخب نظامی شهر تهران است. نمونه گیری در 360 نفر از اعضای خانواده بیماران بستری در بخش های ویژه به روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. ابزار مورد استفاده نسخه فارسی 30 گویه ای پرسشنامه رضایت مندی اعضای خانواده بیماران بزرگسال بستری در بخش های مراقبت ویژه با سه زیرمقیاس رضایت از عملکرد کارکنان درمانی، راحتی و تصمیم گیری بود. برای توصیف داده ها از میانگین، انحراف معیار، واریانس و درصد فراوانی توسط نرم افزار spss نسخه 16 استفاده شد.یافته ها: میانگین سنی افراد شرکت کننده 36.13±10.76 بدست آمد. میزان پاسخ دهی به پرسشنامه %82 تعیین شد. بیشترین رضایت مندی به ترتیب مربوط به «زمان کافی برای فکر کردن در مورد اطلاعات ارائه شده در مورد مشارکت در تصمیم گیری برای بیمار» با کسب میانگین و انحراف معیار 69.66±46.06، «رضایت مندی کلی از تجربه در بخش های مراقبت ویژه» (62.75±22.29)، و کمترین رضایت مندی به ترتیب مربوط به «میزان مشارکت در روند تصمیم گیری» (41.75±30.88)، «مشارکت در روند مراقبت از بیمار» (42.91±30.83) تعیین شد. رضایت مندی کلی با پرسش در سه گویه تعیین شد، امتیازات این گویه ها به ترتیب 62.75±22.29، 57.58±24.16، 53.83±24.49 به دست آمد.بحث و نتیجه گیری: رضایت مندی خانواده یکی از ابزارهای مهم بررسی کیفیت مراقبت در بخش های مراقبت ویژه است. کمترین امتیاز رضایت مندی مربوط به مشارکت در روند مراقبت از بیمار و میزان مشارکت در روند تصمیم گیری بود که بیانگر لزوم مداخلات مناسب به منظور ارتقای کیفیت خدمات در این بخش ها می باشد.

مقدمه: بلایا اختلالات بوم شناختی یا وضعیت های اضطراری می باشند که بیشتر از توان سازمان ها و ارگان ها بوده و درنتیجه منجر به خسارات مالی و جانی فراوانی می گردند بیمارستان ها به عنوان مهم ترین موسسات درمانی باید قبل از وقوع حوادث از آمادگی لازم و کافی برخوردار باشند تا بتوانند به هنگام رویارویی با بحران ها، پاسخ گویی سریع حادثه را تضمین نمایند. بر این اساس تحقیقی به منظور بررسی میزان آمادگی در مقابله با حوادث غیرمترقبه در یکی از بیمارستان های منتخب تهران انجام شده است.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که در بیمارستان منتخبی در شهر تهران انجام گرفت. بدین منظور میزان آمادگی بیمارستان در 10 حیطه توسط چک لیست مشاهده ای 210 سوالی که در مطالعه ای قبلا ساخته و روایی محتوایی و صوری و پایایی آن سنجیده شده است مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: میزان آمادگی بیمارستان مورد پژوهش در واحد ترافیک با کسب نمره 33.3 درصد در رده ضعیف و واحدهای پذیرش، ارتباط، آموزش و انتقال تخلیه به ترتیب با میانگین 41.7، 50، 41.2، 46.7 درصد در سطح متوسط ارزیابی گردید و بقیه قسمت ها شامل بخش های اورژانس، امنیت، پشتیبانی، نیروی انسانی و مدیریت به ترتیب دارای میانگین 66.7، 64.7، 64.3، 61.9 و 68.2 درصد بوده که در حد خوب ارزیابی شدند.بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده در این پژوهش مشخص گردید که میزان آمادگی بیمارستان در سطح متوسط است با این وجود به دلیل اهمیت نقش بیمارستان ها در بحران به نظر می رسد اهتمام بیشتر مدیران و مسوولان را در جهت آموزش و برنامه ریزی به منظور افزایش میزان آمادگی در زمان بحران طلب می کند.

