مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1402 | دوره:41 | شماره:734 |تعداد مقالات:3

مقاله پژوهشیمقدمه: اگرچه تمرین ورزشی به عنوان یک عامل مؤثر در حفظ و بهبود استحکام استخوان شناخته شده است؛ اما مشخص نیست که آثار آن بر سلول های استخوان ساز و استخوان خوار رده های سنی مختلف یکسان باشد. بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین مقاومتی- استقامتی بر تعداد سلول های استئوسیت، استئوبلاست و استئوکلاست بافت استخوان فمور در موش های نر با سنین مختلف بود.روش ها: در مطالعه ی حاضر، 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در سه گروه سنی 2 هفته ای، 6 هفته ای و96 هفته ای به صورت تصادفی در 2 گروه 5 تایی تمرین و شاهد قرار گرفتند. تمرینات مقاومتی- استقامتی برای 6 جلسه تمرین در هفته به مدت 6 هفته اجرا شد. موش ها تحت گاز دی اکسید کربن قربانی شدند. جهت بررسی میکروسکوپی بافتی از رنگ آمیزی به روش H&E استفاده شد.یافته ها: نتایج آنالیز واریانس یک طرفه با آزمون تعقیبی Tukey نشان داد، مقادیر بالاتر سلول های استئوبلاست و استئوسیت و مقادیر پایین تر سلول های استئوکلاست موش های تمرین کرده در هر سه رده ی سنی در مقایسه با گروه شاهد خودشان، معنی دار بود. مقایسه ی گروه های تمرین با یکدیگر نشان داد، تعداد استئوبلاست ها در گروه های کودک و بالغ، تعداد استئوسیت ها در گروه بالغ و تعداد استئوکلاست ها در گروه های بالغ و سالمند بالاتر بود.نتیجه گیری: نتایج نشان داد تمرین مقاومتی- استقامتی منجر به افزایش سلول های استخوان ساز و کاهش سلول های استخوان خوار شد. هرچند آثار ورزش بر استخوان سازی در رده های سنی پایین تر بیشتر از دوران سالمندی بود. با این وجود ممانعت ورزش از روند استخوان خواری در سنین بالاتر خصوصاً دوره ی سالمندی مشهود بود.

مقاله پژوهشیمقدمه: یکی از بیماری التهابی مزمن سیستم عصبی مرکزی، مالتیپل اسکلروزیس (Multiple sclerosis) MS است. بتائین دارای قابلیت اثرات ضد التهابی و محافظت عصبی است. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی اثر بتائین بر تغییرات بافتی مخچه و فعالیت های حرکتی در مدل تجربی MS انجام شد.روش ها: در این مطالعه ی تجربی، 20 سر رت نر بالغ 12 هفته ای به گروه های شاهد، Ms، +Ms بتائین و بتائین تقسیم شدند. برای ایجاد مدل MS، حیوانات به مدت 12 هفته با غذای حاوی کوپریزون 0/5 درصد تغذیه شدند. برای درمان بتائین با دوز 1 درصد در آب آشامیدنی به مدت 6 هفته انتهایی داده شد. در پایان دوره، به منظور سنجش تعادل و هماهنگی حرکتی تست های روتارود، میدان باز و تست توری معکوس انجام و همچنین مخچه حیوانات از نظر تغییرات بافت شناسی مورد مطالعه قرار گرفت.یافته ها: فعالیت های حرکتی و حفظ تعادل در گروه MS نسبت به گروه شاهد کاهش شدیدی نشان داد در حالیکه درمان با بتایین سبب بهبود این علائم شد. در بررسی های بافت شناسی، تغییرات بافتی در سلول های پورکینژ از جمله کاهش تعداد، متراکم و پیکنوز شدن هسته، کاهش قطر جسم سلولی و هسته این سلول ها در گروه MS دیده شد. در حالیکه گروه MS دریافت کننده بتائین تغییرات به شکل واضحی بهبود یافته بود و سلول های پورکینژ توانسته بودند تعداد و شکل خود را حفظ کنند.نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه ی حاضر، بتائین می تواند به عنوان یک بیومولکول مؤثر در روند ترمیم بافتی و بهبود رفتارهای حرکتی در بیماران مبتلا به MS در نظر گرفته شود.

مقاله پژوهشیمقدمه: پاندمی کووید-19، چالش بزرگی برای نظام های آموزشی بود. هدف از اجرای این مطالعه، ارزیابی سطح آمادگی جامعه ی دانشگاهی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان برای بازگشایی مجدد حین همه گیری کووید-19 به عنوان یک مداخله ی مبتنی بر جامعه بود.روش ها: در مطالعه ی توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی در سال 1401-1400، مقدار آمادگی مدیران، اساتید، دانشجویان و کارمندان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با استفاده از مدل آمادگی جامعه (Community readiness model) CRM ارزیابی شد. برای جمع آوری داده ها از ابزار آمادگی جامعه ی نیمه ساختاریافته (Community readiness tool) CRT استفاده شد. نمره ی آمادگی کل، میانگین امتیاز 5 حیطه ی پرسش نامه است. برای تعیین تفاوت میانگین نمرات مقاطع و ارزیابی اثرات عوامل مداخله گر از آزمون t استاندارد، ANOVA و ANCOVA استفاده شد.یافته ها: مصاحبه از 28 نفر از مطلعین آگاه در 4 بخش جامعه ی دانشگاهی انجام شد. نمره ی نهایی آمادگی جامعه 2/9 ±  6/03، معادل مرحله ی آغازین در مدلCRM  بود. از بین 5 حیطه ی بررسی شده در پرسش نامه، آگاهی دانشجویان از جو دانشگاه، بالاترین نمره 2/69 ± 7/14 و حیطه ی منابع مالی با نمره ی 2/94 ± 4/82 کمترین نمره را اخذ کردند. اختلافی معنی دار در نمرات بخش دانشجویی با سایر بخش ها (0/05 > P) مشاهده شد.نتیجه گیری: برای دستیابی به نتایج مورد انتظار در اجرای هر مداخله ی مبتنی بر جامعه، تحلیل نظرات ذینفعان و اتخاذ راهبردهای مربوطه ضروری می باشد.