فرهنگ و ارتقاء سلامت
سال:1402 | دوره:7 | شماره:3 |تعداد مقالات:15

125 آبان 1402 هجری شمسی عالیجناب آنتونیو گوترش، کشورهای جهان طی چهل روز گذشته شاهد جنایت بزرگ رژیم آپارتاید صهیونیستی بوده اند که شاید در تاریخ بی سابقه باشد. ماهیت منحصر به فرد این فاجعه این است که کودکان، زنان و مردان بی دفاع در سرزمین خود و در یک منطقه بسیار کوچک کاملاً محاصره شده اند و در مقابل چشمان میلیاردها نفر در سراسر جهان با انواع بمب ها و سلاح های کشتار جمعی بمباران می شوند. ساختمان های مسکونی، بیمارستان ها، مدارس و کمپ های پناهندگان در این قطعه زمین کوچک توسط بمب هایی معادل بیش از چندین بمب اتمی که رژیم جنایتکار آمریکا علیه شهروندان ژاپنی در هیروشیما استفاده کرد، ویران شده است. این بمباران تاکنون بیش از 12000 کشته بر جای گذاشته است که بیش از 5000 نفر از آنها کودک و بیش از 3000 زن بی دفاع بودند و بیش از 30000 نفر که در سرزمین خود محاصره شده اند به شدت مجروح شده اند. همه اینها در حالی صورت گرفته که دسترسی به آب، برق، غذا و دارو توسط رژیم جنایتکار صهیونیستی برای این مردم مظلوم قطع شده است. پزشکان و کادر درمانی نیز مکان امنی برای مداوای مجروحان ندارند. عالیجناب، این جنایات تاریخی بی نظیر همه در حالی رخ می دهد که شما نماینده کشورهای جهان به عنوان رئیس سازمان ملل متحد هستید و باعث تأسف است که هیچ اقدام مؤثری برای پیشگیری از این جنایات انجام نداده اید. این روزهای سیاه در تاریخ ثبت خواهد شد. حداقل کاری که می توانید بکنید این است که در میان مردم مظلوم و درمانده غزه حضور پیدا کنید و از طرف جامعه جهانی دستور دهید کمک های بین المللی به غزه ارسال شود. پزشکان در سراسر جهان با حمایت نیروهای سازمان ملل آماده هستند تا از طریق زمین، دریا و هوا به غزه بروند و این مردم مظلوم را درمان کنند. عالیجناب، در این برهه حساس تاریخی، هر اقدام شجاعانه و مؤثری که برای جلوگیری از جنایات رژیم آپارتاید صهیونیستی انجام دهید در اذهان مردم جهان و در تاریخ ثبت خواهد شد. اقدام دیگر این است که از دبیرکلی استعفا دهید تا حداقل در ادامه این جنایات شریک نباشید.                                                                                                         دکتر سیدعلیرضا مرندی                                                                                                   رئیس فرهنگستان علوم پزشکی                                                                                                          جمهوری اسلامی ایران

1زمینه و هدف: خروج فرا سرمایه های فکری در سال های اخیر رشد چشمگیری داشته است. افراد خبره کشورها در زمانی که به مرحله تولید می رسند با ترک کشور، توانایی فکری و اقتصادی خود را به کشورهای مقصد منتقل می کنند. یکی از راهکارهای کاهش خسارت های ناشی از این پدیده، چرخش مغزها است. مطالعه حاضر با هدف بررسی راهبردهای تقویت چرخش مغزها و جذب نخبگان در نظام سلامت انجام شده است. روش: مطالعه حاضر به­صورت مرور میدانی انجام شد. جستجو و تحلیل با استفاده از دستورالعمل پریزما انجام گرفت. محتوای مقالات از طریق تحلیل محتوا به روش تماتیک با استفاده از نرم افزار MAXQDa20 آنالیز شد. تمامی مطالب مرتبط به مفهوم مورد نظر در مقاله ها کددهی شدند، سپس، براساس ارتباط مفهومی در طبقات فرعی و زیر طبقات قرار و در نهایت در طبقات اصلی قرار گرفتند. یافته ها: نتیجه اولیه جستجوی مقالات 2574 مقاله بود. پس از حذف موارد تکراری، 675 مورد به دلیل غیرمرتبط بودن و 13 مقاله به دلیل عدم دسترسی به متن کامل حذف شد و 33 مقاله برای تحلیل استفاده شد. بعد از خلاصه سازی کدها در 13 زیر طبقه و 3 طبقه اصلی قرار گرفتند که شامل 1- اصلاحات حاکمیتی- سیاست گذاری کلان، 2- تقویت و اصلاح سیاست های دانشگاهی، 3- راهبردهای فرهنگی- اجتماعی می باشند. نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد کشور ایران می تواند به چرخش مغزها توجه بیشتری کند و از سرمایه فکری ایرانیان خارج از کشور به میزان بیشتری استفاده کند. این زمانی محقق می شود که برای تقویت زمینه ارتباطی و فرهنگ سازی نقشه راه مدونی تنظیم، مصوب و اجرا شود

