مجله دانشکده پزشکی
سال:1382 | دوره:61 | شماره:3 |تعداد مقالات:13

مقدمه:بروز عفونتهای قارجی سینوسهای پارانازال در بیماران ایمونوساپرس در سالهای اخیر افزایش یافته است. عفونتهای قارچی سینوسها به دو صورت غیرمهاجم و مهاجم دیده میشوند. این مطالعه با توجه به اهمیت بیماریهای قارچی در بیماران ایمونوساپرس، جهت بررسی و شناسایی عوامل ایجاد کننده سینوزیتهای قارچی صورت پذیرفته است.مواد و روشها: در این مطالعه، یک بررسی گذشته نگر در مدت 8 سال از فروردین ماه 1373 لغایت اسفندماه 1380 برروی نمونه های بیوپسی و شستشوی سینوسها از نظر وجود عوامل قارچی صورت گرفت، در این مدت تعداد 39 مورد از نمونه های ارسالی از بخشش های گوش و حلق و بینی که با توجه به علائم کلینیکی، پزشکان مشکوک به عفونتهای قارچی در سینوس بوده اند، مورد بررسی قرار گرفت. تشخیص بوسیله آزمایش مستقیم و کشت انجام می گرفت.یافته ها: در این بررسی عفونت قارچی در 18 مورد ثابت شد که 66.66 درصد از بیماران مرد (12 مورد) و 33.33 درصد (6 مورد) زن بودند. بیماران بیماران در گروه سنی 17 الی 58 سال قرار داشتند. میانگین سنی بیماران 33.4 سال بود. 50 درصد از بیماران به نحوی دچار اختلال در سیستم ایمنی بودند. قارچهای جدا شده از بیماران شامل گونه های آسپرژیلوس Aspergillos spp ، کلادوسپوریوم بانتیانوم Cladosporium bantianum، پسودوآلشریا بوئیدی Pseudallesheria boydii کاندیدا آلبیکانس Candida albicans سایر گونه های کاندیدا Candida Sp و گونه های اکتینومایسس. Actinomyces Sp بود. بیماری همراه یا عوامل زمینه ای برای بروز عفونتهای قارچی سینوسها در این بررسی پیوند کلیه، نارسایی کلیه درمان با داروهای ایمونوساپرسیو، مولتیپل میلوما، سندرم وگنر، ترومبوسیتوپنی، سینوزیت مزمن و آسم بوده است.نتیجه گیری و توصیه ها: در این بررسی عفونت قارچی سینوسها بعلت کلادوسپوریوم بانتیانوم (1) و پسودوآلشریا بوئیدی برای اولین بار در ایران گزارش می شود.

مقدمه: عفونت ادراری شایع ترین بیماری عفونی بدنبال پیوند کلیه است. انسیدانس عفونت ادراری در بیماران پیوند کلیوی 35 تا 79 درصد می باشد. بدلیل اهمیت این موضوع، تصمیم گرفته شد که بیماران پیوند کلیوی از نظر علائم بالینی و نوع ارگانیسمهای مسئول بررسی شوند تا بتوان در آینده به راه کارهایی جهت پیشگیری از این عفونتها نائل شویم.مواد و روشها: در این مطالعه 164 بیمار پیوند کلیوی که بین تیرماه 1381-1380به بیمارستان امام خمینی تهران مراجعه کردند، مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: از میان بیماران 55 مورد (33.5 درصد) عفونت ادراری داشتند، 50.9 درصد مونث و 49.1 درصد مذکر و بیشترین گروه سنی مبتلایان، بین 21 تا 30 سال بوده است. 60 درصد موارد عفونت ادراری زیر 1 سال بعد از پیوند بود که 43.6 درصد زیر 1 ماه، 10.9 درصد 1 تا 6 ماه و 45.5 درصد 6 ماه پس از پیوند مشاهده گردید. شایع ترین علامت بالینی تب و شایع ترین جرم جدا شده E-coli بوده است. در این مطالعه تمامی بیماران تحت ایمونوساپرسیوتراپی با mycophenolate mofetil یا azathioprine و prednisolone cyclosporine  بودند.نتیجه گیری و توصیه ها: با توجه به شیوع بالای عفونت ادراری در این بیماران و درصد بالای بروز این عفونت طی 1 ماه اول بعد از پیوند و همچنین با توجه به اینکه عفونت در این پریود زمانی با شانش بالای دفع کلیه پیوندی همراه می باشد، آگاهی از علائم بالینی و نوع ارگانیسمهای مسئول ضروری بوده تا درمان سریع تر شروع شده و نتایج بالینی بهتری حاصل شود.

