مجله علوم پزشکی فیض
سال:1390 | دوره:15 | شماره:1 (پی در پی 57) |تعداد مقالات:13

سابقه و هدف: آسم شایع ترین بیماری مزمن دوران کودکی است و عوامل متعددی به عنوان ریسک فاکتور برای ابتلا به آن ذکر شده است. یکی از این عوامل فتوتراپی نوزادی می باشد. این مطالعه به منظور بررسی رابطه فتوتراپی نوزادی با آسم در کودکان مراجعه کنند به بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1388 انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مورد-شاهدی بر روی کودکان مبتلا به آسم به عنوان گروه مورد و کودکان غیر مبتلا به آسم به عنوان گروه شاهد (پس از انجام همسان سازی از نظر سن، جنس، روش زایمان و وزن تولد) انجام گرفت. از بین 200 کودکی که مورد ارزیابی اولیه قرار گرفتند، در نهایت در گروه مورد 28 نفر و در گروه شاهد 34 نفر معیارهای ورود به مطالعه را داشتند. افراد مورد مطالعه از نظر دریافت فتوتراپی و طول مدت آن با یکدیگر مقایسه شدند. برای مقایسه داده ها از آزمون های Chi-square و t استفاده شد.نتایج: یافته های این مطالعه نشان داد که 92.8 درصد (26 نفر) کودکان مبتلا به آسم و 58.8 درصد (20 نفر) کودکان گروه شاهد سابقه دریافت فتوتراپی داشته (P=0.002). همچنین، میانگین تعداد روزهای دریافت فتوتراپی در دوره نوزادی در کودکان مبتلا به آسم 4.9 روز و در کودکان گروه کنترل 3.2 روز بود (P=0.001).نتیجه گیری: فتوتراپی نوزادی از فاکتورهای موثر ابتلا به آسم کودکی می باشد و طول مدت فتوتراپی نیز در ابتلا به آن نقش دارد. لازم است که فتوتراپی فقط در موارد لازم و با کمترین مدت زمانی که اندیکاسیون دارد، انجام گردد.

سابقه و هدف: دیس پپسی یک علامت شایع در افراد جامعه است و عفونت هلیکوباکتر پیلوری از علل شایع دیس پپسی در کودکان و بزرگسالان می باشد. هیستوپاتولوژی روش استاندارد در تشخیص هلیکوباکتر بوده و نمونه های لازم برای آن از طریق روش تهاجمی آندوسکوپی به دست می آید. هدف از این مطالعه ارزیابی ارزش تشخیصی تست آنتی ژن مدفوعی هلیکوباکترپیلوری به عنوان یک روش غیرتهاجمی می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه، کلیه بیماران مبتلا به دیس پپسی مراجعه کننده به کلینیک گوارش بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال 1386 مورد بررسی قرار گرفتند. در آندوسکوپی، بیوپسی مخاطی از ناحیه آنتروم و تنه معده گرفته شد و همزمان نمونه مدفوع از نظر آنتی ژن هلیکوباکتر پیلوری با روش الایزا بررسی گردید (تیتر بالای 1.1 مثبت در نظر گرفته شد). یافته ها به صورت حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی آنالیز شدند.نتایج: از 100 بیمار مورد مطالعه 50 درصد زن و بقیه مرد بودند. میانگین سنی بیماران مورد مطالعه 43.3±17.13 سال بود. حساسیت آنتی ژن مدفوعی در بیماران مورد مطالعه 83.3 درصد، ویژگی این روش تشخیصی 79.4 درصد، ارزش اخباری مثبت 88.7 درصد و ارزش اخباری منفی 71.1 درصد بود. رابطه مستقیم بین شدت عفونت هلیکوباکتر پیلوری در نمونه های بیوپسی و تیتر آنتی ژن مدفوعی به دست آمد.نتیجه گیری: جهت تشخیص عفونت هلیکوباکترپیلوری انجام آندوسکوپی و بیوپسی روش استاندارد می باشد که روشی تهاجمی است و از طرف بیماران همیشه مورد پذیرش نیست، درحالی که بررسی آنتی ژن مدفوعی هلیکوباکترپیلوری می تواند جایگزین مناسبی برای بیوپسی باشد.

