سلامت و مراقبت
سال:1403 | دوره:26 | شماره:1 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: خوردن هیجانی برای سلامتی آسیب زا بوده و در افراد چاق، بویژه زنان چاق شیوع بالایی دارد. بنابراین شناخت عوامل ایجاد کننده آن، اهمیت دارد. هدف این پژوهش، تبیین تجارب زیسته زنان جوان چاق درباره عوامل روان شناختی شکل دهنده خوردن هیجانی بود. روش کار: یک مطالعه کیفی با رویکرد پدیدارشناسی هرمنوتیک اجرا شد. از روش نمونه گیری هدفمند برای انتخاب 17 زن جوان که تجربه خوردن هیجانی و شـــاخص توده بدنی30 و بالاتر داشتند، استفاده شد. روش دیکلمن و هـــــمکاران برای تحلیل داده های گردآوری شده از طریق مصاحبه های نیمه ساختارمند، فردی و چهره به چهره، به کار گرفته شد. یافته ها: در رابطه با عوامل روانشناختی مرتبط با رفتار خوردن هیجانی، مضمون «مشکلات روان شناختی» شناسایی شد. این مضمون از ترکیب 6 زیرمضمون شامل؛ «دلبستگی ناایمن»، «محرومیت عاطفی»، «کمبود خود شفقتی»، «نشخوار افکار منفی»، «مقاومت روانی در ساختار انگیزشی» و «انعطاف ناپذیری روانشناختی در ملاحظات اخلاقی مذهبی» تشکیل شده است. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد؛ عوامل روان شناختی متعددی در شکل گیری رفتار خوردن هیجانی زنان نقش دارند. این عوامل با هم مرتبط بوده و برخی از آنها منشأ و علت زیربنایی عوامل دیگر هستند. به عبارتی؛ این عوامل در ارتباط با هم، موجب شکلگیری و تداوم رفتار خوردن هیجانی می شوند. نتایج این مطالعه میتواند بینشی عمیق برای طرح ریزی مداخلات پیشگیرانه و درمانی مؤثر برای پُرخوری هیجانی و مدیریت وزن در زنان، فراهم نماید.

زمینه و هدف: همه گیری کووید-19 چالش ها و عوامل استرس زای بی سابقه ای را بر جمعیت سراسر جهان ایجاد کرده است. پژوهش پیش رو با هدف تعیین الگوی روابط ساختاری پیش بینی استرس کووید-19 بر اساس خودکنترلی با نقش میانجیگری حمایت اجتماعی درک شده در دانش آموزان انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر، توصیفی-همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. از بین کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر اردبیل در سال 1399، تعداد 250 نفر به شیوه نمونه­ گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع ­­آوری داده ­ها از پرسشنامه­ های استرس کرونا، حمایت اجتماعی درک شده و خودکنترلی استفاده شد. داده ­ها با استفاده از آزمون­های ضریب همبستگی پیرسون و مدل­یابی معادلات ساختاری و نرم افزارهای SPSS-25 و 8Lisrel-8. تجزیه وتحلیل شدند. یافته ­ها: نتایج نشان داد که استرس کرونا با خودکنترلی (0/70-r=؛ 0/001>p) و حمایت اجتماعی درک شده (0/73-r =؛ 0/001 >p) ارتباط منفی و معناداری داشت. همچنین بین حمایت اجتماعی درک شده و خودکنترلی (0/72 r=؛ 0/001>p) ارتباط مثبت و معناداری دیده شد. مدل بر اساس شاخص­های برازش، کفایت مناسبی داشت. بر اساس یافته ها، خودکنترلی هم به صورت مستقیم و هم غیرمستقیم با میانجیگری حمایت اجتماعی درک شده بر استرس کرونا تأثیر داشت. نتیجه ­گیری: نتایج نشان داد که خودکنترلی به همراه حمایت اجتماعی درک شده می ­تواند نقش مهمی در استرس کرونا داشته باشد؛ بنابراین یافته های این پژوهش می تواند ارائه مداخلات روان شناختی دقیق تر توسط بخش های آموزشی را تسهیل کند.

