پژوهش در پزشکی
سال:1383 | دوره:28 | شماره:4 |تعداد مقالات:17

داروی پروپوفول در ماههای اخیر به دلیل مشکلاتی که در یکی از بیمارستانهای تهران بروز کرد، نزد محافل پزشکی و رسانه ها شناسایی و مورد توجه قرار گرفت.شاید ضرورت آشنایی با این دارو برای خوانندگان مجله "پژوهش در پزشکی" چه از جهت حادثه پیش آمده و چه از نظر کاربرد آن در قلمرو بیهوشی مدرن، مطرح باشد. بنابراین در اینجا به صورت چکیده، برخی از ویژگی های دارو از نظر کاربرد بالینی، با استفاده از آخرین منابع در دسترس، جهت اطلاع خوانندگان آن مجله نگارش شده است. امید است این مطالب مورد توجه همکاران و دانش پژوهان گرامی قرار گیرد.

سابقه و هدف :مری بارت یک ضایه پیش سرطانی است که در حدود 10 درصد موارد منجر به آدنوکارسینوم مری می گردد. مشکل اصلی در مورد مری بارت آن است که به کرات در آندوسکوپی از دید پزشکان پنهان می ماند و آندوسکوپیست ها بندرت از محل اتصال مری به معده (GEJ) که نرمال به نظر رسند، نمونه برداری انجام می دهند. با توجه به اهمیت وجود یا عدم وجود مری بارت ما در مطالعه خود تصمیم گرفتیم فراوانی مری بارت را بدون انتخاب بیماران، هنگام مراجعه به بخش آندوسکوپی و در حین انجام آندوسکوپی بررسی نماییم. مواد و روشها: 146 بیمار مراجعه کننده به بخش آندوسکوپی بیمارستان آیت اله طالقانی تهران به مدت 8 ماه از تاریخ مهر 1381 لغایت اردیبهشت 1382 بدون توجه به اندیکاسیون انجام آندوسکوپی مورد بررسی قرار گرفتند. برای هر یک از بیماران پرسشنامه ای شامل مشخصات فردی بیماران، وجود علایم بالینی ریفلاکس گوارشی و اندیکاسیون انجام آندوسکوپی تکمیل گردید. سپس بیماران توسط فوق تخصص گوارش تحت آندوسکوپی فوقانی قرار گرفته و از ناحیه اتصال مخاط مری به معده(Z-line) ،از هر بیمار 4-2 بیوپسی و حتی الامکان از هر ربع یک نمونه بیوپسی گرفته شد. در نهایت کلیه اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزارSPSS  مورد آنالیز قرار گرفت. یافته ها: کل بیماران مورد بررسی شامل 68 مرد و 78 زن بودند. شایعترین علت مراجعه بیماران درد شکمی در 67.8% (99 نفر) بود. ترش کردن در 79.5% (16 نفر)، دیسفاژی در 17.1% (25 نفر)، درد سینه در 28.1% (41 نفر) و رگورژیتاسیون در 4.8% (7 نفر) بیماران مشاهده شد. در بررسی آندوسکوپی 13% مری بارت کوتاه، 4.8% مری بارت بلند،11% ازوفاژیت و11% هرنی هیاتال گزارش شد. در بررسیهای پاتوبیولوژی، تنها در 2.7% (4 مورد) بیماران مورد مطالعه بافت مری مری بارت یافت شد. از میان بیماران مبتلا نیمی از بیماران (2 نفر) سابقه ای از علایم ریفلاکس معده به مری نداشتند. از 26 بیمار که در آندوسکوپی مشکوک به مری بارت بوده اند، تنها یک نفر در بافت شناسی مری بارت را نشان دادند. نتیجه گیری: بر اساس آمارهای موجود مری بارت بر اساس درجه دیسپلازی که در آن به وقوع می پیوندد تا 10% می تواند به آدنوکارسینوم تبدیل گردد. برای جلوگیری از بروز آدنوکارسینوم مری و توقف این روند رو به رشد لازم است ملاک های مشخص شود تا حداکثر بیماران مبتلا با حداقل هزینه در مرحله مری بارت (در واقع متاپلازی با یا بدون دیسپلازی) تشخیص داده شوند.