سابقه و هدف: اشریشیاکلی انتروپاتوژن (Enteropathogenic Escherichia coli; EPEC) عامل عمده اسهال کودکان و نوزادان در کشورهای در حال توسعه است، اما به طور روز افزون در کشورهای توسعه یافته نیز مشاهده می گردد. هدف از این مطالعه، بررسی فراوانی EPEC و وضعیت مقاومت چند دارویی در سویه جدا شده از کودکان زیر 5 سال مبتلا به اسهال بستری در بخش اطفال در بیمارستان شهید بهشتی کاشان می باشد.مواد و روش ها: برای انجام این مطالعه توصیفی ابتدا 313 نمونه مدفوع با روش رکتال سواب از کلیه کودکان زیر 5 سال مبتلا به اسهال بستری شده در بیمارستان شهید بهشتی کاشان از آبان 1388 تا اردیبهشت 1389 جمع آوری شده، سپس نمونه ها از لحاظ وجود پاتوتایپ EPEC از طریق PCR جهت شناسایی ژن eae مورد بررسی واقع شدند. الگوی مقاومت چند دارویی EPEC مجزا شده با استفاده از روش دیسک دیفیوژن آگار نسبت به آنتی بیوتیک های سیپروفلوکساسین، نالیدیکسیک اسید، سفالکسین، ایمی پنم، سفتریاکسون، سفتازیدیم، استرپتومایسین و آمپی سیلین مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج: از 178 نمونه اشریشیاکلی، 51 مورد (28.6 درصد) EPEC جداسازی گردید، که در این مطالعه بیشترین فراوانی آن مربوط به کودکان زیر 1 سال بود. میزان مقاومت چند دارویی در این پاتوتایپ 70.6 درصد مشاهده شد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که EPEC یکی از عوامل مهم ایجاد اسهال در کودکان مذکور بوده و میزان آن بسیار بالا می باشد. بنابراین به منظور درمان کامل و جلوگیری از گسترش اسهال ناشی از این سویه های مقاوم در کودکان، انجام دقیق تست های آنتی بیوگرام قبل از تجویز آنتی بیوتیک ضروری است.

سابقه و هدف: افت شنوایی ناشی از صدا یک بیماری شایع در جهان بوده و مواجهه با مونواکسیدکربن می تواند آن را تشدید نماید. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر حفاظتی آنتی اکسیدان ان استیل سیستئین (NAC) بر مهار اثر تشدید کننده مونواکسیدکربن برافت شنوایی ناشی از صدا در خرگوش انجام گرفته است.مواد و روش ها: این مطالعه تجربی روی 42 سر خرگوش نر در 7 گروه شامل کنترل، در معرض صدا (100 دسی بل به مدت کلی 40 ساعت)، در معرض مونواکسیدکربن (700 پی پی ام به مدت کلی 40 ساعت)، معرض توام صدا و مونواکسیدکربن، در معرض صدا با دریافتNAC (325 میلی گرم بر کیلوگرم)، در معرض توام صدا و مونواکسیدکربن با دریافت NAC، و گروه بدون مواجهه و فقط دریافت NAC انجام گرفت. شنوایی حیوانات با استفاده از روش پاسخ شنیداری ساقه مغز (ABR) در فرکانس های 2، 1، 4 و 8 کیلو هرتز در سه مرحله: قبل از مواجهه، یک ساعت و 14 روز پس از آخرین مواجهه مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج: تجویز NAC موجب کاهش تغییرات آستانه موقت و دائم ABR ناشی از مواجهه با صدا و نیز توام صدا و مونواکسید کربن گردید. NAC همچنین اثر تشدید کننده مونواکسید کربن برافت شنوایی موقت ناشی از صدا را در فرکانس های 1، 2 و 4 کیلو هرتز مهار نمود و موجب مهار این اثر بر افت شنوایی دائم درکلیه فرکانس های مورد مطالعه گردید.نتیجه گیری: NAC به عنوان یک آنتی اکسیدان قادراست اثر حفاظتی مناسبی در برابر اثرتشدید کننده مونواکسید کربن بر افت شنوایی موقت و دائم ناشی از صدا در خرگوش ایجاد نماید.

