فصلنامه علوم اجتماعی
سال:1398 | دوره:26 | شماره:86 |تعداد مقالات:7

ایران در اقتصادفرهنگ با مسیله توسعه نیافتگی مواجه و فاصله زیادی با کشورهای توسعه یافته، رشدیافته و حتی کشورهای مشابه خود دارد. اقتصادفرهنگ با حاکم شدن نظم بر اجزای خرده نظام های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی و روابط آن ها با هم و در نتیجه رشد کمی، کیفی و تنوع در فرایند تولید، توزیع و مصرف کالا و خدمات فرهنگی توسعه می یابد. در این مقاله توسعه یافتگی اقتصادفرهنگ و رابطه آن با نظم در جامعه با روش تطبیقی بین 10 کشور اول پیشرفته و 10 کشور اول رشدیافته در اقتصادفرهنگ و ایران بررسی شده است. نتایج بیانگر آن است که هرچه نظم در جامعه بیشتر بوده، توسعه اقتصاد فرهنگ نیز بیشتر شده است. همبستگی بین نظم در جامعه و توسعه اقتصادفرهنگ 0. 72 r = بوده و 0. 52 از تغییرات اقتصادفرهنگ به وسیله نظم در جامعه تبیین شده است. در تبیین هم زمان تغییرات اقتصادفرهنگ، سرمایه اقتصادی و فرهنگی بیشترین توان تبیین را داشته اند. روش بازه احتمال وقوع نشان داد ایران درصورتی که نرخ رشد خود را در سرمایه اقتصادی 1. 32، در سرمایه فرهنگی 0. 50، در سرمایه اجتماعی 0. 20 و در سرمایه سیاسی به 1. 13 برساند در سال 2030 میلادی و 1410 شمسی در اقتصادفرهنگ به توسعه ای همانند کشورهای پیشرفته می رسد.

در این مقاله، تحول در الگوهای حافظه ایرانیان (با تاکید بر تجربه دیداری شان) تبیین و نقش مناسبات قدرت در آن تحلیل خواهد شد. بدین منظور از انواع تکنولوژی های حافظه ای (شفاهی، سواد (چاپ) و دیجیتالی (الکترونیک)) و تاثیر آن در به وجود آمدن اکولوژی های حافظه ای در دوره های مختلف (پیشامعاصر، معاصر و امروزی) سخن به میان خواهد آمد. سپس، با تکیه بر رویکرد و روش "تحلیل فرهنگی"، نقش مناسبات قدرت در تولید، انباشت و انتقال حافظه های دینی (یا اطلاعات، دانش ها و مناسک دینی) ایرانیان تحلیل می گردد. نشان داده خواهد شد با گذار به دوران معاصر قدرت عاملیت و بازیگری ایرانیان در حافظه های دینی شان از عامه مردم به نفع نخبگان و دولت تغییر پیدا می کند. درواقع، استدلال این است که در دوران معاصر قدرت تولید و بازتولید ایرانیان درزمینه بازتعریف جایگاه دین در حافظه شان کاهش یافته و در عوض نقش ساختارهای معاصر (همچون سواد)_از خلال تولید حافظه های کلان نخبه گرایانه و نیز دولت-افزایش یافته است. باوجوداین، همان طور که اشاره خواهد شد با ظهور تکنولوژی های حافظه ای دیجیتال (الکترونیک) در تولید، ذخیره و انتقال دانش ها و حافظه های دینی به نظر می رسد اکولوژی حافظه ای ایرانیان یک بار دیگر دگرگون شده و ازاین رو، کلان حافظه ها (ی دینی) جای خود را به حافظه های متکثر می دهند و نقش قدرت عامه ایرانیان در حافظه دینی شان در حال احیا شدن است.

