نشریه دانشگاه علوم پزشکی البرز
سال:1404 | دوره:14 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

مقدمه: در سال های اخیر اختلال طیف اوتیسم به سبب شیوع بیشتر به عنوان یکی از اختلالات حائز اهمیت عصبی تحولی شناخته شده است و از این رو همواره تشخیص به هنگام برای مداخلات اثربخش، مورد تاکید بوده است. یکی از راه های تشخیص این اختلال، استفاده از ابزارهایی است که از ویژگی های روان سنجی مطلوب برخوردارند. مقیاس گارز3 یکی از پرکاربردترین ابزارها در کمک به تشخیص اختلال طیف اتیسم می باشد. روش کار: پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر طرح تحقیق یک پژوهش توصیفی از نوع اعتبارسنجی است. جامعه شامل تمامی افراد 3 تا 22 ساله با اختلال اتیسم است که از این میان تعداد 318 نفر با روش نمونه گیری هدفمند به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. لازم به ذکر است که این افراد علاوه بر گروه اتیسم(117 نفر)، از دانش آموزان به هنجار(52 نفر)، کم توان ذهنی(94 نفر) و ناشنوا(55 نفر) نیز انتخاب شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که نسخه فارسی مقیاس رتبه بندی اوتیسم گیلیام (گارز 3) میان افراد با اختلال طیف اتیسم و افراد به هنجار، کم توان ذهنی و ناشنوا توانایی تشخیصی و افتراقی مطلوبی دارد(0. 05>p). نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده از یکی از شاخصه های مهم روان سنجی استفاده از مقیاس رتبه بندی اتیسم گیلیام برای غربالگری اختلال طیف اتیسم در کودکان ایرانی توصیه می شود و این تاکید علاوه بر برخورداری از شاخص روان سنجی مطلوب در جامعه ایرانی، داشتن معیارهای تشخیصی DSM-5 نیز بر اهمیت استفاده از این مقیاس می افزاید.

مقدمه: نگهداری حیوانات خانگی به عنوان یک پدیده جهانی، با تاثیرات مثبت بر سلامت روانی و فیزیولوژیک افراد همراه است، اما ممکن است این دسته از حیوانات به عنوان میزبان جهت انتقال بیماری های مشترک بین انسان و حیوان (زئونوتیک) عمل کنند. با توجه به این مسئله، آگاهی از خطرات این بیماری ها و رفتارهای پیشگیرانه مورد نیاز است. بررسی سطح آگاهی و نگرش افراد، به ویژه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی البرز، در مورد بیماری های زئونوتیک بخصوص بیماری های انگلی و ارائه راهکارهایی جهت تقویت آگاهی و کاهش خطرات ناشی از این بیماری ها در جوامع مورد نظر است. روش کار: مطالعه حاضر به صورت توصیفی-تحلیلی انجام شده است. جامعه مورد بررسی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی البرز بودند. در این بررسی 197 نفر از 6 دانشکده (پزشکی، دندانپزشکی، داروسازی، بهداشت، پیراپزشکی، و پرستاری) به عنوان شرکت کننده انتخاب گردیدند. داده های با استفاده از پرسش نامه جمع آوری و از طریق نرم افزار آماری SPSS نسخه 22، بر حسب نوع متغییرها و آزمون های آماری متناسب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد بیشتر شرکت کنندگان مطالعه زن (109 نفر، 3/55 درصد)، دانشجویان مقطع دکتری عمومی (117 نفر، 4/59 درصد) بوده و حیوان خانگی نگه داری نمی کردند (125 نفر، 5/63 درصد). تجزیه و تحلیل آماری (ضریب همسبتگی اسپیرمن) نشان داد که بین سطح آگاهی و سطح نگرش افراد شرکت کننده (P < 0. 001, r = 0. 241)، سطح آگاهی و سطح عملکرد افراد شرکت کننده (P < 0. 001, r = 0. 363)، و همچنین سطح عملکرد و نگرش افراد شرکت کننده (P < 0. 001, r = 0. 380) ارتباط مستقیم و معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: یافته های این بررسی که برای اولین بار در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی انجام گرفته است، نشان می دهد آموزش در زمینه بیماری های زئونوتیک به دانشجویان گرایش های مختلف دانش علوم پزشکی باید ادامه یافته و این افراد در جهت گسترش دانشی که فراگرفته اند، باید تلاش نمایند. با توجه به مطالعات گذشته انجام شده در سطح جامعه، سطح دانش و آگاهی افراد درباره بیماری های مشترک بین انسان و حیوان کم بوده و نیاز به بهبود دارد.