مقدمه:تحقیقات نشان می دهند که به ندرت می توان اضطراب را به تنهایی تشخیص داد. همایندی اضطراب با دیگر اختلالهای روانی در طی زندگی، 90 درصد تخمین زده می شود. تحقیق حاضر با هدف بررسی چگونگی همایندی مرضی comorbidity اختلالهای اضطرابی و افسردگی انجام شد.مواد و روشها: یک نمونه بالینی شامل 261 بیمار افسرده (153 نفر) و مضطرب (108 نفر) و به همین تعداد 261 فرد سالم همتا شده Matched به مطالعه وارد شدند. با بیماران، مصاحبه روانپزشکی به عمل آمد و پس از تشخیص گذاری، دو مقیاس سنجش افسردگی (BDI) و اضطراب (BAI) را تکمیل کردند.یافته ها: نتایج نشان داد 55.6 درصد بیماران افسرده و 58.3 درصد بیماران مضطرب در جمعیت مورد مطالعه به ترتیب دارای اختلالهای اضطرابی و افسردگی بودند محدودیتهای این مطالعه در قسمت بحث مورد بررسی قرار گرفته است. بررسیهای مربوط به همپوشی علائم نشان داد که بیماران افسرده، بخش عمده ای از علایم اضطرابی را تجربه کرده اند؛ از سوی دیگر، بیماران اضطرابی بخش عمده ای از علایم افسردگی را گزارش داده اند.نتیجه گیری و توصیه ها: این یافته می تواند برای متخصصان بالینی از آن جهت مهم باشد که همواره به هنگام ارزیابی هر یک از این دو اختلال، امکان وجود علامتهای اختلال دیگر را درنظر داشته باشند. این نکته می تواند ضمن رفع ابهام در فرانید تشخیص، به متخصص کمک کند تا مداخله درمانی بایسته تری را اعمال نماید.

مقدمه: یکی از اعمال سودمند منسوب به ملاتونین، حفاظت در برابر اکسیده کننده های آندوژن است. هدف این مطالعه بررسی اثر محافظتی ملاتونین در برابر رادیکالهای آزاد، در زخم معده ناشی از استرس می باشد.مواد و روشها: در این مطالعه برای ایجاد زخم معده ناشی از استرس در موش صحرایی، از روش فیزیکی غوطه ور کردن حیوان در آب سرد استفاده شده است. حیوانات به مدت یک ساعت در آب 18 تا 21 درجه سانتی گراد غوطه ور شده و پس از 4 ساعت زخم های ایجاد شده در مخاط معده آنها به روش ماکروسکوپی شمارش و با متد J.Score اندازه گیری شده است.یافته ها، نتیجه گیری: نتایج ما نشان داد که:پیش مداوای حیوانات با ملاتونین بطور وابسته به دوز ایجاد زخم معده توسط استرس را کاهش می دهد. آنزیم نیتریک اکساید سینتاز  با L-Nitro-L-Arginine Methel Ester (L-NAME) باعث تشدید زخم معده ناشی از استرس می شود. ملاتونین ایجاد زخم معده ناشی از استرس و L-NAME را نیز کم می کند. به این ترتیب به نظر میرسد عملکرد حفاظتی ملاتونین از طریق افزایش تولید نیتریک اکساید می باشد.

