مجله مطالعات علوم پزشکی
سال:1404 | دوره:36 | شماره:1 |تعداد مقالات:8

1پیش زمینه و هدف: بیماری بولوس پمفیگوئید شایع ترین بیماری تاولی خودایمنی پوستی است که در افراد مسن رخ می دهد و می تواند با بیماری های نورولوژیک و سایکولوژیک همراه باشد. درنتیجه هدف این مطالعه، بررسی میزان شیوع این اختلالات در بیماران مبتلا به بولوس پمفیگوئید و بررسی ارتباط احتمالی بولوس پمفیگوئید با بیماری های نورولوژیک و سایکولوژیک است. مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه گذشته نگر مقطعی تحلیلی است که در آن 100 بیمار مبتلا به بولوس پمفیگوئید بستری شده در بیمارستان سینای تبریز طی یک دوره ده ساله (1391-1401) بررسی شدند. داده ها از پرونده های بیماران استخراج و با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه وتحلیل شدند یافته ها: میانگین سنی بیماران 73.12 سال بود. 42 درصد بیماران مرد و 58 درصد زن بودند. از بین کل بیماران، 67 درصد به یکی از اختلالات نورولوژیک یا سایکولوژیک مبتلا بودند. شایع ترین بیماری نورولوژیک سکته مغزی (26درصد) و کمترین میزان ابتلا مربوط به بیماری پارکینسون (1درصد) بود. همچنین، افسردگی در 15 درصد از بیماران مشاهده شد. بحث و نتیجه گیری: یافته ها حاکی از شیوع بالای اختلالات نورولوژیک و سایکولوژیک در بیماران مبتلا به بولوس پمفیگوئید است. تشخیص و مدیریت زودهنگام این اختلالات می تواند به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کند

1پیش زمینه و هدف: سرطان کولورکتال یکی از شایع ترین سرطان ها در جهان است. بررسی اطلاعات بروز و شیوع سرطان ها در ایران طی سال های اخیر بیانگر افزایش سرطان کولورکتال بوده است. هدف از این مطالعه بررسی اپیدمیولوژیک و روند ابتلا به سرطان کولورکتال در استان آذربایجان غربی است. مواد و روش کار: در این مطالعه روندنگاری مبتنی بر داده های ثبت سرطان که توسط مرکز ثبت سرطان از ابتدای سال 1394 الی انتهای سال 1398 جمع آوری شده بودند وارد مطالعه گردید که تمامی موارد ابتلا به سرطان کولورکتال در این بازه زمانی در مرکز ثبت سرطان دانشگاه علوم پزشکی ارومیه ثبت شده بودند وارد مطالعه شدند. و همچنین در انتها اطلاعات جمع آوری شده به وسیله نرم افزارهای MINITAB نسخه 18 و Microfit 4.1 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه 5 سال 2767 مورد ابتلا به سرطان کولورکتال ثبت شده بود که میانگین ابتلا به سرطان کولورکتال در استان آذربایجان غربی برای هر ماه برابر 02/18 ± 12/46 مورد بوده است. هیچ گونه روند افزایشی و کاهشی در روند تعداد ابتلا به سرطان کولورکتال با توجه به نتایج نمودارهای ACF و PACF تأیید نشد و تغییرات فصلی مشاهده نگردید. و طبق نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که افزایش سن و جنس مذکر با افزایش تعداد موارد ابتلا به سرطان کولورکتال ارتباط معنی داری دارد (P<0.05)". همچنین مشخص کنید که این مقدار P برای هر دو متغیر (سن و جنس) به طور جداگانه معنی دار بوده یا نتیجه کلی مدل است. نتیجه گیری: نتایج مطالعه ما نشان داد تعداد مبتلایان به سرطان کولورکتال هیچ روند افزایش و کاهشی نداشته است و با افزایش سن و داشتن جنسیت مرد عامل افزایش ریسک ابتلا بوده و تعداد ابتلا به سرطان کولورکتال را افزایش می دهد.