مقدمه: عفونت­های زخم سوختگی که ناشی از طیف گسترده­ای از باکتری­ها هستند، چالش­های قابل توجهی را برای بیماران ایجاد می­کنند. این مطالعه باهدف جداسازی سویه­های مقاوم به آنتی­بیوتیک استافیلوکوکوس اورئوس، کلبسیلا پنومونیه، سودوموناس آئروژینوزا و اشریشیا کلی در بیماران بستری در بیمارستان سوختگی شهید مطهری تهران انجام شد. علاوه بر این، توانایی تشکیل بیوفیلم در سویه­های جداشده نیز مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: در یک مطالعه مقطعی، نمونه های سواپ زخم سوختگی از 120 بیمار جمع­آوری شد. پس از شناسایی بیوشیمیایی، حساسیت به آنتی­بیوتیک­ها با استفاده از روش انتشار دیسک تعیین شد. حداقل غلظت مهار کننده (MIC) و حداقل غلظت کشنده (MBC) به همراه ارزیابی تشکیل بیوفیلم با استفاده از میکروپلیت­های 96 خانه­ای و رنگ­آمیزی تترازولیوم (TTC) تعیین شدند. یافته ها: درصد باکتری­های مقاوم به حداقل 5 آنتی­بیوتیک به ترتیب 60% برای کلبسیلا پنومونیه، 33/53% برای استافیلوکوکوس اورئوس، 30% برای سودوموناس آئروژینوزا و 33/13% برای اشریشیا کلی بود. تمام سویه­های مقاوم به حداقل 5 آنتی­بیوتیک توانایی تشکیل بیوفیلم را داشتند. شیوع بالای مقاومت به آنتی­بیوتیکی در استافیلوکوکوس اورئوس همراه با افزایش تشکیل بیوفیلم در میان سویه­های استافیلوکوکوس اورئوس، این فرضیه را تائید می­کند که تشکیل بیوفیلم در ایجاد مقاومت آنتی­بیوتیکی نقش دارد. نتیجه­گیری: تغییر الگوی مقاومت میکروبی در میان جدایه­های عفونت­های زخم سوختگی، نیاز به تنظیم درمان آنتی­بیوتیکی و حتی ممکن است نیاز به روش­های درمانی غیر آنتی­بیوتیکی داشته باشد. همچنین، تعیین سیستماتیک پروفایل مقاومت آنتی­بیوتیکی جدایه­های عفونت­های زخم سوختگی توصیه می­ شود.

مقدمه: آپنه انسدادی حین خواب (OSA) یک اختلال شایع خواب است که همراه با بیماری های قلبی عروقی و مغزی و اختلالات متابولیکی است. هدف پژوهش حاضر بررسی ارزش تشخیصی ترکیب پرسش نامه های Stop-Bang و ESS با پالس­اکسی­متری در تشخیص OSA در مقایسه با پلی سومنوگرافی (PSG) است. روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی و مقطعی است و توسط افرادی که برای انجام تست خواب به بیمارستان مراجعه می کنند قبل از انجام تست دو پرسش نامه STOP-BANG و ESS تکمیل شد. سپس نتایج حاصل از پرسش نامه ها که مجموع نمرات هر پرسش نامه است و نتایج پالس­اکسی­متری که شامل هایپوکسی و ایندکس های AHI و ODI است با نتایج حاصل از PSG مقایسه شد. نتایج: در این مطالعه نشان داده شد بین تست SPO2 و PSG، STOP-BANG و psg، ESScod و PSG، بر اساس آزمون کاپا، هماهنگی خوبی وجود دارد. میزان حساسیت نتیجه پرسش نامه STOP-BANG نسبت به پرسش نامه ESS با پالس­اکسی­متری در تشخیص OSA در مقایسه با psg، بیشتر نشان داده شد و میزان حساسیت نتیجه پرسش نامه ترکیبی بیشتر از پرسش نامه ESS با پالس­اکسی­متری در تشخیص OSA در مقایسه با PSG بود. نتیجه گیری: بر اساس یافته­ها ترکیب پرسش نامه های مورد بررسی دارای ارزش افزوده تشخیصی بیشتری است.