سال هاست که پژوهشگران، مشکلات توسعه ای کشورهای برخوردار از منابع طبیعی همچون نفت را به همین برخورداری آن ها نسبت می دهند. پژوهش های پرشمار این حوزه، بیشتر بر نظریه دولت رانتیر و بلای منابع متکی بوده اند. امروزه با پیشرفت پژوهش های تجربی و انتقادات نظری، در کاستی های نظریات کلاسیک این حوزه، کمتر تردیدی وجود دارد و پژوهش های متاخر نیز تلاش هایی برای تعدیل افراط وتفریط های نظریات کلاسیک رانتیریسم بوده اند که معمولا دامنه ای محدود از پیامدهای مطرح شده برای رانتیریسم را بررسی کرده و به شکل یک نظریه ی مفصل و منسجم در نیامده اند، یا یک ایده آل تایپ مناسب از دولت رانتیر برای بررسی های تاریخی ارایه نکرده اند. متن حاضر کوشیده است تا ضمن مرور رویکرد رانتیریسم و مرور برخی از مهم ترین پژوهش های انجام شده که اصلاحاتی در نظریات کلاسیک رانتیریسم انجام داده اند و دریچه هایی برای بازنگری گشوده اند، به معرفی رویکرد نهادگرایانه ی داگلاس نورث به عنوان یک چارچوب مفهومی مکمل بپردازد. بدین منظور، نقاط قوت و کاستی هر دو رویکرد نورث و رانتیریسم تحلیل و در راستای تلفیق آن ها تلاش شده است. نهایتا چارچوب مفهومی جایگزینی به نام «نظم دسترسی محدود رانتیر» معرفی شده است که اگرچه در هردو رویکرد ریشه دارد اما با افزودن چند نکته تا حدودی از این دو فراتر می رود و بینش های تازه ای برای مطالعه ی دولت های رانتیر به دست می دهد.

خشونت طرفداران و هواداران فوتبال که هولیگانیسم (اوباشیگری) نام دارد، به اندازه ای جدی و رایج است که برای جامعه نیز معضلاتی حاد به دنبال دارد. بر این اساس سوال اصلی پژوهش حاضر این است که: چه عواملی بر هولیگانیسم در بین تماشاگران فوتبال موثر است و به چه میزان؟ و از چه مسیری؟ رویکرد پژوهش حاضر اثبات گرایی و روش تحقیق از نوع توصیفی-تبیینی است که در آذر ماه سال 97 پس از بررسی اعتبار و قابلیت اطمینان جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه انجام شده است. جامعه آماری تماشاگران فوتبال شهر تهران می باشند که درنهایت با استفاده از فرمول کوکران تعداد 422 نفر با تلفیق نمونه گیری طبقه بندی نامتناسب و تصادفی ساده بررسی شده اند. طبق یافته های پژوهش حاضر محیط پیرامون، هیجانات کاذب، امکانات رفاهی و شخصیت برون گرا بر هولیگانیسم موثر می باشند. دو متغیر محیط پیرامون و هیجانات کاذب تماشاگران فوتبال به طور مستقیم بر هولیگانیسم موثر است که این تاثیر مثبت و مستقیم است و متغیرهای امکانات رفاهی و شخصیت برون گرا به شکل غیرمستقیم بر متغیر وابسته اثر می گذارند. متغیر هیجانات کاذب علاوه بر تاثیر مستقیم به شکل غیرمستقیم، از طریق تاثیرگذاری بر محیط پیرامون نیز بر هولیگانیسم تاثیر می گذارد.

پژوهش حاضر می کوشد با تاکید بر مفصل بندی ای دیالکتیکی از سویه های اجتماعی، تاریخی و فضایی برساخت حاشیه نشینان به مطالعه تجربه رنج اجتماعی در میان ساکنان یکی از بزرگ ترین محلات حاشیه ای شهر سنندج (نایسر) بپردازد. بنیان مفهومی نظری کار برای نزدیک شدن به میدان مطالعه و تحلیل تجربی آن نوعی پرداخت انتقادی تاریخی به فضا و پیونددادن فضا به زیست بوم اجتماعی است. این مطالعه تجربی، در بعد روش شناختی، بر روش شناسی کیفی و مشخصا بر اتنوگرافی انتقادی تکیه کرده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که «دلزدگی از محله»، «رهاشدگی»، «بی اعتمادی» و «احساس استیصال در تغییر وضعیت» ازجمله مضامین مرتبط با رنج اجتماعی در میدان مطالعه است. همچنین «شیوه تصاحب املاک»، «عملکرد سازمان های خدماتی شهری» و «ناتوانی خود حاشیه نشیان نایسر» محوری ترین عوامل مرتبط با سلسله مراتب سلطه است که تداوم وضعیت را موجب می شوند. از یافته های تحقیق می توان این گونه استنتاج کرد که ساکنان این محله حاشیه ای پتانسیل آن را دارند که در چارچوب آموزه «حق به شهر» ظرفیت ها و توان های بالقوه خود را شکوفا سازند و در جهت بازپس گیری شهر از سلب مالکیت کنندگان گام بردارند. به بیان دیگر، توان آن را دارند که به سمت بازپس گیری فضای اجتماعی زندگی شان از منطق سرمایه و سلطه ارگان های دولتی حرکت کنند و موجبات مدیریت همگانی محله را برای خود فراهم سازند.

