مجله پرستاری و مامایی
سال:1402 | دوره:21 | شماره:11 |تعداد مقالات:8

پیش زمینه و هدف: حضور کودک فلج مغزی در خانواده، سبب پدیدآیی مشکلات روان شناختی مختلف در والدین می گردد. از جمله متغیرهای متأثر از حضور کودک ناتوان در خانواده انگ درونی است که می تواند باعث ایجاد یا تشدید افسردگی در مادر کودک فلج مغزی شود. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط انگ درونی و افسردگی مادران کودکان مبتلا به فلج مغزی در مراکز بهزیستی شهر ارومیه انجام گرفت. مواد و روش کار: این مطالعه یک پژوهش توصیفی از نوع مقطعی-همبستگی میباشد که در 1402 انجام شدهاست. 185 نفر از مادران کودکان فلج مغزی مراجعه کننده به مراکز بهزیستی شهر ارومیه که دارای شرایط ورود به مطالعه بودند، به روش در دسترس وارد مطالعه شدند. جهت گردآوری داده ها از فرم مشخصات جمعیت شناختی، پرسش نامه انگ درونی مادران دارای فرزند عقب مانده ذهنی و پرسشنامه افسردگی بک استفاده شد. این پژوهش در بازه ی زمانی 7 ماهه انجام گرفت و کلیه داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی 22 و با استفاده از آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمره انگ درونی و افسردگی به ترتیب در مادران کودکان فلج مغزی ( 62/49 ± 33/83) از 196 و (53/13 ± 59/17) از 63 بود. در 6/21 درصد از مادران، سطوح بالای افسردگی گزارش گردید. همچنین بین انگ درونی و افسردگی مادران کودکان فلج مغزی، ارتباط مستقیم معنی داری بدست آمد (47/0=r، 0001>P). نتیجه گیری: از نتایج پژوهش حاضر چنین نتیجه گیری می شود که انگ درونی ناشی از داشتن کودک مبتلا به فلج مغزی می تواند با افسردگی مادران در ارتباط باشد. شناخت هرچه بیشتر مسئولین و سیاست گزاران عرصه سلامت از این ارتباط می تواند اهمیت بکارگیری اقدامات علمی و عملی در حوزه تغییر نگرش افراد در این زمینه و در نتیجه کاهش انگ درونی مادران کودک فلج مغزی را بیش از پیش نمایان سازد.

پیش زمینه و هدف: دانشجویان دانشگاه ها به عنوان بخشی از نیروی جوان جامعه از آسیب های مختلف روانی اجتماعی در امان نیستند و گاهی در معرض سوءمصرف مواد قرار دارند. استرس به عنوان یک پدیده ی روان شناختی در بروز اختلال های روانی ازجمله اختلال های مصرف مواد نقش دارد. جهت کاهش فشار روانی و ایجاد سازگاری باید از شیوه های مقابله ای استفاده شود. لذا این پژوهش باهدف تعیین گرایش به سوءمصرف مواد و ارتباط آن با راهبردهای مقابله ای در دانشجویان علوم پزشکی ارومیه انجام گرفت. مواد و روش کار: در این پژوهش توصیفی از نوع مقطعی-همبستگی، دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ارومیه با روش نمونه گیری طبقه ای وارد مطالعه شدند. پرسشنامه های جمعیت شناختی، پرسشنامه میزان تمایل به اعتیاد و پرسشنامه مهارت های مقابله ای لازاروس و فولکمن توسط 390 دانشجو تکمیل شد. برای تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS ویرایش 20 استفاده شد. داده های پژوهش به کمک آزمون های آماری تی مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و پیرسون تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: میانگین نمره گرایش به َمواد در دانشجویان 5±8/33 و میانگین نمره سبک های مقابله ای برابر با 39/19±2/105 بود. آزمون پیرسون نشان داد که بین گرایش به مواد مخدر در دانشجویان با روش مقابله ای متمرکز بر حل مسئله ارتباط آماری معناداری وجود نداشت (793/0=P). اما این آزمون ارتباط آماری معناداری را بین گرایش به مواد مخدر در دانشجویان با روش مقابله ای متمرکز بر هیجان نشان داد (013/0=P) که میزان همبستگی آن برابر 126/0=r بود. بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که بین گرایش به مواد مخدر در دانشجویان علوم پزشکی با روش مقابله ای متمرکز بر هیجان ارتباط آماری معناداری وجود دارد. لذا پیشنهاد می گردد، مسئولین دانشگاه فراهم سازی بستر مناسب برای برگزاری کارگاه های آموزشی در ارتباط با شیوه های مناسب مقابله ای به دانشجویان را در برنامه کاری خود قرار دهند.

