مدیریت پرستاری
سال:1402 | دوره:12 | شماره:3 |تعداد مقالات:7

مقدمه: رسانه ها، کارکرد ها و نقش های متعددی در جامعه برعهده دارند. به دلیل شناخت ناکافی از رابطه عوامل موثر بر بکارگیری رسانه های اجتماعی در استراتژی های ارتباطی، فرصت های بیشماری نادیده گرفته شده و از بین می روند. از این رو شناخت و بررسی این عوامل امری ضروریست که در این مقاله به این مهم پرداخته شده است. هدف: هدف از این تحقیق طراحی مدل مدیریت راهبردی ارتباطی سازمان تامین اجتماعی در تعامل با رسانه از روش داده بنیاد می باشد. روش کار: این پژوهش در چارچوب رویکرد کیفی و با به کارگیری روش تحقیق داده بنیاد انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها، مصاحبه های نیمه ساختار یافته می باشد. به منظور گردآوری اطلاعات، با به کارگیری روش نمونه گیری هدفمند با 20 نفر از خبرگان در حوزه تامین اجتماعی مصاحبه انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها در سه مرحله کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی انجام گرفت. بر اساس آن، الگوی کیفی پژوهش طراحی شد. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر، نشان دهنده ی استخراج 128 کد یا مفهوم اولیه از مصاحبه ها و نیز احصاء 46 مفهوم و 5 مقوله دسته بندی شده می باشد. نتایج نشان داد که مقوله و مفاهیم دربرگیرنده: شرایط علی شامل نیازها و خواسته های مخاطبین، هدف گذاری سازمان، پاسخگو بودن، مطالبه گری. شرایط راهبرد/کنش ها شامل: توسعه ارتباطات کارکنان، افزایش تخصص و علم سازمان، آینده نگری، دیدگاه جامع داشتن، تدوین برنامه های عملیاتی، استانداردهای جهانی، شناخت شرکای اجتماعی، سیاست های کلان مناسب می باشد. شرایط زمینه ای شامل: عوامل نرم افزاری و سخت افزاری، عوامل درون سازمان و برون سازمان، چگونگی ارائه پیام، زمان و وسیله انتقال پیام می باشد. شرایط مداخله گر شامل: ایجاد فضای مناسب، انتشار اخبار سازمان، توسعه روابط عمومی، اقناع مخاطبان، رضایتمندی مخاطبان و شرایط اقتصادی کشور می باشد.

مقدمه: سازمان تأمین اجتماعی با به عهده داشتن وظیفه اجرا، تعمیم و گسترش انواع بیمههای اجتماعی در چارچوب قوانین مربوطه و با رعایت اصل عدالت دسترسی به خدمات، نقشی اساسی در فرایند توسعه کشور ایفا میکند. راهبرد سازمانی، مجموعهای یکپارچه و هماهنگ از تعهدها و اقدامهایی است که برای توانمندسازی ارتباطات، جهت بهرهمندی از شایستگیهای محوری خود برنامهریزی کردهاند. روش کار: این پژوهش به تحلیل مدیریت راهبرد ارتباطی سازمان تامین اجتماعی در تعامل با رسانه و ارائه مدل مطلوب میپردازد. مطالعه حاضر به لحاظ مکانی، دربرگیرنده حوزه روابط عمومی سازمان تامین اجتماعی و در بازه زمانی 1401 الی زمستان 1402 انجام گرفت. ابتدا از طریق مصاحبه با 20 نفر به جمعآوری اطالعات پرداخته میشود و با استفاده از روش داده بنیاد مورد تحلیل قرار میگیرد. پس از طراحی مدل، پرسشنامه نهایی تهیه میگردد و از 165 نفر از مدیران و کارکنان سازمان تامین اجتماعی جمع آورد میگردد. همچنین در قسمت دیگر با استفاده از روش SOWT، نقاط ضعف و قوت پرداخت شد. یافتهها: براساس نتایج داده بنیاد مولفههای شناسایی شده شامل، مطالبهگری، دقت داده، مسائل مالی، امکانات و ظرفیتها، انسجام سازمانی، علم گرائی، نظارت، عقالنیت، هدف و هدف گذاری، روابط عمومی، اقناع مخاطبان، سند چشمانداز، حکمرانی مطلوب، راهبرد ارتباطی، تعامل با رسانهها، رعایت اصل صداقت، نوع تعامل با شرکا، عوامل سیاسی و عوامل نرم افزاری و سخت افزاری شناسایی میباشد. همچنین یافتههای پژوهش فرصتهای شناسایی شده شامل؛ امکان رقابت با سازمانهای دیگر در رسانه کردن، تغییر راهبرد به کیفیت، ظرفیت عملیاتی، راه اندازی راهبرد دیجیتال، ایجاد رفاه و رضایت میباشند. همچنین تهدیدات شناسایی شده شامل، شرایط اقتصادی کشور، نیازها و خواستههای مخاطبین، عدم آگاهی افراد برای استفاده از رسانه، نبود دانش فنی، ریزش اطالعات رسانههای جمعی، نبود نظام جامع نظارتی و نیز براساس یافتههای پژوهش نقاط ضعف شناسایی شده شامل: گستره زیاد فعالیتهای سازمان، نبود تکنولوژی به روز اطالعرسانی، سیاستهای نامناسب و عدم توجه به مسائل انگیزشی میباشد. ُرد نتیجهگیری: یافتهها نشان میدهد عوامل مختلف به همراه برنامهها و ویژگیهای سازمانی میتواند بر راهب ارتباطی سازمان تأمین اجتماعی در تعامل با رسانه نقش داشته باشند، بنابراین فعاالن حوزه روابط عمومی میبایست جریان آزاد اطالعات، بین سازمان تامین اجتماعی و مخاطبان و مجرایی برای تبادل اندیشهها و افکار فراهم و نظرها و پیشنهادهای مخاطبان و شرکای اجتماعی سازمان را دریافت و بازخورد مناسب ارائه دهند.