بیماری های عمده غیر واگیر به ویژه گرفتاری عروق کرونر شایعترین علت مرگ و میر ورنجوری در بالغین می باشند. ازنظر مطالعات همه گیری شناختی ارتباط بین عوامل خطر (Risk factors) و بروز ضایعات آترواسکلروتیک به خوبی شناخته شده است. شواهد همه گیری شناختی، آسیب شناختی، بالینی و ژنتیکی متعددی مبنی بر شروع پدیده آترواسکلروز در زمان کودکی وجود دارند، از این رو بررسی عوامل خطر ببماری های غیرواگیر در کودکی شاخص خوبی برای پیش بینی این بیماری ها در بزرگسالی می باشد. در بررسی های متعدد رشته های چربی در آئورت در اغلب بچه های زیر 10 سال و پلاک های فیبرو در نوجوانان دیده شده است. در بررسی های اتوپسی نیز به شروع ضایعات آترواسکلرزی در دوران کودکی اشاره شده است. علاوه بر این پلاک های فیبرو حاوی بافت همبندی فیبرو با هسته لیپیدی در لایه داخلی شریان های کرونری در دهه دوم زندگی دیده شده است.

سابقه و هدف: هپاتیت B یک بیماری قابل انتقال از مادر به نوزاد و قابل پیشگیری از طریق واکسیناسیون است. آکادمی طب اطفال آمریکا توصیه می کند واکسیناسیون هپاتیتB  در نوزادان نارس و با وزن کمتر از 2000 گرم که از مادر HBSAg منفی متولد شده اند تا سن 1 ماهگی به تعویق بیفتد. در این مطالعه مقایسه بین پاسخ ایمنی نوزادان نارس و رسیده به واکسیناسیون در بدو تولد مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روشها: مطالعه حاضر یک مطالعه مورد - شاهدی است که با شرکت 48 نوزاد نارس (گروه مورد) و 49 نوزاد رسیده (گروه شاهد) انجام پذیرفت. این نوزادان طبق برنامه روتین کشوری واکسینه شده و پس از 6 ماه از آخرین دوز واکسن از آنها خونگیری و HbsAb آنها اندازه گیری شد. یافته ها: گروه مورد شامل 24 پسر و 24دختر و گروه شاهد شامل 26 پسر و 23 دختر بود. میانگین وزن گروه مورد3/388 ±7/1595 و گروه شاهد 9/511±8/3238 گرم بود. پاسخ محافظتی کلی به واکسن هپاتیتB  در 2 گروه 6/85% بود (به ترتیب 4/85%و7/85%) و بین گروه گروه مورد و شاهد تفاوت معنی داری از لحاظ پاسخ به واکسن وجود نداشت. رابطه ای بین جنس و وزن هنگام تولد و پاسخ به واکسن وجود نداشت(NS) . بین درمان با رسپیراتور و داشتن سپسیس و پاسخ به واکسن در نوزادان نارس اختلاف معنادار دیده شد (p=0.01). نتیجه گیری: با توجه به یافته های مطالعه می توان نتیجه گرفت که پاسخ به واکسن در نوزادان نارس در بدو تولد مناسب بوده و شاید نیازی به تعویق در تجویز واکسن نباشد.