1زمینه و هدف: توسعه آموزش فلوشیپ، به دلیل نقش دانش آموختگان در ارائه خدمات پیشرفته، از سیاست های راهبردی است. هدف این پژوهش، ارزیابی همه جانبه وضعیت موجود آموزش فلوشیپ چشم پزشکی در ایران است. روش: این آینده پژوهی کیفی با روش تحلیل درون مایه صورت پذیرفت. یازده نفر از مطلعین کلیدی در زمینه توسعه آموزش فلوشیپ چشم پزشکی به صورت هدفمند انتخاب شدند و در اسفند 1401، طی یک جلسه میزگرد خبرگان به بحث متمرکز پرداختند. یافته­ها: در این مقاله، ارزیابی خبرگان در دو محور نقاط قوت و چالش­ها، در قالب 23 درون مایه اصلی و 65 درون مایه فرعی ارائه می­شود. 7 درون مایه اصلی نقاط قوت، شامل: سیاست­گذاری موفق در آموزش چشم پزشکی، نظام­مندی آموزش فلوشیپ، اثربخشی آموزش فلوشیپ چشم پزشکی، افزایش انگیزه رشد آکادمیک، توانمندسازی استادان، بهبود دسترسی به خدمات پیشرفته، کنترل انجام جراحی هایی که از نظر اندیکاسیون پرسش برانگیز هستند. 16 چالش اصلی عبارتند از: کیفیت پایین آموزش بعضی مراکز، عدم جامعه نگری، ضعف اخلاق حرفه ای، وضع نامناسب تحقیقات، ناکارآمدی نظام نظارتی، فقدان نظام مؤثر برنامه ریزی نیروی انسانی، عدم آینده نگری، عدم جامع نگری، ناکارآمدی نظام متمرکز پذیرش، ظرفیت نامتعادل، عنوان گرایی برای درآمدزایی، اجتناب از انجام جراحی پرخطر، انجام جراحی چشم در زمینه غیر از فلوشیپ خودشان، تعرفه های غیرجذاب، توزیع نامناسب تجهیزات، نبود زیرساخت تکنولوژیکی نوین. نتیجه گیری: براساس اجماع خبرگان، برنامه­ریزی آینده­نگرانه، برای حفظ دستاوردها، رفع چالش­ها و ارتقای این دوره­ها در راستای دورنمای مطلوب، مؤثر است.

