زمینه و هدف: پوسیدگی دندانی یکی از بیماری های رایج دوران کودکی است که بر کیفیت زندگی تاثیر قابل توجهی دارد. با وجود مشکلات متعدد و چالش هایی که برای ارایه خدمات دندانپزشکی برای نابینایان وجود دارد ضرورت آموزش بهداشت دهان و دندان به کودکان نابینا کاملا مشخص می باشد. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت بهداشت دهان کودکان نابینا قبل و بعد از آموزش با استفاده از روش های آموزشی مخصوص نابینایان است. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی 50 کودک نابینای 8 تا 12 ساله به روش سیستماتیک انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل (25 نفر در هر گروه) تقسیم شدند. سپس پلاک ایندکس Sillness&Loe در همه 50 نفر اندازه گیری شد و پس از آموزش روش چرخشی مسواک زدن در 3 جلسه با فواصل دو هفته به روش hand over hand و بریل به گروه مداخله، در آخر مجددا پلاک ایندکس هر دو گروه ثبت شد. از آزمون های آماری ANOVA, T-test, Mann-Whitney استفاده شد (05/0=α ). یافته ها: در ابتدا میانگین پلاک ایندکس گروه مداخله 52/0± 03/2و در انتهای مطالعه 34/0± 23/1بود (001/0