سابقه و هدف: با توجه به گزارش های مبنی بر شیوع بالای بیماریهای قلبی - عروقی و عوامل خطرساز آن، چاقی و چاقی شکمی در جامعه شهری ایران، این مطالعه با هدف بررسی میزان شیوع چاقی و چاقی شکمی و ارتباط آن با الگوی مصرف غذایی در پسران نوجوان تبریزی صورت گرفت. مواد و روشها: در این مطالعه 341 نفر نوجوان 16-14 ساله به روش نمونه گیری خوشه ای و به صورت تصادفی از دبیرستانهای پسرانه تبریز انتخاب شدند. اندازه گیری های تن سنجی شامل وزن، قد، دور کمر، دور باسن انجام شد. نمایه توده بدن بر اساس صدکهای پیشنهادی معیار ≥85 NHANES I و صدک 15> به ترتیب به عنوان افزایش وزن / چاقی و کم وزنی در نظر گرفته شد. نسبت دور کمر به دور باسن(WHR)  بالاتر از صدک 85 به عنوان چاقی شکمی تلقی گردید. اطلاعات مربوط به الگوی مصرف غذایی با تکمیل2 یادآمد 24ساعت و بسامد غذایی بصورت مصاحبه حضوری جمع آوری گردید. کم گزارش دهی انرژی دریافتی مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: میانگین وزن نمونه ها بالاتر از صدک پنجاهمNCHS ، ولی میانگین قد نمونه ها منطبق بر صدک پنجاهم NCHS، بود. میانگین وزن، قد، دور کمر، دور باسن نمونه ها با افزایش سن بالا رفت. بر اساس معیار%12 NHANES I  نمونه ها کم وزن و 20% آنان دارای اضافه وزن/چاق بودند و 16% چاقی شکمی ارزیابی شدند. بسامد مصرف تنقلات و میوه ها در هفته در نمونه های اضافه وزن/چاق به ترتیب بیشتر و کمتر از سایر گروههای غذایی بود. میانگین دریافت انرژی (738±3154 در برابر 2072±482 کیلوکالری در روز)، انرژی حاصل از چربی (7±31 در برابر 3±17 درصد) و چربی اشباع شده (4±14 در برابر1±7 گرم در روز) در گروه اضافه وزن/چاق به طرز معنی داری بیشتر از گروه کم وزن (p<0.05) بود. پسران دارای اضافه وزن/چاق وعده صبحانه را نیز به میزان بیشتری حذف کرده بودند BMI .(p<0.05) با انرژی (p<0.05 و r=0.2) و چربی (p=0.01 و r=0.25) دریافتی همبستگی مثبت و با فیبر دریافتی (p<0.05 و r=-0.02) همبستگی منفی نشان داد. از میان مواد مغذی تنها کربوهیدرات با WHR رابطه مثبت معنی دار داشت (p=0.04 و r=0.2) با افزایش BMI میزان کم گزارش دهی در افراد چاق بالاتر رفت. نتیجه گیری: شیوع نسبتا بالای اضافه وزن/چاقی در نمونه های مورد بررسی و دریافت بیشتر انرژی، چربی و تنقلات در نوجوانان دارای اضافه وزن/چاق لزوم آموزش این گروه سنی را در مورد عوارض چاقی و راههای پیشگیری و درمان آن گوشزد می کند.

سابقه و هدف: به موازات افزایش بیماران دچار نقص ایمنی، عفونت های قارچی ریوی نیز افزایش یافته است. در این مطالعه که در مدت هشت سال از سال1373 تا سال1380 در تهران صورت گرفت، تعداد 347 بیمار شامل 155 زن و 192 مرد که مشکوک به بیماریهای ریوی قارچی و یا دارای علایم عفونت ریوی یا سینوس بوده اند، قرار گرفتند. مواد و روشها: نمونه های مورد بررسی شامل برونشیال آلوئولار لاواژ، برونشیال براشینگ، نمونه های بیوپسی از قفسه سینه، ریه و سینوسها بود. تشخیص بر اساس مشاهده عناصر قارچی در آزمایش مستقیم و کشت صورت گرفت. یافته ها: از 347 مورد مشکوک به عفونت قارچی ریه و سینوس، در 127 مورد عفونت قارچی به وسیله آزمایش کلینیکی تایید گردید. بیماران شامل 79 مرد و 48 زن بودند که در گروه سنی 12 الی 86 سال قرار داشتند. در این بررسی 54.3% از قارچها در بیمارانی مشاهده گردید که دارای حداقل یک فاکتور زمینه ای یا بیماری همراه برای بروز بیماری ریوی قارچی بودند. ارگانیسم های جدا شده از نمونه های ریوی شامل: کاندیدا آلبیکانس، گونه های کاندیدا، آسپرژیلوس فومیگاتوس، آسپرژیلوس فلاووس، آسپرژیلوس نایجر، گونه های آسپرژیلوس، فوزاریوم، کلادوسپوریوم بانتیانوم، سودو آلشریا بوییدی و گونه های اکتینومایسیس بود. نتیجه گیری: کنترل اسپورهای موجود در محیط در پیشگیری از عفونتهای بیمارستانی موثر است. استفاده از فیلترهای قوی هوا در قسمتهایی از بیمارستان که بیماران گرانولوسیتوپنیک نگهداری می شوند، ضروری می باشد.