زمینه و هدف: آتش سوزی و انفجار از خطرات اصلی در محیط های بیمارستانی محسوب می شوند. استفاده از روش های ارزیابی ریسک حریق برای پیشگیری و مدیریت این خطرات ضروری است. طراحی نرم افزارهای تخصصی نیز نقش مهمی در بهبود دقت و سرعت ارزیابی ها ایفا می کند. هدف از این مطالعه، ارزیابی ریسک حریق در بیمارستان امام علی شهر کرج با استفاده از تکنیک FRAME بوده است. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در یکی از بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی البرز انجام گرفت. با استفاده از تکنیک FRAME، سه حالت مختلف ریسک حریق برای ساختمان، محتویات، افراد و فعالیت های داخل ساختمان به طور جداگانه در دو نوبت قبل و بعد از اقدامات کنترلی حریق) محاسبه شد. داده های مورد نیاز از طریق بررسی میدانی، مستندات بیمارستان، اندازه گیری پارامترها، پرسش نامه های نظارتی و چک لیست ها جمع آوری گردید و با نرم افزار Excel محاسبه شد. یافته ها: یافته های این مطالعه نشان می دهد با اعمال اقدامات کنترلی پیشنهادی مبتنی بر ارزیابی ریسک می توان کاهش قابل توجهی در خطر آتش سوزی بیمارستان موردمطالعه اعمال کرد به طوری که میانگین سطح خطر از 0. 21 قبل از اجرای اقدامات کنترلی به سطح 0. 05 پس از این مداخلات کاهش خواهد یافت. نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که بیشترین خطر آتش سوزی عمدتاً به عوامل انسانی مرتبط است که بر نیاز حیاتی برای مداخلات هدفمند تأکید می کند. برای کاهش مؤثر این خطرات، پیاده سازی سیستم های تشخیص و اطفای خودکار حریق نه تنها توصیه می شود، بلکه برای حفاظت از جان و دارایی ها در مراکز بهداشتی درمانی ضروری است. علاوه بر این، آموزش ایمنی آتش نشانی به کارکنان برای افزایش آمادگی و قابلیت پاسخگویی آنها در مواقع اضطراری ضروری است.

مقدمه: ظهور سریع عفونت های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به چند دارو (MDR)، به یک تهدید سلامتی هشداردهنده در سراسر جهان تبدیل شده است. این مطالعه باهدف شناسایی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی استافیلوکوکوس اورئوس MDR در عفونت زخم سوختگی انجام شد. روش کار: در مجموع 100 نمونه سواب از بیماران دارای زخم سوختگی از بیمارستان سوختگی طالقانی (اهواز، ایران) جمع آوری شد. تمامی نمونه ها از بیماران بستری طی 7 روز پس از پذیرش جمع آوری گردید. جدایه ها با استفاده از کشت استاندارد و آزمایش های بیوشیمیایی به عنوان استافیلوکوکوس اورئوس شناسایی شدند. حساسیت ضدباکتریایی جدایه ها در شرایط آزمایشگاهی با استفاده از روش انتشار دیسک کربی- بائر با استفاده از 17 آنتی بیوتیک ارزیابی شد. سپس جدایه ها تحت واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) اختصاصی گونه قرار گرفتند. یافته ها: 40 جدایه استافیلوکوکوس اورئوس (40%) از نمونه های زخم سوختگی جداسازی گردید. جدایه ها بالاترین مقاومت را به آنتی بیوتیک های پنی سیلین (5/82%)، آمیکاسین (5/77%)، تری متو پریم سولفامتوکسازول (70%)، سیپروفلوکساسین و جنتامایسین (5/67%) و بالاترین حساسیت را به آنتی بیوتیک های ونکومایسین (80%)، لینزولید (5/77%)، کلیندامایسین (5/72%)، و اریترومایسین (60%) داشتند. 20 جدایه (50%) به بیش از 3 آنتی بیوتیک مقاوم بودند، که به عنوان جدایه های MDR در نظر گرفته شدند. نتیجه گیری: شیوع استافیلوکوکوس اورئوس MDR یک مشکل جهانی است که نیاز به توجه فوری دارد. مقاومت دارویی چندگانه استافیلوکوکوس اورئوس می تواند ناشی از بستری شدن طولانی مدت بیماران در بخش سوختگی و استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک ها به منظور درمان عفونت باشد؛ بنابراین، شناسایی اپیدمیولوژی، الگوهای مقاومت آنتی بیوتیکی، و مدیریت عفونت استافیلوکوکوس اورئوس در واحدهای سوختگی مفید خواهد بود.

