مجله دانشگاه علوم پزشکی گرگان
سال:1404 | دوره:27 | شماره:3 |تعداد مقالات:10

1افزایش وزن بیش از حد در بارداری به عنوان یک اپیدمی جهانی شناخته شده و با عوارضی نظیر دیابت بارداری مرتبط است. در حالی که رژیم غذایی سالم و فعالیت بدنی تأثیر مثبت بر کنترل وزن و تندرستی دارند و مشاوره های حضوری هزینه و زمان زیادی می طلبند. استفاده از فناوری های دیجیتال، به ویژه تلفن های هوشمند، برای ارائه مداخلات سبک زندگی و بهبود تندرستی افزایش یافته است. این فناوری ها امکان دسترسی مقرون به صرفه به خدمات بهداشتی را برای زنان باردار، به ویژه در مناطق دورافتاده، فراهم می کنند. این مطالعه مروری به منظور ارزیابی اثر سلامت از راه دور (Telehealth) بر کنترل وزن و ارتقای سبک زندگی سالم زنان باردار انجام شد. در این مطالعه مروری روایتی با جستجو در پایگاه های PubMed، Google Scholar و Scopus از بین 631 مقاله اولیه که بین سال های 2020 تا 2024 چاپ شده بودند؛ پس از حذف موارد غیرمرتبط، مقالات مروری و مقالات بدون متن کامل، 15 مقاله انتخاب و مورد ارزیابی قرار گرفتند. مقالات نشان داد که سلامت همراه می تواند شاخص هایی نظیر وزن، نمایه توده بدنی، سلامت مادر و نوزاد و سبک زندگی را بهبود بخشد. با این حال، محدودیت هایی نظیر دسترسی، مشکلات فرهنگی و نوسانات کیفیت خدمات، اثربخشی را تحت تأثیر قرار دادند. بر اساس یافته های این مقالات، می توان پیشنهاد داد مداخلات شخصی سازی شده همراه با مشاوره های مستمر و یادآوری های روزانه طراحی شوند. تشکیل گروه های مجازی و ارائه بازخورد به موقع می تواند حس تعلق و پیگیری را تقویت کند. این راهکارها برای کلینیک های سلامت از راه دور و برنامه های مشاوره آنلاین مفید است.

1زمینه و هدف: کمبود ویتامین D در افراد چاق بسیار شایع است و مکانیسم های مختلفی می تواند در آن دخیل باشد. این مطالعه به منظور تعیین اثر ترکیبی تمرین تناوبی شدید و مصرف ویتامین D بر سطح مارکرهای التهابی TGF-β1 و TNF-α در زنان جوان با کمبود ویتامین D انجام شد. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی 39 زن کم تحرک با کمبود ویتامین D به طور تصادفی در سه گروه کنترل، تمرین دویدن تناوبی شدید و ترکیبی (تمرین+ ویتامین D) قرار گرفتند. برنامه تمرینی شامل 12 تکرار یک دقیقه ای دویدن با شدت 80 تا 90 درصد ضربان قلب حداکثر و یک دقیقه استراحت فعال با شدت 50 درصد ضربان قلب حداکثر و 3 جلسه در هفته بود. ویتامین D به صورت هفتگی با دوز 50000 واحد مصرف شد. سطح مارکرهای التهابیTGF-β1  و TNF-α قبل و بعد از مداخله اندازه گیری و مقایسه گردید. یافته ها: سطح هر دو مارکر التهابیTGF-β1  و TNF-α پس از 8 هفته تمرین دویدن تناوبی شدید با و بدون مصرف ویتامین D در مقایسه با گروه کنترل کاهش آماری معنی داری یافت (P<0.05). میانگین درصد تغییرات TGF-β1 و TNF-α گروه ترکیبی در مقایسه با مداخله تمرینی بدون ویتامین D به طور معنی داری بیشتر بود (P<0.05). نتیجه گیری: هر دو مارکر التهابی  TGF-β1و TNF-α متعاقب 8 هفته تمرین دویدن تناوبی شدید در آزمودنی های مورد مطالعه کاهش یافت و این کاهش در گروه دریافت کننده ویتامین D بیشتر بود.