سابقه و هدف: تسکین درد از بخش های اصلی علم مامایی است. عوارض روانی و فیزیولوژیک دردهای شدید زایمانی بر مادر و جنین کاملا شناخته شده است. در زایشگاه های کشور ما به دلایل مختلف روشی برای تسکین درد زایمان رایج نیست. بنابراین ارزیابی روش های ارزان و بی خطری که نیازمند نیروهای تخصصی نباشند لازم به نظر می رسد. این پژوهش با هدف مقایسه تاثیر استنشاق مخلوط اکسیژن و اکسید نیتروژن (انتونوکس) با تحریک الکتریکی اعصاب از راه پوست (تنس) بر شدت درد فاز فعال زایمان در زنان مراجعه کننده به زایشگاه بیمارستان مهدیه تهران در سال 1380 صورت پذیرفت.مواد و روشها: 60 زن باردار واجد شرایط ورود به مطالعه به طور تصادفی در دو گروه تنس و انتونکس قرار گرفتند. دو گروه از نظر دریافت تحریک زایمانی و تعداد حاملگی همسان شده بودند. اطلاعات با روش پرسشنامه، مشاهده و معاینه فیزیکی اخذ گردید. مادران در دو گروه هر یک از روش های انتخاب شده را استفاده کرده و در فواصل معینی (دیلاتاسیون4-5 cm ،6-7 cm ،8-9 cm ،10 cm ) شدت درد را روی خط کش درد به پژوهشگر نشان می دادند.یافته ها: میانگین شدت درد در کل فاز فعال زایمان در گروه تنس1.03±6.91 و در گروه انتونکس 1.15±5.18 بود. میانگین شدت درد در دو گروه اختلاف معناداری را نشان داد (p=0.0001). نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش به نظر می رسد کاربرد انتونکس نسبت به تنس سبب کاهش بیشتر شدت درد فاز فعال زایمان خواهد شد. هیچکدام از این دو روش تاثیر سویی بر مادر و جنین نداشتند. تحقیقات دیگری در زمینه مقایسه انتونکس با دیگر روش های تسکین درد پیشنهاد می گردد.

سابقه و هدف: تزریق محلول روغنی یددار در ساکنین روستاهای شمال شرق تهران به علت کمبود ید دچار کم کاری تیرویید بودند. سبب درستکاری تیرویید شد. این مطالعه این سوال را پاسخ داد که آیا در این افراد مصرف نمک یددار با ادامه درستکاری تیرویید همراه است؟ مواد و روشها: در سال 1368، 480 میلی گرم محلول روغنی یده، به 198 دانش آموز 8 تا 14 ساله روستای کیگا تزریق شده بود. چهار سال بعد، از سال 1372 مصرف نمک ید دار در روستا آغاز شد و تا زمان بررسی ادامه داشت. اندازه گیری غلظت هورمونهای تیرویید و TSH سرم و نیز میزان ید ادرار، قبل و 3،4و6 سال پس از مداخله انجام شد.یافته ها: قبل از تزریق محلول روغنی یده، 94% دانش آموزان گواتر درجه دو داشتند. چهار سال پس از تزریق ید و قبل از شروع نمک یددار 30% بدون گواتر و 2 سال پس از مصرف نمک یددار 56% بدون گواتر بودند (0.001P<). شیوع گواتر درجه 2 نیز کاهش یافته بود. میزان ید ادرار قبل از مداخله11.4±1.9   بود که 3 و 4 سال پس از ید روغنی 93±66 µg/l و 92±34 افزایش یافت و 2 سال پس از مصرف نمک یددار به 161±34 µg/l رسید ((p<0.001. افزایش T4 پس از مصرف پس از مصرف ید روغنی دیده شد و با مصرف نمک یددار ادامه یافت.TSH  سرم قبل از مداخله 22.8±20.3 و4،3 و6 سال بعد به ترتیب 1.9±2.1، 1.6±2.5 و 2.9±1.7mU/1 بود. همه دانش آموزان 4،3 و 6 سال بعد پس از مداخله درستکاری تیرویید داشتند. نتیجه گیری: علاوه بر اثرات سودمند محلول روغنی یده که در این منطقه با کمبود ید شدید قبل از توزیع نمک یددار سبب درستکاری تیرویید در کودکان دچار کم کاری تیرویید شد، ادامه یدرسانی با مصرف نمک یددار سبب ادامه درستکاری تیرویید گردید.