پیش زمینه و هدف: طرح واره ها به دلیل برآورده نشدن نیازهای عاطفی اولیه دوران کودکی به وجود می آیند. فردی که از سلامت روان برخوردار است می تواند این نیازهای عاطفی اساسی را به صورت سازگارانه ارضا کند پژوهش حاضر باهدف آزمون مدل یابی طرح واره های ناسازگار اولیه در مثبت اندیشی دانشجویان پرستاری یزد با واسطه گری تنظیم هیجان شناختی انجام شد. مواد و روش کار: روش این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی شهر یزد در سال تحصیلی 1400- 1401 بود که از میان 800 نفر جامعه آماری، 260 نفر به عنوان نمونه (183 نفر دختر و 77 نفر پسر) به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای تحقیق شامل پرسش نامه شناختی هیجانی گارنفسکی (2001) و پرسش نامه طرح واره های ناسازگار اولیه SF-SQ یانگ و برآون (2005) و پرسش نامه مثبت ‏اندیشی اینگرام و ویسنیکی (1998) بود. جهت تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی (همبستگی پیرسون، تحلیل مسیر و مدل معادلات ساختاری) و با استفاده از نرم افزارهای SPSS25 و AMOS24 انجام شد. سطح معناداری برابر 01/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که متغیر تنظیم هیجان شناختی می تواند بین طرح واره های ناسازگار اولیه و مثبت اندیشی دانشجویان در سطح (01/0>P) نقش واسطه ای معناداری داشته باشد. نتایج مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد هیچ کدام از طرح واره های ناسازگار اولیه نتوانست به صورت مستقیم و معنادار، مثبت ‏اندیشی را پیش ‏بینی کند و نظم ‏جویی شناختی مثبت به صورت مستقیم، مثبت و معنادار (69/0) و در سطح (01/0>P)، مثبت ‏اندیشی را در دانشجویان پیش بینی می کند. نظم ‏جویی شناختی منفی به صورت مستقیم، منفی و معنادار (17/0-) و در سطح (01/0>P)، مثبت ‏اندیشی را در دانشجویان پرستاری پیش بینی می کند. بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که می ‏توان با استفاده از فنون طرح واره درمانی و اصلاح طرح واره های ناسازگار، مثبت ‏اندیشی را در دانشجویان پرستاری افزایش داد. با توجه نقش میانجی هیجانات شناختی، پیشنهاد می شود دانشگاه های علوم پزشکی، با برگزاری کارگاه ‏های آموزشی در زمینه تنظیم شناختی هیجان، به دانشجویان جهت افزایش مثبت ‏اندیشی کمک کنند.

پیش زمینه و هدف: پزشکی شدن" فرآیندی است که طی آن مشکلات غیرپزشکی و اجتماعی به عنوان مشکلات پزشکی تعریف شده و مدیریت می شوند. امروزه مداخلات پزشکی غیرضروری در بارداری ها و زایمان های کم خطر بیش ازحد مورداستفاده قرار می گیرد که منجر به مداخله بیش ازحد در دوران بارداری و زایمان می شود. تحقیقات ارتباط مداخلات غیرضروری با ترس از زایمان و تجربیات زایمانی را نشان می دهد. این مطالعه باهدف تعیین ارتباط مراقبت های زایمانی پزشکی شده با ترس از زایمان و تجربه زایمانی در زنان نخست زا انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی از نوع مقطعی-همبستگی است که بر روی 250 نفر از زنان حامله نخست زا با زایمان طبیعی مراجعه کننده به بیمارستان فاطمه زهرا میاندوآب با روش نمونه گیری در دسترس در سال 1401 انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه مشخصات فردی و سوابق مامایی، پرسشنامه ترس از زایمان ویجما، پرسشنامه تجارب زایمانی و چک لیست مراقبت های پزشکی شده لیبر و زایمان بود که پس از کسب رضایت آگاهانه از نمونه ها تکمیل شد. برای تحلیل اطلاعات از آزمون های تی تست و کای دو، تحلیل واریانس و رگرسیون لوجستیک و ضریب همبستگی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد میانگین نمره کلی ترس از زایمان 99/8±93/74 و میانگین نمره تجربه زایمانی 42/3±34/41 بود. بستری قبل از شروع دردهای زایمانی، مانیتورینگ مداوم جنین، پاره کردن زودرس کیسه آب با داشتن ترس شدید زایمانی ارتباط مستقیم داشتند. مانیتورینگ مداوم جنین، اینداکشن و تقویت دردهای زایمانی، فشار فوندال حین زایمان به طور معنی داری با داشتن تجربه زایمانی ارتباط معکوس داشتند. بحث و نتیجه گیری: برخی از مداخلات مامایی غیرضروری باعث افزایش میزان ترس از زایمان و تجربه نامطلوب زایمان می شود. به نظر می رسد لازم است سیاست های بهداشتی برای مراقبت های مناسب برای زایمان های کم خطر تعدیل شود.