1زمینه و هدف: شناسایی چالش های موجود بر سر راه فعالیت های تحقیقاتی در کشور، نقش مهمی در ارتقاء کمی و کیفی پژوهش خواهد داشت. روش: پایگاه هایMagiran, SID, Pubmed, Google scholar برای شناسایی مستندات مربوط به چالش های پژوهش در دانشگاه های علوم پزشکی مورد جستجو قرار گرفت. مطالعات مرتبط با بررسی متن کامل مقالات انتخاب و دیدگاه های ذی نفعان در خصوص چالش های پژوهش در حیطه های مختلف مالی، سازمانی، فردی، علمی، فرهنگی و فرآیندی و همچنین عوامل مؤثر بر چالش ها استخراج شد. پس از ارایه گزارش حاصل در کمیته خبرگانی شامل اعضای فرهنگستان علوم پزشکی کلان منطقه هشت در کرمان، نقطه نظرات آنها جمع آوری، جمع بندی و در کنار مستندات مطالعه در تحلیل نهایی مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: نتایج 41 مطالعه مرور شده نشان داد که موانع سازمانی و مالی در راس چالش های پیش روی پژوهش در دانشگاه ها به ویژه دانشگاه های بزرگ و در همه ادوار گذشته تا حال، قرار داشت، حال آنکه موانع علمی و ماهیتی کمتر از سایر موانع گزارش شده بود. اعضای هیئت علمی و کارکنان پژوهشی بیشتر با موانع مالی روبرو بودند در حالیکه موانع سازمانی چالش های مهمتری برای دانشجویان به حساب می آمد. چالش های پژوهشی در دانشگاه ها با عوامل مختلفی به ویژه رتبه علمی و مدرک و رشته تحصیلی ذی نفعان مرتبط بود. نتیجه گیری: توجه ویژه مسئولان و سیاست گذاران کشور به چالش های ذکر شده در گذشته و نیز بررسی چالش های جدید و عوامل مؤثر بر آنها نقش مهمی در رفع موانع پژوهشی و ارتقای شاخص های تحقیقات خواهد داشت.

1زمینه و هدف: در زمان بروز بحران به ویژه بیماری همه گیر، کودکان به احتمال بیشتری دچار مشکلات روان شناختی می شوند. این پژوهش با هدف، بررسی رابطه بین همه گیری کرونا با کیفیت خواب و تکانش گری و سلامت روانی کودکان مقطع ابتدایی انجام شد. روش: روش این پژوهش همبستگی بود و جامعه آماری پژوهش، همه دانش آموزان مقطع ابتدایی ناحیه دو شهر کرج در سال تحصیلی 1401-1400 بودند. در این پژوهش 377 دانش آموز براساس فرمول کوکران، به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده ها پرسشنامه های همه گیری ناشی از ویروس کرونا سازمان جهانی بهداشت (2020)؛ کیفیت و عادات خواب کودک اوونز و همکاران (2000) و مقیاس تکانش گری کودکان هیرسچفیلد (1965) بود. داده های پژوهش با همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه و استفاده از نرم افزار spss نسخه 24 تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد، بین همه گیری کرونا با کیفیت خواب، تکانش گری و سلامت روانی دانش آموزان مقطع ابتدایی رابطه معنادار وجود دارد (05/0 < P). نتیجه گیری: براساس یافته های به دست آمده می توان نتیجه گرفت هر چه میزان محدودیت های ناشی از همه گیری ویروس کرونا بیشتر باشد، عادت های منفی خواب، تکانش گری افزایش یافته و سلامت روانی دانش آموزان کاهش پیدا می کند.

1زمینه و هدف: در اسلام به روابط اجتماعی میان انسان ها توصیه های فراوانی شده است. از مهمترین این روابط، برقراری ارتباط سازنده افراد جامعه با بیمار است؛ زیرا در زمینه سازی برای توان یابی و درمان بیمار مؤثر است. روش : این تحقیق با روش توصیفی تحلیلی و با تحلیل مفهومی و اَسنادی صورت گرفت. گزاره هایی که بر وظایف اخلاقی افراد جامعه از منظر روایات دلالت دارند، جمع آوری، تدوین و تبیین شده است. یافته ها: طبق روایات، وظایف اخلاقی افراد جامعه در سه حوزه به دست آمد: 1) کادر درمان؛ 2) پرستاران و مراقبان بیمار؛ 3) عیادت کنندگان. نتیجه گیری: کادر درمان با رعایت وظایف اخلاقی خود موجب آرامش بیمار شده و زمینه تسریع در فرایند درمان را فراهم می کنند. پرستاران و مراقبان، باید نا آرامی های بیمار را با محبت تحمل کرده و در روند درمان او تلاش کنند. عیادت کنندگان با عیادت خود برای بیمار، آرامش و امید را به ارمغان می آورند، همچنین با آگاهی از نیازهای بیمار در رفع آن ها تلاش می کنند. عیادت کنندگان به هنگام عیادت از بیمار موظف هستند آدابی را رعایت کنند که عبارتند از: رعایت زمان عیادت، همنشینی کوتاه مدت، مهربانی با بیمار، دعا برای بیمار، عیادت از کسی که به عیادت نیامده، عیادت از بیماران مختلف، امساک نزد بیمار و آهسته حمد گفتن.

1زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی رفتارهای غیرمولد تحصیلی بر دشواری تنظیم هیجان، خودنظم جویی و خودپنداره تحصیلی دانشجویان انجام شد. روش: روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری تمامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج در سال تحصیلی 1401-1400 بودند که 30 نفر داوطلب به صورت در دسترس وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و گواه جایگزین شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه دشواری تنظیم هیجان گرتز و روئمر (2004)، خودنظم جویی تحصیلی بوفارد و همکاران (1995) و خودپنداره تحصیلی لیو و وانگ (2005) جمع آوری شد. گروه آزمایش 10 جلسه 75 دقیقه ای (هر هفته 2 جلسه) تحت بسته آموزشی مبتنی بر رفتارهای غیرمولد تحصیلی قرار گرفت و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. تجزیه و تحلیل داده های آماری با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره و با نرم افزار SPSS نسخه 23 صورت گرفت. سطح معناداری آزمون ها 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون تفاوت معناداری بین پس آزمون گروه آزمایش و گواه در دشواری در تنظیم هیجان، خودنظم جویی تحصیلی و خودپنداره تحصیلی دانشجویان وجود دارد (001/0p<). نتیجه گیری: براساس نتایج پژوهش می توان گفت بسته آموزشی مبتنی بر رفتارهای غیرمولد تحصیلی روش مداخله ای مناسبی برای بهبود دشواری در تنظیم هیجان و ارتقای خودنظم جویی تحصیلی و خودپنداره تحصیلی دانشجویان است.

1زمینه و هدف: سلامت معنوی یکی از چهار بُعد سلامت انسان است که به سبب حاکمیت بر ابعاد سلامت روانی، اجتماعی و جسمی، نقش مهمی در تأمین سلامت انسان دارد. شناخت دقیق مؤلفه­های آن نقش تعیین کننده ای در ارتقاء، بازیابی و تثبیت سلامت معنوی دارد. یکی از عوامل کلیدی در وصول به سلامت معنوی مفهوم بنیادین اخلاص است. پژوهش حاضر به دنبال پاسخ به سؤالات زیر است: فرآیند اثرگذاری اخلاص بر سلامت معنوی چگونه است؟ ارتقاء و تقویت سلامت معنوی با محوریت اخلاص چه اثراتی در پی دارد؟ روش: پژوهش حاضر با ابزار گردآوری اسنادی-کتابخانه ای و روش توصیفی- تحلیلی و سطح تحلیلِ معناشناسی ساختارگرا و تأکید بر روابط همنشینی به سرانجام رسیده است. یافته ها: یافته­های پژوهش حاکی از آن است که مکانیسم وصول به سلامت معنوی کامل با پالایش­کننده «اخلاص» به ترتیب و نظم طولی عبارت از عبودیّت، داشتن قدرت و بصیرت، تمرکز ویژه بر معاد، خالص شدن برای خداوند و در نهایت به مقام «المُصْطَفَیْنَ الْأَخْیارِ» رسیدن است. بر پایه این یافته­ها، مکانیسم تبدیل نفاق به ایمان ابتدایی با پالایش­کننده اخلاص عبارت است از توبه، اصلاح عمل، تمسک به خداوند، خلوص دین برای خداوند و در نهایت ایمان ابتدایی است. با گذر از مرحله «مخلِص» و کاربست اخلاص در تمام نیات، افکار و اعمال سلامت معنوی کامل با مفهوم «مخلَص» حاصل می­شود. نتیجه گیری: مرز فارق سلامت معنوی قرآنی با مکاتب دیگر، ضریب خوردن اخلاص در روابط چهارگانه انسان و در نهایت در پرتو اخلاص، داشتن قلب سلیم و رسیدن به حیات طیبه است.