سابقه و هدف: به درمان صحیح اسهال در 15 سال اخیر توجه زیادی شده است. از سال 1370 برنامه بازآموزی اسهال تحت عنوان(Control of Diarrheal diseases) CDD در ایران با هدف بهبود بخشیدن به سطح علمی و عملکرد پزشکان راه اندازی شد. هدف مطالعه حاضر ارزیابی میزان آگاهی پزشکان شاغل در مطبهای خصوصی در مورد برخورد با بیماران اسهالی در کودکان کمتر از 5 سال در مناطق چهارگانه (شمال، جنوب، شرق و غرب) تهران بود. مواد و روشها: گروه مطالعه پزشکانی بودند که در این کلاسها در سه سال اخیر (82-1380) شرکت کرده بودند و گروه شاهد پزشکانی بودند که در کلاسهای فوق شرکت نکرده بودند. هر یک از آنها به پرسشنامه ای شامل 13 سوال از مطالب تدریس شده در کلاسهای فوق پاسخ دادند و برای هر پاسخ صحیح یک امتیاز کسب کردند. یافته ها: میانگین(± انحراف معیار) امتیاز کسب شده در گروه مطالعه ((n=48 و شاهد (n=21) متخصصین اطفال به ترتیب 1.5±10.3 و 3.1±7.5 بود (.(p=0.0001 در بین 152 پزشک عمومی میانگین امتیاز کسب شده در گروه مطالعه ( (n=94و شاهد ((n=58 به ترتیب 2.5±7.6 و 3.1±7.0 بود (p=0.026).نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که کلاسهای بازآموزی در پیشبرد سطح علمی پزشکان موثر است. ما توصیه می کنیم که پزشکان به طور مرتب و مکرر در این کلاسها شرکت کنند.

سابقه و هدف: همراهی بیماریهای طبی و روانی به طور مکرر نشان داده شده است. بیماریهای گوارشی از شایعترین بیماریهای طبی هستند که علایم مشترکی با اختلالات روانپزشکی دارند و می توانند منجر به یک اختلال روانی گردند و یا در اثر یک استرس روانی شدت یابند. نشانه های گوارشی از جمله شایعترین شکایات در کلینیکهای عمومی و داخلی هستند که توسط زنان بیشتر از مردان مطرح می شوند. در مواردی درمان اختلال روانی می تواند سبب کاهش نشانه های بیماری گوارشی و بهبود آن گردد. بیشتر تحقیقات و منابع پیرامون تغییرات روانی بعد از ابتلا به بیماریهای گوارشی می باشند، اما تحقیق حاضر کاوش تغییرات روانی در طول یک سال قبل از ابتلا به بیماریهای گوارشی در بیمارانی که جهت آندوسکوپی با تشخیص زخم معده مراجعه کرده اند،می باشد. مواد و روشها: ابتدا 200 بیمار (140 مرد و 60 زن) که از تاریخ20/10/1381 الی 20/10/81 با تشخیص زخم معده به بیمارستان امام خمینی تبریز مراجعه نموده و بستری شده بودند و اندیکاسیون آندوسکوپی داشتند و به طور تصادفی انتخاب شدند. جدول استرسهای روانی اجتماعی تغییرات زندگی هولمز - راهه و اطلاعات مربوط به ریسک فاکتورهای مهم دیگر مثل مصرف سیگار (نیکوتین دار)،مصرف داروهایNSAIDs ، الکل، کافئین و داشتن گروه خونی  O(ژنتیک) جمع آوری گردید. بیماران به دو گروه A (شروع بیماری پیش از 6 ماه گذشته) و گروهB  (شروع بیماری از 6 ماه گذشته به بعد) تقسیم شدند. یافته ها: میانگین استرس وارده به بیماران مذکر در گروهA، 253 و در گروهB،218 بود. در مورد بیماران مونث میانگین استرس وارده به گروهA ، 257 و در گروهB ، 221 بود. از 140 بیمار مذکر، 104 بیمار (74.2%) دارای گروه خونی O،17.2% سیگاری و 8.6%  سابقه مصرف NSAIDs داشتند. از 60 بیمار مونث 46.6% دارای گروه خونیO ،26.6%  سیگاری و 26.7% سابقه مصرف NSAIDs داشتند. 