توده مافیک– اولترامافیک قره آغاج در فاصله 36 کیلومتری شمال باختر ارومیه قرار دارد. این توده از لحاظ سنگ شناسی از دو بخش اصلی شامل سنگ های مافیک بدون کانی سازی و سنگ های اولترامافیک غنی از Fe-Ti-P (سنگ های FTP) تشکیل یافته است. بخش مافیک به طور غالب حاوی گابروی درشت بلور، میکروگابرو و متاگابرو با مجموعه کانیایی ساده (پلاژیو کلاز + کلینوپیروکسن و ایلمنیت) و ارتوآمفیبولیت است. بر اساس روابط صحرایی، شواهد سنگ نگاری و زمین شیمیایی، این سنگ ها رابطه بسیار نزدیکی با یکدیگر داشته و هم ماگما محسوب می شوند. بخش اولترامافیک از تعداد زیادی لایه و توده سیل مانند به ستبرای 5 سانتی متر تا چند متر تشکیل یافته، به گونه ای که به طور کامل توسط گابروها احاطه شده و با میزبان، همبری ناگهانی، موازی و هم شیب دارد. این سنگ ها در مقایسه با سنگ های اولترامافیک متعارف، مجموعه کانیایی (غنی از اولیوین، آپاتیت، ایلمنیت و مگنتیت) و همچنین ترکیب شیمیایی غیرعادی نشان می دهند SREE~10-340 ppm, Cr~40-160 ppm, Ni~7-73 ppm, SiO2~21-30 wt%, MgO~9-20 wt%, TiO2~5-11 wt%, Fe2Ot3~26-42 wt%, P2O5~0.1-5.1wt%. سنگ های FTP اغلب بر گوارگی ماگمایی داشته و در مجموع گسترش آنها از روند عمومی توده قره آغاج (NW-SE) پیروی می کند. شواهد صحرایی، سنگ نگاری و داده های زمین شناسی حاکی از این است که سنگ های FTP و میزبان گابرویی آنها با یکدیگر ارتباط ژنتیکی مشخصی ندارند، به گونه ای که انواع FTP (مشتق از ماگمای فروبازالتی غنی از P) به صورت تاخیری به درون سنگ های میزبان در حال دگرشکلی پلاستیک دمای بالا در یک زون برشی محلی نفوذ کرده اند.