مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان
سال:1390 | دوره:20 | شماره:78 |تعداد مقالات:14

مقدمه: مرفین با تعدیل پاسخ های ایمنی بر واکنش به برخی عفونت های میکروبی موثر است.هدف: بررسی اثر حاد مرفین بر عفونت لشمانیا ماژور در موش های نژاد حساس (BALB/c) و مقاوم (C57BL/6).مواد و روش ها: در یک مطالعه تجربی، دوز کم 2mg/kg)) و دوز زیاد 10mg/kg)) مرفین بصورت دو دوز، یک دوز همزمان با تجویز انگل و دوز بعدی 15 روز بعد، به دو گروه از هر نژاد تجویز شد (هر گروه با 5 عضو). به عنوان کنترل به گروه هایی از موش ها قبل از تجویز مرفین، به میزان دو برابر نالوکسان و به یک گروه نیز سرم فیزیولوژی تزریق شد. هفته ای یک بار واکنش موضعی محل تزریق انگل ارزیابی شد.نتایج: در موش های C57BL/6 واکنش موضعی در محل تزریق انگل تا هفته پنجم افزایش و سپس کاهش یافت و به وضع طبیعی برگشت. در مقابل، در موش های BALB/c در حالی که واکنش موضعی در گروه دریافت کننده دوز کم مرفین و گروه های کنترل تا پایان آزمایش مرتب افزایش یافت و به چند برابر رسید، در موش های با تجویز 10mg/kg واکنش موضعی افزایش محسوسی پیدا نکرد و تفاوت با گروه کنترل معنی دار بود(P<0.05) .نتیجه گیری: تجویز حاد مرفین تاثیر محسوسی بر واکنش موش های C57BL/6 در برابر عفونت لشمانیا ماژور ندارد، اما به صورت دو فازی و وابسته به دوز بر موش های BALB/c تاثیر دارد.

مقدمه: امروزه 15-10% زوج ها نابارورند. یکی از روش های موثر درمان آنها لقاح آزمایشگاهی با تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI) است. بیماران کاندیدای این روش با پرسش های زیر مواجهند. آیا با این روش میزان بروز حاملگی نابجا (EP) و چندقلویی بیشتر از حاملگی طبیعی است؟ آیا سن مادر، علت نازایی و تعداد جنین های منتقل شده در بروز این مشکل دخیلند؟هدف: بررسی ارتباط سن، علت نازایی و تعداد جنین با حاملگی نابجا و چندقلویی در زوج های نازای درمان شده با تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم مراجعه کننده به بخش عفونی بیمارستان کوثر ارومیهمواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی زنان حامله شده به روش ICSI در مرکز نازایی کوثر بیمارستان مطهری ارومیه در فاصله زمانی 1386-1382 بررسی شدند. متغیرهای بررسی شده سن مادر، علت نازایی، تعداد جنین های منتقل شده، بروز حاملگی یا حاملگی خارج رحم و حاملگی چندقلویی بودند. داده های مذکور با مراجعه به پرونده های ثبت شده بیماران و در صورت لزوم تماس تلفنی با آنها جمع آوری شد. سپس، داده ها در بانک اطلاعاتی نرم افزارSPSS  ویرایش 13 با آزمون کای اسکوئر، T-TEST و دقیق فیشر استخراج و P کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.نتایج: از 280 بیمار حامله شده با 224 ICSI نفر قابل ارزیابی بودند. شیوع سقط 30.1%، حاملگی نابجا 3.6%، دوقلویی 26.9% و سه قلویی 6.5% بود. بروز EP با سن مادر ارتباط معنی دار داشت (P=0.02) ولی بین علت نازایی و تعداد جنین های منتقل شده با EP ارتباطی بدست نیامد. بروز حاملگی چند قلویی باسن مادر و علت نازایی ارتباطی نداشت ولی از نظر آماری بین تعداد جنین های منتقل شده و چندقلویی تفاوت معنی دار وجود داشت (P=0.03).نتیجه گیری: سن مادر در بروز EP می تواند نقش داشته باشد ولی در چندقلویی تاثیر ندارد. علت نازایی در بروز EP و چندقلویی نقشی ندارد ولی تعداد جنین های منتقل شده می تواند باعث افزایش حاملگی چندقلو شود گرچه بر بروز EP نقشی نداشته است.