14.2% بیماران مذکر سابقه مصرفNSAIDs  و سیگار و 20% بیماران مونث سابقه مصرف NSAIDs و سیگار را با هم داشتند. از 200 بیمار مورد مطالعه 120 بیمار آندوسکوپی شده، یافته پاتولوژیک به نفع سرطان و هلیکوباکترپیلوری نداشتند و با درمان داروهای ضد اسید و H2 بلوکرها و داروهای آرامبخش ضعیف ترخیص شده بودند. 120 مورد مزبور یک استرس بالای 200 با یک رابطه ژنتیکی (فامیل درجه یک) مثبت داشتند و 80 نفر که یافته پاتولوژیک مثبت داشتند، هلیکوباکترپیلوری همراه با گاستریت و یا سرطان مری، معده و یا پانکراس بود.نتیجه گیری: مطالب بالا بیانگر این مطلب است که60% بیماران مورد مطالعه فقط یک فشار روانی در طول زندگی داشتند و این مطلب بیانگر این است که تغییرات روانی مقدم بر تغییرات جسمی است. با آگاهی از این موضوع متخصصین رشته های مربوطه خواهند توانست در افراد مستعد به بیماریهای گوارشی به بروز تغییرات روانی اجتماعی در آنها حساس بوده و بیماران را تحت تدابیر پیشگیرانه قرار داده و استرس را همیشه به عنوان یک ریسک فاکتور مهم در کنار سایر فاکتورهای ایجاد کننده بیماریهای گوارشی در نظر داشته باشند.

سابقه و هدف:تمرکز اصلی تحقیقات اخیر بر پیدا کردن ارتباط بین موتاسیون هایHFE  و هپاتیت C بخصوص در بیماران مبتلا به اضافه بار آهن بوده است. ما در مطالعه خود فراوانی این موتاسیون ها و سطح فریتین را در گروهی از بیماران مبتلا به هپاتیت ب با درجات مختلف این بیماری و افراد سالم بررسی کردیم. مواد و روشها: در این مطالعه 75 بیمار دارای آنتی ژن سطحی هپاتیتB  (HBsAg-positive)شامل 18 ناقل و 57 مورد مزمن بیماری و نیز 194 فرد سالم شرکت داشتند. موتاسیون های C282Y وH63D  در تمام افراد، بوسیله هضم آنزیمی محصولات PCR با کمک آنزیمهای محدود کننده اندونوکلئاز RsaI وKsp22I ، بررسی شدند. یافته ها: 15 مورد بیمار (13%) و 31 فرد کنترل (16%) برای موتاسیون H63D هتروزیگوت بودند و هیچ تفاوت معنادرای بین آنها وجود نداشت(NS) . در مورد موتاسیون C282Y، سه بیمار (4%) هتروزیگوت بودند اما در گروه کنترل موتاسیونی پیدا نشد(p<0.021)   فراوانی هتروزیگوت بودن برای C282Y در گروه بیماران مزمن 5.2 % بود، در حالیکه چنین موردی در گروه ناقلین وجود نداشت. در ضمن تفاوت در مورد این این موتاسیون در گروه بیمار و کنترل معنادار بود.(P<0.005)  از طرفی هیچ تفاوت معناداری بین گروه ناقلین و بیماران مزمن از نظر فراوانی موتاسین های HFE وجود نداشت (NS) .بین میانگین سطح فریتین در افراد دارای موتاسیون و بیماران بدون آن نیز تفاوت معناداری از نظر آماری، ملاحظه نشد.(NS) نتیجه گیری: این اطلاعات نشان میدهند که فراوانی موتاسیون C282Y به طور قابل ملاحظه ای در بیماران دارای مارکرهای سرمی هپاتیت (seropositive) B، بالاتر از افراد سالم می باشد. افراد هتروزیگوت از نظر موتاسیون C282Y که در معرض ویروس هپاتیت B قرار گرفته اند ممکن است در معرض ریسک بیشتری برای پایداری ویروس و یا حتی ازمان بیماری باشند.