سابقه و هدف: شنا کردن در آب استخرهای غیر بهداشتی باعث انتقال بیماری های نظیر کچلی پا، عفونت های گوش و چشم و مننگونسفالیت آمیبی می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت فیزیکوشیمیایی و آلودگی های انگلی و قارچی استخرهای کاشان انجام گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی 200 نمونه از بخش سطحی و عمقی آب 4 استخر سر پوشیده شهرکاشان طی سال های 1388-1387 بررسی شد. پس از تعیین میزان pH، کلر باقیمانده، دما و کدورت، نمونه ها از نظر آلودگی های انگلی و قارچی با محیط کشت های اختصاصی بررسی شدند.نتایج: کلر باقیمانده در 71 درصد نمونه ها وضعیت مطلوب داشت. میانگین pH 7.7 و در 88 درصد از نمونه ها استاندارد بود. در هیچ یک از استخرها آلودگی انگلی و آمیب های آزادزی مشاهده نشد. میزان آلودگی آب به قارچ های ساپروفیت و فرصت طلب در بخش سطحی 42 درصد و در بخش عمقی 12 درصد بود و تفاوت آن در استخرهای مختلف معنی دار نبود (P=0.95). دوازده گونه قارچ ساپروفیت در نمونه ها شناسایی گردید که بیشترین آلودگی قارچی مربوط به اسپرژیلوس (50 درصد) و کمترین میزان آن مربوط به فوزاریوم (3.7 درصد) بود. همچنین، کلر باقیمانده در استخرهای واجد آلودگی قارچی کمتر از حد استاندارد بود (P=0.014).نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، اگرچه در همه استخرها آلودگی انگلی و آمیبی مشاهده نگردید، ولی میزان آلودگی قارچ های ساپروفیت نسبتا بالا بود که احتمالا به دلیل پایین بودن غلظت کلر باقیمانده، ناقص بودن سیستم های تصفیه آب و بالا بودن دمای آب می باشد.

سابقه و هدف: ایسکمی مزانتر یک عارضه بالقوه کشنده است و هنوز راه تشخیص قطعی ندارد. در این تحقیق سعی شده است تا با بررسی نمونه های به دست آمده از موش های صحرایی مبتلا به ایسکمی مزانتر، ارزش DPL ((Diagnostic Peritoneal Lavage در تشخیص این عارضه مورد ارزیابی قرار گیرد.مواد و روش ها: برای انجام این مطالعه تجربی، 32 سر موش صحرائی نر در 4 گروه قرار گرفتند. در گروه های شماره 1 و 2 شکم باز شده و بدون هیچ اقدامی بسته شد، سپس یک کاتتر در صفاق تعبیه شده و 200 سی سی نرمال سالین تزریق شد، آن گاه در گروه اول بعد از 1ساعت و در گروه دوم بعد از 2 ساعت مایع به دست آمده لاواژ شده و برای بررسی پتاسیم و pH همراه نمونه خون اخذ شده جهت تعیین پتاسیم به آزمایشگاه ارسال شدند. در گروه سوم و چهارم بعد از بیهوشی شاخه اصلی شریان مزانتریک فوقانی توسط نخ غیر قابل جذب لیگاتور شده و مراحل فوق تکرار گردید.نتایج: ایسکمی مزانتر در هر دو گروه مورد آزمایش نسبت به گروه های شاهد متناظر باعث تغییر معنی دار در میزان pH صفاق، پتاسیم خون و لاواژ صفاق شد. اما تنها پتاسیم خون و صفاق پس از 2 ساعت از لیگاتور عروق مزانتر تغییر کرد.نتیجه گیری: می توان از فاکتورهای pH صفاق، پتاسیم خون و پتاسیم لاواژ صفاق به عنوان نشان گر ایسکمی مزانتر استفاده کرد و از میزان پتاسیم خون و صفاق نیز در مواردی می توان برای تخمین نسبی مدت زمان ایسکمی عروق مزانتر استفاده نمود.