زمینه و هدف: مراقبت پرستاری با کیفیت می تواند تاثیر بسزایی در روند بهبودی و پیشگیری از عوارض بیماری ها داشته باشد. از طرفی، حمایت سازمانی می تواند یکی از عوامل تاثیرگذار بر کیفیت مراقبت های پرستاری باشد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط حمایت سازمانی ادراک شده و کیفیت مراقبت های پرستاری در همه گیری کووید-19 انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی همبستگی در سال 1400 با مشارکت 384 نفر از پرستاران بخش های مختلف بیمارستان های آموزشی درمانی شهرهای اردبیل و خلخال انجام گرفت. نمونه ها با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری داده ها شامل فرم مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه حمایت سازمانی ادراک شده آیزنبرگر و پرسشنامه کیفیت مراقبت های پرستاری کوال پکس بود. تحلیل آماری داده ها با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه، تی مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه در نرم افزار آماری SPSS-20 انجام شد. یافته ها: میانگین نمرات حمایت سازمانی ادراک شده، 4/7 ± 21/75 و کیفیت مراقبت های پرستاری،17/56± 240/45 بود. بین حمایت سازمانی ادراک شده و کیفیت مراقبت های پرستاری، ارتباط مثبت و معنی دار مشاهده شد ( 0/05 < p 0/45r=). همچنین، دو متغیر سن و میزان تحصیلات با کیفیت مراقبت های پرستاری ارتباط مثبت و معنی داری داشتند (0/05

زمینه و هدف: کروناویروس علاوه بر علائم جسمانی، موجب بروز علائم روانی شده و بهزیستی روان­شناختی را کاهش می ­دهد. هدف از پژوهش حاضر، پیش­بینی بهزیستی روان­شناختی بر اساس حمایت اجتماعی و کارکرد خانواده در بهبودیافتگان بیماری کووید- 19 بود. روش کار: این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی بود که در سال 1402 روی 350 نفر از بهبودیافتـگان بیماری کووید- 19 بستری در بیمارستان امام رضا (ع) شهر بندرعباس انجام شد. نمونه ها به شیوه نمونه­ گیری در دسترس انتخاب و پرسشنامه های بهزیستی روان­شناختی ریف، حمایت اجتماعی واکس و کارکرد خانواده اپشتاین را تکمیل کردند. به ­منظور تجزیه و تحلیل داده ­ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به­ گام در نرم افزار SPSS-24 استفاده شد. یافته­ ها: نتایج نشان داد که حمایت اجتماعی و کارکرد خانواده قادر به پیش­بینی بهزیستی روان­شناختی در بهبودیافتگان بیماری کووید- 19 بودند (0/001>p). براساس نتایج آزمون رگرسیون، حمایت اجتماعی به میزان 0/381 و کارکرد خانواده به میزان 0/478 توانستند به ­طور مستقیم بهزیستی روان­شناختی را در بهبودیافتگان کووید- 19 پیش ­بینی کنند (0/05>p). نتیجه ­گیری: با توجه به یافته­ های مطالعه، روانشناسان و مشاوران لازم است هنگام مشاوره به بهبودیافتگان کووید- 19، عوامل موثر بر بهزیستی روانشناختی مانند حمایت اجتماعی و کارکرد خانواده را شناسایی نموده و از این طریق مشکلات روانی آن­ها را کاهش دهند.

­زمینه و هدف: بهبود وضعیت روان شناختی پرستاران دارای تجربه­ سوگ ناشی از بیماری کووید- 19 ضروری می باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نگرانی مرضی و اضطراب مرگ در پرستاران دارای تجربه سوگ پیچیده ناشی از بیماری کووید- 19 انجام گرفت. روش ­کار: پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه تجربی با طرح قبل- بعد و با گروه کنترل بود. جامعه آماری، کلیۀ پرستاران دارای تجربه سوگ پیچیده ناشی از کووید- 19 شهر قم بودند. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، تعداد 40 نفر از پرستارانی که نمره بالای 45 در آزمون نگرانی مرضی پن استت (PSWQ) و نمره 7 و بالاتر را در پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر (DAQ) کسب کرده بودند، انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر کدام 20 نفر) جایگزین شدند. سپس گروه آزمایش، 8 جلسه 120 دقیقه ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کردند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بنفرونی در نرم افزار SPSS-25 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در مراحل مختلف ارزیابی بر نگرانی مرضی و اضطراب مرگ پرستاران، تاثیر معناداری داشت (0/001> p). همچنین، نتایج آزمون تعقیبی بنفرونی نشان داد که تغییر نمره نگرانی مرضی و اضطراب مرگ که در مرحله پس آزمون اتفاق افتاده بود، در مرحله پیگیری نیز حفظ شده بود (0/05< p). نتیجه گیری: با توجه به اثربخش بودن درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می توان از این رویکرد درمانی برای بهبود مشکلات روانی پرستاران دارای تجربه سوگ ناشی از کووید- 19 در بیمارستان ها و مراکز مشاوره، توسط مشاوران، روان شناسان بالینی و روان پزشکان بهره برد.