1زمینه و هدف: مطالعات بیانگر کاهش فعالیت بدنی در اغلب جوامع به خصوص کشورهای درحال توسعه و جامعه زنان می باشند؛ بنابراین مطالعه حاضر باهدف بررسی وضعیت فعالیت بدنی زنان چاق یا دارای اضافه وزن مراجعه کننده به مطب خصوصی تغذیه در شهر گرگان و با استفاده از الگوی اکولوژیکی اجتماعی انجام شد. روش: بررسی حاضر، از نوع مقطعی با رویکرد توصیفی- تحلیلی بود که بر روی 200 زن چاق یا دارای اضافه وزن مراجعه کننده به مطب خصوصی تغذیه انجام شد. روش نمونه گیری به صورت در دسترس بود. از پرسشنامه 3 قسمتی شامل اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه بین المللی فعالیت بدنی (IPAQ) و سازه های الگوی اکولوژیکی- اجتماعی استفاده شد. برای تحلیل داده ها، از آزمون های توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آزمون های استنباطی آنووا یکطرفه، ضریب همبستگی پیرسون و توکی استفاده شد. یافته ها: میانگین نمرات فعالیت بدنی هفتگی در زنان مورد مطالعه، 3/1027 ± 29/2057 MET- دقیقه در هفته بود. سازه های منافع درک شده (039/0= P)، خودکارآمدی درک شده (047/0= P) و محیط فیزیکی (031/0= P)، سازه های مؤثر در انجام فعالیت بدنی متوسط بودند. درحالی که در فعالیت بدنی شدید، علاوه بر سازه های فوق، سازه حمایت دوستان (017/0= P) نیز تعیین کننده بود. نتیجه گیری: ارتقاء وضعیت خود کارآمدی افراد و همچنین فراهم ساختن امکان دسترسی افراد به محیطی امن جهت انجام فعالیت های بدنی، می تواند در جهت ارتقاء سازه های مدل از قبیل موانع درک شده و محیط فیزیکی مفید و سودمند باشد.

1در راستای پاس داشت استادان و پیشتازان عرصه علم که بی شک در اعتلای دانش و خدمت بی دریغ به میهن نقش آفرینی کرده اند، لازم است زندگی نامه و شخصیت ایشان به صورت مستند منتشر شود تا در تاریخ کشور ثبت و الگویی جاودان برای نسل های بعد باشند. در این مقاله با مرور زندگی دکتر وارتگس نهاپتیان، پزشک و متخصص آمار زیستی، بنیان گذار رشته آمار زیستی در ایران، به بررسی تأثیر ایشان در حوزه سلامت کشور با تأسیس گروه آمارزیستی و اپیدمیولوژی دانشگاه تهران پرداخته شده است. اطلاع از تألیفات ارزشمند و خدمات دکتر وارتگس نهاپتیان در حوزه آمار زیستی می تواند برای جامعه علمی ایران ارزشمند و درس آموز باشد.

1زمینه و هدف: با پیشرفت فناوری های هوش مصنوعی در حوزه سلامت، اثرات مثبت آن بر بهبود شاخص های بهداشتی و درمانی افزایش یافته است. این تحقیق به بررسی نقش هوش مصنوعی، به ویژه بر پایه یادگیری ماشینی، در بهینه سازی فرآیندها و روندهای مراقبتی می پردازد. روش: این مطالعه به عنوان یک مرور توصیفی طراحی شده است. برای این منظور، جستجوی گسترده ای در پایگاه های معتبر علمی از جمله Pubmed، Web of Science، و Scopus صورت گرفته است. جستجو با استفاده از معادل انگلیسی کلیدواژه هایی مانند «اینترنت اشیاء پزشکی»، تلفیق هوش مصنوعی با «مولکول های زیستی»، «دیابت»، «سرطان»، و «جراحی رباتیک» انجام شده است. مقالات یافت شده در حدود 92 مقاله بودنده است که 40 مقاله مرتبط با پژوهش انتخاب شد. یافته ها: این مطالعه نشان می دهد که استفاده از هوش مصنوعی در حوزه سلامت، شامل تشخیص بیماری، پیش بینی های بالینی، مدیریت بهتر بیمارستان ها و بهینه سازی منابع، رو به افزایش است این روند به افزایش کارایی و ارتقای کیفیت خدمات بهداشتی منجر می شود، بااین حال، چالش هایی نیز وجود دارد. نتیجه گیری: فناوری­های هوش مصنوعی به عنوان نقاط عطف فناورانه در حوزه سلامت شناخته شده اند که نه تنها به اصلاح و بهبود فرآیندهای درمانی کمک می کنند، بلکه در زمینه هایی مانند نظارت بر علائم حیاتی و جراحی نیز مؤثرند. با وجود چالش هایی مانند ناهمگونی و مدیریت داده ها، توانایی این فناوری ها در پیش بینی بیماری ها چشم انداز مراقبت های بهداشتی را تغییر داده است. موفقیت در این زمینه نیازمند رویکردهای چند رشته ای، آینده نگر و استراتژی های خردمندانه است

