1زمینه و هدف: در این پژوهش بررسی نقش مدل معنویت درمانی بر طرحواره های ناسازگار اولیه و ویژگی های شخصیتی زنان و مردان سالمند معتاد انجام گرفته است.
روش ها: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل همراه با مرحله پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی مراجعین متاهل سالمند اعم از زن و مرد و وابسته به مواد مخدر (تریاک، هرویین، شیشه) به کمپ های شهر کرج بود. تعداد 30 نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل گمارده شدند. در بخش ابزار گردآوری اطلاعات از پرسشنامه طرحواره های ناسازگار یانگ و پرسشنامه شخصیتی آیزنک بزرگسالان (EPQ-RE) و آموزش مداخلات معنویت درمانی در 10 جلسه 60 دقیقه ای استفاده شد. گروه کنترل در حین اجرای پژوهش مداخله ای دریافت نکرد. برای تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی مناسب چون میانگین و انحراف معیار، کالموگروف-اسمیرونف و تحلیل کوواریانس چند متغیره (MANCOVA) استفاده شد.
یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که مدل معنویت درمانی بر طرحواره های ناسازگار اولیه و ویژگی های شخصیتی سالمندان زنان و مردان سالمند معتاد تاثیر معناداری دارد (0/005P≤).
نتیجه گیری: معنویت درمانی راهکار مناسبی در کنترل افراد معتاد است و پیشبینی مناسبی از عوامل افزاینده و یا کاهنده گرایش به اعتیاد را فراهم می کند.