مقدمه: استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین  (Methicillin Resistant Staphylococcus Aureus= MRSA)از پاتوژنهای شایع بیمارستانی است که در طی 3 دهه گذشته میزان شیوع آن در سرتاسر جهان در حال افزایش می باشد. با توجه به اهمیت بالینی عفونتهای ناشی از MRSA ، این مطالعه Cross Sectional جهت تعیین شیوع عفونتهای ناشی از MRSA در مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) تهران انجام گردید.مواد و روشها: از آبان ماه 1380 تا دی ماه 1381 تعداد 402 بیمار که نمونه کشت آنها در آزمایشگاه میکروب شناسی مجتمع بیمارستانی امام خمینی تهران، استافیلوکوک اورئوس گزارش شده بود مورد بررسی و تعیین MIC قرار گرفتند. اطلاعات بالینی و دموگرافیک بیماران و همچنین نتایج MIC در برنامه نرم افزار آماری EpiInfo6 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: تعداد 187 نفر (46.5 درصد) از بیماران مبتلا به عفونتهای ناشی از MRSA و 215 نفر (53.5 درصد) از بیماران مبتلا به عفونت ناشی از استافیلوکوک حساس به متی سیلین (MSSA) بودند. 254 بیمار (63.2 درصد) مذکر و 148 بیمار (36.8 درصد) مونث بودند. اختلاف معنی داری بین جنس بیماران و میزان شیوع عفونتهای ناشی از MRSA وجود نداشت (P=0.09). بین متوسط سن بیماران و میزان شیوع عفونتهای ناشی از MRSA ارتباط معنی داری وجود نداشت(P=0.55)  اما در گروه سنی صفر تا یکماه میزان شیوع عفونت های ناشی ازMRSA  نسبت به سایر گروه های سنی بالاتر بود (P=0.01). در این مطالعه بین فاکتورهای زیر و افزایش میزان شیوع عفونتهای ناشی از MRSA ارتباط معنی داری وجود داشت. وجود سپسیس، طول مدت بستری قبل از به دست آوردن کشت مثبت، منشا عفونت (در بیمارستان میزان شیوع بالاتر بود)، سابقه کاربرد اقدامات تهاجمی، سابقه مصرف آنتی بیوتیک در 3 ماه گذشته و نوع آنتی بیوتیک (های) مصرف شده، سابقه بستری در یکسال گذشته، وجود بیماری زمینه ای و نوع آن، نوع بخش بستری، نوع عفونت، نوع نمونه کشت و نوع داروی مصرفی جهت درمان. بطور تعجب آور و معنی داری میزان شیوع عفونت های ناشی از MRSA در بین معتادان تزریقی نسبت به سایر بیماران پایین تر بود (P<0.0001). در این مطالعه ارتباط معنی داری بین میزان شیوع عفونتهای ناشی از MRSA و Outcome بیماری مشاهده نگردید.نتیجه گیری و توصیه ها: با توجه به نتایج این مطالعه میزان شیوع عفونتهای ناشی از MRSA در این بیمارستان بالا بوده و باید ضمن شناخت عوامل زمینه ساز اقدامات مناسب جهت کنترل این عفونتها اعمال گردد.

مقدمه: اینورتدپاپیلوم یک نئوپلاسم خوش خیم بوده که از دیواره لاترال بینی منشا می گیرد. این تومور نئوپلاسم غیرشایع حفره بینی است که اغلب سینوسهای پارانازال را درگیر کرده، گاهی به اربیت و اینتراکرانیال دست اندازی می نماید. روش های جراحی مختلفی برای درمان وجود دارد که یکی از آنها رزکسیون تومور از طریق جراحی آندوسکوپیک ترانس نازال می باشد.مواد و روشها: بین سالهای 1376 تا 1380 در بیمارستان امیراعلم تهران و بیمارستان شهید رهنمون یزد، 11 بیمار مبتلا به این تومور تحت عمل جراحی قرار گرفتند که 9 بیمار به روش آندوسکوپیک ترانس نازال و 2 بیمار توسط آندوسکوپی اینترانازال همراه با کالدول لوک جراحی شد. تکنیک آندوسکوپی شامل برداشتن کامل تومور، اتموئیدکتومی قدامی و خلفی، اسفنوئیدکتومی، برداشتن ضایعات از فرونتال رسس و آنتروستومی ماگزیلاری وسیع بود و در مواردی که تومور به لامیناپاپیراسه چسبیده بود لامینا پاپیراسه بدون دستکاری اربیت برداشته شد. داده های مربوط به این بیماران در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته اند.یافته ها: تومور در 7 بیمار در طرف چپ و 3 بیمار طرف راست و یک بیمار مبتلا به تومور دوطرفه بود. در هیچکدام از بیماران گسترش تومور به اربیت یا اینتراکرانیال وجود نداشت و در پاتولوژی همراهی با بدخیمی مشاهده نشد. زمان متوسط پیگیری بیماران، 29.8 ماه بود و در 82 درصد از بیماران عودی مشاهده نشد و 18 درصد از بیماران دچار عود شدند. هیچگونه عارضه ای در بیماران بوجود نیامد.نتیجه گیری و توسیه ها: هرچند درمان استاندارد این تومور مدیال ماگزیلکتومی می باشد ولی رزکسیون آندوسوپیک تومور روش موثری در جراحی این تومورها محسوب می گردد. به نظر می رسد در صورتی که تومور به نواحی غیرقابل دسترسی جراحی آندوسکوپیک گسترش نیافته باشد بخاطر موربیدیتی کم و دید عالی به تومور این روش ارجح باشد.

