افق توسعه آموزش علوم پزشکی
سال:1397 | دوره:9 | شماره:1 |تعداد مقالات:7

مقدمه: آموزش بالینی، در شکل دهی مهارتهای اساسی و توانمندیهای حرفه ای دانشجویان نقش اساسی دارد. شناسایی مشکلات آموزش بالینی به رفع یا اصلاح نقاط ضعف کمک نموده و می تواند موجب بهبود دستیابی به اهداف آموزشی، تربیت افراد ماهر و ارائه خدمات با کیفیت بالاتر شود. این پژوهش با هدف ارزیابی کیفیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان تکنولوژی پرتوشناسی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شده است. روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی، در سال 1395 بر روی 103 نفر از دانشجویان رشته تکنولوژی پرتوشناسی دانشکده پیراپزشکی مشهد انجام شد. نمونه گیری به روش سرشماری بود و دانشجویانی که در حال گذراندن واحد درسی کارآموزی و کارآموزی در عرصه بودند، وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه ای روا و پایا بود. تجزیه و تحلیل نتایج به وسیله آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS و با سطح معناداری 05/0 p< صورت گرفت. یافته ها: از دیدگاه دانشجویان، وضعیت آموزش بالینی در حیطه های برخورد با دانشجو و عملکرد مربیان بالینی در سطح خوب و در حیطه های محیط آموزشی، اهداف و برنامه های آموزشی، نظارت و ارزشیابی در سطح متوسط ارزیابی شد. اختلاف معناداری بین میانگین آیتمهای پنجگانه پرسش نامه وجود نداشت و همچنین تفاوت معناداری بین رضایت مردان و زنان از رشته تحصیلی خود دیده نشد. نتیجه گیری: بررسی مجدد در اهداف و برنامه ها و شیوه نظارت و همچنین مرتفع ساختن کمبود امکانات بخش بالین میتواند به ارتقای روز افزون کیفیت آموزش بالینی کمک قابل توجهی کند.

مقدمه: احیای قلبی ریوی از جمله عملیات حیات بخشی است که شانس بقا پس از ایست قلبی را از طریق افزایش جریان اکسیژن خون ارگانهای حیاتی بدن افزایش می دهد. میزان آگاهی پزشکان و پرسنل از اصول علمی احیای قلبی ریوی یک فاکتور مهم بر میزان بقا و شانس موفقیت پس از احیا است. از این رو این مطالعه با هدف بررسی میزان آگاهی دستیاران رشته های پزشکی از اصول و قواعد علمی CPR طراحی و اجرا شده است. روش بررسی: این مطالعه در بازه زمانی سالهای 1394 تا 1395 انجام گرفت و 357 نفر دانشجوی مقطع دستیاری به صورت نمونه در دسترس (سرشماری) وارد این مطالعه شدند. پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک و چک لیست احیای قلبی ریوی بر اساس گایدلاین انجمن قلب و عروق آمریکا (American Heart Association) بود که آشنایی دستیاران رشته های مختلف را با اصول و قواعد انجام CPR علمی و درست ارزیابی می کرد. یافته ها: بیشترین نمره آگاهی از اصول علمی CPR در دستیاران رشته های قلب، طب اورژانس و بیهوشی با مقادیر به ترتیب 12. 5، 12. 20 و 12. 05 مشاهده شد. در بین دستیاران مورد مطالعه، فقط دستیاران در رشته طب اورژانس و قلب از سیر صعودی در میزان آگاهی از اصول CPR در طی سالهای تحصیلی برخوردار بودند که این تغییرات از نظر آماری نیز معنی دار بود (P value<0. 01). میزان آگاهی از اصول CPR در دستیاران رشته های اعصاب، پزشکی هسته ای و روانشناسی، طی سالهای تحصیلی، سیر نزولی معناداری داشت (P value < 0. 01). نتیجه گیری: دستیاران در رشته هایی که بیشترین مواجهه با بیماران دچار ایست قلبی را داشتند از میزان آگاهی بیشتری از اصول CPR درست و علمی برخوردار بودند. همچنین میزان آگاهی کلی دستیاران از اصول علمی و درست CPR در تمام رشته های پزشکی از سطح مطلوبی برخوردار نبود.

