یکی از مشکلات مدل های بر پایه DEA برای رتبه بندی سیستم های رأی گیری اولویتی آن است که به هر یک از گزینه ها ( کاندیدها ) اجازه می دهد تا بردار وزن خودش را داشته باشد. بنابراین، گزینه ها با بردار های وزن متفاوتی ارزیابی می شود. در این پژوهش، ما مدلی را بر اساس تئوری فازی ارائه می کنیم تا نقاط ضعف مدل های پیشین را برطرف کنیم. این مدل براساس حل مدل های برنامه ریزی چند هدفه به کمک منطق فازی پایه گذاری و از این طریق یک بردار از وزن های مشترک ارائه شده است؛ در نهایت گزینه ها رتبه بندی شده است.