مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان
سال:1395 | دوره:25 | شماره:98 |تعداد مقالات:19

مقدمه: بروز خونروی داخل بطنی در نوزادان به عوامل بسیاری بستگی دارد و این چالش سبب شده در مطالعات گوناگون میزان های متفاوتی گزارش شود. از این رو بر بررسی و مطالعه بیشتر برای رسیدن به سنجه های خطر مشترک و گواهمندی پافشاری شده است.هدف: تعیین عوامل خطر همراه خونروی مغزی در نوزادان بستری در بخش نوزادان و مراقبت های ویژه نوزادان.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی آینده نگر نوزادان بستری شده با اندیکاسیون سونوگرافی مغزی و سی تی اسکن، در بردارنده همه نوزادان پر ترم و نوزادان ترم با نشانه هایی چون: تشنج، افت هموگلوبین بدون توجیه، هیپوگلیسمی،... بررسی شدند. برای تشخیص خونروی داخل مغزی از سونوگرافی و سی تی اسکن در صورت روادید پزشک درمانگر، در روزهای 3، 7، 14 و 28 (هنگام ترخیص) استفاده شده پی گیری بیماران به مدت 6 ماه به وسیله نورولوژیست انجام شد. داده های گردآوری شده با نرم افزاز SPSS نسخه 17 تجزیه و تحلیل آماری شد.نتایج: خونروی مغزی در نوزادان با سن حاملگی بیش از 37 هفته ، %1.13 بود. این میزان در نوزادان با سن بارداری زیر 35 هفته %30.51 بود. (P=0.001) خونروی مغزی در زایمان NVD، %8.8 و در زایمان بروش C/S، %5.3 بود. (P=0.001) در هم سنجی پراکنش نمره آپگار نیز درصد خونروی مغزی در نوزادان با آپگار بیش از 7، %1.8 و این میزان در آپگار زیر 3، %66.7 بوده است. (P=0.0001) در این مطالعه وزن تولد (P=0.0001) و دور سر (P=0.0001) و همچنین نیاز به تهویه مکانیکی (P=0.0001) از عوامل خطر و پیش بینی کننده (predictor) خونروی مغزی بودند.نتیجه گیری: نتایج مطالعه ما نشان داد وزن کم هنگام تولد، سن حاملگی زیر 35 هفته، کوچک بودن دورسر و دریافت ونتیلاسیون مکانیکی در نوزادان می توانند عوامل خطر معنی دار بروز خونروی باشد. همچنین، در نوزادانی که به روش زایمان طبیعی متولد شده بودند، یا نیاز به احیا در بدو تولد داشته و نمره آپگار پایین تری داشتند، خونروی مغزی شیوع بیشتری داشت.

مقدمه: مطالعات علم سنجی با ارزیابی اولویت، چشم انداز و گنجایش، به سیاستگذاران و مدیران دانشگاه ها و روسای مراکز پژوهشی در گماردن و توازن بودجه با هزینه، انتصاب، ارتقای پژوهشگران و موسسه ها کمک کرده و به شناخت بهتر نقاط توان و ناتوانی گردآورهای زیر پوشش می انجامد.هدف: بررسی تولید علمی دانشگاه علوم پزشکی گیلان، نمایه شده در اسکوپوس تا پایان سال 2014 با استفاده از شاخص های نوین علم سنجی.مواد و روش ها: پژوهش، مطالعه ای مقطعی در گستره علم سنجی است که به بررسی تولید علمی دانشگاه علوم پزشکی گیلان نمایه شده در اسکوپوس از آغاز راه اندازی تا پایان سال 2014 می پردازد. داده ها از پایگاه اطلاعاتی اسکوپوس جستجو و تولید علمی و تعداد گواهمندی به آن ها برون آورده شد. شناسه های علم سنجی در سه دسته کمی، کیفی و ترکیبی برآورد شد.نتایج: 845 تولید علمی با 3078 استناد، با نشانی این دانشگاه در اسکوپوس نمایه شده بود. «تعداد تولید علمی به نویسندگان» 5.28، نسبت تعداد نسبت «تعداد تولید علمی به تعداد اعضای هیات علمی» 2.28 و نسبت «استنادات به مقاله ها» 3.64 بود. H index این دانشگاه 23 و 32 g Index، 18.11 e Index و 1.35 M-Quotient بود.نتیجه گیری: روند نشر تولیدات علمی دانشگاه علوم پزشکی گیلان رو به رشد است. از سویی کمابیش نیمی از تولیدات علمی این دانشگاه بدون دست کم یک استناد بوده و به دلیل پایین بودن استنادات، شاخص های ترکیبی نیز سطح مناسب ندارند. از این رو پیشنهاد می شود برای بالا بردن تولید علمی، بستر مناسبی برای آسان سازی کارهای پژوهشی در بخش های گوناگون دانشگاه و ارتقای کارکرد کیفی همراه با گسترش کمی آنها فراهم شود.

