راهبرد فرهنگ
سال:1394 | دوره:8 | شماره:30 |تعداد مقالات:7

هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل خانوادگی موثر در میزان رضایت از زندگی دختران نوجوان بود. بدین منظور با روش نمونه گیری در دسترس از 292 نفر از دانش آموزان تهران خواسته شد تا به پرسشنامه های تعارض والد ـ نوجوان، مقیاس چندبعدی رضایت از زندگی دانش آموزان، پرسشنامه ارزیابی خانواده، مقیاس ادراک از شیوه های فرزندپروری و پرسشنامه دلبستگی کولینز و رید پاسخ دهند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان دهنده قابلیت پیش بینی ابعاد رضایت از زندگی از طریق متغیر های مرتبط با خانواده بود. به طوری که رضایت از زندگی خانوادگی توسط متغیر نقش ها، رضایت از زندگی مرتبط با دوستان توسط تعارض والد ـ نوجوان در مسائل مالی، رضایت از زندگی تحصیلی به وسیله سبک والدینی مقتدرانه و تعارض والد ـ نوجوان در مسائل مالی پیش بینی شد. همچنین رضایت از زندگی مرتبط با محیط زندگی توسط تعارض والد ـ نوجوان در ارتباط با اعضای خانواده، رضایت از زندگی مرتبط با خود به وسیله تعارض والد ـ نوجوان در مسائل بهداشتی و در ارتباط با دوستان و در نهایت رضایت از زندگی کلی توسط متغیر تعارض والد ـ نوجوان در ارتباط با مسائل دینی، قابل پیش بینی بود. عوامل خانوادگی نقش مهمی در پیش بینی رضایت از زندگی دختران دارند و لازم است در طراحی برنامه های پیشگیرانه و مداخلاتی مدنظر قرار گیرند.

هدف این مطالعه بررسی توزیع مقداری، موضوعی و زمانی مطالعات تنظیم خانواده در ایران است که بازتابی از مسائل و روند های تنظیم خانواده می باشد. مطالعه به روش مروری انجام شد. پژوهش های انجام شده طی سال های 1375-1391 در سه پایگاه داده مقالات علمی پژوهشی فارسی زبان جستجو و بررسی و از میان 76 مقاله، 28 مقاله وارد مطالعه و بررسی شدند. دو پایگاه داده انگلیسی زبان نیز بدون ذکر تاریخ جستجو شد و در نهایت 8 مقاله از بین 27 مقاله یافت شده به زبان انگلیسی وارد این مطالعه شدند. یافته های این تحقیق، توزیع نگرش ها (آگاهی، احساسات و رفتار) و ترجیحات زنان و مردان در تحقیقات تنظیم خانواده را نشان می دهد. در این تحقیقات مهم ترین عامل اثرگذار در تغییر آگاهی، نگرش و عملکرد، آموزش و تحصیلات گزارش شده است. هچنین طبق یافته ها مساله مشارکت زوجین اهمیت ویژه ای در تنظیم خانواده دارد. یافته های بعضی تحقیقات، همگرایی نسبی در کاهش باروری را در بین مذاهب، قومیت ها و منشا های (شهری/ روستایی) نشان می دهد. یافته ها حاکی از آن است که محققان به نقش مردان در تصمیمات باروری کمتر توجه کرده اند. همچنین پژوهش های حوزه تنظیم خانواده کمتر بر توضیح و تبیین روابط بین متغیرها متمرکز بوده اند و عمدتا به ارائه آماره های توصیفی یا گزارش صرف همبستگی ها اکتفا کرده اند. در این مقاله پیشنهادهایی هم برای تحقیقات آتی در این زمینه ارائه شده است.

این پژوهش با هدف یافتن نسبت دانش و مهارت و جایگاه دانش در مهارت آموزی انجام گرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد که خلأ دانش در فرآیند مهارت آموزی و آموزش های عملی احساس می شود. اگر چه که سوابق تاریخی، این دو حیطه را مستقل از یکدیگر نشان می دهد، اما تعریف عمیق مفاهیم، موید پیوند میان دانش و مهارت است و مبنای این پیوستگی ریشه عقلانی آنهاست که در فلسفه ارسطو تبیین شده است. در این فلسفه عقل نظری به امور کلی پرداخته و مبنای دانش جزئی یا عقل عملی قرار می گیرد و راهنمای آن به سوی عمل می گردد. این دانش کلی به عنوان مبنا، نقش بستر و زمینه مهارت آموزی را ایفا می کند و شامل فلسفه فناوری، نوع نگاه انسان به طبیعت و نحوه تعامل با آن و نسبت انسان با تولید است. بنابر نظر هایدگر، این فلسفه در دوره مدرن مبتنی بر تعرض بر طبیعت و نگاه ابزاری به فناوری است. دانش عملی (فن و هنر) در یونان، هماهنگی و تحقق قابلیت های اشیاء بود، اما هایدگر آن را نوعی انکشاف حقیقت و به حضور آوردن تولید می داند. پیامد ماهیت تعرضی فناوری امروز به طبیعت، تخریب محیط زیست و آسیب به تولید می باشد.