1پیش زمینه و هدف: ویتامین D می تواند نقش حیاتی در تکامل قلب جنینی داشته باشد. در این مطالعه به بررسی سطح سرمی ویتامین D در مادران نوزادان با بیماری های مادرزادی قلبی پرداخته شده است. مواد و روش کار: این مطالعه، یک مطالعه مورد – شاهدی بوده که در آن 50 نفر از مادران نوزادان با نقص مادرزادی قلبی (گروه مورد) و 50 نفر از مادران نوزادان سالم (گروه شاهد) بررسی شدند. اطلاعات موردنیاز مطالعه شامل سن مادر، مصرف مکمل ویتامین D، مدت زمان مصرف مکمل، سابقه بیماری مادرزادی قلبی در خانواده و سطح سرمی ویتامین D استخراج و ثبت شد. سپس اطلاعات جمع آوری شده تحلیل شدند. یافته ها: میانگین سطح سرمی ویتامین D در گروه مورد بالاتر از گروه شاهد بود ولی ازنظر آماری اختلاف معناداری نداشتند (0/182P =). ارتباط معناداری میان شدت کمبود ویتامین D و وجود بیماری مادرزادی قلبی وجود نداشته است. (0/695 (P =. میانگین سطح سرمی ویتامین D در گروه سیانوتیک بالاتر از آسیانوتیک بود ولی طبق آزمون تی مستقل تفاوت معناداری نداشتند (0/42p =) همچنین ارتباط معناداری بین شدت کمبود ویتامین D در مادر و سیانوتیک یا آسیانوتیک بودن بیماری نوزاد دیده نشد (0/102p =). مدت زمان مصرف مکمل ویتامین D در گروه مورد کمی بیشتر از گروه شاهد بود و ارتباط معناداری باوجود نقص قلبی در نوزاد داشته است (0/026p =). در گروه مورد، افراد با سابقه بیماری مادرزادی قلبی در بستگان درجه یک بیشتر از گروه شاهد بوده و ارتباط معنی داری باوجود بیماری مادرزادی قلبی در نوزاد داشته است (0/001(P <.. نتیجه گیری: در این مطالعه ارتباط معناداری میان مصرف مکمل ویتامین D و سطح خونی آن در مادر باوجود بیماری مادرزادی قلبی در نوزاد یافت شد. ازآنجایی که کمبود ویتامین D در بدن می تواند باعث عوارض جدی در فرد شود، توصیه می شود خانم های باردار مخصوصاً در سه ماه اول حاملگی مصرف کافی مکمل ویتامین D داشته باشند.

1شوانوما که به عنوان نوریوما یا نوریلموم نیز شناخته می شود، عموماً نئوپلاسم های خوش خیم و با رشد آهسته ای هستند که از هر عصبی که دارای غلاف سلول شوان است منشأ می گیرد. این نئوپلاسم ها در میان تومورهای مزانشیمی سلول دوکی دستگاه گوارش نادر هستند، اما بیشتر در معده ایجاد می شوند که 2/0درصد از تومورهای معده را شامل می شوند. شوانومای معده توموری نادر است و تظاهر آن با خونریزی شدید گوارشی حتی نادرتر است. تشخیص شوانومای معده همراه با خونریزی شدید گوارشی چالش های متعددی دارد، زیرا این تومور نادر است و علائم آن اغلب با سایر بیماری های گوارشی اشتباه گرفته می شود. ما در این گزارش یک مورد از این تظاهر را معرفی می کنیم که اهمیت تشخیص افتراقی این ضایعات در برخورد با خونریزی های گوارشی را نشان می دهد. مورد بیمار 44 ساله با شوانومای معده با اندازه وسیع در قسمت دیستال معده است. بیمار با خونریزی شدید گوارشی بستری شده بود بطوریکه 9=Hb و 3/25=Hct بود که بیمار احیاء،  مایع درمانی و طی دو نوبت چهار واحد خون دریافت می کند. بیمار پس از stable شدن تحت آندوسکوپی قرار می گیرد که در بررسی آندوسکوپی ضایعه زیر مخاطی بزرگ و نیز زخم همراه با خون در آنتر معده گزارش می شود ولی اشاره ای به رگ خونریزی دهنده یا محل خونریزی نشده بود. بیمار تحت گاسترکتومی دیستال و بازسازی محل به روش بیلروت یک قرار گرفت. در رنگ آمیزی توده پس از عمل، مثبت برای S100، KI67، SMA و منفی برای CD34 و CD117 گزارش شده بود. بیمار پس از عمل به فاصله پنج روز باحال عمومی رضایت بخش ترخیص شد و جواب پاتولوژی پس از عمل شوانومای معده را تأیید کرد.