بیمار آقای 42 ساله با شکایت تب و لرز و سرفه های پروداکتیو به اورژانس مراجعه کرده است. علائم بیمار از سه روز قبل شروع شده بود که همراه با بی اشتهایی و درد کمر نیز بود. با احتمال پنومونی اکتسابی از جامعه، تحت درمان امپریکال با سفتریاکسون و آزیترومایسین قرار گرفت. گرافی قفسه سینه تایید کننده ی پنومونی بود. بیمار تحت درمان آنتی بیوتیک قرار گرفت و با حال عمومی خوب از بیمارستان مرخص شد.

بیمار مراجعه کننده جوانی است با تب و لرز و درد گردن که از 17-18 روز قبل از مراجعه دچار تب و لرز و گلودرد همرا ه با درد گردن و سرفه های پروداکتیو شده است. وی که معتاد استنشاقی مواد مخدر است با سابقه دستکاری دهان و فک جهت تخلیه آبسه دندان، با تب مراجعه و با توجه به یافته های بالینی، تاریخچه بیماری و همچنین یافته های ام. آر. انژیوگرافی و سونوگرافی داپلر تشخیص مسحل و تحت درمان و با بهبودی مرخص می شود.

بیمار خانم 58 ساله ایست که با شکایت تب طولانی با علت نامعلوم پس از لاپاراتومی ارجاع شده است. تبهای بیمار شبانه و کم درجه است. شانزده روز قبل بیمار به دنبال تصادف دچار آسیب متعدد می شود. در بررسیهای اولیه پس از ترومای مذکور، له شدگی بینی و ترومای صورت به همراه تندرس شکمی، بدون شکستگی در اندامها داشته است. به علت تندرس شکمی تحت عمل باز شدن شکمی اورژانس قرار می گیرد و پارگی طحال و کبد و هماتوم پری نفریک تشخیص داده می شود. بیمار تحت اسپلنکتومی و هپاتورافی و کنترل عروق خونریزی دهنده شکمی قرار می گیرد. 5 روز بعد از بستری بیمار دچار تب 38. 2دهانی می شود که با شک به سپسیس با منشاء شکمی، بررسی و سونوگرافی شکم و لگن انجام می گیرد؛ ایمی پنم و وانکوماسین شروع و واکسن پنوموکوک و مننگوکوک تجویز می شود. در سونوگرافی و سی تی شکم، لگن و ریه، عفونت و کالکشن رؤیت نمی شود؛ تستهای سرولوژیک و کشت ادرار و خون منفی است. در مرکز درمانی ما (مرکز آموزشی، پژوهشی، درمانی امام رضا (ع)) با توجه به ادامه تب و منفی بودن بررسیها، جهت بیمار اسکن گالیوم کل بدن (whole body gallium scan) انجام شد که یک ضایعه در قسمت فوقانی شکم و در قدام ستون مهره های کمری به چشم خورد. سی تی شکم و لگن با کنتراست وریدی و با عنایت به ضایعه مورد نظر انجام و کانون تب کشف شد. با درمان مربوطه تب به سرعت قطع و بیمار با حال خوب مرخص شد.

بیمار جوان HIV مثبت تحت درمان آنتی رتروویرال نامنظم با ووناویر، که از 2 هفته قبل از مراجعه بطور ناگهانی دچار پارزی نیمه راست بدن به همراه اختلال حافظه دورو کندی تکلم شده است. در سیر بستری پارزی اندام تحتانی بیمار گسترش و قدرت عضلانی اندام تحتانی به یک پنجم کاهش یافت، به گونه ای که بیمار قادر به راه رفتن نبود. MRI مغز انجام و تشخیص معلوم شد. بیمار با داروهای ضد HIV و پیگیری سرپایی مرخص شد.

سل در سال 2011 عامل مرگ حدود 1, 4 میلیون نفر بود و مانند ویروس نقص ایمنی (HIV) علت اصلی مرگ ناشی از عوامل عفونی در جهان به شمار می رود. برای کنترل بیماری سل، نیاز به تشخیص سریع و مناسب داریم که بتوانیم با شروع به موقع درمان زنجیره انتقال را قطع کنیم. روشهای استاندارد مثل اسمیر خلط حساسیت لازم را ندارد و از آن مهمتر نیازمند وجود خلط هستند. کشت خلط نیزحدود 8 هفته زمان میبرد.