مقدمه: مونونوکلئوز عفونی نشانگان بالینی است که به ویژه در کودکان، نوجوانان و بالغان جوان دیده می شود. چون نشانه های بالینی و آزمایشگاهی مونونوکلئوز عفونی در کانون های گوناگون دنیا و در سن های مختلف با هم تفاوت دارد، مطالعه در نقاط مختلف می تواند ارزش شایانی در بهبود روند تشخیص و درمان مبتلایان داشته باشد.هدف: تعیین فراوانی مشخصات جمعیت شناختی و علایم بالینی، آزمایشگاهی بیماران بستری با تشخیص پایانی مونونوکلئوز عفونی در بیمارستان 17 شهریور رشت از سال 88 تا 92.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی و گذشته نگر، پرونده 99 بیمار بستری با تشخیص نهایی مونونوکلئوز عفونی بستری در بیمارستان 17 شهریور رشت از سال 88 تا 92 بررسی شد. خصوصیات جمعیت شناختی، بالینی و آزمایشگاهی استخراج گردیده و با آمار توصیفی به توسط نرم افزار آماری SPSS نسخه 18 آنالیز شد.نتایج: در این مطالعه 99 بیمار دچار مونونوکلئوز عفونی با میانگین سنی 6.19±3.3 سالگی بررسی شدند که %55 بیماران را پسران تشکیل می دادند. بیشترین فصل دچار شدن، تابستان (%35) و پس از آن بهار (%30) بوده است. شایع ترین شکایت اصلی بیماران تب (%88.8) و سپس گلودرد (%63.6) بود. میانگین مدت آغاز علایم تا مراجعه به بیمارستان 6.19±3.41 روز بود. شایع ترین نشانه بالینی بیماران تانسیلوفارنژیت (%98.9)، سپس، لنفادنوپاتی گردنی (%93.9) و تب (%93.9) بود. لکوسیتوز در %73.7، لنفوسیتوز %62.6، لنفوسیتوز آتی پیک در %29.3، آنمی در %13.1 و ترومبوسیتوپنی در %6.1 افراد وجود داشت. همچنین، %54.5 سرعت رسوب گلبولی (ESR) بالا، %46.5 آنزیم های کبدی افزایش یافته، %11.1 تست مونو مثبت و %92.9 تست مثبت آنتی بادی از نوع M در برابر کپسید ویروس (IgM-VCA) داشتند. شایع ترین پیامد، دیسترس تنفسی (در 5 بیمار) بود. همچنین، در یک بیمار فوت (با تابلوی دیسترس تنفسی و خونروی) پیش آمد.نتیجه گیری: شایع ترین شکایت اصلی بیماران تب و سپس گلودرد بود و شایع ترین علامت بالینی تانسیلوفارنژیت، سپس، لنفادنوپاتی گردنی و تب بدست آمد. پیشنهاد می شود تفاوت در وانمود بالینی و شیوع آنها در منطقه ما در روند تشخیص بیماری مد نظر قرار گیرد.

مقدمه: شیوع دمانس پس از سکته مغزی ایسکمی (PISD) چشمگیر است و این بیماری مغزی- عروقی می تواند خطر بروز دمانس را افزایش دهد. با این وجود متغیرهای جمعیتی مرتبط با PISD اغلب به خوبی درک نشده است.هدف: تعیین شیوع PISD و محاسبه ی نسبت خطرزایی هر یک از عوامل جمعیت شناختی در رابطه با بروز آن در مطالعه ای بنا نهاده شد بر بیمارستان در استان گیلان.مواد و روش ها: در مطالعه کوهورت گذشته نگر 206 بیمار که به طور متوسط شش ماه از سکته مغزی ایسکمی آنها می گذشت به شیوه ی نمونه گیری پیاپی و غیراحتمالی از 760 بیمار دارای شرایط انتخاب شدند که طی فروردین 1391 تا فروردین 1393 از درمانگاه دپارتمان نورولوژی بیمارستان پورسینای شهر رشت شده بودند. همه بیماران با معاینه چند وجهی نورولوژی و بررسی یافته های پیمایش CT و MRI، ارزیابی وضعیت شناختی کنونی و پیش مرضی به ترتیب با آزمون های ACE-III و IQCODE و همچنین مصاحبه ی ساختاریافته بالینی بر پایه ی سنجه های DSM-5 برای تشخیص اختلال عصبی- شناختی عروقی شدید قرار گرفتند.نتایج: از 206 بیمار، 48 نفر دچار PISD تشخیص داده شدند (شیوع %23.3). رگرسیون مخاطره نسبی کاکس نشان داد سن بالاتر (P=0.035، 95%CI:1.00-1.11، [HR]=1.06 نسبت خطر)، میزان تحصیلات پایین تر (P=0.021، 95%CI: 0.44-0.94، (HR=0.64، شدت سکته مغزی بیشتر P=0.004)، 95%CI: 1.06-1.37، (HR=1.21 که با مقیاس سکته مغزی موسسه ملی سلامت (NIHSS) سنجیده می شد و نارسایی شناختی پیش مرضی بیشتر P<0.0001)، 95%CI: 2.34-15.87، (HR=6.09 که با پرسشنامه ی آگاهی دهنده از نقصان شناختی در سالمندان (IQCODE) سنجیده می شد، خطر بروز PISD را به طور متوسط شش ماه پس از سکته مغزی پیشگویی می کند.نتیجه گیری: شیوع PISD در بیماران مرخص شده از بیمارستان طی یک دوره شش ماهه چشمگیر است. بازشناسی به هنگام متغیرهای جمعیتی مرتبط با PISD می تواند به درمان اثربخش تر و پیشگیری از افت بیشتر کارکرد بیماران سکته مغزی کمک کند.

