عفونت های ویروسی به دلیل سرایت بسیار بالای ویروس منجر به گسترش سریع بیماری در مدت کوتاهی می شوند و اپیدمی های وسیع و گاهی پاندمی را در دنیا به وجود می آورند که یافتن روشهای پیشگیری و درمانی ساده و در دسترس برای آنها می تواند ارزشمند باشد. این مطالعه با هدف بررسی کاربرد روش های درمان طب سنّتی ایرانی در بیماری های ویروسی با شیوع بالا، به ویژه آبلۀ میمون و آبله مرغان و بررسی مکانیزم اثر آنها و مقایسه با درمان های طب رایج انجام شد. به این منظور با استفاده از کلیدواژه هایی مانند «آبله»، «جدری» و «حمیقا»، اطلاعات مرتبط از متون طب سنّتی استخراج و فیش برداری شد و سپس مقالات علمی معتبر در پایگاه های داده مانند اسکوپوس و پابمد نیز بررسی شدند تا اطلاعاتی دربارۀ آبلۀ میمونی و آبله مرغان به دست آید. تحلیل داده ها نشان می دهد که در طب ایرانی، بیماری جدری و حمیقا علائم مشابه آبلۀ میمونی و آبله مرغان دارند و مکتوبات موجود بینش ارزشمندی در مورد ایمنی طبیعی، درمان جامع و اصلاح سبک زندگی ارائه می دهد. یافته ها نشان می دهند که ادغام اصول طب ایرانی مانند متعادل سازی اخلاط بدن و ارتقای سیستم ایمنی، می تواند رویکردهای پزشکی مدرن برای بیماری های ویروسی را تکمیل کند. تحقیقات آینده باید بر انجام آزمایش های بالینی برای ارزیابی اثربخشی مداخلات مبتنی بر طب مکمّل تمرکز داشته باشد.