مقدمه: شکستگی گردن فمور شایع است و در بسیاری از موارد پس از آن استئونکروز بروز می کند. اخیرا گزارش هایی از بکارگیری موفقیت آمیز اسید هیالورونیک بر پیشگیری از تخریب غضروف و احتمال تاثیر آن بر پیشگیری از استئوکندرونکروز ارایه شده است.هدف: تعیین تاثیر تزریق داخل مفصلی اسید هیالورونیک بر پیشگیری از استئوکندرونکروز به دنبال استئوتومی گردن فمور.مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی 20 قلاده سگ پس از استئوتومی گردن فمور و فیکساسیون با پین بررسی شدند. سگ ها به طور تصادفی به دو گروه مورد (اسید هیالورونیک) و شاهد (نرمال سالین) تقسیم شدند. 10 سی سی ماده مورد نظر در دو دوز با فاصله یک هفته به داخل مفصل هیپ تزریق شد. پس از 8 هفته سگ ها کشته شده و بروز استئوکندرونکروز ابتدا با MRI و سپس از نظر آسیب شناسی بررسی شد. در نهایت داده ها با آزمون دقیق فیشر و t مورد قضاوت آماری قرار گرفتند. در این مطالعه P<0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.نتایج: در هر گروه یک مورد پیش از پایان مراحل تحقیق تلف شدند. بروز استئوکندرونکروز در گروه شاهد 5 نمونه و در گروه مورد 2 نمونه بود (P<0.15) که گرچه تفاوت معنی دار نبود اما شانس استئوکندرونکروز با تزریق اسید هیالورونیک 2.2 برابر کاهش داشت. میزان ارزش اخباری مثبت33.3 MRI درصد و ارزش اخباری منفی MRI در تشخیص استئوکندرونکروز 58.3 درصد بود.نتیجه گیری: به نظر می رسد تزریق اسید هیالورونیک در پیشگیری از استئوکندرونکروز بعد از استئوتومی گردن فمور موثر باشد.

مقدمه: افتادگی پا از شایع ترین و مشکل زاترین علامتهای بالینی در بیماران ارجاع شده به مراکز الکترودیاگنوز است که علت های متعددی دارد. الکترودیاگنوز می تواند به تشخیص قطعی محل آسیب، نوع و شدت ضایعه کمک کند و میزان بهبود را پیش بینی کند. با توجه به توزیع متفاوت اتیولوژی و محل آسیب افتادگی پا در مطالعات مختلف، این مطالعه انجام شده است.هدف: بررسی اتیولوژی، محل آسیب و نوع ضایعه در بیماران دچار افتادگی پا مراجعه کننده به مرکز الکترودیاگنوزتیک بیمارستان پورسینای رشت.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 58 بیمار دچار افتادگی پای اکتسابی مورد بررسی بالینی و الکترودیاگنوز قرار گرفتند که قدرت عضلانی فلکسیون دورسال پای آنها بر اساس خط کش انجمن تحقیق طبی برای درجه بندی قدرت عضلانی 3 یا کمتر بود و در طی سال 1388 به مرکز الکترودیاگنوزتیک بیمارستان پورسینای رشت ارجاع شده بودند.نتایج: از 58 بیمار،30 نفر مرد و 28 نفر زن بودند. متوسط سنی افراد 41.64 ساله با انحراف معیار 14.97 سال بود. شایع ترین محل آسیب در این بیماران، ریشه L5 و شایع ترین علت شناسایی شده تروما بود. متوسط سنی بیماران دراین مطالعه بیش از مطالعات دیگر و متوسط سن بروز در زنان به صورت معنی دار بالاتر از مردان بود(p=0.02) . توزیع فراوانی محل های آسیب و علل مختلف بیماری در گروه های سنی مختلف بصورت قابل توجهی متفاوت بود (سطح معنی داری به ترتیب 0.001 و 0.005). شایع ترین علت افتادگی پا در افراد زیر 35 ساله نوروپاتی پرونئال و در افراد مسن تر رادیکولوپاتی L5 بود. در 33 بیمار درد همراه با افتادگی پا علامت برجسته ای بود که در 17 نفر این درد از نوع رادیکولار و در 16 نفر غیررادیکولار بود.نتیجه گیری: برخلاف اکثر مطالعات دیگر درمطالعه ما ضایعات ریشه های عصبی (رادیکولوپاتیL5 ) شایع ترین علت افتادگی پا بود. به نظر می رسد توزیع اتیولوژی و محل آسیب به جمعیت مورد مطالعه و سن افراد بستگی داشته باشد. در اکثر افراد توزیع بالینی درد با محل ضایعه مطابقت داشت و بیشترین کارایی مطالعات الکترودیاگنوز در تعیین محل ضایعه در بیمارانی بود که به همراه افتادگی پا هیچگونه دردی نداشتند.