سابقه و هدف: سال هاست که کوتاه کردن زمان بهبودی زخم توجه محققان پزشکی را به خود جلب کرده است و دستیابی به راهی که در نهایت به بهبودی سریع تر زخم منجر شود، هنوز یکی از اهداف مهم در علم پزشکی است. این مطالعه به منظور مقایسه اثر مصرف موضعی فنی توئین، استروژن کونژوگه و سیلورسولفادیازین بر ترمیم زخم های ایجاد شده در پوست موش صحرایی انجام گرفته است.مواد و روش ها: این مطالعه بر روی 32 سر (4 گروه 8 تایی) موش صحرایی نر که بر پشت گردن هر یک از آنها زخمی با عمق 0.5 میلی متر و با مساحت 4 سانتی متر مربع ایجاد شده بود انجام شد. زخم های ایجاد شده در حیوانات گروه اول به صورت روزانه با پماد فنی توئین 1 درصد، در گروه دوم با کرم سیلور سولفادیازین 1 درصد، در گروه سوم با پماد استروژن کونژوگه 0.625 درصد پوشانده شده و گروه چهارم به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. روند ترمیم روزانه زخم ها مورد بررسی قرار گرفت و مطالعه تا بهبودی کامل همه موش ها ادامه یافت.نتایج: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که سیلور سولفادیازین نسبت به فنی توئین و استروژن کونژوگه سبب التیام سریع تر زخم گردید و تنها اختلاف مشاهده شده بین سیلورسولفادیازین و استروژن کونژوگه از نظر آماری معنی دار بود.نتیجه گیری: سیلور سولفادیازین باعث تسریع در بهبود زخم های سطحی شده و استروژن کونژوگه کمترین اثر در این روند را دارد.

سابقه و هدف: باتوجه به اهمیت تریکومونیازیس و تناقضاتی که در مورد شیوع مقاومت دارویی آن در دسترس می باشد، این مطالعه به منظور تعیین میزان شیوع ژن مقاوم به داروی مترونیدازول در تریکوموناس واژینالیس به روش PCR- RFLP در شهرهای تهران و کاشان صورت گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی 140 نمونه از ترشحات واژن جمع آوری شده و پس از جداسازی انگل با استفاده از محیط کشت دورسه و استخراج DNA واکنش PCR انجام گرفت. موتاسیون های احتمالی با تعیین ترادف و همچنین انجام (RFLP (Restricton Fragment Length Polymorphism مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج: تعداد 133 نفر (95 درصد) از افراد مورد مطالعه با روش PCR مثبت شدند. 62 نمونه (44.4 درصد) با هر سه روش لام مستقیم، کشت و PCR، 12 نمونه (8.5 درصد) تنها به دو روش دید مستقیم و PCR، 56 نمونه (40 درصد) به دو روش کشت و PCR و 3 نمونه (2.1 درصد) نیز تنها به روش PCR مثبت تشخیص داده شدند. در نهایت 2 مورد (1.5 درصد) موتاسیون در ژن S rRNA18 از نمونه های تهران تشخیص داده شد.نتیجه گیری: بررسی حاضر نشان می دهد که تریکوموناس واژینالیس در تهران در برابر مترونیدازول مقاوم است. باتوجه به اینکه مترونیدازول داروی انتخابی در درمان این بیماری می باشد، توصیه می شود مطالعات بیشتری برای تعیین مکانیسم های مقاومت دارویی و راه های کنترل آن صورت پذیرد.