مقدمه: عوامل متعددی ممکن است سلامت هیجانی پرستاران را مختل نموده و منجر به رفتارهای مقابله­ای منفی مانند گرایش به مصرف مواد شود. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تجارب تجزیه­ای، ذهن­آگاهی و احساس تنهایی در پیش­بینی گرایش به مصرف مواد در پرستاران انجام شد. روش ­کار: روش این مطالعه، توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری را کلیه پرستاران شهر تهران در سال 1402 تشکیل دادند. از میان جامعه آماری 220 پرستار شاغل در بیمارستان­ های شهر تهران به صورت نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند و به مقیاس تجارب تجزیه­ای، مقیاس ارزیابی ذهن­آگاهی­، پرسشنامه احساس تنهایی و مقیاس آمادگی به اعتیاد پاسخ دادند. داده‏های جمع­آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه در نرم افزار SPSS-24 تحلیل شدند. یافته­ ها: نتایج نشان داد که بین تجارب تجزیه­ای و احساس تنهایی با گرایش به مصرف مواد رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (01/0>P). بین ذهن­آگاهی با گرایش به مصرف مواد رابطه منفی و معناداری وجود دارد (01/0>P). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز آشکار کرد که 684/0 واریانس گرایش فعال به به مصرف مواد و 638/0 واریانس گرایش منفعل به مصرف مواد در پرستاران به­وسیله تجارب تجزیه­ای، ذهن­آگاهی و احساس تنهایی تبیین می­شود. نتیجه ­گیری: نتیجه پژوهش بیانگر نقش معنادار تجارب تجزیه­ای، ذهن­آگاهی و احساس تنهایی در پیش­بینی گرایش به مصرف مواد در پرستاران است؛ بنابراین سیستم های مراقبت های بهداشتی باید منابع را روی حمایت از سلامت روان­شناختی و هیجانی پرستاران متمرکز کنند و در این راستا به نقش مولفه ­های این مطالعه در جهت طراحی مداخلات درمانی اثربخش و با هدف جلوگیری از گرایش به مصرف مواد در پرستاران توجه ویژه­ مبذول شود.