انگلهای روده ای از پاتوژنهای مهم ایجاد کننده عفونتهای روده ای در بیماران آلوده به ویروس HIV محسوب می شوند. گزارشات موجود در مورد شیوع این انگلها در بین بیماران مبتلا به HIV ایرانی بسیار کم و محدود می باشد. مواد و روشها: در مطالعه حاضر شیوع انگلهای روده ای در میان بیماران مبتلا به HIV ایرانی مراجعه کننده به مراکز مختلف بهداشتی،درمانی تعیین شد. در این مطالعه نمونه مدفوع به دست آمده از 206 بیمار مبتلا به HIV ایرانی جهت بررسی انگلهای موجود با روشهای آزمایشگاهی مختلف مورد بررسی قرار گرفت. سپس داده های موجود توسط آزمون خی دو و من ویتنی مورد آنالیز قرار گرفت.یافته ها: شیوع کلی انگلهای روده ای در این مطالعه 18.4% بود (%95CI :13.7-24.3) که به ترتیب شیوع عبارت بودند از:  Giardian lamblia در7.3% ُ،Blastocystis hominis  در 4.4%، Entamoeba coli  در 3.9%،Cryptosporidium parvum  در 1.5%، علاوه بر این دو مورد آلودگی مدفوع به Hymenolepis nana ,strongyloides stercoralis و یک مورد نیز به Dicrocoelium dendriticum  گزارش گردید. طبق یافته های موجود شیوع انگلهای روده ای بطور معنی داری در بین بیماران اسهالی (28 نفر) بیشتر از بیماران غیر اسهالی (178 نفر) بود(P<0.001) . همچنین مشاهده شد تعداد سلولهایCD4+  در بین بیماران اسهالی بطور معناداری کمتر است.(P<0.001) نتیجه گیری: نتایج این مطالعه بر اهمیت بررسی مدفوع بیمارانHIV  ایرانی جهت شناسایی و تشخیص آلودگی به انگلهای روده ای تاکید می نماید و اهمیت ویژه آن را در بین اسهالی با سطح ایمنی پایین خاطر نشان می کند.

سابقه و هدف: افزایش غلظت قندها، چه در داخل بدن و فضای پلاسمای و چه در محیطهای کشت سلولی در آزمایشگاه می تواند تاثیرات مخربی در فرآیند حیات و عملکرد سلولها داشته باشد. در دیابت و گالاکتوزمیا، این اختلال، منجر به توقف اعمال دفاعی سیستم ایمنی بدن گردیده و ابتلا به عفونتهای مختلف، از جمله نتایج زیان بار آن می باشد. هدف از انجام این تحقیق، مطالعه اثرات غلظت افزایش یافته گلوکز و گالاکتوز در محیط کشت سلولی است. مواد و روشها: این پژوهش به صورت تجربی انجام گرفت. از ماکروفاژهای پریتونئال موش خالص نژادBalb/C  (6-4) هفتگی استفاده شد. سلولها در شرایط مختلف حضور غلظتهای افزایش یافته گلوکز و گالاکتوز، (5 میلی مولار الی 30 میلی مولار) به تنهایی یا هر دو قرار گرفتند. از محیط کامل کشت سلول برای ادامه حیات سلولها استفاده گردید. گروه کنترل فاقد هر گونه قند در محیط کشت بود. از محرکهای سیستم ماکروفاژهای منجملهPMA  و FmlP و LPS استفاده گردید. فعالیت اکسیداتیو و انفجار تنفسی سلولها توسط آزمون NBT مورد ارزیابی قرار گرفت. با شمارش تعداد باکتری بلع شده در سلولها و همچنین درصد سلولهایی که باکتری را بلع نمودند میزان فعالیت فاگوستیک تعیین گردید. قدرت کشندگی فاگوستیها