1پیش زمینه و هدف:هالوکس والگوس یکی از شایع ترین دفورمیتی های پا است که شیوع آن در سنین 16 تا 65 سال حدود 23 درصد گزارش شده است. این دفورمیتی باعث انحراف خارجی نخستین انگشت پا و نیمه دررفتگی پیشرونده مفصل متاتارسوفالانژیال اول می شود. این عارضه می تواند با استئوآرتریت مفصل همراه باشد و موجب اختلال در عملکرد فیزیکی، کاهش سلامت عمومی و افت کیفیت زندگی شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی سیستماتیک تأثیر تکنیک های غیرجراحی با تمرکز بر کینزیوتیپ و تمرینات اصلاحی در مدیریت هالوکس والگوس است. مواد و روش کار: با استفاده از پایگاه های اطلاعاتی داخلی و خارجی شامل, Scopus، Google Scholar، PubMed، ISC، SID، Magiran و Irandoc، مقالات منتشرشده بین ژانویه 2020 تا ژانویه 2025 با کلیدواژه های Rehabilitation,Hallux valgus Kinesiotype, Hallux valgus Corrective Exercises,هالوکس والگوس، کینزیوتیپ، تمرینات اصلاحی جستجو شدند. پس از جستجو و غربالگری مقالات مطابق با معیارهای ورود شامل دسترسی به متن کامل مقاله، مقالات با زبان فارسی و انگلیسی و مقالاتی که از نوع کار آزمایی های بالینی تصادفی شده بودند انتخاب شدند.  کیفیت مقالات واردشده توسط مقیاس PEDro ارزیابی شد. یافته ها: در مجموع 11 مقاله با معیارهای ورود مطابقت داشتند. این مطالعات عمدتاً تأثیر کینزیوتیپ و تمرینات اصلاحی را بر زاویه شست پا، درد، تعادل بررسی کرده بودند. مطالعاتی که مداخلات ترکیبی را بررسی کرده بودند، بهبود معنادارتری در شاخص های فوق نشان دادند. بحث و نتیجه گیری: شواهد نشان می دهد استفاده از مداخلات ترکیبی، در مقایسه با استفاده از یک مداخله به تنهایی، تأثیر بیشتری در اصلاح ناهنجاری، کاهش درد و بهبود تعادل بیماران مبتلا به هالوکس والگوس دارد.

1پیش زمینه و هدف: 1 و 4-دی اکسان یک ترکیب اتر حلقوی است که به عنوان حلال در واکنش های شیمیایی استفاده می شود. با توجه به خاصیت سرطان زایی این ترکیب، کنترل و اندازه گیری آن در محصولات آرایشی-بهداشتی و شوینده ها از اهمیت بالایی برخوردار است. مواد و روش کار: در این پژوهش، یک روش میکرواستخراج فاز جامد (SPME) بر پایه فیبر کربنی اصلاح شده برای استخراج و پیش تغلیظ 1 و 4-دی اکسان از نمونه های آرایشی-بهداشتی توسعه داده شد. این روش با استخراج از فضای فوقانی (HS-SPME) تلفیق شد و آنالیز نهایی توسط دستگاه کروماتوگرافی گازی مجهز به دتکتور یونیزاسیون شعله ای (GC-FID) انجام گرفت. یافته ها: حد تشخیص (LOD) و حد اندازه گیری (LOQ) روش به ترتیب 4/0 و 2/1 میکروگرم بر کیلوگرم بود. محدوده خطی روش 5/1 تا 300 میکروگرم بر کیلوگرم را پوشش داد. انحراف استاندارد نسبی (RSD%) برای غلظت 25 میکروگرم بر کیلوگرم (n=6) برابر با 8/5درصد بود که نشان دهنده دقت و تکرارپذیری مطلوب روش است. فیبر کربنی اصلاح شده با آنیلین، پیرول و گرافن اکسید کارایی بالایی در استخراج 1 و 4-دی اکسان نشان داد. بحث و نتیجه گیری: روش پیشنهادی HS-SPME/GC-FID با استفاده از فیبر کربنی اصلاح شده، یک روش حساس، سریع و کم حجم برای اندازه گیری 1 و 4-دی اکسان در نمونه های آرایشی-بهداشتی است. این روش از کروماتوگرام های مطلوب، حد تشخیص پایین و انتخاب گری مناسب برخوردار بوده و می تواند برای پایش این آلاینده در محصولات مصرفی مورداستفاده قرار گیرد