مقدمه: ابهام جنسی به مفهوم اختلاف میان مورفولوژی گنادها و دستگاه تناسلی خارجی می باشد. نوزاد مبتلا به ابهام جنسی باید هر چه سریعتر تعیین جنسیت شود تا بین والدین و کودک ارتباط مبهم برقرار نگردد. هدف از این مطالعه ارزیابی ابهام جنسی در یک مرکز ارجاعی جراحی کودکان بوده است.مواد و روشها: در یک مطالعه گذشته نگر در عرض 16 سال پرونده 200 کودک را که به عنوان ابهام جنسی در بیمارستان مرکز طبی کودکان بستری شده بودند، بازبینی نمودیم. داده های کلینیکی و آزمایشگاهی جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: 70.5 درصد ابهام جنسی کاذب زنانه، 20.5 درصد ابهام جنسی کاذب مردانه، 5 درصد ابهام جنسی حقیقی و 4 درصد دیسژنزی ترکیبی گنادها داشتند. 76.5 درصد به جنسیت مونث و 23.5 درصد به جنسیت مذکر تبدیل شدند. 29 درصد هیپرپلازی مادرزادی آدرنال داشتند که از این تعداد 86.5 درصد کمبود آنزیم 21- هیدروکسیلاز، 10.5 درصد βH و 3 درصد3βHSD  داشتند. 70.5 درصد کاریوتیپ 46xx، 21.5دصد کاریوتیپ46xy  و بقیه موزائیسم بودند. 52.5 درصد این کودکان والدین منسوب داشتند. اعمال جراحی واژینوپلاستی (105 مورد) و clitoral resection و (105 مورد) انجام شد. طیفی از آنومالیها دیده شد. سن تشخیص طیفی از یک روز تا 13 سال بود. 151 بیمار در دوران نوزادی تشخیص داده شدند اما فقط 43 نفر توسط والدین در دوران نوزادی برای درمان به این مرکز مراجعه کردند.نتیجه گیری و توصیه ها: پزشکان مخصوصا پزشکان عمومی در معاینات کودکان حتما ناحیه ژنیتالیا را معاینه و در صورت شک به ابهام جنسی کودک را به مرکز مربوطه ارجاع دهند.

مقدمه: نقصهای هنگام تولد از علل شناخته شده مرگ و میر در دوران نوزادی و پس از آن می باشد. حدود 6 درصد تمام تولدهای زنده دچار ناهنجاریهای مادرزادی می باشند که 2 تا 3 درصد به هنگام تولد تشخیص داده شده و 2 تا 3 درصد نیز تا سن 5 سالگی تشخیص داده می شوند. هدف از این مطالعه تعیین میزان شیوع انواع نقصهای هنگام تولد قابل مشاهده در بین نوزادان ایرانی بوده است.مواد و روشها: در این مطالعه تعیین شیوع انواع نقصهای هنگام تولد قابل مشاهده در بین نوزادان بیمارستانهای میرزاکوچک خان، امام خمینی و دکتر شریعتی در حد فاصل اول آذر ماه 1378 لغایت پایان آبان ماه 1379 انجام گرفت. نمونه های مورد مطالعه نوزادانی بودند که حداقل 24 ساعت پس از تولد زنده بودند. به منظور کسب و ثبت داده ها، فرم جمع آوری اطلاعات طراحی گردید. جهت جمع آوری اطلاعات گروهی از متخصصین آموزش دیده بوسیله مصاحبه با مادران نوزادان و معاینه نوزادان فرم جمع آوری اطلاعات را کامل نمودند. تجزیه و تحلیل اطلاعات بوسیله نرم افزار Excel و SPSS انجام گردید.یافته ها: بررسی داده ها نشان داد که از 6424 نمونه ثبت شده در این سه بیمارستان تعداد 205 نوزاد (3.2 درصد) مبتلا به نقصهای هنگام تولد قابل مشاهده بودند. شایع ترین نقصهای هنگام تولد در بین نوزادان مبتلا به ترتیب نقایص دستگاه اسکلتی عضلانی (37.3 درصد)، نقایص دستگاه عصبی (24.7 درصد) نقایص دستگاه ادراری تناسلی (24.3 درصد) و نقایص سر و گردن (13.6 درصد) تعیین گردیدند.نتیجه گیری و توصیه ها: نتایج این مطالعه در مقایسه با مطالعات قبلی که اکثرا از کشورهای دیگر بودند نشان داد که میزان شیوع نقصهای هنگام تولد قابل مشاهده در بیمارستانهای مورد مطالعه نسبت به سایر کشورها در مجموع نتایج مشابهی دارند اما نوع نقصها متفاوت بود.