1زمینه و هدف: سرطان پستان یکی از شایع ترین بیماری ها در سراسر جهان محسوب شده و دومین علت مرگ و میر در زنان است. پاسخ های ایمنی می توانند نقش کلیدی در مهار شروع و پیشرفت این بیماری داشته باشند. با توجه به اهمیت نقش لنفوسیت T در شناسایی و جلوگیری ازگسترش سلول های توموری سرطان پستان، این مطالعه به منظور ارزیابی همزمان مولکول های تنظیمی CXCR3، PD-1، NKG2Dو TGFβR II بر لنفوسیت های T بیماران مبتلا به سرطان پستان تازه تشخیص انجام شد. روش بررسی: این مطالعه مورد - شاهدی روی 26 بیمار (میانگین سنی 9.5±46.2 سال) مبتلا به سرطان پستان تازه تشخیص داده شده در مراجعین به مرکز آموزشی درمانی 5 آذر گرگان و 12 فرد (میانگین سنی 9.9±42.9 سال) غیرمبتلا به سرطان پستان از بین کارمندان و دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گلستان طی سال های 98-1397 انجام شد. ابتدا خونگیری و جداسازی سلول های تک هسته ای خون محیطی انجام شد. سپس با استفاده از تکنیک فلوسیتومتری جمعیت های مختلف سلولی از نظر بیان CXCR3، PD-1، NKG2Dو TGFβR II ارزیابی شدند. سطح پلاسمایی IFNγ و MIC-A به روش الایزا مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: میانگین درصد جمعیت لنفوسیت های T در بیماران تازه تشخیص مبتلا به سرطان پستان نسبت به افراد سالم پایین تر بود (P<0.05). همچنین میانگین درصد فراوانی لنفوسیت های T بیان کننده PD-1 و TGFβRII در گروه مورد نسبت به گروه شاهد بالاتر و بیان NKG2D و CXCR3 سطوح پایین تری را نشان دادند (P<0.05). نتایج مقایسه غلظت پلاسمایی IFNγ و MIC-A حاکی از آن بود که گروه مورد نسبت به گروه شاهد سطح MIC-A بالاتری داشتند (P<0.05)؛ در حالی که از نظر IFNγ تفاوت آماری معنی داری یافت نشد. نتیجه گیری: به نظر می رسد افزایش بیان TGFβRII و PD-1 در کنار کاهش بیان NKG2D و CXCR3 و کاهش سطح MIC-A در بیماران مبتلا به سرطان پستان تازه تشخیص داده شده با تنظیم و سرکوب زیاد ایمنی لنفوسیت های  Tو اختلال عملکردی آنها در بیماری سرطان پستان مرتبط باشد.

1زمینه و هدف: سرطان پستان شایع ترین سرطان در زنان است که هر ساله باعث مرگ بسیاری از زنان در دنیا می شود. باتوجه به اهمیت تعیین پروگنوز و نقش میزان بیومارکرها این مطالعه به منظور تعیین میزان بیان بیومارکر Ki-67 و ارتباط آن با زمان و محل متاستاز در مبتلایان سرطان پستان انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی روی 154 زن مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی5 آذر گرگان طی سال های 98-1388 انجام شد. در بدو ورود میزان بیان Ki-67 در بافت با استفاده از روش IHC تعیین شد. سایر اطلاعات مورد نیاز از جمله مشخصات دموگرافیک، Stage بیماری، فاصله زمانی تشخیص بیماری تا متاستاز و محل متاستاز مشخص و مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: بیشترین درصد بیماران در گروه سنی 60-40 سال (63 درصد) بودند. سطح Ki-67 در 45 بیمار (29.2%) زیر 15درصد و در 109 بیمار (70.8%) بالای 15درصد تعیین شد. میان میزان بیان Ki-67 با فاصله زمانی بین تشخیص بیماری تا متاستاز رابطه آماری معنی داری مشاهده شد (P<0.05). بین میزان بیان Ki-67 با گروه سنی، محل متاستاز و stage بیماری رابطه آماری معنی داری یافت نشد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که افراد با سطح Ki-67 بافتی بالای 15درصد، در زمان کوتاه تری دچار متاستاز شدند.