مقدمه: روش ایده آل اداره راه هوایی، لوله گذاری داخل تراشه است. مقدمه لوله گذاری داخل تراشه لارنگوسکوپی برای دیدن گلوت و طناب های صوتی و مدخل نای است. هرچه لارنگوسکوپی سهل تر باشد و درجه راه هوایی پایین تری را براساس طبقه بندی راه هوایی Cormack & Lehane (C&L)  ایجاد کند، تغییر همودینامیک بیمار کمتر و این اقدام برای بیمار ایمن تر است.لارنگوسکوپ انواع مختلفی دارد که رایج ترین آنها لارنگوسکوپ ماکینتاش است که دو تیغه انگلیسی و استاندارد دارد. در این مطالعه این دو تیغه مقایسه شده اند اما انجام مطالعات دیگر و مقایسه سایر تیغه ها، امکان انتخاب تیغه مناسب در شرایط مختلف را فراهم می سازد.هدف: مقایسه تیغه استاندارد و انگلیسی لارنگوسکوپ ماکینتاش در طبقه بندی راه هوایی بیماران تحت جراحی انتخابی.مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی با طرح مداخله جایگزین  Replacement Interventional  است. 70 بیمار کاندیدای جراحی انتخابی که نیازمند بیهوشی با لوله گذاری داخل تراشه بودند انتخاب شدند. بیماران با استفاده از کارت هایی که روی نیمی گروه 1و نیمی گروه 2 نوشته شده بود به دوگروه 35 نفری تقسیم شدند و برای هر بیمار یک کارت توسط تکنیسین بیهوشی بیرون آورده می شد. پس از القای بیهوشی و بلوک عصبی- عضلانی، در گروه 1 ابتدا لارنگوسکوپی با تیغه استاندارد و سپس با تیغه انگلیسی و در گروه 2 لارنگوسکوپی ابتدا با تیغه انگلیسی و سپس با تیغه استاندارد انجام شد. نمای گلوت در لارنگوسکوپی بر اساس درجه بندی (C& L) تعیین شد:(درجه: Iتمام گلوت و طناب های صوتی دیده می شوند. درجه: IIفقط خلف گلوت دیده می شود. درجه: III فقط اپی گلوت دیده می شود. درجه: IVاصلا اپی گلوت هم دیده نمی شود.)درجه III و IV در این تحقیق لارنگوسکوپی دشوار در نظر گرفته شدند. در تمام بیماران در بار دوم لارنگوسکوپی، لوله گذاری داخل تراشه انجام شد و درجه راه هوایی بدست آمده با یکدیگر مقایسه شد در نهایت نتایج با MC Nemar Test و نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: در این مطالعه 70 بیمار از نظر نمای لارنگوسکوپی بر اساس طبقه بندی راه هوایی (C&L) با تیغه های انگلیسی و استاندارد لارنگوسکوپ ماکینتاش با هم مقایسه شدند. در 15 بیمار تفاوت در نمای گلوت وجود داشت. در 13 مورد نمای گلوت با تیغه انگلیسی و در 2 بیمار نمای گلوت با تیغه استاندارد درجه پایین تری در تقسیم بندی(C&L) داشتند و در واقع گلوت کامل تر دیده می شد. لارنگوسکوپی دشوار درجه IV در این مطالعه وجود نداشت ولی لارنگوسکوپی دشوار درجه III در سه بیمارحداقل با یک تیغه وجود داشت. در این سه مورد، نمای گلوت در 2 بیمار با تیغه انگلیسی و در یک بیمار با تیغه استاندارد نسبت به تیغه دیگر واضح تر بود. نمای گلوت و درجه بندی راه هوایی بر اساس طبقه بندی (C&L) با تیغه انگلیسی بدین ترتیب بود:درجهI در 60 بیمار (85.7%)، درجه II در 9 بیمار (12.9%). این نما برای تیغه استاندارد بدین صورت بود: درجه I در 50 بیمار (71.4%)، درجه II در 18 بیمار (25.7%). این اختلاف بین تیغه ها از نظر آماری معنی دار است (P=0.006).نتیجه گیری: لارنگوسکوپی با تیغه انگلیسی لارنگوسکوپ ماکینتاش نسبت به لارنگوسکوپی با تیغه استاندارد درجه راه هوایی پایین تر و دید بهتر و کامل تری از گلوت ایجاد می کند.