مقدمه: پرستاران به­­عنوان یکی از مهم­ترین اعضای تیم مراقبت­­های بهداشتی، نقش حیاتی در سیستم مراقبتی- درمانی ایفا می­کنند. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش طرحواره­های ناسازگار اولیه، تنظیم­شناختی­هیجان و انعطاف­پذیری­شناختی در پیش­بینی کیفیت مراقبت بیماران در میان پرستاران انجام شد. روش­ کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه پرستاران مشغول به کار در بیمارستان­های شهر کرج در سال 1402 بودندکه از میان آنان 150 نفربه شیوه نمونه­گیری دردسترس انتخاب شدند. جهت جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه مقیاس کیفیت­مراقبت از بیمار، پرسشنامه­تنظیم­شناختی­هیجان، پرسشنامۀ طرحوارۀ یانگ و پرسشنامه انعطاف­پذیری روان­شناختی استفاده شد. داده‏های جمع­آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه در نرم افزار SPSS-24 تحلیل شدند. یافته ­ها: نتایج نشان داد بین طرحواره‏های ناسازگار اولیه و تنظیم شناختی هیجان ناسازگارانه با کیفیت مراقبت رابطه منفی و معناداری وجود دارد (01/0>P). بین تنظیم شناختی هیجان سازگارانه و انعطاف‏پذیری شناختی با کیفیت مراقبت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (01/0>P). همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز آشکار کرد که 54/0درصد واریانس کیفیت مراقبت از بیمار به­ وسیله طرحواره­های ناسازگار اولیه، تنظیم شناختی هیجان و انعطاف­پذیری شناختی تبیین می‏شود. نتیجه ­گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که طرحواره­های ناسازگار اولیه، تنظیم شناختی هیجان و انعطاف­پذیری شناختی در کیفیت مراقبت از بیماران به­ویژه در زمینه روابط بین ­فردی نقش دارند. بنابراین ضرورت دارد برای ارتقای کیفیت مراقبت کارکنان بهداشتی و پرستاران به درمان­های مبتنی بر تنظیم هیجان، درمان مبتنی بر طرحواره­درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد توجه ویژه­ای شود.

مقدمه: بهداشت و سلامت روانی کادر درمان یکی از نیازهای اجتماعی است، زیرا مراقبت از بیماران مستلزم داشتن نیروی درمانی است که از حیث بهداشت روانی و جسمانی در وضعیت مطلوبی قرار داشته باشند. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سبک­های دلبستگی و ناگویی هیجانی بر پریشانی روانشناختی با میانجیگری ذهنی­سازی در پرستاران انجام شد. روش­ کار: پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی از نوع معادلات ساختاری است. جامعه پژوهش شامل تمامی پرستاران مشغول به کار در بیمارستان­ها و مراکز درمانی شهر تهران در سال 1402 بودند که از میان آنها 210 نفر به روش نمونه­گیری دردسترس انتخاب شدند. جهت جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه سبک­های دلبستگی بزرگسالان، پرسشنامه کارکرد تأملی، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو و پرسشنامه پریشانی روان شناختی کسلر استفاده شد. برای تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون، مدل یابی معادلات ساختاری و از نرافزار SPSS-26 وAMOS-24 استفاده شد. یافته ­ها: یافته­ها حاکی از برازش مدل مفروض است. اثر مستقیم دلبستگی ایمن (04/4- T= ،28/0- = β) و ذهنی­سازی (مولفه اطمینان) (93/2- T= ،26/0- = β) بر پریشانی روانشناختی معنادار و منفی بود. همچنین مسیر مستقیم دلبستگی ناایمن دوسوگرا (63/3 T= ،38/0 = β)، دلبستگی ناایمن اجتنابی (24/6 T= ،32/0 = β)، ناگویی هیجانی (80/10 T= ،44/0 = β) و ذهنی­سازی ( مولفه عدم اطمینان) (04/4 T= ،45/0 = β) بر پریشانی روانشناختی معنادار و مثبت بود. تجزیه و تحلیل یافته­های پژوهش حاکی از نقش میانجی ذهنی­سازی در رابطه بین سبک­های دلبستگی و ناگویی هیجانی با پریشانی روانشناختی بود. نتایج همچنین نشان داد که متغیرهای پژوهش در مجموع 78 درصد از واریانس پریشانی روانشناختی را تبیین کردند. نتیجه­ گیری: براساس یافته­های این پژوهش می­توان نتیجه­گیری کرد که یکی از سازه­های مهم که از طریق روابط بین­فردی در دوران کودکی به خصوص روابط دلبستگی بدست می­آید، ظرفیت ذهنی­سازی است. مراقبانی که دلبستگی ایمن ایجاد می­کنند، معمولاً ظرفیت خوبی برای ذهنی­سازی دارند. از سویی دیگر، بهبود ظرفیت ذهنی سازی، کاهش استرس بین فردی و افزایش اطمینان در نتیجه روابط دلبسته ایمن موجب می شود که افراد در شرایط استرس ­زا از مکانیسم های پخته تر استفاده کنند؛ لذا وجود ظرفیت ذهنی سازی، بعدها تاب آوری افراد را بالا برده و آنها را در برابر پریشانی های روان شناختی از جمله افسردگی محافظت می نماید.