زمینه و هدف: صاحبنظران معتقدند انگیزش، نقش مهمی در عملکرد تحصیلی دانشجویان دارد و با توجه به شرایط حاضر، عوامل مختلفی می­توانند آن­ را بهبود بخشند که بهزیستی اجتماعی و روانشناختی به عنوان متغیرهای اثرگذار در این مهم، مطرح هستند. از این رو، پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش بهزیستی روانشناختی و اجتماعی در انگیزش تحصیلی دانشجویان پرستاری با میانجیگری رفتارهای مدنی تحصیلی انجام شد. روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری، دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال تحصیلی 1401-1400 بودند (700 نفر) که از بین آنها تعداد 250 نفر به روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه های انگیزش تحصیلی هارتر (1981)، بهزیستی روانشناختی ریف (1989)، مقیاس بهزیستی اجتماعی کییز (2004) و رفتارهای مدنی تحصیلی گل پرور (1389) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل معادلات ساختاری و با استفاده از نرم­افزارهای SPSS-21 و Amos-22 انجام شد. یافته­ها: نتایج پژوهش نشان داد بین بهزیستی اجتماعی و مؤلفه­های آن (شامل شکوفایی، همبستگی، انسجام، پذیرش و مشارکت اجتماعی) و بهزیستی روانشناختی و مؤلفه­های آن (شامل پذیرش خود، روابط مثبت با دیگران، خودمختاری، تسلط بر محیط، زندگی هدفمند و رشد فردی) با انگیزش تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت (0/05>p). همچنین رفتارهای مدنی تحصیلی، نقش واسطه­ای در رابطه بین بهزیستی روانشناختی و بهزیستی اجتماعی با انگیزش تحصیلی داشتند (0/01>p). نتیجه ­گیری: بر اساس یافته های مطالعه مبنی بر نقش بهزیستی روانی و اجتماعی در متغیرهایی مانند انگیزش تحصیلی و رفتارهای مدنی تحصیلی دانشجویان پرستاری، لازم است دانشگاه­ها نسبت به تعبیه مراکز مشاوره جهت افزایش بهزیستی روانی و انگیزش تحصیلی این دانشجویان، اقدامات لازم را انجام دهند.