1زمینه و هدف: مطالعه حاضر برای بررسی وضعیت ذرات معلق (PM2.5) هوای شهر تهران طی سال های 1390 تا پایان 1401 طراحی شده است. روش: داده های ساعتی غلظت ذرات معلق (PM2.5) هوای شهر تهران از تمامی ایستگاه های پایش کیفیت هوا متعلق به سازمان حفاظت محیط زیست و شرکت کنترل کیفیت هوا مورد بررسی قرار گرفت. اثرات این آلاینده هوا بر سلامت شامل تعداد موارد مرگ منتسب توسط نرم افزارهای BenMAP-CE و آخرین ویراست AirQ+ برآورد شد. همچنین هزینه های اقتصادی مرتبط با سلامت با استفاده از رویکرد ارزش آماری زندگی محاسبه شده است. یافته ها: وضعیت غلظت ذرات معلق (PM2.5) هوای شهر تهران طی 12 سال مورد بررسی (از سال 1390 تا پایان 1401) همواره با استانداردها فاصله بسیار زیادی داشته است (تقریباً 5 الی 8 برابر مقادیر سالیانه رهنمود جدید سازمان جهانی بهداشت و 5/2 (دو و نیم) الی 5/3 (سه و نیم) برابر استاندارد ملی) و شهروندان تهرانی مواجهه بالایی با این عامل خطر سرطان زا داشته اند. تعداد موارد مرگ منتسب به PM2.5 هوای آزاد در شهر تهران در سال 1401 به حدود 9241 (9647-8583) مورد مرگ در افراد بالای 25 سال رسیده است. همچنین خسارات اقتصادی ناشی از موارد مرگ منتسب به PM2.5 هوای آزاد در شهر تهران در سال 1401 حدود 5/2 (دو و نیم) میلیارد دلار برآورد شده است. نتیجه گیری: با توجه به وضعیت نامطلوب کیفیت هوا در شهر تهران، برنامه ریزی و اجرای برنامه های علمی و عملی برای کاهش غلظت آلاینده های هوا در این شهر یک نیاز حیاتی محسوب می شود.

1مقدمه و هدف: برنامه­ریزی برای افراد کم­توان موجب اطمینان یافتن از توجه به نیازهای ایشان، اهمیت قایل شدن برای آنها، ایجاد فرصت­های برابر برای دستیابی به مزایای اقتصادی– اجتماعی و به طورکلی رفع تمایزات بهداشتی و تحقق عدالت بهداشتی است. «تدوین برنامه جامع مراقبتی، حمایتی برای جانبازان و جامعه کم­توانان کشور با هدف ارتقاء سلامت و توانمندسازی آنان» به­عنوان زیر سیاست سوم از سیاست هشتم نظام سلامت کشورمورد تأکید مقام معظم رهبری در سال 1393 است. روش: این مطالعه از نوع کاربردی و کمی کیفی است. برای تدوین برنامه علاوه بر مطالعه متون مربوط به وضعیت موجود داخلی و خارجی در مورد افراد کم­توان؛ از 30 نفر از افراد دارای کم­توانی­های مختلف، و 20 نفرازجانبازان درباره مشکلات و خواسته­های ایشان پرسش شد. همچنین برای به دست آوردن اجزای برنامه شامل: راهبردها؛ اقدامات؛ شاخص­ها، مدت برنامه و تعداد فازهای آن از طریق بارش افکار و پرسش از 15 نفرازخبرگان و دارای مسئولیت­های مهم مدیریتی حوزه توانبخشی اقدام شد. یافته ها: برنامه پیشنهادی در دو فاز سه ساله طراحی شد و شامل 5 راهبرد و 24 اقدام می­باشد. راهبردهای برنامه شامل: دیده شدن در جامعه، ایجاد شبکه شبکه­های افراد کم­توان، به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات، توانبخشی جامعه محور و تضمین اجرای قوانین و رعایت حقوق کم­توانان است. نتیجه گیری: افراد کم­توان فرزندان بسیار عزیز جامعه هستند و می­بایست مورد توجه ویژه از حیث حمایت و توان افزایی قرار بگیرند. وجود برنامه حمایتی برای افراد کم­توان کشور و اجرای آن به­عنوان یک عامل محرک و اثربخش موجبات رشد و تعالی جامعه و رونق اقتصادی را فراهم می­کند.