مقدمه: والدین کودکان مبتلا به نقص توجه و بیش فعالی با چالش های متعددی مواجه هستند که می تواند کیفیت زندگی آنها را تحت تأثیر قرار دهد. شناخت عوامل مؤثر بر کیفیت زندگی این والدین می تواند به بهبود وضعیت روانی و اجتماعی آنان کمک کند. روش: این مطالعه از نوع توصیفی-همبستگی[1] بوده و جامعه آماری آن شامل کلیه والدین کودکان بیش فعال 6 تا 11 سال شهر رشت در سال تحصیلی 1401 است. نمونه گیری به روش در دسترس انجام شد و برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های مهارت های ارتباطی بارتون (1990)، کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت[2]، و مقیاس تاب آوری کونور و دیویدسون (2003) استفاده گردید. تحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی (آزمون تحلیل همبستگی و رگرسیون چند متغیره) و با نرم افزار SPSS صورت گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که بین الگوی ارتباط مؤثر، تاب آوری و هوش عاطفی با کیفیت زندگی والدین کودکان مبتلا به نقص توجه و بیش فعالی رابطه معنی داری وجود دارد. این متغیرها توانستند 38 درصد از واریانس کیفیت زندگی والدین این کودکان را تبیین کنند. نتیجه گیری: یافته ها بر اهمیت تقویت مهارت های ارتباطی، تاب آوری و هوش عاطفی در بهبود کیفیت زندگی والدین کودکان مبتلا به نقص توجه و بیش فعالی تأکید می کنند. این نتایج نشان می دهند که تقویت این مهارت ها می تواند به کاهش بار روانی والدین و بهبود کیفیت زندگی آنان کمک کند، و در نتیجه بهبود روابط خانوادگی و پشتیبانی بهتر از کودکان مبتلا به ADHD منجر شود.

مقدمه: افکار خودکشی یک مشکل مهم در حوزه سلامت­روان است چرا که هر چه سطح افکار خودکشی که فرد تجربه می­کند شدیدتر باشد، احتمال اقدام به خودکشی و رخداد خودکشی کامل افزایش می­یابد. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر ترومای کودکی و بدتنظیمی هیجانی بر افکار خودکشی با میانجی­گری نشخوار فکری در پرستاران با علائم افسردگی انجام شد. روش ­کار: پژوهش حاضر همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیۀ پرستاران مشغول به کار در بیمارستان­ها و مراکز درمانی شهر تهران در سال 1402 بودند. که از میان آنها تعداد 210 نفر به روش نمونه­گیری دردسترس انتخاب و به پرسشنامه افسردگی بک ویرایش دوم، پرسشنامه افکار خودکشی بک، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان، پرسشنامه ترومای دوران کودکی و مقیاس پاسخ نشخوار فکری پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون، مدل یابی معادلات ساختاری و از نرافزار SPSS-26 وAMOS-24 استفاده شد. یافته­ ها: نتایج نشان داد اثر مستقیم ترومای کودکی بر افکار خودکشی (89/2 T= ،32/0 = β)، اثر مستقیم بدتنظیمی هیجانی بر افکار خودکشی (02/3 T= ،45/0= β) و اثر مستقیم متغیر نشخوار فکری بر افکار خودکشی (09/5 T= ،38/0 = β) معنادار بود. همچنین اثر غیرمستقیم ترومای کودکی بر افکار خودکشی از طریق نقش میانجی نشخوار فکری معنی­دار (05/0>P، 39/0=b). اثر غیرمستقیم بدتنظیمی هیجانی بر افکار خودکشی از طریق نقش میانجی نشخوار فکری معنی­دار (05/0>P، 46/0=b) بود. نتایج همچنین نشان داد که متغیرهای پژوهش در مجموع 62 درصد از واریانس افکار خودکشی را تبیین کردند. نتیجه­ گیری: بنابراین می­توان گفت که یافته­های این پژهش یک مفهوم بالینی مهم به ما ارائه می­دهد مبنی بر اینکه، سبک­های شناختی نشخوارکننده باید هدفی برای درمان در پرستاران با علائم افسردگی برای کاهش افکار خودکشی مورد توجه ویژه قرار بگیرد. پیشنهاد می شود به درمان­های مبتنی بر تنظیم هیجان، شناخت­درمانی مبتنی بر ذهن ­آگاهی، رفتار درمانی دیالکتیک، درمان مبنی بر ذهنی­سازی در پرستاران با علائم افسردگی توجه ویژه­ای شود.