مقدمه: نشانگان روده تحریک پذیر از شایع ترین اختلال های گوارشی با برآورد شیوع %22 در جمعیت عمومی است. سبب شناسی این بیماری همچنان نامعلوم باقی مانده اما بازتاب روان بر فیزیولوژی دستگاه گوارش انکارناپذیر است. نظر به اهمیت عوامل روانشناختی در IBS، بررسی ریزبینانه تر این عوامل با تمرکز بر ویژگی های شخصیت این بیماران و انواع آن با چیرگی اسهال، یبوست و تناوب اسهال و یبوست لازم به نظر می رسد.هدف: مقایسه ویژگی های شخصیت در مبتلایان به نشانگان روده تحریک پذیر و افراد سالم.مواد و روش ها: روش مطالعه از نوع توصیفی- مقایسه ای بود. آزمودنی ها دربردارنده 170 نفر (85 بیمار 21) IBS بیمار با غلبه اسهال، 30 بیمار با غلبه یبوست و 34 بیمار با تناوب اسهال و یبوست) و 85 سالم) بود که به روش نمونه گیری در دسترس، از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان دولتی رازی شهر رشت پس از ارزیابی بالینی توسط متخصص گوارش و استفاده از ملاک های تشخیصی روم II انتخاب شدند. برای بررسی ویژگی های شخصیت از فرم کوتاه پرسشنامه NEOPI-R، ساخته مک کری و کوستا استفاده شد. این پرسشنامه شامل 5 عامل بزرگ شخصیت (روان رنجورخویی، برون گرایی، انعطاف پذیری، توافق یا سازگاری و وجدانی بودن) است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های t نمونه های مستقل و تحلیل واریانس ANOVA استفاده شد و p کمتر از 0.05 معنی دار تلقی شد.نتایج: افراد دچار IBS در مقایسه با افراد غیر مبتلا به طور معنی دار در خرده مقیاس روان رنجور خویی (P£0.001) نمره بالاتر و در خرده مقیاس برون گرایی (P£0.001) نمره پایین تر کسب کردند.نتیجه گیری: به نظر می رسد ویژگی های شخصیت این بیماران (روان رنجورخویی و درون گرایی) می تواند کانون توجه بالینی روانشناسان و متخصصان در درمان روانشناختی بیماران دچار نشانگان روده تحریک پذیر قرار گیرد.

مقدمه: کمبود ویتامین D شایع ترین کمبود تغذیه ای در دنیاست. بر پایه گواهان موجود، ویتامین D در نگهداری هموستاز طبیعی گلوکز میانجی گری می کند و در بررسی های صورت گرفته، کمبود ویتامین D با تراوش برهم زده شده انسولین در پیوند بوده است، اما مطالعاتی که ارتباط میزان 25 هیدروکسی ویتامین D در گردش و خطر دیابت بارداری را بررسی کرده اند، اندک و حتی برخی ناسازگار بوده اند.هدف: تعیین ارتباط کمبود ویتامین D و دیابت بارداریمواد و روش ها: این مطالعه به صورت مورد- شاهدی بر 154 زن باردار 15-50 ساله مراجعه کننده به بیمارستان الزهرا رشت انجام شد. بیماران پس از گرفتن فرم داده ها دربردارنده سن، قد، وزن، پیشینه کامل طبی و بارداری از نظر دیابت بارداری بررسی شدند. سپس، سنجش میزان ویتامین D با کیت Diasorin به روش CLIA صورت گرفت و داده ها با SPSS16 واکاوی شد.نتایج: میانگین سنی گروه سالم 26.75±4.96 و گروه دچار دیابت بارداری 27.07±5.73 سالگی بود. (P=0.7)، افراد دو گروه، سطوح BMI یکسانی داشته و میانگین سرمی ویتامین D در گروه سالم 17.81±11.06 و در گروه مبتلا 17.41±6.76 نانومول بر لیتر بوده است (P=0.003). با الگوی رگرسیون لوجستیک، نشان داده شد که با افزایش میزان سرمی ویتامین D، بخت ابتلای به دیابت بارداری %5 کاهش می یابد. OR=0.95 (CI=0.91-0.99)نتیجه گیری: ارتباط وارونه ای بین دیابت بارداری و میزان ویتامین D وجود دارد. (P=0.002)

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.