مقاله ی پیش رو به منظور تحلیل جامعه شناختی سه گونه از نمایش های شادی آور زنانه در دوران حکومت قاجار انجام شد. گونه های مذکور شامل: نمایش های انتقادی و سنتی، نمایش های انتقادی-اجتماعی (مردان هوسران) و نمایش های اجتماعی (نبودن امنیت اقتصادی) بود. دو یا سه مورد از نمایش های هر گروه، معرفی و ارزیابی شدند. یکی از طرق واکاوی نمایش های شادی آور زنانه بهره گیری از مفاهیم جامعه شناسی بود، از این رو به منظور بازنمایی جایگاه اجتماعی زنان در جامعه ای مردمحور با بهره گیری از مفهوم سلطه ی مردانه ی پیر بوردیو به تحلیل موضوع حاضر پرداخته شد. مقاله ی حاضر از نوع مقالات توصیفی-تحلیلی است و اطلاعات ضروری تحقیق با استفاده از شیوه ی کتابخانه ای گردآوری شد. با استناد بر اطلاعات به دست آمده، زنان به منظور رهایی از زیر بار فشارهایی که از سوی جامعه بر آنان تحمیل می شد، به راه های گوناگونی متوسل شدند؛ یکی از این راه ها اجرای نمایش هایی با محوریت زنان، به جهت بازنمایی مسایل و معضلات آن ها بود؛ نمایش عقده های فروخورده ای که در اثر تعصبات جامعه ای مردسالار، به وجود آمده بودند. نتیجه حاکی از آن بود که واکاوی نمایش های زنانه، یکی از راه های موثر در ریشه یابی تاثیرات چیرگی مردان بر زنان است.

پژوهش حاضر تاریخ نهاد آموزش را نه از منظر پیشرفت که میل به هدایت جامعه به سوی سعادت عمومی دارد، بلکه از منظر انتقادی به مثابه نهادی یکدست ساز موردبررسی قرار می دهد بنابراین یافته های این پژوهش درصدد پاسخ به این پرسش خواهد بود که آموزش چگونه در وضعیتی متکثر، سوژه ملی را برساخت؛ چارچوب مفهومی پژوهش برآمده از مباحث اندرسون در رابطه با خلق تصویر ملت به میانجی آموزش وپرورش در سطح ذهنی و استفاده از مفهوم حکومتندی به منظور توضیح سازوکارهای انضباطی در سطح مادی است همچنین از روش تبارشناسی فوکو برای بازنمایی این مقطع تاریخی استفاده شده است. با تکیه بر تبارشناسی در این پژوهش، ابتدا شرایط گذار از آموزش مکتب خانه ای به آموزش مدرن براثر دو رخداد جنگ و بیماری در بستر ارتباط با غرب توضیحاتی ارایه شده است که منجر به صورت بندی کردارها و گزاره هایی حول گفتمان ترقی شد و تربیت ملت را به سطح رویت پذیری برکشاند و سپس به شرایط برآمدن گفتمان ناسیونالیسم اقتدارطلب در اواخر دوره قاجار پرداخته شده است؛ گفتمان فوق با برجسته کردن ترس از فروپاشی، زمینه های رسوخ در ابژه های قدرت را فراهم ساخت و این فرایند در نظام آموزشی ذیل یکدست سازی اذهان با محوریت کتاب های درسی و یکدست سازی بدن ها با تاکید بر مکانسیم های انضباطی به انجام رسید.