مقاله پژوهشیمقدمه: عقرب گزیدگی، یکی از موضوعات ناخوشایند مردم می باشد. در شهرستان شوش امکان زیست مناسبی برای عقرب ها وجود دارد. پژوهش حاضر در خصوص پایش میزان عقرب گزیدگی در شهرستان شوش به منظور ارائه ی مستندات برای تصمیم گیرندگان نظام سلامت انجام شد.روش ها: در یک مطالعه ی مقطعی، تمامی پرونده های موارد عقرب گزیدگی که از ابتدای فروردین ماه تا پایان شهریورماه سال 1398 جهت درمان به مراکز درمانی شهرستان شوش مراجعه کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. داده های حاصل از میزان عقرب گزیدگی برحسب جنسیت، گروه های سنی، ماه های سال، نوع منطقه (شهری یا روستایی) و عضو در معرض نیش عقرب طبقه بندی و با استفاده از آزمون آماری Wilcoxon، تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میزان عقرب گزیدگی در میان زنان (50/3 درصد) بیشتر از مردان (49/7 درصد) بود. بیشترین و کمترین میزان عقرب گزیدگی به ترتیب در گروه های سنی زیر 15 سال (30/4 درصد) و بالای 65 سال (1/5 درصد) و ماه های شهریور (23/6 درصد) و فروردین (6/9 درصد) مشاهده شد. میزان عقرب گزیدگی در مناطق روستایی (79/7 درصد) بیشتر از مناطق شهری (20/3 درصد) بود. دست ها (43/2 درصد) نسبت به پاها (32/2 درصد) و سر و تنه (24/6 درصد) بیشتر در معرض نیش عقرب قرار گرفته بودند. آزمون Wilcoxon اختلاف معنی داری بین میزان عقرب گزیدگی برحسب جنسیت، گروه های سنی، نوع منطقه ی شهری یا روستایی و عضو در معرض نیش نشان نداد. اما اختلاف معنی داری بین میزان عقرب گزیدگی برحسب ماه های سال نشان داد.نتیجه گیری: روند میزان عقرب گزیدگی به تدریج از فروردین ماه تا شهریورماه افزایش یافته و در شهریورماه به حداکثر رسید. همچنین روند میزان عقرب گزیدگی از حداکثر اوج خود در گروه سنی زیر 15 سال، به تدریج با افزایش سن به حداقل خود در گروه سنی بالای 65 سال رسید.