1زمینه و هدف: عفونت همزمان سل (Tuberculosis) و COVID-19 یک چالش بهداشتی قابل توجه در سطح جهانی است. استان گلستان به عنوان یکی از مهم ترین کانون های بیماری سل مطرح است. این مطالعه به منظور ارزیابی همزمان اپیدمیولوژی بالینی بیماری سل و COVID-19 در مراجعین به مرکز آموزشی درمانی پنجم آذر شهر گرگان انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی گذشته نگر روی 22 بیمار (12 مرد و 10 زن) مبتلا به COVID-19 و سل فعال یا قدیمی بستری در مرکز آموزشی درمانی 5 آذر گرگان طی سال های 1399 تا 1401 انجام شد. از پرونده های موجود در بیمارستان اطلاعات بالینی و استفاده از RT-PCR  نمونه های سواب گلو و بینی از دستگاه تنفسی فوقانی و نمونه ترشحات لوله تراشه استخراج و به صورت چک لیست تهیه شد. یافته ها: از تعداد 22 بیمار 13 نفر متوفی و 9 نفر بهبود یافته بودند. بخش بستری بیماران شامل بخش مراقبت های ویژه (ICU) (36 درصد)، ایزوله تنفسی (36%) ، جراحی (4.5%) و عفونی (23%) بود که 100 درصد بیماران ICU در گروه متوفی قرار گرفتند (P<0.05). علائم بالینی همه 13 بیمار متوفی تنگی نفس بود (P<0.05). در نتایج آزمایشگاهی ALT و BUN گروه متوفی به طور قابل توجهی بیش از گروه بهبود یافته بود (P<0.05). مقادیر ایندکس های هماتولوژی WBC، Hb، Hct و MCHC گروه بهبودیافته به طور معنی داری بیشتر از گروه متوفی بود (P<0.05). نتیجه گیری: احتمال بروز مرگ در بیماران مبتلا به عفونت همزمان سل و COVID-19 دچار تنگی نفس و بستری در بخش مراقبت های ویژه دارای افزایش مقادیر آزمایشگاهی ALT و BUN ، بیشتر است.

1زمینه و هدف: عمل های جراحی باریاتریک یکی از موثرترین روش ها برای درمان چاقی های مفرط است. عدم کاهش وزن مناسب و یا بازگشت وزن در بیماران یکی از چالش های بعد از جراحی است که ممکن است با اختلالات خوردن بعد از عمل ارتباط داشته باشد. این مطالعه به منظور ارزیابی شیوع اختلال زیاده خوری (Binge eating: BE) بعد از عمل جراحی باریاتریک در شهر گرگان انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی روی 133 بیمار (میانگین سنی 9.78±42.65 سال) که از سال 1392 لغایت 1398 برای درمان چاقی به بیمارستان دکتر موسوی شهرستان گرگان مراجعه نموده و توسط یک جراح تحت عمل جراحی باریاتریک  قرار گرفته بودند؛ انجام شد. طی تماس تلفنی از بیماران برای مصاحبه، معاینه و تکمیل پرسشنامه دعوت به عمل آمد. پس از کسب رضایت آگاهانه، قد و وزن فعلی افراد به روش استاندارد اندازه گیری و پرسشنامه اختلال زیاده خوری تکمیل شد. متغیرهای نوع عمل جراحی، قد و وزن قبل از عمل از پرونده بیمار استخراج و ثبت گردید. شیوع اختلال زیاده خوری در بیماران جراحی شده در دو گروه با و بدون بازگشت وزن مقایسه گردید. یافته ها: تعداد 44 نفر (33.1%) بازگشت وزن داشتند. اختلال BE متوسط یا شدید در 59 نفر (44.4%) تعیین شد. شیوع این اختلال در بیماران دارای بازگشت وزن به طور معنی داری بیشتر از بیماران بدون بازگشت وزن بود (P<0.05). شانس بازگشت وزن در افراد دارای اختلال BE متوسط و شدید به ترتیب 3.7 و 3.9 برابر افراد بدون اختلال BE بود. ارتباط آماری معنی داری بین متغیرهای جنس، تحصیلات، شغل و وضعیت تاهل با BE مشاهده نشد؛ اما در بین افراد دارای بازگشت وزن، شغل خانه داری با این اختلال ارتباط آماری معنی داری داشت (P<0.05). نتیجه گیری: اختلال زیاده خوری به عنوان عاملی موثر در بازگشت وزن بیماران در سال های پس از جراحی به ویژه در افراد خانه دار مطرح است.

