مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1402 | دوره:41 | شماره:721 |تعداد مقالات:3

مقاله پژوهشیمقدمه: انتقال خون و فرآورده های خونی یکی از اقدامات درمانی است که امروزه جایگاه ویژه ای در درمان و نجات جان بیماران دارد. با این حال ممکن است به دلیل عوارض جانبی ناخواسته ی ایجاد شده بر اثر انتقال خون و فرآورده های خونی، منجر به آسیب بیماران و تحمیل هزینه های قابل توجه به بیماران و سیستم مراقبت های بهداشتی و درمانی شودروش ها: این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی مقطعی، داده های مربوط به عوارض ناخواسته انتقال خون از قبیل: زمان بروز علائم، نوع علایم ایجاد شده، شدت علائم، واکنش همولیتیک و یا نوع عارضه، در میان 55839 بیمار بستری در بیمارستان الزهرا(س) اصفهان که طی سال های 1400-1399، خون و یا فرآورده های خونی دریافت کرده بودند، جمع آوری و بررسی شد و نتایج حاصله با استانداردهای جهانی (American Association Blood Bank) AABB مقایسه گردید.یافته ها: تعداد کل بیمارانی که به دنبال دریافت خون و فرآورده های خونی دچار عارضه شده اند، 48 بیمار است که 32 بیمار (62/7 درصد) زن و 16 بیمار (33/3 درصد) مرد می باشند. میانگین سنی بیماران 18/68 ± 59/70 است. واکنش آلژیک با 26 مورد (54/16 درصد) و (Febrile Non-Hemolytic Transfusion Reaction) FNHTR با 17 مورد (35/4 درصد) شایع ترین واکنش های یافت شده هستند.نتیجه گیری: واکنش آلرژیک و FNHTR شایع ترین عوارض به دنبال دریافت خون و فرآورده های خونی هستند. میزان بروز این عوارض در این مطالعه نسبت به آمار اعلام شده توسط AABB کمتر می باشد. شایع ترین علایم بالینی تظاهر یافته در بیماران لرز، کهیر، خارش، بی قراری و تب می باشد.

گزارش موردمقدمه: آرتریوپاتی اتوزومال غالب مغزی با انفارکتوس ساب کورتیکال و لوکوآنسفالوپاتی (CADASIL)، یک اختلال عروقی ژنتیکی است که از نظر بالینی با میگرن، حملات ایسکمیک گذرا (Transient ischemic attacks) TIA و نقص های شناختی مشخص می شود و در اثر جهش در ژن NOTCH3 ایجاد می گردد.گزارش مورد: مورد ارائه شده، بیماری با تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (Magnetic resonance imaging) MRI و یافته های بالینی آتیپک می باشد که برای چندین سال به اشتباه مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس (Multiple sclerosis) MS تشخیص داده شده بود، بیمار به دلیل نقایص عصبی مکرر به سرویس ما ارجاع داده شد. بررسی های MRI و تجزیه و تحلیل ژنی برای ایشان انجام گردید. MRI، هایپراینتنسیتی گسترده ای را در T2 و (Fluid-attenuated inversion recovery) FLAIR و خون ریزی های کوچک متعدد در تصویربرداری با حساسیت مغناطیسی (Susceptibility-weighted imaging) SWI در ناحیه ی اطراف بطن، کپسول خارجی و لوب تمپورال قدامی نشان داده است. تشخیص CADASIL با تجزیه و تحلیل ژنتیکی ژن NOTCH3 تأیید شد. پس از تأیید CADASIL، درمان های مرتبط با MS خاتمه یافت.نتیجه گیری: مورد ارائه شده، اهمیت ارزیابی دقیق یافته های بالینی و تصویربرداری عصبی در بیماران مشکوک به MS را برجسته می کند و بر اهمیت CADASIL به عنوان یک تشخیص افتراقی نادیده گرفته شده، تأکید می نماید.

مقاله مروریمقدمه: هدف از مطالعه ی حاضر، مقایسه ی اثر تمرینات تناوبی با شدت بالا (High-intensity interval training) HIIT و تمرینات تداومی با شدت متوسط (Moderate-intensity continuous training) MICT بر ترکیب بدن در بزرگسالان دارای اضافه وزن و چاق بود.روش ها: جستجوی سیستماتیک مقالات انگلیسی و فارسی منتشر شده از پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Web of Science، SID و Magiran تا نوامبر سال 2022 انجام شد. فراتحلیل برای مقایسه ی اثر HIIT و MICT بر ترکیب بدن در بزرگسالان دارای اضافه وزن و چاق انجام شد. تفاوت میانگین وزنی (Weighted mean difference) WMD و فاصله ی اطمینان 95 درصد (CI) با استفاده از مدل اثر ثابت محاسبه شد. همچنین، جهت تعیین ناهمگونی از آزمون I2 و برای سوگیری انتشار از آزمون فونل پلات و تست Egger استفاده شد.یافته ها: نتایج 36 مطالعه با 1096 آزمودنی نشان داد که HIIT سبب تغییر معنی دار وزن بدن ]0/3 = P، (0/47- الی 1/23) 0/37 = WMD]، درصد چربی بدن ]0/2 = =، (0/19- الی 0/83) 0/31 = WMD] و توده ی چربی بدن ]0/2 = P، (1/12- الی 0/24) 0/43- = WMD] نسبت به MICT در بزرگسالان دارای اضافه وزن و چاق نمی شود. اما HIIT سبب افزایش معنی دار توده ی عضلانی بدن ]0/03 = P، (0/07 الی 1/58) 0/82 = WMD] نسبت به MICT در بزرگسالان دارای اضافه وزن و چاق می شود.نتیجه گیری: نتایج مطالعه ی حاضر نشان داد که HIIT فواید مشابهی با MICT بر ترکیب بدن دارد، اگرچه HIIT یک روش تمرینی با زمان کارآمد است. با این حال، هیچ کدام از HIIT و MICT کوتاه مدت سبب کاهش معنی دار بالینی بر چربی بدن نمی شود. HIIT در مقایسه با MICT منجر به افزایش توده ی عضلانی بدن در بزرگسالان چاق می شود.