پویش در آموزش علوم پایه
سال:1398 | دوره:5 | شماره:14 |تعداد مقالات:6

بهبود کیفیت شیوه ی آموزشی و تربیت دبیران آگاه به شیوه های نوین آموزشی در سال های اخیر در سراسر جهان مورد تاکید سیستم آموزش قرار گرفته است. با توجه به تاکید سیستم آموزشی کشورمان به استفاده از روش های سنتی مبتنی بر تکرار و حفظ مطالب که بازدهی و کیفیت کم یادگیری دانش آموزان را به همراه دارد. تربیت دبیران نسبت شیوه های نوین آموزشی برای ارتقاء کیفیت آموزش و یادگیری، دانش آموزان یک امر حیاتی است. شیوه ی آموزشی تربیت بدنی تلفیقی یکی از روش های نوظهور در بخش آموزش است که با پرورش روحیه ی پژوهشگری و تفکر نقادانه کودک سعی دارد با ایجاد فرصت تجربه کردن و اکتشاف با رویکرد دانش آموز محوری مانند بازی های ورزشی، دانش ریاضی را به دانش آموزان بیاموزد. کشورهای توسعه یافته، روش تلفیق تربیت بدنی را بصورت شیوه ی تدریس تلفیقی در مدارس خود اخیرا بعنوان شیوه آموزشی موثر و نوین در مقاطع آموزشی ابتدایی بکار می گیرند. استفاده از آن در سیستم آموزشی کشور نیازمند آشنایی دبیران تربیت بدنی با آن و رفع چالش های پیرامون استفاده از این شیوه ی آموزشی می باشد. مقاله حاضر پیرامون اهمیت و ضرورت روش آموزش تلفیقی تربیت بدنی با تفکر المپیزم در مقاطع ابتدایی برای آموزش علوم پایه مانند ریاضی همچنین نیازهای اساسی دبیران برای بهره گیری از این شیوه پراداخته است.

استدلال کردن و اثبات از جنبه های مهم و ارزشمند ریاضی هستند. بدون آشنایی با استدلال ها و اثبات ها، درک و فهم کامل دانش آموزان از ریاضی، تحقق نمی یابد. در این مقاله نظرات برخی از ریاضیدانان و آموزشگران ریاضی درباره استدلال و اثبات و اهمیت و ضرورت آن، بیان می گردد. همچنین روش های استدلال به همراه مثال هایی شرح داده می شود.

این مطالعه به بررسی درک دانش آموزان از مفهوم انتگرال در چارچوب نظریه ی APOS می پردازد. چالشی که پیش روی اکثر مدرسان و دبیران ریاضی وجود دارد، این است که چه روش و رویکرد آموزشی در پیش گرفته شود تا منجر به درک مفهومی دانش آموزان از مفاهیم ریاضی گردد. یکی از نظریه هایی که برای بررسی یادگیری مفاهیم ریاضی در سطح دانشگاهی مورد استفاده قرار میگیرد، نظریه ی APOS است. تحقیق حاضر که یک تحقیق کیفی است، به روش زمینه یابی انجام شده است. این مقاله تحلیل پاسخ دانش آموزان به هفت نوع سؤال در مورد انتگرال توابع را گزارش می دهد. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که اکثر دانش آموزان در درک مفهومی انتگرال ناتوانند و مسائل انتگرال را در صورتی درست حل می کنند که به یک روش روتین برای حل دسترسی داشته باشند. بر مبنای نظریه ی APOS اکثر دانش آموزان در سطح عمل و فرآیند از مفهوم انتگرال قرار دارند و تعداد کمی به سطوح بالاتر رسیده و توانسته اند طرحواره انتگرال را در ذهن خود تشکیل دهند.