1زمینه و هدف: یکی از مشکلات و چالش های مطرح در حرفه دندانپزشکی مسأله شکایت های دندانپزشکی است که بسیاری از این شکایت ها منجر به تعقیب جزایی و حقوقی می شود. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی و علل شکایت بیماران از دندانپزشکان استان گلستان انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی روی 96 پرونده شکایات از دندانپزشکان استان گلستان به روش سرشماری بین سال های 1391 تا 1401 انجام شد. اطلاعات موردنیاز از پرونده ها استخراج و در فرم اطلاعاتی ثبت شد. یافته ها: بیشترین شکایات به ترتیب در زمینه پروتز (29.2%) ، جراحی (26%) و اندو (18.8%) بود. دندانپزشکان مورد شکایت اغلب مرد (75%) و دارای مدرک دندانپزشکی عمومی (90.6%) بودند. 33درصد شکایات به محکومیت دندانپزشک انجامید. در هیچ یک از شکایات ثبت شده از متخصصان، درمانگر مقصر شناخته نشده بود. نتیجه گیری: بیشترین موارد شکایت شامل پروتز، جراحی و اندو بود. دندانپزشکان اغلب مرد و دندانپزشک عمومی بودند. 33درصد شکایات به محکومیت دندانپزشک انجامید. شکایات پروتز و جراحی بیشتر در زمینه زیبایی و جراحی ایمپلنت بود که لزوم بازنگری کوریکولوم آموزشی دندانپزشکان عمومی احساس می شود.

1زمینه و هدف: کلامیدیا به عنوان یک عامل باکتریایی زئونوز، در بهداشت عمومی انسان و پرندگان دارای اهمیت است. این باکتری از خانواده کلامیدیاسه و در 11 گونه شناسایی شده است. گونه کلامیدیا پستاسی در میزبان های حیوانی و انسان مشترک است. از جمله میزبان های کلامیدیا پسیتاسی، پرندگان زینتی هستند. این باکتری در پرندگان زینتی باعث مشکلات تنفسی وگوارشی می گردد. این مطالعه به منظور تعیین آلودگی کلامیدیا در پرندگان زینتی شهرستان ارومیه انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی روی تعداد 60 سواب مدفوعی از 60 پرنده زینتی در شهرستان ارومیه انجام شد. رنگ آمیزی گیمسا و تست مولکولی PCR با استفاده از پرایمرهای اختصاصی جنس از نظر تکثیر قطعه 580 جفت بازی بر مبنای ژن ompA بر روی نمونه ها انجام شد. یافته ها: در 11.7% از مرغ عشق های واجد علایم گوارشی و در 5.88% از مرغ عشق های به ظاهر سالم ملکول کلامیدیا ردیابی شد. علاوه بر آن در 11.11% عروس هلندی، 14.28% مرغ مینا، 20% قناری و 11.11% فنچ ها این آلودگی ردیابی شد و در سایر گونه ها ردیابی نشد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان دهنده وجود باکتری کلامیدیا در پرندگان زینتی شهرستان ارومیه بود که می تواند به عنوان منبع آلودگی در عفونت های گوارشی مطرح باشد.

