زمینه و هدف: مقدمه ارتقاء فرهنگ سلامت در آموزش و پرورش، شناخت اجزا و عناصر و ماهیت سیستم پرورش و آموزش و فرهنگ آن است و این مهم از طریق مدیریت راهبردی فرهنگ سلامت در آموزش و پرورش محقق می گردد. در این مقاله به نقش آموزش و پرورش در ارتقاء فرهنگ سلامت پرداخته میشود. روش: این مطالعه مروری با استفاده از جستجوی کلیدواژهها در پایگاه های اطلاعاتی داخلی و بین المللی و جمع بندی مطالب حاصل شده، صورت گرفته است. یافته ها: با رویکرد نوین سلامت، فرهنگ و سلامت دو مقوله درهم تنیدهاند و همه عناصر فرهنگی در آموزش و پرورش با سلامت دانشآموز، مدرسه و جامعه گره می خورند. در رویکرد نوین، مدرسه به عنوان یک جامعه کوچک و تأثیرگذار با توجه به همه مؤلفههای فیزیکی و اجتماعی تأثیرگذار بر سبک زندگی و سواد سلامت دانش آموزان می باشد. فرایند مدیریت و ارتقاء فرهنگ سلامت شامل دو جزء اصلی فرهنگ سازمانی و رفتار فردی دانشآموز است. این دو جزء باید در تعامل سیستمی باهم باشند. رفتار فردی دانشآموز باید مبتنی بر فرهنگ سازمانی مدرسه باشد. مدارس ارتقاء دهنده سلامت، رویکرد سیستمی و جامعی را در بر میگیرد که همه ابعاد سلامت را در محیط آموزشی ادغام میکند. هدف آنها ترویج فرهنگ سلامت در بین دانشآموزان با پرداختن به عوامل فیزیکی، اجتماعی و محیطی است و از این طریق دانش و آگاهی را افزایش میدهد. نتیجه گیری: رویکرد مدارس ارتقا دهنده سلامت نشان دهنده یک تغییر پارادایم به سمت یک مدل یکپارچه و مبتنی بر سیستم است که نیازمند ارزیابی مجدد فرآیندهای برنامهریزی، اجرا و ارزیابی فعالیت ها و برنامه های آموزش و پرورش برای تقویت موثر فرهنگ سلامت میباشد.