1زمینه و هدف: زایمان طبیعی بعداز سزارین می تواند از تکرار سزارین و عوارض متعدد ناشی از ان پیشگیری کند لذا این پژوهش با هدف بررسی تبیین تجارب زیسته و عملکرد روانی این مادران انجام شد. روش: این پژوهش با رویکرد کیفی از نوع پدیدارشناسی هرمنیوتیک انجام شد. مشارکت کنندگان 17 زن با سابقه زایمان طبیعی پس از سزارین بودند که به صورت هدفمند از بین زنان بیمارستان ها و مراکزدرمانی تهران، کرج، مشهد و قم انتخاب شدند. ابزار پژوهش، مصاحبه بدون ساختار بود که فرآیند تکمیل و اتمام مصاحبه ها تا زمان دستیابی به اشباع ادامه یافت. برای جمع آوری و تحلیل داده ها از الگوی هفت مرحله ای دیکلمن و همکاران استفاده شد. یافته ها: درتحلیل داده ها، مضمون اصلی، رشد پس از آسیب که نشان دهنده ارتقاء عملکرد روانی است؛ شناسایی شد. این مضمون به وسیله پنج زیر مضمون ادراک تهدید و استفاده از راهبردهای مقابله ای کارآمد، جایگزینی هویت موفق به جای هویت شکست خورده، فهم تجارب و تقویت باورهای معنوی، توسعه و بهبود روابط عاطفی بین فردی وتقویت باورهای خودکارآمدی شکل گرفت. نتیجه گیری: از تحلیل داده ها چنین استنباط شد که زنان دارای زایمان واژینال پس از سزارین با استفاده از سرمایه های فردی و اجتماعی در مبارزه با موانع ذهنی و چالش های درونی و بیرونی زایمان طبیعی بعد از سزارین توانستند با موفقیت از عهده آن برآیند و به سطح بالاتری از عملکرد روانی و تغییرات مثبت در شناخت و هیجان و بعد هم رفتار نایل آیند.

1زمینه و هدف: محصولات زیست دارویی با اهمیت راهبردی و ارزش افزوده قابل توجه دولت ها و سرمایه گذاران جهانی شده اند. در مسیر علمی ایران، تحقق سه درصد از بازار جهانی تا سال 1404 هدف گذاری شده است که نیازمند استراتژی های هدفمند است. روش : این تحقیق از یک رویکرد ترکیبی متشکل از اجزای کمی و کیفی استفاده می کند. به صورت کمی، آمارهای رسمی سالانه اداره غذا و دارو تجزیه وتحلیل شده تا روند رشد تولید داخلی داروهای زیستی و واردات ارزیابی شود. مرحله کیفی شامل مصاحبه های نیمه ساختاری با 25 کارشناس صنعتی است. یافته ها: بررسی ها نشان می دهد که پیشرفتی مداوم به سوی اهداف تعیین شده وجود دارد و 3/68 درصد رشد نسبت به بازار جهانی حاصل شده است که نمایانگر 5/0 درصد از هدف سه درصدی سال 1404 می باشد. نتیجه گیری: این نتیجه نشان می دهد چالش ها پابرجا هستند و تحقق این هدف تعیین شده را محدود می سازد. غلبه بر این موانع و اجرای راه حل های پیشنهادی برای شتاب بخشیدن به پیشرفت لازم است . این پژوهش پیش بینی می کند که ایران با غلبه بر این موانع و تضمین سه درصد از بازار جهانی زیست داروها را به خود اختصاص خواهد داد.