از منظر نظریه انتقادی و به طور خاص تئودور آدورنو، «صنعت فرهنگ» مکانیسم حرکتی شورآفرین از هسته سخت و زمخت قدرت به لایه های نرم و تراوایی آن است. با وام گیری از نظریه قدرت میشل فوکو، مکانیسم تغییر و چرخش قدرت به سمت و سوی هژمونی است. وضع این مفهوم توسط آدورنو و برداشت او از آن، هم راستا با ظهور گفتمان سیاست فرهنگی پس از جنگ است که کوشش دارد تا با دخالت بیشینه در بازار، از قلمرو فرهنگ و هنرها در برابر آثار مضر و ناخوشایند تجاری سازی محافظت نماید. در این مقاله با روش توصیفی ـ تحلیلی، مبتنی بر تحلیل سند سیاستی واحد پژوهش و توسعه سیاست فرهنگی شورای اروپا (1999)، مسئله مواجهه سیاست گذاری فرهنگی با پروبلماتیک انتقادی صنعت فرهنگ مورد کند و کاو قرار می گیرد. طرح این مسئله از طریق گذار مفهومی از «صنعت فرهنگ» به سوی «صنایع فرهنگی» و اخیرا «صنایع خلاق» در بستر سیاست های فرهنگی دوگانه صورت می گیرد: «دموکراتیزه کردن فرهنگ» و «دموکراسی فرهنگی».

در این پژوهش، صنعت بازی‏ های رایانه‏ ای در ایران بررسی شده و سعی شده تا با تحلیل مشکلات و مسائل این صنعت، به آسیب‏ شناسی و شناسایی موانع رشد آن پرداخته شود. به این منظور پس از بررسی ادبیات موجود در حوزه نظریات سیستمی، صنعت بازی و وضعیت این صنعت در کشور، به اجمال معرفی شده است. سپس با استفاده از روش‏ های کیفی مانند مصاحبه و تکنیک دلفی، مسائل صنعت بازی های رایانه ای از نظر خبرگان این حوزه گردآوری شده و با بهره گیری از تحلیل عاملی، یازده مسئله اصلی این صنعت در دو بخش مسائل داخلی و مسائل محیطی شناسایی شده است.

در جهان امروز، دانش به یک منبع کلیدی تبدیل شده است که بقای سازمان‎ها مستقیم یا غیرمستقیم بدان وابسته است. عوامل مختلفی وجود دارند که می‎توانند بر استقرار مدیریت دانش تاثیر بگذارند از جمله می‎توان به فرهنگ و ساختار سازمانی، فناوری، رهبری و یادگیری اشاره نمود. هدف مطالعه حاضر، بررسی وضعیت مدیریت دانش و عوامل موثر بر استقرار آن از منظر کارکنان ستادی دانشگاه علوم پزشکی تهران است. جامعه آماری این پژوهش 278 نفر از کارکنان ستادی دانشگاه و نمونه مورد نظر شامل 96 نفر بوده است که به شیوه نمونه‫گیری تصادفی ساده انتخاب گردیده‫اند. جهت گردآوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه مدیریت دانش نوناکا با پایایی 0.92 و جهت تعیین عوامل موثر بر مدیریت دانش از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردید. یافته های پژوهش حاکی از آن است که مدیریت دانش از وضعیت نسبتا مطلوبی در میان کارکنان برخوردار است. به علاوه متغیرهای فرهنگ سازمانی، عوامل مدیریتی، زیرساخت فناوری اطلاعات، ساختار سازمانی، عوامل محیطی، ساختار دانش و مشارکت کارکنان، به ترتیب از عوامل موثر بر استقرار مدیریت دانش ذکر گردیده‎اند. می توان چنین نتیجه گرفت که برای استقرار مدیریت دانش، فرهنگ سازمانی نسبت به فناوری و امثال آن مهم تر می باشد. بنابراین حفظ و تقویت مولفه‏های فرهنگی موثر بر مدیریت دانش باید از اولویت های دانشگاه علوم پزشکی تهران باشد.

هدف اصلی این پژوهش، آسیب شناسی تولید دانش در هسته های پژوهشی علوم انسانی مستقر در دانشگاه می باشد. برای دستیابی به این هدف، از روش پژوهش زمینه ای بهره گرفته شد. گروه مورد مطالعه، یازده هسته پژوهشی علوم انسانی مستقر در یکی از دانشگاه های کشور بود. در این میان، با چهارده نفر از اعضای هسته ها مصاحبه شد. داده های به دست آمده در دو مرحله کدگذاری باز و محوری مورد تحلیل قرار گرفتند. براساس تحلیل مصاحبه های صورت گرفته، نه مقوله استخراج شدند که ناظر بر مهم ترین مسائل پیش روی هسته های پژوهشی علوم انسانی مستقر در دانشگاه می باشند. این مسائل عبارت اند از ضعف انگیزش، ضعف ساختار، در حاشیه بودن پژوهش، ضعف حمایت دانشگاه، آموزش محور بودن دانشگاه ها، نبود سیستم مدیریت دانش یکپارچه، ضعف روحیه همکاری پژوهشی، هسته های پژوهشی به مثابه جعبه سیاه، محدودیت در تامین منابع مالی. علاوه بر این، نتایج به دست آمده نشان دهنده تمرکز بیشتر هسته های پژوهشی در برقراری ارتباط با جامعه با هدف پاسخگویی به نیازهای جامعه از طریق انجام طرح های تحقیقاتی می باشد و همچنین نتایج حاکی از نیمه فعال بودن نیمی از هسته ها و غیرفعال بودن برخی از آنهاست.