توسط تعیین تعداد باکتریها در محیط کشت به دو روش لوله های مک فارلند و همچنین کلنی کانت، محاسبه و مقایسه شد. یافته ها: سلولهای تحت کشت در حضور مقادیر 15 و 30 میلی مولار گالاکتوز در مقایسه با سایر شرایط و نیز گروه کنترل کاهش چسبندگی و مورفوژنز فاگوسیتیک را نشان دادند. این تغییرات کاملا معنادار بود. همچنین فاگوسیتها در محیط کشت همراه با غلظتهای 30 میلی مولار از حیث میانگین تعداد باکتریهای بلع شده تغییرات معناداری را با گروه کنترل نشان دادند. قدرت کشندگی و حذف باکتریها از محیط کشت توسط فاگوسیتهای پریتونئال، کاهش محسوسی را از حیث باکتریهای باقیمانده در محیط، نشان داد که با افزایش غلظت گلوکز و گالاکتوز، این تغییرات چشمگیر بود. افزایش غلظت قند در محیط کشت، قادر به تاثیر در وقوع فعالیتهای اکسیداتیو نگردید. نتیجه گیری: فعالیتهای غشایی سلولهای فاگوستیک، از جمله بلع و قدرت چسبندگی، در اثر افزایش قند محیط مختل می گردد لیکن سیستمهای پیام رسانی برای وقوع انفجار تنفسی تابع این تغییرات نمی باشد. وقوع عفونتهای مکرر در دیابت و هیپر گالاکتوزمیا می تواند به دلیل اختلال در فرآیند فاگوسیتوز باشد.

تب مدیترانه ای فامیلی(FMF)  یک بیماری اتوزومال مغلوب می باشد که مشخصه آن دوره های کوتاه التهاب در غشاهای سروزی است. این بیماری در جمعیت مدیترانه غربی بیشترین شیوع را دارد. ژنMEFV  تنها ژنی می باشد که تاکنون در ارتباط با این بیماری شناخته شده است. مطالعات انجام شده نشان داده است که 6% از یهودیان ایرانی ساکن اسراییل حامل جهش در ژن MEFV می باشند. در این مطالعه سه جهش شناخته شده این ژن در بیماران ایران مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روشها: علاوه بر 30 بیمار با معیارهای ورود انتخاب شده 30 کنترل سالم نیز مورد مطالعه قرار گرفتند. جهت نشان دادن جهشهای V726I، M680I،M694V  در بیماران، DNA ژنومی از از لنفوسیتهای خون محیطی استخراج شد و با استفاده از روش (amplification refractory mutation system ARMS-PCR) مورد مطالعه قرار گرفت. یافته ها: در بین بیماران تب و درد شکمی دوره ای متناوب از شایعترین تظاهرات بالینی بود. در بین 30 بیمار مورد مطالعه با معیارهای ورود انتخاب شده 9 بیمار (30%) برای جهش) M694V  2 هموزیگوت، 6 هتروزیگوت و یک هتروزیگوت مرکب)، 4 بیمار (13.3%) برای جهش) M680I  1 هموزیگوت ،2 هتروزیگوت و 1 هتروزیگوت مرکب) و 1 بیمار (3.3%) برای جهش V726I مثبت بودند. تمامی نمونه های کنترل برای سه جهش مورد بررسی منفی بودند. نتیجه گیری: همانند گروههای نژادی دیگر جهشM694V  شایعترین جهشی بود که در ژنMEFV  در بیماران ایرانی مشاهده شد، ولی فرکانس آن در بیماران ایرانی کمتر بود. نتیجتا آنالیز کامل جهشهای این ژن در تمامی بیماران خصوصا بیمارانی که جهشی در آنها مشاهده نشده است را پیشنهاد می کنیم.