مقدمه: پرستاران به میزان زیادی در معرض خطر ابتلا به کمردرد قرار دارند. این مقاله با هدف تعیین میزان شیوع دردهای ستون فقرات و عوامل مرتبط به آن در پرستاران شاغل در بیمارستان های آجا واقع در شهر تهران انجام گردید.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بوده و به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای بر روی 420 پرستار شاغل در 6 بیمارستان آجا واقع در شهر تهران صورت پذیرفت. به این منظور از پرسشنامه بین المللی سنجش شیوع کمردرد نوردیک، استفاده شد و داده ها با کمک نرم افزار SPSS نسخه 21 و روش های آماری توصیفی تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: در این پژوهش مشخص شد 56.4 درصد پرستاران علاوه بر شغل پرستاری، دارای شغل دوم غیر از پرستاری بوده و 77.9 درصد ایشان تقریبا بعد از یکسال از شروع کار پرستاری، دچار کمردرد شده اند، 87.9 درصد پرستاران علت کمردرد خود را بلند کردن و جابجایی بیماران و اجسام سنگین یا هل دادن و کشیدن وسایل در محل کار خود عنوان کردند، شیوع دردهای قسمت فوقانی ستون فقرات (گردن و شانه) در بین نمونه ها 50.7 درصد و شیوع دردهای قسمت تحتانی ستون فقرات (کمر) در بین خانم ها 92.1 درصد بود. 65 درصد به دنبال این دردها دچار کاهش فعالیت شغلی شده بودند، 77.4 درصد از گروه پرستاران چاق دارای دردهای ستون فقرات بوده و همچنین 22.6 درصد افرادی که وزن طبیعی داشتند نیز مبتلا به درد در این ناحیه بودند ولی تفاوت آماری معنی دار بین شاخص BMI و کمردرد دیده نشد. بین وجود درد این نواحی در گروه های مختلف بر اساس جنس (p=0.02)، نوع بخش متغیرهای سن (p=0.01)، (p=0.005)، وضعیت تاهل (p=0.002) و سابقه کار (p=0.01) تفاوت آماری معنی دار مشاهده گردید.بحث و نتیجه گیری: شیوع دردهای ستون فقرات در بین پرستاران، بالا می باشد و لزوم برنامه ریزی مناسب برای کاهش بروز درد، به صورت برگزاری آموزش های ضمن خدمت در مورد بهداشت ستون فقرات و تامین امکانات و تجهیزات لازم جهت کاهش فشار کاری برای پرستاران را می طلبد.

مقدمه: امروزه خطرات ناشی از پرتوهای یون ساز از جمله عوارض انسانی آن، بر هیچ کس پوشیده نیست و با توجه به بالا بودن آمار حوادث و بلایا در ایران چگونگی مدیریت آن امر بسیار مهمی به شمار می رود. در این میان داشتن کادر بهداشتی درمانی مجرب و کارآمد، ضروری و اجتناب ناپذیر است. هدف از ارائه این مقاله آشنا کردن جامعه پرستاران با حوادث پرتویی و نحوه مقابله با آن در بحران ها می باشد.مواد و روش ها: این مقاله مروری بوده و اطلاعات مربوط به آن از طریق جستجو در منابع اینترنتی از جمله Pubmed)،(Elsevier  و منابع مختلف چاپی و کتابخانه ای با کلید واژه (حوادث پرتویی، اداره مصدومین پرتویی و پرستار) در سال های (1381- 1393) 2002- 2014 کسب شده است.یافته ها: عدم آگاهی پرسنل بهداشت و درمان از پروتکل های درمانی در زمان وقوع بلایا منجر به کارآمد نبودن خدمات سلامتی و ناهماهنگی در مواقع بحران می شود. علیرغم اهمیت درمان مصدومین پرتویی و این حقیقت که مواد رادیو اکتیو و پرتوهای یونیزان بخشی از زندگی مدرن محسوب می شوند، متاسفانه در برنامه های آموزش رشته های مختلف پزشکی از جمله پرستاری، توجه کافی به این امر مبذول نگردیده است. آموزش دانشجویان گروه پزشکی به خصوص پرستاری به عنوان بزرگترین گروه ارائه کننده مراقبت به جهت آمادگی در پاسخ به حوادث و بحران ها یک ضرورت است.بحث و نتیجه گیری: آمادگی پرستاران برای مقابله با بحران موجب توانمندسازی آنان در پاسخ به بحران می گردد. هم اکنون نیاز به کسب و ارتقای آمادگی در بخش های اورژانس بیمارستان ها، برای پاسخگویی پزشکی به مصدومین پرتویی در بسیاری از کشورهای پیشرفته و توسعه یافته مورد توجه جدی قرار گرفته است. گنجاندن مباحث مربوط به این مساله در برنامه درسی دانشجویان کارشناس پرستاری و نیز برنامه ریزی برای آموزش مداوم پرسنل پرستاری امری ضروری به نظر می رسد و توجه هر چه بیشتر مسوولان به این مقوله را می طلبد.