مقدمه: داروهای ضدانعقاد خوراکی که در پیشگیری از ترومبوز و آمبولی در بیماران تعویض دریچه ای و دیگر افراد مستعد تجویز می شوند عوارض متعددی دارند که با عوامل گوناگون فردی و محیطی تشدید می شوند.هدف: بررسی بروز عوارض مصرف وارفارین و ارتباط آن با برخی عوامل شاخص فردی و محیطی در بیماران تعویض دریچه ای استان گیلان.مواد و روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی و جمع آوری داده ها آینده نگر بود که از اردیبهشت تا دی 1387 با مراجعه به 104 بیمار تعویض دریچه ای ساکن مناطق مختلف استان گیلان انجام شد. اطلاعات مورد نیاز طی نه مرحله با تکمیل پرسشنامه توسط نمونه ها و گرفتن نمونه خون برای آزمون انعقادی ( INR (InternationalNormalized Ratio توسط پژوهشگر جمع آوری شد و نتایج با نرم افزار SPSS بررسی و با روش آماری رگرسیون لوجستیک رتبه ای به روش معادله های برآورد تعمیم یافته (Generalized estimating equations) و کای زوج تجزیه و تحلیل شد.نتایج: از 936 مورد اطلاعات جمع آوری شده طی نه مرحله، 56 مورد (6%) دچار افزایش متوسط و شدید INR بودند. تعداد زنان 1.85 برابر مردان بود. ضمنا، 32 نفر از 38 مورد خونروی در این مدت (80%) نیز در همین گروه اتفاق افتاد که احتمال بروز خونروی در زنان 3.35 برابر مردان بود. از عوامل مورد بررسی، سیر، داروهای گوارشی و مسکن ها موجب تشدید خواص ضدانعقادی وارفارین، افزایش INR و خونروی و برعکس عواملی چون سویا، روغن و سیگار باعث تضعیف خواص دارو و کاهش سطح INR شده بودند.نتیجه گیری: با توجه به تاثیر عوامل بررسی شده در این پژوهش بر تغییر خواص و تشدید عوارض مصرف وارفارین توصیه می شود که به بیماران تعویض دریچه ای و دیگر مصرف کنندگان این دارو آموزش و هشدار لازم در این موارد داده شود.

مقدمه: امروزه اینترنت یک روش عادی و معمول در دانشگاه ها برای انجام امور ناشناخته است و این شبکه دستیابی سریع و راحت به اطلاعات را فراهم کرده است. وابستگی به اینترنت موضوع جالب و تازه ای است که که در سال های اخیر به عنوان وابستگی رفتار محور مورد توجه قرار گرفته است.هدف: شیوع وابستگی به اینترنت و عوامل موثر بر آن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اراک.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی تحلیلی بر 426 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اراک که با روش نمونه گیری دو مرحله ای وارد مطالعه شده بودند انجام گرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه وابستگی به اینترنت یانگ جمع آور ی شد و پس از ورود داده ها به کامپیوتر با استفاده از آزمون های استقلال دو گروه، کای زوج و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: شیوع کلی وابستگی به اینترنت برابر با 10.8% محاسبه شد که شیوع وابستگی به اینترنت متوسط و شدید به ترتیب برابر با 8% و 2.8% به دست آمد . وابستگی به اینترنت با جنسیت، تاهل، شغل پدر، میزان آشنایی با رایانه و اینترنت و ترم تحصیلی ارتباط معنی داری نشان داد (P<0.05) اما با تحصیلات والدین، محل زندگی، رشته ، مقطع و دانشکده محل تحصیل مرتبط نبود (P>0.05).نتیجه گیری: از آنجا که وابستگی به اینترنت می تواند سبب هدر رفتن بسیاری از اوقات فراغت و حتی مفید دانشجویان شده و وضعیت تحصیلی دانشجویان را دچار تزلزل نماید. لذا تلاش جهت هدفمند کردن نحوه استفاده دانشجویان از اینترنت ضروری است.