مقدمه: باکتری لاکتوکوکوس لاکتیس به عنوان یک پروبیوتیک مفید در درمان و پیشگیری از سرطان مورد استفاده هستند و با تولید باکتریوسین ها می­توانند رشد سایر باکتری ها را مهار کنند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات لیزات پروبیوتیک لاکتوکوکوس لاکتیس (+ NIS) بر بیان ژن های افلاکس پمپ باکتری پروتئوس میرابیلیس و برخی ژن های ضد آپوپتوز در رده سلولی سرطان کلیه است. روش کار: پس از بررسی و جداسازی 60 سویه پروتئوس میرابیلیس توسط تستهای تشخیصی و بیوشیمیایی، واکنش Multiplex PCR به منظور شناسایی ژنهای پمپ افلاکس پروتئوس میرابیلیس انجام شد. باکتری کشت شده و مایع رویی میکروارگانیسم تولید کننده نایسین سویه لاکتوکوکوس لاکتیس(PTCC 1336)جدا شد و فعالیت آن توسط چاهک گذاری در آگار بررسی گردید. توسط واکنش Real-Time PCR، بیان ژن AcrB در سویه­ های پروتئوس میرابیلیس تیمار شده با سوپرناتانت مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتیجه سمیت سلولی این سوپرناتانت برای بیان نسبی ژن­های bcl-2 و bax در سلول های سرطانی کلیه از میان نمونه های پروتئوس میرابیلیس، 37 نمونه واجد ژن AcrA، 59 نمونه واجد ژن AcrB و 58 نمونه دارای ژن Urea بودند. نتایج تست MIC گویای مهار رشد سویه های پروتئوس در غلظتμg/ml 375 سوپرناتانت بود. بیان ژن AcrB در سویه های تیمار شده نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت. باتوجه به آنالیز داده­های تست MTT، مقدار غلظت مهارکننده نیمی حداکثر (IC50) برای این سوپرناتانت پس از گذشت 72 ساعت μg/ml 8/202 محاسبه شد. نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده کاهش 86/52 درصدی بیان ژن bcl-2 و افزایش 21/60 درصدی بیان ژن bax در سلول های سرطانی تیمار شده نسبت به گروه کنترل است. بررسی­های سمیت سلولی این تحقیق نشان دادکه با IC50 معادل 8/202 میکروگرم/میلی لیتر قادر به سرکوب تکثیر سلول های سرطانی کلیه (ACHN)بود.

مقدمه: روند روبه رشد جمعیت سالمندی در سطح ایران و جهان، چالش های متعددی را در حوزه سلامت سالمندی و در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی ایجاد کرده است. توسعه پایدار به عنوان چارچوبی جامع و حوزه ای بین رشته ای، می تواند رویکردی مؤثر برای بررسی و مدیریت این چالش ها در جامعه جهانی و ایران امروز ما ارائه دهد. این مطالعه باهدف مرور مفهومی چالش های مرتبط با سلامت سالمندی در چارچوب توسعه پایدار و تبیین روابط میان این دو حوزه انجام شده است. روش کار: پژوهش حاضر از روش مرور مفهومی بهره گرفته و با بررسی منابع علمی معتبر در پایگاه های داده بین المللی نظیر PubMed، Scopus، Web of Science، google scholer، Jstor و همچنین پایگاه های فارسی زبان نظیر SID، Magiran، Noormags و Ensani به شناسایی مفاهیم کلیدی در حوزه های سه گانه توسعه پایدار (اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی) و چالش های عرصه سالمندی پرداخته است. یافته ها: یافته ها موید آن است که در حوزه سالمندی چالش هایی نظیر هزینه های اقتصادی مراقبت از سالمندان، دسترسی محدود به خدمات بهداشتی، انزوای اجتماعی و کاهش مشارکت اجتماعی، کیفیت پایین زیرساخت های شهری و روستایی برای زیست سالمندان و تأثیر تغییرات اقلیمی بر کیفیت زندگی سالمندان اثرگذار بوده است. درعین حال، مفاهیمی چون عدالت بین نسلی، مشارکت اجتماعی سالمندان و سیاست های پایدار به عنوان عوامل کلیدی در مدیریت این چالش ها شناسایی شدند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که رویکرد توسعه پایدار می تواند به طور مؤثر و با نگاهی بین رشته ای برای مقابله با چالش های حوزه سلامت سالمندی به کار گرفته شود. همچنین، وجود شکاف های پژوهشی در این حوزه نیازمند تحقیقات عمیق تری است. یافته های این مطالعه می تواند مبنای مناسبی برای تدوین سیاست ها و راهکارهای عملی در راستای ادغام مفاهیم سالمندی و توسعه پایدار ارائه دهد.