مقدمه: مدیران موفق افرادی هستند که از تمام جزئیات سازمان یا موسسه تحت امر خود آگاهی همه جانبه داشته باشند تا بتوانند بر اساس یک برنامه ریزی درست و پیش بینانه در مواقع خطر، قدرت تصمیم گیری و اعمال نفوذ داشته باشند. در غیر این صورت اداره چنین وضعیتی و مقابله با خطرات احتمالی، تبدیل به امری دشوار خواهد شد.مواد و روش ها: این مطالعه مروری بوده که با جستجو در منابع کتابخانه ای، اینترنت، پایان نامه ها و مقالات (1994 تا 2011) انجام شده است.یافته ها: محیط های بهداشتی و درمانی به طور خاص در معرض بروز انواع ریسک می باشند. مدیریت ریسک زمینه ساز تضمین کیفیت مراقبت های پرستاری است و سبب رفع مشکلات عدم تطابق عملکرد پرستاران با استانداردهای مراقبتی در پرستاری خواهد شد. اجرای مدیریت ریسک محیط امنی را برای بیماران، مددجویان و کارکنان به وجود می آورد، که رسالت بزرگ حرفه پرستاری است.بحث و نتیجه گیری: آموزش مدیریت ریسک به مدیران پرستاری و پرستاران بالین در قالب آموزش های حین خدمت، راهکاری است اجرایی و اثربخش، که نقش مهمی در کاهش سهل انگاری ها و سوء عملکردهای مراقبتی خواهد داشت.

مقدمه: در حال حاضر، نظام مراقبت بهداشتی، درمانی وارد عصر پاسخگویی شده و با تغییرات سریعی که در این نظام رخ می دهد پاسخگویی حرفه ای، از اهمیت بالایی برخوردار گردیده. پاسخگویی عبارت است از، وضعیت جوابگو بودن فرد در برابر دیگران در قبال کارهای انجام شده.مواد و روش ها: این مقاله از نوع مروری بوده و در تدوین آن، از جستجوی کتابخانه ای و اینترنتی در پایگاه های اطلاعاتی google, yahoo magiran, sid, iranmedex، استفاده شده است.یافته ها: مراقبت های پرستاری، یکی از مهم ترین جنبه های موجود در کار بالینی است. مراقبت اساس عملکرد پرستاری است و کیفیت مراقبت و جلب رضایت مراقبت شوندگان از اهداف آن محسوب می شود. پرستاران شالوده اصلی فرآیند بهبود کیفیت مراقبت ها هستند؛ بنابراین عملکرد شان در پیشبرد اهداف سازمانی بسیار ثمربخش است و مسوولیت پذیری پرستاران نقش مهمی در تحقق رسالت نظام سلامت ایفا می کند.بحث و نتیجه گیری: پرستاران، یکی از بزرگ ترین گروه های ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی، درمانی اند و بیماران نیز تماس بیشتری با پرستاران در قیاس با سایر کارکنان ارائه دهنده مراقبت دارند. لذا برای عرضه خدمات پرستاری با کیفیت و بهبودی بیماران، نیاز است که استانداردهای عملکرد پرستاری در نظر گرفته شود که از جمله این استانداردها، مسوولیت پذیری (اخلاق حرفه ای و انسانی)، وجدان کاری و پاسخگویی است.