پیش زمینه و هدف: آسیب حاد کلیه پس از زایمان یک اختلال نادر است اما می تواند با عواقب طولانی مدتی برای مادر و نوزاد همراه باشد. ازجمله عوامل خطر در ایجاد آسیب حاد کلیه می توان به دکولمان و پره اکلامپسی اشاره کرد. هدف این مقاله، گزارش یک مورد نارسایی حاد کلیوی پس از زایمان است که در ارتباط با دکولمان جفت و پره اکلامپسی اتفاق افتاده است. معرفی بیمار: بیمار در سن حاملگی 33 هفته و 5 روز بر اساس سونوگرافی با شکایت درد زایمانی و خونریزی واژینال مراجعه کرد. گزارش ما به چند دلیل نمونه جالبی است، نخست اینکه بیمار با شک به دکولمان تحت سزارین قرار گرفت و پس ازآن با شک به پره اکلامپسی تحت درمان قرار گرفت و درنهایت نارسایی حاد کلیه تشخیص داده شد. همچنین به دلیل افزایش هم زمان آزمایشات عملکردی کبدی و خروج مایع زیاد سروزی تشخیص افتراقی با مشکل مواجه شده بود. بحث و نتیجه گیری: نارسایی حاد کلیه یک اختلال نادر است اما توجه به عوامل خطر این اختلال در مدیریت بهتر خدمات مامایی نقش بسزایی دارد. بنابراین جداشدگی جفت به عنوان یک عامل خطر مستقل برای مرگ و میر قبل از زایمان و عوامل خطر آن باید به دقت ارزیابی شوند.

پیش زمینه و هدف: امروزه با حرفه ای شدن پرستاری و افزایش نیاز جامعه به پرستاران حرفه مند، مفهوم هویت حرفه ای به عنوان عامل کلیدی و تاثیرگذار برکیفیت مراقبت پرستاری و بازگشت سلامتی بیماران مورد توجه قرار گرفته است. دانشجویان پرستاری به موازات حرفه ای شدن ارزش ها، هنجارها، رفتارها و مهارت های مناست با حرفه را طی فرآیند جامعه پذیری حرفه ای، که اولین گام های آن از دوره دانشجویی آغاز می شود، درونی سازی می کنند که برای تحقق نقش های حرفه ای آنان در آینده و رشد هویت حرفه ای شان حیاتی است. بنابراین مطالعه حاضر باهدف تعیین سطح جامعه پذیری و هویت حرفه ای دانشجویان کارشناسی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال 1401 انجام گرفت. مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع مقطعی-همبستگی است که 110 نفر از دانشجویان پرستاری ترم های 4 تا 8 به عنوان نمونه پژوهش به روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های جامعه پذیری حرفه ای و هویت حرفه ای که روایی و پایایی انها مورد تأیید قرار گرفته بود، استفاده شد. داده ها با آمارهای توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 تجزیه تحلیل شدند. یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره کلی جامعه پذیری حرفه ای شرکت کننده ها 75/31± 57/137 بود. میانگین و انحراف معیار در حیطه ارزش گذاری و شناخت از حرفه 17/9±60/36، حیطه مهارت های حرفه ای 64/25± 27/56، حیطه مدیریت و سیاست های سازمانی 58/8± 74/35، حیطه ارتباطات بین فردی 26/3± 50/9 می باشد. نمره کلی هویت حرفه ای شرکت کننده ها 26/8± 13/50 بود. نتیجه گیری: سطح جامعه پذیری دانشجویان در حیطه ارزش گذاری و شناخت از حرفه، حیطه مدیریت و سیاست های سازمانی و حیطه ارتباطات بین فردی متوسط و در حیطه مهارت های حرفه ای ضعیف، می باشد. سطح کلی جامعه پذیری حرفه ای بیشتر شرکت کنندگان در پژوهش متوسط بود. وضعیت کلی هویت حرفه ای شرکت کننده ها متوسط بود. براساس یافته های حاصل از پژوهش، پیشنهاد می شود با تحلیل فرآیندها و اقدامات مرتبط، سطح هویت و جامعه پذیری حرفه ای دانشجویان را به عنوان پایه عملکردی مراقبت از بیمار ارتقا داد.