مقدمه: سطح لیپوپروتئین  [LP(a)] (a) در کم کاری کلیه افزایش می یابد. در تعدادی از مطالعات بر نقش مفید و پیشگیرانه ناندرولون دکانوات بر کاهش چشم گیر لیپوپروتئین (a) تاکید شده است.مواد و روشها: مطالعه حاضر نوعی کارآزمایی بالینی است که در مدت 8 ماه در مردان همودیالیزی 40 ساله و بالاتر انجام شد. بیماران به دو گروه A و B تقسیم گردیدند. به گروه A هفته ای یک بار ناندرولون دکانوات 100mg میلی گرم و به گروه B هفته ای یک آمپول ب کمپلکس تزریق شد. طول مدت تزریقات 6 ماه بود. در زمان صفر یعنی قبل از تزریقات و در ماه های 6،4،2 و 8 مطالعه از بیماران خونگیری به عمل آمد( LP(a) ، تری گلیسرید، کلسترول تام و هموگلوبین در این مطالعه بررسی شد.یافته ها: میانگین سطح لیپوپروتئین در بدو ورود به مطالعه و ماه های دوم، چهارم، ششم و هشتم در گروه A به ترتیب: 31.18±23.02,25.7±22.6, 38.7±29.73, 39.8±21.97, 67.73±63.19 بود. این مقادیر در گروه B به ترتیب 18.13±25.59±59, 22.46±25.66, 26.7±22.76, 22.76±24.86 بدست آمد. مقایسه این مقادیر بین دو گروه در ماه دوم معنی دار (P=0.015). ولی در ماه های چهارم، ششم و هشتم غیرقابل توجه بود.نتیجه گیری و توصیه ها: می توان نتیجه گرفت که این دارو در دو ماه اول مصرف کاملا موثر بوده است ولی اثر آن پس از دو ماه متوقف شده و در همان سطح باقی مانده است. عواملی مانند تعداد کم نمونه ها و توزیع غیریکنواخت آنها و نیز وجود عوامل اتیولوژیک مختلف مسبب نارسایی کلیه در دو گروه و دوز مصرف شده ناندورلون روی نتیجه گیری نهایی این مطالعه تاثیر داشته اند که راه را برای مطالعات بیشتر در این زمینه باز می گذارند.

آسینتوباکتر از باسیلهای گرم منفی روده ای (GNB) کپسول دار، غیرمتحرک و هوازی است. عوامل خطرزا در عفونت های بیمارستانی توسط این میکروب عبارتند از : طول مدت بستری، جراحی، عفونت قبلی، کلونیزاسیون مدفوعی، درمان با آنتی بیوتیکهای وسیع الطیف، تغذیه وریدی، کاتتر ادراری، بستری در بخش سوختگی و مراقبتهای ویژه (ICU) و تهویه مکانیکی. شیوع عفونت با این میکروب و نیز مقاومت آن به درمان آنتی بیوتیکی در دو دهه گذشته رو به تزاید می باشد. وقوع عفونت به حالت منژیت پدیده ای ناشایع بوده و در صورت بروز اغلب متعاقب اقدامات جراحی اعصاب رخ می دهد. در این مقاله ما یک مورد مننژیت آسنتوباکتر بیمارستانی را معرفی می نمائیم. بیمار مورد نظر بعلت اختلال اکلوزیون دندانی ناشی از ترومای دوران کودکی مورد عمل جراحی ترمیمی در ناحیه استخوان ماگزیلا قرار گرفت. منتژیت پس از عمل توسط این میکروب با مقاومت چند دارویی (MDR) بود. درمان با مجموعه ایمی پنم / سیلاستاتین و آمیکاسین با پاسخ مناسبی همراه بود اما متاسفانه با عارضه سمیت گوشی آمیکاسین توام گردید.