مقدمه: سونوگرافی مهم ترین تکنولوژی ایجاد شده در سه دهه اخیر برای ارزیابی حاملگی است و اگرچه نقش مهمی در بررسی و درمان حاملگی های با عارضه و پر خطر دارد اما برای انجام معمول آن در حاملگی های کم خطر اتفاق نظر وجود ندارد و باید تنها در مواردی که کاربردی برای آن وجود دارد انجام شود. سونوگرافی معمول در حاملگی های کم خطر منجر به مداخلات غیرضروری و تحمیل هزینه های گزاف بر سیستم بهداشت و درمان خواهد شد.هدف: تعیین فراوانی سونوگرافی در حاملگی های کم خطر، تعیین فرد درخواست کننده سونوگرافی و همچنین تعیین علل درخواست سونوگرافی از سوی مادران.مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی 204 زن باردار با حاملگی کم خطر که هیچ یک از معیارهای حاملگی پرخطر را (بر اساس کتابهای مرجع مامایی) که مشمول کاربرد انجام سونوگرافی باشد نداشتند و در فاصله زمانی اسفند ماه سال 1387 تا اسفند سال 1388 جهت زایمان به بیمارستان الزهرا رشت مراجعه و بستری شدند مورد بررسی قرار گرفتند. پرسشنامه با مصاحبه رودررو با بیمار و بررسی آزمایشات همراه و مستندات موجود در پرونده تکمیل شد، پرسشنامه شامل چند بخش: ویژگی های دموگرافیک، تعداد سونوگرافی ها، فرد درخواست کننده و علت درخواست از سوی مادران بود. در نهایت یافته ها توسط نرم افزار آماری SPSS و آزمون های ANOVA و Chi-square تحت آنالیز آماری قرار گرفت.نتایج: درجمعیت مورد مطالعه در 100% موارد حداقل یک بار سونوگرافی انجام شده بود. بیشترین فرد درخواست کننده، پزشک متخصص (55.1%) و بعد از آن به ترتیب پرسنل مرکز بهداشت (21.3%)، خود بیمار (13.3%)، ماما (6.9%) و پزشک عمومی (3.4%) بود. بیشترین علت درخواست از سوی مادران، تعیین جنسیت و بعد از آن به ترتیب اطمینان از سلامت جنین، اطمینان از زمان دقیق زایمان و اطمینان از رشد جنین بود. دفعات انجام سونوگرافی در افرادی که در حاملگی اول بودند بیشتر از افرادی بود که مرتبه حاملگی بیشتر از یک بود (P=0.001). همچنین دفعات سونوگرافی در گروه تحت پوشش بیمه بیش تر از افراد فاقد بیمه (P=0.029) و در افراد با تحصیلات بالا بیشتراز گروه با تحصیلات پایین بود (P=0.003).نتیجه گیری: استفاده از سونوگرافی در حاملگی های کم خطر بسیار رایج است و پزشکان، کارکنان مرکز بهداشت وهم خود بیمار آن را جزیی از مراقبت های معمول در سیر حاملگی طبیعی و کم خطر می دانند، هرچند این امر می تواند منجر به هزینه های فراوان شود و مغایر با اخلاق پزشکی باشد. زنان برای درخواست سونوگرافی در حاملگی علل خاصی دارند که آن دلایل تحت تاثیر فاکتورهای اقتصادی، اجتماعی و سابقه مامایی قرار می گیرد.