در این پژوهش برنامه درسی شیمی ایران و ژاپن، با روش تطبیقی و الگوی بردی مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه مؤلفه های برنامه درسی(مبانی و فلسفه، اهداف، محتوا، روش های یاددهی-یادگیری(تدریس) و ارزشیابی) بررسی شد. نتایج نشان می دهد که مؤلفه های برنامه درسی شیمی ایران در قسمت محتوا و هدف غنی است و تشابهات بسیاری با سیستم آموزشی کشور پیشرفته ای هم چون ژاپن دارد ولی در روش تدریس بسیار متفاوت است. در ایران تاکید زیادی روی روش سخنرانی می شود در حالیکه علوم تجربی نظیر شیمی، جزو علوم آزمایش محور محسوب می شوند و نیاز است تا این دروس حتی الامکان در آزمایشگاه یا همراه با انجام کار عملی مانند یک آزمایش ساده تدریس شوند. بنابراین فعالیت عملی باید به یکی از ارکان اساسی در آموزش علوم تجربی تبدیل شود. بنابراین توجه بیشتر به شیوه های نوین و فعال آموزشی، منجر به ارتقا برنامه درسی شیمی در ایران و ارتقا سطح یادگیری فراگیران در حوزه علوم تجربی مانند شیمی می شود.

در این مقاله به بررسی نقش زنان در دنیای ریاضی و به ویژه اهمیت معلمان زن در آموزش ریاضیات می پردازیم. کلیشه های جنسیتی موجود در دنیا همواره خواسته است زنان را از عرصه ریاضیات دور نماید، اما در طول تاریخ زنانی را داشته ایم که در دنیای ریاضیات تغییرات اساسی ایجاد کرده اند. پس در این راستا باید تلاش نماییم فرصت های بهتری برای زنان ایجاد کنیم تا بیشتر و با قدرت تر وارد دنیای ریاضیات شوند. امروزه تقریبا در همه دبیرستان های دخترانه و در بیشتر مدارس ابتدایی چه دخترانه و چه پسرانه معلمان زن هستند که عهده دار آموزش درس ریاضی به دانش آموزان هستند. در این پژوهش به بیان اهمیت نقش زنان به عنوان معلم ریاضی می پردازیم و مساله را از بعد های توسعه حرفه ای و تقویت پایه های علمی معلمان ریاضی زن، تغییر نگرش معلمان زن نسبت به آموزش ریاضی به دختران و مهارت معلمی زنان در ایجاد انگیزه و کنترل اضطراب دانش آموزان بررسی می نماییم. هم چنین در ادامه تاثیر معلمان زن در ایجاد انگیزه و علاقه مندسازی دانش آموزان، به ویژه دانش آموزان دختر نسبت به درس ریاضی و برقراری رابطه عاطفی مناسب با دانش آموزان جهت کاهش استرس در کلاس درس ریاضی و پیشرفت درسی آن ها را با بیان تجاربی از نویسنده بیان خواهیم کرد.

هدف پژوهش، تأثیر گفتمان ریاضی بر توانایی استدلال و عملکرد ریاضی دانش آموزان پسر پایه ششم دبستان بود. جامعه آماری تحقیق تمام دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهر اهواز در سال تحصیلی 97-1396 است. حجم نمونه شامل 50 دانش آموز که با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب و در دو گروه 25 نفره آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزارهای این پژوهش آزمونهای سنجش توانایی استدلال ریاضی و عملکرد متشکل از سؤالات ریاضی حیطه استدلال و شناختی آزمون تیمز ریاضی بود که پایایی آنها به ترتیب 0/79 و 0/77 به دست آمدند. برنامه آموزش سه گام؛ اقدام، کاوش، بحث و خلاصه سازی و با راهبردهای ده گانه بحث های کلاسی سیریلو در 16 جلسه برای گروه آزمایش اجرا شد. آموزش درگروه کنترل با شیوه سنتی و معمولی صورت گرفت. نتایج به دست آمده از تحلیل کوواریانس نشان داد که توانایی عملکرد ریاضی دانش آموزان در حیطه های شناختی و توانایی استدلال ریاضی گروه آزمایش نسبت به گروه گواه بیشتر است بنابراین آموزش مبتنی بر گفتمان به شیوه بحث های کل کلاسی سبب افزایش توانایی عملکرد ریاضی دانش آموزان در حیطه های شناختی و توانایی استدلال ریاضی آنها مطالعه تیمز می شود.