مقدمه: ناهنجاریهای دیواره دهلیزی نقش مهمی در ایجاد حوادث آمبولیک مغزی دارند. مطابق بسیاری از مطالعات انجام شده، اکوکاردیوگرافی ترانس توراسیک و ترانس ازوفاژیال وسیله بسیار موثری برای شناخت و تشخیص به موقع این ناهنجاریها می باشد. هدف از این مطالعه، تعیین فراوانی وجود ناهنجاریهای دیواره بین دهلیزی، عمدتا شامل دریچه بیضی باز، آنوریسم دیواره بین دهلیزی و نقص دیواره دهلزی در مراجعین ما با استفاده از روشهای مذکور بوده است.مواد و روشها: در این مطالعه بیمارانی که دچار حوادث آمبولیک مغزی (CVA) Cerebrovascular Accident یاTransient Ischemic Attack (TLA)  شده بودند و بعد از اقدامات تشخیصی در دسته استروک کریپتولانیک (استروک با علت ناشناخته) قرار گرفتند، انتخاب شدند  و با اکوکاردیوگرافی ترانس توراسیک و ترانس ازوفاژیال بررسی گردیدند.یافته ها: درنهایت در بررسی 32 بیمار با سن متوسط 50.2 سال و با انحراف معیار 10.9 سال، 17 مورد مذکر و 15 نفر مونث بودند. 40.6 درصد بیماران  (patient framen orale) PFOداشتند که در 15.6درصد آنهاASA وجود داشت و 6.3 درصد آنها(atrial septal defect) ASD  از بیمارانی که ASA داشتند، 60 درصدشان PFO هم داشتند.نتیجه گیری و توصیه ها: در این مطالعه دریافتیم که شیوع ASA, PFO همچنین و مثل سایر مطالعات در مراکز دیگر در بیماران با استروک کریپتوژنیک بالا است و در ضمن در شرح حال هیچکدام از آنها اشاره به سابقه DVT نشده است.

مقدمه: پرفشاری خون اولیه یکی از مهمترین عوامل خطر در بروز بیماریهای قلبی عروق است. این بیماریها اولین عامل مرگ و میر بزرگسالان در جوامع کنونی بشری هستند. هرچند اتیولوژی پرفشاری خون کاملا شناخته شده نیست، به نظر می رسد سیستم رنین آنژیوتانسین Renin Angiotensin System (RAS)  نقش مهمی در اتیولوژی آن داشته باشد. لذا شناخت بیشتر این سیستم و تغییرات فعالیت و یا تغییر پاسخدهی عروق به اجزاء این سیستم در خلال توسعه پرفشاری خون میتواند در درک بهتر بیماریزایی پرفشاری خون و درمان کارآمد آن موثر باشد. در این مطالعه پاسخدهی عروقی مزانتر به آنژیوتانسین II, I در حضور و عدم حضور ماده مهار کننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین (کاپتوپریل) در خلال پیشرفت فشار خون کلیوی Two kidney one clip Goldblatt hypertension (2k -1 clip) مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روشها: این کار در زمان های دو، چهار، شش و هشت هفته پس از القا فشارخون در گروه های فشارخونی شده، شاهد جراحی و کنترل انجام شد.یافته ها: این مطالعه نشان می دهد که میانگین پاسخدهی عروق مزانتر به آنژیوتانسین II در حیواناتی که چهار هفته از فشارخونی شدن آنها می گذرد، با P<0.05 و در هفته ششم و هشتم پس از القا فشارخون به ترتیب P<0.01 و P<0.001 اختلاف معنی داری با گروه های شاهد و کنترل دارد. افزایش پاسخدهی به آنژیوتانسین II با افزایش معنی دار میزان فشار خون شریانی گروه فشار خونی شده همراه می باشد. از طرفی با وجود مهار آنزیم تبدیل کنند آنژیوتانسین بوسیله کاپتوپریل در حیواناتی که هشت هفته در معرض پرفشاری خون بوده اند بر خلاف سایر گروه ها، پاسخدهی به آنژیوتانسین II کماکان وجود دارد.نتیجه گیری و توصیه ها: در این مطالعات نتایج کلی زیر حاصل شد: شش تا هشت هفته پس از القا فشارخون کلیوی پاسخدهی عروق به آنژیوتانسین I و II افزایش می یابد. هشت هفته پس از القا فشارخون کلیوی کاپتوپریل پاسخدهی عروق مزانتر به آنژیوتانسین I را مهار نمی کند. لذا تلاش برروی مهار کامل تبدیل آنژیوتانسین I به آنژیوتانسین II ممکن است افق روشنی را در درمان فشار خون اولیه نوید دهد.