مقدمه: آسیب مغزی تروماتیک (TBI) عاملی خطر زا برای ایجاد اختلالات روانی است. براین اساس طرح ریزی یک مطالعه روانسنجی به منظور آماده سازی یک ابزار غربالگری اختلال ها روانی در این بیماران ضرورت پیدا می کند.هدف: بررسی ساختار عاملی، نقطه برش بالینی ویژگی های روانسنجی نسخه 28 سوالی پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ-28) در بیماران دچار آسیب مغزی تروماتیک.مواد و روش ها: 238 بیمار دچار TBI‏ (43 زن و 195 مرد) در قالب یک مطالعه توصیفی- طولی به شیوه نمونه گیری غیر احتمالی و پیاپی وارد مطالعه شدند و هریک از آنها نسخه مناسب سازی شده 28 GHQ-را تکمیل کردند. پس از 4 ماه پیگیری 65.1% (155 نفر) از بیماران جهت تعیین ماهیت اختلال روانی ناشی از TBI با استفاده از مصاحبه ساختار یافته بالینی بر پایه ضوابط تشخیصی DSM-IV به یک روانپزشک مراجعه کردند. روش تحلیل داده ها عبارت بودند از آزمون منحنی راک،T مستقل، تحلیل عوامل، تحلیل تشخیص ، همبستگی پیرسون، ضرایب آلفای کرونباخ و پایایی تصنیف (اسپیرمن- براون و گاتمن).نتایج: این پژوهش نشان داد با استفاده از روش نمره گذاری سنتی، نمره برش، حساسیت، ویژگی و ناحیه زیر منحنی راک به ترتیب 16.5%، 62.2%، 60% و 0.66 و در روش نمره گذاری لیکرت همین مقادیر به ترتیب 40.5%، 72.2%، 57.1% و 0.71 بوده است. ضریب پایایی پرسشنامه مزبور از روش آلفای کرونباخ، پایایی تصنیف به روش نمره گذاری سنتی به ترتیب 0.89، 0.76، 0.76 و برای نمره گذاری به روش لیکرت 0.92 و 81.81، 0.0 بدست آمد. با تحلیل عوامل به روش ابلیمین مستقیم، 4 عامل از GHQ-28 استخراج شد که هریک از آنها به ترتیب اختلال در عملکرد اجتماعی، افسردگی، علایم جسمانی و اضطراب و بی خوابی نام گذاری شدند. ضرایب همبستگی بین زیر مقیاس های این پرسشنامه و با نمره کل در حد مطلوب و بین 0.46 تا 0.81 قرار داشت و در سطح P<0.0001 معنی دار بودند.نتیجه گیری: تحلیل عوامل نشان داد 4 عامل اصلی، زیربنای نسخه مناسب سازی شده  GHQ-28 است و ویژگی های روانسنجی بدست آمده نمایانگر قابلیت استفاده از آن جهت غربالگری اختلال روانی در بیماران دچار TBI است.

مقدمه: نشانگان تونل کارپ به عنوان شایع ترین بیماری های نوروپاتی ناشی از بدام افتادن عصب است که در ناودان مچ دست اتفاق می افتد. حساس ترین آزمون تشخیص نشانگان تونل کارپ تست الکترو دیاگنوز و مطالعه NCV عصب مدیان است که روشی کمی و بدون وابستگی به گزارش بیمار است و نتایج بدست آمده توسط افراد مختلف تقریبا یکسان است و در هفتاد تا نود درصد بیماران افزایش زمان تاخیر هدایت عصبی عبور از مچ دست را نشان می دهد.هدف: مقایسه میانگین سرعت هدایت عصبی عصب حرکتی مدیان در ناحیه ساعد بین دست مبتلا به نشانگان تونل کارپ و دست سالم.مواد و روش ها: از افرادی که با تشخیص بالینی نشانگان تونل کارپ از طرف پزشکان به درمانگاه الکترودیاگنوز مرکز آموزشی درمانی پورسینا مراجعه کرده و بیماری زمینه ای نداشتند پس از بررسی الکترودیاگنوز، 89 نفر انتخاب شدند. اطلاعات به صورت آینده نگر با کمک پرسشنامه و معاینه بالینی و محتوای پرونده NCV جمع آوری شده، با نرم افزار SPSS وارد و با  t-test paired بررسی شد.