زمینه و هدف: ویروس کرونا، چالش های مختلفی را در حوزه های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ایجاد کرده است. برای مصون ماندن از عوارض این بیماری، مراقبت مناسب و با کیفیت، امر مهمی میباشد. درک پرستاران از رفتارهای مراقبتی و عوامل تاثیرگذار بر آن نقش تعیین کننده ای در کیفیت مراقبت و نهایتاً سلامت جامعه خواهد داشت. لذا این مطالعه با هدف تعیین ارتباط چالش های مقابله با ویروس کرونا و رفتار مراقبتی در پرستاران شهر اردبیل انجام شد. روش کار: این مطالعه یک پژوهش توصیفی همبستگی بود که با مشارکت 384 نفر از پرستاران شاغل در مراکز آموزشی درمانی شهر اردبیل در سال 1401 انجام شد. در این مطالعه از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه سه قسمتی ویژگی های دموگرافیک، رفتار مراقبتی ولف و همکاران و چالش های مقابله ای کووید-19 به صورت اینترنتی صورت گرفت. داده ها با نرم افزار SPSS-26 و با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (آزمون تی یک نمونه ای، تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و رگرسیون خطی) تحلیل شد. یافته ها: میانگین نمره کلی چالش مقابله با کووید-19 از دیدگاه پرستاران17/16، ±12/19 بود و زیرمقیاس نیروی انسانی (0/74±4/52)، به عنوان مهمترین چالش مربوط بیماری کووید-19 شناخته شد. همچنین، میانگین امتیاز رفتارهای مراقبتی پرستاران، 46/74±196/92به دست آمد. میانگین نمره بعد مراقبت جسمانی (0/6± 4/86) بیشتر از بعد روانی (0/15±4/64) بوده و این اختلاف به لحاظ آماری معنی دار بود. بین چالش های مقابله با کووید-19 و رفتار مراقبتی پرستاران، همبستگی مثبت و معنی داری یافت شد (0/03= p ،0/1 r=). همچنین بین ابعاد چالش های مقابله ای (شامل برنامه ریزی جامع مقابله، امکانات مقابله، مسائل مالی مقابله، آموزش و مسائل اجتماعی و نیروی انسانی مقابله با کووید-19 با رفتار مراقبتی پرستاران، ارتباط معنی داری وجود داشت (0/001>p). براساس نتایج مدل رگرسیون خطی، متغیر نیروی انسانی 5% از واریانس رفتار مراقبتی پرستاران را پیشگویی می کرد (0/001>p). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که با افزایش نمرات چالش مقابله با کووید-19، امتیاز رفتار مراقبتی و ابعاد آن در پرستاران بیشتر می شود که نشان می دهد پرستاران، کار در موقعیت های سخت و خطرناک را بخشی از نقش و وظیفه حرفه ای خود می دانند. لذا، پیشنهاد می شود در جریان اپیدمی بیماری ها با اصلاح کمبود نیروی انسانی، توانمندسازی و آموزش پرسنل و توجه به جنبه های جسمانی و روانی مراقبت، وضعیت رفتار مراقبتی پرستاران را بهبود بخشید.

زمینه و هدف: جو حاکم بر محیط های بالینی از عوامل مؤثر بر کیفیت آموزش بالینی بوده و بررسی جو آموزشی در ارتقای آموزش بالینی بسیار اهمیت دارد. بر همین اساس، مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت جو آموزشی اتاق عمل مراکز آموزشی درمانی از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اردبیل در سال 1402 انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی، کلیه رزیدنت ها (جراحی، ارتوپدی، زنان و بیهوشی) و دانشجویان رشته های اتاق عمل و هوشبری دانشگاه علوم پزشکی اردبیل (170 نفر) که تجربه حداقل یک ترم حضور در اتاق عمل را داشتند، به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. جمع آوری داده ها توسط فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد جو آموزشی اتاق عمل ایگور و همکاران (2022) انجام گرفت. داده ها پس از ورود به نرم افزار SPSS-26 با استفاده از شاخصهای مرکزی، پراکندگی و آزمونهای کای اسکوئر، تی تست و آنووا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: اکثر دانشجویان (98/7%)، وضعیت جو آموزشی اتاق عمل را در سطح متوسط ارزیابی کردند. همچنین، هیچ یک از حیطههای جو آموزشی، در وضعیت مطلوبی قرار نداشتند. امتیاز فرایندهای آموزشی و زیرساخت های اتاق عمل کمتر از مقدار ملاک بود ( 0/05< p). بین جو آموزشی با جنسیت (0/003=p) و سن دانشجویان (0/001= p)، اختلاف معنی داری وجود داشت. همچنین، نمره دیدگاه دانشجویان رشته هوشبری نسبت به جو آموزشی اتاق عمل، پایین تر از سایر دانشجویان بود (0/001>p). نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه، جو آموزشی اتاق عمل از نظر دانشجویان مورد مطالعه، در سطح متوسط بوده و فرایندهای آموزشی و زیرساخت های اتاق عمل، ضعیف گزارش شدند. مسئولان آموزشی می توانند ضمن برطرف کردن مشکلات موجود، در راستای بهبود جو آموزشی اتاق عمل و در نتیجه بهبود کیفیت آموزش بالینی اقدام نمایند.