حفر چاه و بهره برداری بی رویه از منابع آب آبرفتی، وضعیت بدی برای بسیاری از آبخوان های آبرفتی در دشت های کشور ایجاد کرده است با توجه به این شرایط، تمایل برای استفاده از منابع آب کارستی که کمتر به آن توجه شده بود، رو به افزایش است. در این پژوهش با در نظر گرفتن برخی معیارهای توسعه کارست مانند لیتولوژی، ارتفاع، شیب، بارش، دما، شاخص پوشش گیاهی، تراکم آبراهه، تراکم خطواره، تراکم تقاطع خطواره، فاصله از خطواره، فاصله از تقاطع خطواره و به کارگیری روش های سیستم استنتاج فازی و تحلیل سلسله مراتبی فازی، مدل سازی توسعه کارست انجام شده است. نتایج نشان داد که در روش سیستم استنتاج فازی پهنه های با توسعه زیاد و خیلی زیاد 79. 1درصد از مساحت منطقه را پوشش می دهد درحالی که این عدد در روش تحلیل سلسله مراتبی فازی 26 درصد می باشد. برای صحت سنجی وزن های بکار گرفته شده در روش تحلیل سلسله مراتبی فازی، آنالیز حساسیت 5± و 10± درصد انجام شده است.