نتایج: 89 نفر در مدت چهارماه با تشخیص بالینی و الکترودیاگنوزیس نشانگان تونل کارپ انتخاب شدند. از این تعداد 48 نفر (53.9 درصد) زن و 41 نفر (46.1 درصد) مرد بودند و نسبت زن به مرد 1: 1.17 نفر بود. 55 نفر (61.8 درصد) در دست راست دچار علایم نشانگان تونل کارپال بودند. میانگین سرعت هدایت عصبی در دست سالم بیماران مبتلا به CTS سمت راست 58.11 (m/s)±12.10  و در دست مبتلا 51.31 (m/s)±12.56 واحد بود. میانگین اختلاف سرعت در دست سالم و مبتلا 6.05 بود.با توجه به اینکه توزیع داده های ما نرمال بود، برای مقایسه میانگین از Paired T-test استفاده شد (P-value برابر 0.0001) که نشانگر اختلاف معنی دار کاهش سرعت هدایت عصب در دست مبتلا نسبت به دست سالم اشخاص از 4.74 تا 7.35 متر بر ثانیه است. یعنی به طور کلی 6.04درصد کاهش در سرعت هدایت عصب در دست های مبتلا نسبت به دست سالم وجود دارد.نتیجه گیری: سرعت هدایت عصبی- حرکتی مدیان در ناحیه ساعد در دست مبتلا به نشانگان تونل کارپ نسبت به دست سالم به طور معنی داری کاهش دارد.

مقدمه: مصرف کنندگان تزریقی مواد مخدر به علت رفتارهای پرخطر بویژه استفاده از وسایل تزریقی مشترک در معرض خطر ابتلای به HIV/AIDS قرار دارند. این افراد از مشکلات روان شناختی رنج می برند اما به پیشگیری، مراقبت و کنترل بیماری خود بی توجهند. در این پژوهش ما رابطه بین افسردگی- اضطراب و استرس این گروه و مصرف کنندگان تزریقی غیرآلوده به HIV را مورد مطالعه قرار دادیم.هدف: تعیین افسردگی، اضطراب و استرس در مصرف کنندگان تزریقی مواد مخدر، مبتلا و غیر مبتلا به HIV/AIDS.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی از بین افراد با سابقه مصرف تزریقی مواد 30 نفر مبتلا به HIV/AIDS بصورت تصادفی انتخاب شده و با 30 نفر نمونه بدون ابتلا از نظر نشانه های روان شناختی با استفاده از مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس ارزیابی شدند. در تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) با استفاده از نرم افزار SPSS 16 استفاده شد.نتایج: یافته های پژوهش نشان داد که بین افسردگی، اضطراب و استرس افراد باسابقه مصرف تزریقی مواد مخدر درمان شونده با متادون، غیرمبتلا و مبتلای به HIV/AIDS تفاوت معنی دار وجود ندارد (P<0.001).نتیجه گیری: مصرف تزریقی مواد با اختلال روان شناختی همراه است. درصد بالایی از مبتلایان به HIV/AIDS سابقه تزریق مواد مخدر دارند. با توجه به نتایج، درمان بیماری اعتیاد در این گروه بسیار مهم است و برنامه ریزی های جامع و بینش جدید را طلب می کند.

مقدمه: بیماری کی کوچی- فوجی موتو یا لنفادنیت نکروزان هیستیوسیتی یک علت نادر و خود محدود شونده تب و لنفادنوپاتی گردنی است که غالبا درزن های جوان دیده می شود. این بیماری اولین بار در سال 1972 در مقاله های ژاپنی معرفی شد ولی پس از آن از سایر مناطق جهان نیز مواردی گزارش شد. اهمیت آن در افتراق این علت خوش خیم از سایرعلل خوش خیم و بدخیم لنفادنوپاتی های گردنی است.معرفی مورد: خانم 18 ساله ای با تب طول کشیده، کاهش وزن، تعریق شبانه و لنفادنوپاتی گردن بود که در بیوپسی غده گردنی تشخیص بیماری کی کوچی- فوجی موتو مطرح شد.نتیجه گیری: آشنایی بیشتر متخصصان گوش، گلو، بینی و جراحی سر و گردن، سایر جراحان، متخصصان داخلی و عفونی و نیز پزشکان عمومی با این بیماری در استان گیلان.