1پیش زمینه و هدف: دیابت شکننده (Brittle diabetes) اغلب در دیابت نوع یک طول کشیده و با کنترل نامطلوب قند خون دیده میشود. این وضعیت با نوسان های قند خون شامل هیپوگلیسمی، و هیپرگلیسمی همراه میباشد. هیپوگلیسمی می تواند منجر به عوارض جدی مانند اختلال هوشیاری و تشنج شود. در موارد نادر، تشنج های مقاوم به داروهای ضد صرع، چالشی درمانی محسوب میشوند. این گزارش، کاربرد رژیم کتوژنیک را به عنوان یک راهکار جایگزین در کنترل تشنج های مقاوم در دیابت شکننده بررسی می کند. معرفی مورد: بیمار زن 39 ساله مبتلا به دیابت نوع یک، با سابقه نوسانات گلایسمی و تشنجهای هفتگی، در بخش غدد بستری شد. طی بستری، فرکانس تشنجها به 5 تا 6 بار در روز افزایش یافت و به درمانهای استاندارد ضد تشنج (با نظارت نورولوژی) پاسخ نداد. یافته ها. با همکاری تیم تغذیه، رژیم کتوژنیک آغاز شد. فرکانس تشنجها به تدریج کاهش یافت و پس از 5 روز به طور کامل متوقف شد. با تداوم قطع تشنج داروهای ضد تشنج همگی یکی پس از دیگری قطع شدند. بیمار 30 روز پس از بستری از بیمارستان با همان  رژیم غذایی کتوژنیک   ترخیص گردید. در مراجعه مجدد و فالوآپ مطابق اظهاربیمار و خانواده اش در یکماه پس از ترخیص هیچ تشنجی اتفاق نیفتاده بود. نتیجه گیری. رژیم کتوژنیک میتواند بهعنوان یک گزینه درمانی مؤثر در موارد نادر تشنج مقاوم به دارو در بیماران مبتلا به دیابت شکننده، حتی در جمعیت بزرگسال، در نظر گرفته شود. این رویکرد نویدبخش، نیازمند مطالعات گسترده تر برای تعیین مکانیسم های دقیق و کارایی بلندمدت است.

1پیش زمینه و هدف: بزرگی آدنوئید یک مشکل شایع در دوران کودکی و شایع ترین علت انسداد راه های هوایی فوقانی و اختلال نفس کشیدن هنگام خوابیدن در کودکان است؛که درمان نشده سبب بروز عوارض گسترده قلبی و عروقی می شود. این مطالعه باهدف بررسی میزان شیوع و شدت افزایش فشار شریان ریوی در کودکان با بزرگی آدنوئیدها در کودکان مراجعه کننده به درمانگاه آسم و آلرژی بیمارستان شهید مطهری ارومیه در طول سال 1401 انجام شد. مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی تمامی کودکان مراجعه کننده در طول سال 1401 به درمانگاه آسم و آلرژی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه که تشخیص بزرگی آدنوئید داشتند که پزشک با یک آینه مخصوص یا یک دوربین انعطاف پذیر (آندوسکوپی بینی) تشخیص بیماری صورت گرفته است، ارزیابی شدند. اطلاعاتی از قبیل سن، جنس، محل سکونت، علائم بالینی بیمار (اختلال در خواب، سرماخوردگی مکرر و...)، سابقه قبلی بیماری در فرم های جمع آوری اطلاعات مخصوص، جمع آوری شد. اطلاعات جمع آوری شده وارد نرم افزار SPSS نسخه 22 شده و مورد تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی 19 بیمار حاضر در مطالعه برابر با 4/7 سال بود و 2/63 درصد از آن ها دختر بودند. میانگین فشارخون شریان ریوی برابر با 36/11 میلی متر جیوه و میانگین ANR در بیماران برابر با 78/0 بود. بیشتر بیماران بزرگی شدید آدنوئید داشتند (2/63 درصد). تفاوت معناداری ازنظر فشارخون شریان ریوی بین بیماران با شدت بزرگی آدنوئید شدید، متوسط و خفیف وجود نداشت (53/0=P). ارتباط معناداری بین ANR و فشارخون شریان ریوی مشاهده نشد (02/0=r، 92/0=p). نتیجه گیری: میزان شیوع فشار شریان ریوی افزایش یافته در کودکان با بزرگی آدنوئیدها برابر با 2/5 درصد بوده است و ارتباط معناداری بین شدت بزرگی آدنوئیدها و نیز فشار شریان ریوی وجود نداشت.