سابقه و هدف: افزایش دفعات و طول مدت زمان بستری بیماران اسکیزوفرنیک در بیمارستان های روانی منجر به مشکلات فراوان از جمله صرف هزینه های مالی فراوان هم برای سیستم بهداشتی هم برای خانواده بیمار می شود. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر آموزش فرآیند پرستاری به پرستاران بر روی کیفیت مراقبت از این بیماران می باشد.مواد و روش ها: برای انجام این مطالعه نیمه تجربی 30 نفر از پرستاران بخش های روان بیمارستان شهید لواسانی تهران به طور تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. کیفیت مراقبت های پرستاری در هر دو گروه با مقیاس کنترل کیفیت کوآل پکس مورد ارزیابی قرار گرفت، سپس به گروه مورد، فرآیند پرستاری مربوط به بیماران اسکیزوفرنیک آموزش داده شد و پس از یک ماه کیفیت مراقبت ها دوباره سنجیده شد.نتایج: این پژوهش نشان داد که میزان کیفیت مراقبت های پرستاری از بیماران اسکیزوفرنی در گروه مورد قبل و بعد از آموزش در بعد نیازهای جسمی از ضعیف به خوب (P<0.0001)، نیازهای روانی از ضعیف به متوسط (P<0.0001)، ارتباط با بیمار از ضعیف به متوسط (P=0.002) و از نظر ارتباط نوع مراقبت های ارائه شده از ضعیف به خوب تبدیل شده بود (P<0.0001). در مورد کیفیت کلی مراقبت های پرستاری کیفیت از ضعیف به خوب ارتقا یافته بود (P<0.0001)، اما در گروه شاهد قبل و بعد از مطالعه تفاوت معنادار آماری وجود نداشت (P<0.080).نتیجه گیری: در مجموع می توان گفت آموزش کاربرد فرآیند پرستاری به پرستاران می تواند در ارتقای کیفیت مراقبت های پرستاری از بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی موثر باشد.

سابقه و هدف: روش سیتولوژی تماسی یکی از روش های حساس جهت تشخیص هلیکوباکتر پیلوری در نمونه های بیوپسی معده می باشد. هدف از انجام این مطالعه مقایسه روش سیتولوژی تماسی و بافت شناسی در تشخیصی هلیکوباکتر پیلوری می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه ارزش تشخیصی بر روی 150 بیمار مبتلا به سوء هاضمه که در سال 1388جهت آندوسکوپی فوقانی به بیمارستان شهید بهشتی کاشان مراجعه کرده بودند، انجام شد. از آنتروم تمام بیماران بین 2 تا 4 نمونه تهیه شد. یک نمونه با روش سیتولوژی تماسی بررسی شده و نمونه های دیگر بافت شناسی مورد مطالعه قرار گرفتند.نتایج: از 150 بیمار مورد مطالعه 83 نفر (55.3 درصد) مرد بوده و میانگین سنی 46.63±5.93 سال داشتند. حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی روش سیتولوژی تماسی در تشخیص هلیکوباکتر پیلوری در کل نمونه مورد مطالعه به ترتیب برابر 95.65، 100، 100، 66 درصد و در روش بافت شناسی به ترتیب برابر 84.78، 100، 100 و 36.36 درصد بودند. حساسیت روش سیتولوژی تماسی در تشخیص هلیکوباکتر پیلوری بیشتر از روش بافت شناسی بود (P<0.001).نتیجه گیری: باتوجه به حساسیت بیشتر و ویژگی برابر روش سیتولوژی تماسی نسبت به روش بافت شناسی، در مواردی که نیاز به اطلاعات بافت شناسی نیست این روش در تشخیص هلیکوباکترپیلوری نسبت به روش بافت شناسی برتری دارد. در مواردی که علاوه بر تشخیص هلیکوباکترپیلوری نیاز به اطلاعات دقیق بافت شناسی وجود دارد، انجام سیتولوژی تماسی هم زمان با بافت شناسی سبب افزایش حساسیت در تشخیص هلیکوباکترپیلوری می شود.