1حفظ محرمیت در معاینات پزشکی از دیدگاه فقه اسلامی همواره چالش برانگیز بوده است. به ویژه این مسأله در مواردی که ضرورت های پزشکی با احکام شرعی در تعارض قرار دارند؛ اهمیت بیشتری می یابد. این مطالعه به منظور ارزیابی چالش های فقهی مرتبط با حفظ محرمیت در معاینات پزشکی و ارائه راهکارهایی برای ایجاد تعادل بین ضرورت های پزشکی و احکام شرعی انجام شد.  این مطالعه تحلیلی–تحقیقی با رویکرد مقایسه ای با هدف ارائه چارچوبی نوین برای ایجاد تعادل میان ضرورت های پزشکی و احکام فقهی انجام شد. ابتدا مبانی نظری و پیشینه تحقیق با استفاده از منابع کتابخانه ای معتبر، متون فقهی و کتب و مقالات علمی پزشکی استخراج گردید. جستجوی منابع در پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Scopus، Web of Science، SID، Magiran، NoorMags، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور) و پایگاه جامع فقاهت صورت گرفت. کلیدواژه های فارسی شامل محرمیت پزشکی، فقه پزشکی، ضرورت پزشکی، معاینه غیرهمجنس، حریم خصوصی بیمار، تله مدیسین اسلامی و احکام شرعی پزشکی و معادل های انگلیسی و عربی آنها به کار رفت. منابع منتخب در بازه 1980 تا 2024 میلادی (1360 تا 1403 شمسی) مورد ارزیابی قرار گرفتند. معیارهای ورود به مطالعه شامل ارتباط مستقیم با موضوع، برخورداری از داوری علمی و کیفیت محتوایی مناسب بودند. معیارهای عدم ورود به مطالعه شامل منابع غیرمرتبط با موضوع محرمیت یا فقه پزشکی، منابع فاقد داوری علمی (Non-peer reviewed)، منابع تکراری، مطالعات با کیفیت پایین یا فاقد داده های معتبر، گزارش های عمومی یا خبری بدون پشتوانه علمی بودند. در نهایت 37 منبع انتخاب و بر اساس تحلیل مضمون (Thematic Analysis) و استنتاج فقهی (Fiqh Deductive Reasoning) بررسی شدند تا اصول مشترک و نقاط تعارض میان داده های فقهی و مقتضیات پزشکی شناسایی گردد. چالش های نوظهور در زمینه های پزشکی مانند تله مدیسین نیز مورد مطالعه قرار گرفتند. هر چند اصل اولیه در فقه شیعه، حرمت نگاه (غیر از گردی صورت و دست ها تا مچ) و لمس نامحرم چه در قالب درمان و غیر آن است؛ اما به اتفاق فقها با وجود ضرورت، اصل مذکور تخصیص خورده و معاینات مستلزم لمس و نگاه حتی در ناحیه اندام تناسلی توسط پزشک غیرهمجنس مجاز خواهد بود. ضرورت نیز در فقه و پزشکی به معنای نیاز فوری به درمان یا اقدامات پزشکی است که در صورت عدم اقدام، می تواند به خطر جدی برای سلامت بیمار منجر شود. البته برخی فقها با استناد به قاعده عقلی «ارتکاب أقل القبیحین» در مواردی که تله مدیسین و معاینات غیرمستقیم، پاسخگوی ضرورت مذکور باشد؛ لمس و نگاه مستقیم را مشمول حرمت اولیه می دانند. این پژوهش راهکارهایی عملی برای حفظ حداکثری محرمیت در معاینات پزشکی ارائه می دهد و به ارتقای کیفیت خدمات پزشکی در جوامع اسلامی با رعایت اصول شرعی کمک می کند.

1ویروس آنفلوانزا که از دیرباز همراه بشر بوده؛ سالانه باعث بروز اپیدمی های فصلی و گاه همه گیری های جهانی می شود. این ویروس تنفسی بسیار مسری با چهار نوع A ، B ، C و D بوده و عمدتاً از طریق قطرات تنفسی منتقل می شود که در میان آنها انواع A و B بیشترین تهدید برای سلامت عمومی محسوب می شوند. ویروس آنفلوانزای نوع A به عنوان خطرناک ترین نوع، با قابلیت ایجاد علائم تنفسی از خفیف تا شدید و عوارض خطرناکی مانند پنومونی، نارسایی تنفسی و میوکاردیت شناخته می شود. همه گیری تاریخی 1918 با 100-50 میلیون قربانی و پاندمی 2009 (H1N1) با 400-100 هزار کشته، گواهی بر قدرت ویرانگر این ویروس است. گروه های پرخطر شامل سالمندان، کودکان، زنان باردار و افراد دارای بیماری های زمینه ای هستند که 10درصد موارد بستری و 3درصد مرگ ومیرها را تشکیل می