مدل زیست –پزشکی بیشتر بر عملکرد فیزیولوژیک بدن، مسائل جنسی اشخاص و مقاربت آن ها تمرکز دارد و بر سایر مسائل ازجمله مسائل اجتماعی، روان شناختی و ... تأکید ندارد. در مقابل مدل روان شناختی-زیستی- اجتماعی سعی می کند با ادغام مداخلات پزشکی در مسائل روان شناختی و اجتماعی منجر به افزایش لذت و صمیمیت جنسی زوجین گردد که رویکردی جامع نگر است و از منظر مسائل مختلف به بررسی و حل مشکلات جنسی زوجین می پردازد.

پیش زمینه و هدف: کاهش نرخ باروری کل به زیر سطح جایگزین جمعیت و کاهش سالانه جمعیت یکی از مسائل امروز جامعه ایران است. مطالعه حاضر باهدف تعیین ارتباط خودکار آمدی و حمایت اجتماعی ادراک شده بر قصد فرزند آوری در زنان متأهل انجام شد. مواد و روش کار: این پژوهش توصیفی از نوع مقطعی–همبستگی است که از تیر 1401 تا مهر 1402 بر روی 345 زن واجد شرایط در 8 پایگاه منتخب وابسته به دانشگاه علوم پزشکی البرز انجام شده است. نمونه گیری به صورت دومرحله ای انجام شد. ابتدا نمونه گیری به صورت طبقه ای جهت انتخاب پایگاه ها انجام شد. سپس مشارکت کنندگان به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند. گردآوری داده ها از طریق پرسشنامه شامل پرسشنامه دموگرافیک، گرایش به باروری، خود کارآمدی و حمایت اجتماعی ادراک شده انجام شد. از نرم افزار SPSS نسخه 28 جهت تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. از آزمون های ANOVA تست تعقیبی توکی، آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه استفاده گردید. یافته ها: متغیر خودکارآمدی با قصد فرزند آوری همبستگی معکوس و معناداری داشت (199/0-=r، 001/0>P). متغیر حمایت اجتماعی ادراک شده با قصد فرزند آوری همبستگی مستقیم و معناداری داشت (112/0=r، 05/0>P). خودکارآمدی و حمایت اجتماعی ادراک شده تأثیر معناداری بر قصد فرزند آوری نداشتند. از بین متغیرهای دموگرافیک، متغیر کارمند بودن (β= -0/219, P<0/005) پیشگویی کننده منفی قصد فرزند آوری بود. بحث و نتیجه گیری: بر اساس مطالعه حاضر، ویژگی های جمعیت شناختی بر قصد فرزند آوری تأثیر داشتند. به طوری که کارمند بودن عامل تهدیدکننده ای برای قصد فرزند آوری در زنان محسوب می گردد. لذا، حمایت های دولتی مانند دورکاری زنان شاغل، تعداد روزهای مرخصی بیشتر یا مرخصی ساعتی (جهت شیردهی یا سرکشی به فرزند)، ساخت مهدکودک های سازمانی کم هزینه و باکیفیت و همکاری بیشتر با زنان شاغل می تواند کمک کننده باشد.