سابقه و هدف: فلزات سنگین اثرات سمی برای انسان، حیوانات و حتی گیاهان دارند و جهت زدودن آنها از محیط زیست علاوه بر روش های فیزیکو شیمیایی، از روش های بیولوژیک نیز استفاده می شود. برخی باکتری ها در تجزیه زیستی این فلزات سنگین موثرند. در این پژوهش مقاومت باکتری های دریاچه شور آران و بیدگل نسبت به فلزات سنگین مورد مطالعه قرار گرفت.مواد و روش ها: هفت نمونه گرفته شده از دریاچه به محیط ونتوزا برده شدند. کلونی های جدا شده ابتدا جهت بررسی مقاومت به نیکل به محیط حاوی نیکل برده شده و سپس باکتری مقاوم جدا شده به محیط های حاوی سایر فلزات سنگین منتقل شدند. بررسی های بیوشیمیائی، مورفولوژیکی و فیلوژنتیکی بر اساس تعیین توالی ژن S rDNA 16 جهت شناسایی دقیق جنس و گونه باکتری انجام گردید. همچنین، جهت تعیین ارزش بیوتکنولوژیکی باکتری، توانایی آن در تولید برخی آنزیم ها بررسی شد.نتایج: از 46 ایزوله باکتری نمک دوست جدا شده از دریاچه، یک ایزوله باکتری با قابلیت رشد در محدوده نمک 10- 2.5 درصد، با تحمل بالا نسبت به نیکل و سایر فلزات سنگین، از نظر ژن 16S rDNA تعیین توالی گردید که مقایسه آن با بانک ژن نشان دهنده شباهت 98 درصدی ایزوله مذکور با Salinovibrio Costicola بود. این باکتری قابلیت تولید آنزیم های متعدد از جمله سلولاز، آمیلاز و استراز را دارا بود.نتیجه گیری: در این مطالعه میکروارگانیسم مقاوم به فلزات سمی و با قابلیت استفاده در پاک سازی محیط های آلوده به نیکل و نیز قابلیت تولید آنزیم های صنعتی در دریاچه نمک آران و بیدگل شناسائی و جداسازی شد.

سابقه و هدف: فرسودگی شغلی از جمله عوارض مربوط به کار است که در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. این سندروم زمینه ساز استرس های فیزیکی و روانی شده و باعث کاهش علاقه به انجام کار و در نتیجه کارآیی می گردد. این پژوهش با هدف بررسی ارتباط ابعاد فرسودگی شغلی با ویژگی های فردی تحویلداران بانک های دولتی شهر کاشان انجام شده است.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 156 نفر از تحویلداران بانک های دولتی شهر کاشان صورت پذیرفت. ابعاد فرسودگی شغلی با استفاده از پرسشنامه مسلش (Maslach) و مشخصات دموگرافیک با استفاده از پرسشنامه مخصوص جمع آوری شده و داده ها توسط آزمون مجذور کای آنالیز گردیدند.نتایج: بیشترین خستگی هیجانی از نظر تکرار در بین 27 نفر (17.3 درصد) و از نظر شدت در بین 12 نفر دیده شد. بیشترین احساس عدم کفایت شخصی از نظر تکرار در 24 نفر (15.4 درصد) و از نظر شدت در 27 نفر (17.3 درصد) دیده شد. بیشترین مسخ شخصیت از نظر تکرار در21 نفر و از نظر شدت در 14 نفر دیده شد. همچنین سن، جنس، تاهل و سابقه کاری افراد با ابعاد خستگی های هیجانی و احساس عدم کفایت شخصی تحویلداران بانک به طور معنی داری ارتباط داشت.نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد تکرار خستگی هیجانی در تحویلداران بانک بیشتر از سایر ابعاد فرسودگی شغلی است. اصلاح شرایط محیط کار و کاهش فشار روانی کار برای این شاغلین توصیه می گردد.