دهند. علائم معمول شامل تب، سرفه، گلودرد و میالژی بوده و می تواند به عوارض جدی مانند سندرم زجر تنفسی شدید و تشدید بیماری های مزمن منجر شود. آنفلوانزا با درگیری هر دو بخش فوقانی و تحتانی دستگاه تنفسی و همراهی با علائم سیستمیک مانند تب، سردرد و میالژی شناخته می شود. در این مطالعه مقطعی و گذشته نگر که روی 993 نمونه تهیه شده از بیماران (546 مرد و 447 زن) مشکوک به عفونت حاد تنفسی ویروسی بستری شده در بیمارستان های استان گلستان طی سال 1400 انجام شد؛ یافته های بالینی و آزمایشگاهی بیماران مبتلا به آنفلوانزا ارزیابی گردید. مطالعه مورد تایید کمیته اخلاق در پژوهش دانشگاه علوم پزشکی گلستان (IR.GOUMS.REC.1401.383) قرار گرفت. نمونه ها با تست مولکولی Real-Time PCR برای آزمایشگاه تشخیص مولکولی استان ارسال شده بودند. تمامی این نمونه ها برای سارس کرونا ویروس 2 نیز مورد تست قرار گرفته بودند. نتایج آزمایشات به همراه داده های دموگرافیک، بالینی و آزمایشگاهی از طریق پرسشنامه استاندارد جمع آوری و با نرم افزار آماری SPSS-22 تجزیه و تحلیل شدند. از 993 نمونه تست انجام شده برای آنفلونزا، 174 آنفلونزا مثبت گزارش شدند که همگی غیر از یک مورد از نوع آنفلونزای A بودند. همچنین از 993 تست انجام شده برای سارس کرونا ویروس 2، تعداد 271 مورد مثبت گزارش گردید. همچنین 11 بیمار به عفونت همزمان (co-infection) آنفلونزا و سارس کرونا ویروس 2 مبتلا بودند. میانگین سنی بیماران آنفلونزا بستری در بخش مراقبت های ویژه 15.11±55.60 سال و در سایر بخش ها 12.1±37.51 سال تعیین شد (P<0.015). از لحاظ جنسیت، نسبت مردان به زنان بستری در بخش مراقبت های ویژه 3 برابر و در سایر بخش ها 1.35 برابر تعیین شد (P<0.031). در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه، بالاترین درصد علامت بالینی مربوط به تب، سرفه، لرز و بی اشتهایی و در بیماران بستری در سایر بخش ها، تب و بعد از آن سرفه، درد در قفسه سینه و لرز تعیین شد. بین بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه با سایر بخش ها در علایمی از قبیل بی اشتهایی، آرترالژی، میالژی، گلودرد، سرفه، تهوع، سردرد و لرز، اختلاف آماری معنی دار بود (P<0.05). فاکتورهای خونی از قبیل گلبول سفید، درصد نوتروفیل و لنفوسیت، هموگلوبین، ESR و پلاکت مورد ارزیابی قرار گرفتند که در بین دو گروه بیماران اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد. فاکتورهای بیوشمیایی از قبیل BUN، کراتینین، سدیم، پتاسیم، آنزیم های کبدی نظیر آلانین ترانس آمیناز، آسپارتات ترانس آمیناز، آلکالین فسفاتاز، لاکتات دهیدروژناز، کراتین فسفوکیناز بیلی روبین مستقیم و غیرمستقیم نیز مورد بررسی قرار گرفتند که در بین دو گروه بیماران اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. همچنین سایر فاکتورهایی از قبیل درصد اشباع اکسیژن و دی اکسید کربن و بی کربنات و اسیدیته خون مورد ارزیابی قرار گرفتند که درصد اشباع اکسیژن و دی اکسیدکربن بین دو گروه از لحاظ آماری اختلاف معنی دار نشان داد (P<0.05). با توجه به یافته های این مطالعه، سن و جنسیت از عوامل مؤثر در شدت بیماری آنفلوانزا هستند. به طوری که مردان و افراد مسن به ویژه در معرض خطر بستری در بخش مراقبت های ویژه قرار داشتند. همچنین شیوع بالای آنفلوانزای A و موارد هم زمان با سارس کروناویروس 2 اهمیت تشخیص دقیق و درمان مناسب را برجسته می سازد. با توجه به افزایش خطر ابتلا و شدت بیماری در سالمندان، اجرای برنامه های پیشگیرانه مانند واکسیناسیون سالانه آنفلوانزا و COVID-19 در این گروه ضروری است. همچنین، توجه به یافته های آزمایشگاهی مانند سطح اکسیژن خون، می تواند در شناسایی زودهنگام بیماران پرخطر مؤثر باشد.