تحقیقات در ارولوژی
سال:1399 | دوره:4 | شماره:1 |تعداد مقالات:5

زمینه و هدف: سرطان پروستات از شایع ترین سرطان های سیستم ادراری است که رایج ترین روش تشخیص آن بیوپسی ترانس رکتال با گاید سونوگرافی است. هدف این مطالعه، بررسی آماری با هدف کمک به کاهش بیوپسی های غیرضروری براساس الگوهای فردی، جغرافیایی و ژنتیکی در منطقه است. مواد و روش ها: پرونده پزشکی همه بیمارانی که در سال های 1396-1394 در بیمارستان شهید بهشتی همدان تحت بیوپسی پروستات قرار گرفتند، بررسی شد و داده های به دست آمده از مطالعه آنها را نیز ارزیابی کرد. یافته ها: 4/72 درصد بیماران، PSA توتال مساوی یا بالاتر از ng/mL 10 داشتند. بیشتر بیماران (67/4 درصد) نیز به هایپرپلازی خوش خیم پروستات مبتلا بودند. اغلب بیماران مورد مطالعه PSAD و F/T به ترتیب بیشتر از 15 درصد (61/3 درصد) و بیشتر از 18 درصد (52/3 درصد) داشتند. با افزایش PSA توتال، درصد افراد مبتلا به کانسرپروستات افزایش یافته و رابطه معنی داری میان PSA توتال و شانس یافتن کانسر وجود داشته است، اما درباره PSAD و F/T ارتباط معنی داری با میزان یافتن کانسرپروستات مشاهده نشد. حداقل مقدار توتال PSA در گروه کانسرپروستات نیز 40/5 بود. نتیجه گیری: با هدف کاهش بیوپسی های غیرضروری و عوارض متعاقب آن و نیز استرس های تحمیل شده به بیمار و خانواده وی در این منطقه جغرافیایی، به شرط نرمال بودن معاینه پروستات و نداشتن ریسک فاکتور، به ویژه در سنین بالاتر، شاید بتوان از بیوپسی در PSA زیر 4/5 صرف نظر کرد. برای رسیدن به گایدلاین منطقه ای کاربردی نیز نیازمند مطالعات جامع تر و آینده نگر خواهیم بود.

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت آسیب حاد کلیه در ارتباط با بیماران مبتلا به سپسیس و تأثیر عوامل مختلف بر مرگ ومیر و بستری شدن در این بیماران، این مطالعه با هدف بررسی خصوصیات بالینی و عوامل خطر آسیب حاد کلیه در بیماران مبتلا به سپسیس انجام شد. علاوه بر این، ما بررسی کردیم که آیا شدت آسیب حاد کلیه بر نتایج بالینی تأثیر دارد یا خیر. مواد و روش ها: این مطالعه ای توصیفی-مقطعی است که بر روی بیماران مراجعه کننده با تشخیص سپسیس در بیمارستان فیروزگر بین سال های 1396 تا 1398 انجام شده است. بیماران برای مقایسه ویژگی های پایه و آزمایشگاه به دو گروه با و بدون آسیب حاد کلیه تقسیم شدند. یافته ها: درمجموع 380 بیمار وارد مطالعه شدند. آسیب حاد کلیه در 41/1٪ از بیماران مبتلا به سپسیس رخ داده است. رگرسیون لجستیک نشان داد که خطر آسیب حاد کلیه با سن بالاتر، سابقه ی بیماری ایسکمیک قلب، فشار خون بالا و دیابت، استعمال سیگار و سوء مصرف مواد مخدر، استفاده از ACEI وARB، وجود باکتریمی، وجود عفونت بافتی به عنوان علت سپسیس، آلبومین سرم پایین و مقادیر بالایAST، تأخیر در درمان آنتی بیوتیک و مایعات و تجویز وازوپرسور وابسته است. میزان مرگ و میر بیمارستان و مدت زمان بستری در بیمارستان در گروه AKI بیشتر بود. نتیجه گیری: نارسایی حاد کلیه به علت سپسیس تأثیر منفی بر نتایج بالینی دارد. به علاوه، شدت آسیب حاد کلیه با افزایش مرگ ومیر کوتاه مدت، طول مدت بستری در بیمارستان و نیاز به دیالیز همراه بود.

وجود اجسام خارجی در مثانه شیوع فراوانی ندارد؛ زیرا به دلیل قطر محدود مجرا، فروبردن و پنهان کردن مواد مخدر از این راه بسیار نادر است. در این مطالعه، یک مورد جاسازی مواد مخدر داخل مجرا و سپس مثانه گزارش شده است که از ترس دستگیری فرد در زمان بازجویی انجام شده و مدت 2 سال در مثانه باقی مانده است؛ از این رو جراحی باز برای خارج کردن جسم خارجی و سنگ تشکیل شده روی آن صورت گرفته است. براساس این نوشتار می توان مقادیر کم مواد مخدر را به دلیل فرار از مسئولیت کیفری، از راه مجرا در مثانه جاسازی کرد که این امر از یک سو باید جزو تشخیص های افتراقی نادر برای پزشکان باشد و از سوی دیگر به عنوان یک واقعه احتمالی مدنظر نیروهای انتظامی قرار بگیرد.

زمینه و هدف: درمان با داروهای شیمیایی برای بزرگی خوش خیم پروستات (BPH) سابقه ی طولانی دارد، عوارض جانبی و هزینه های این داروها، موجب تلاش برای یافتن داروهایی با اثر بخشی بیشتر و عوارض کمتر شده است. در حال حاضر شایع ترین خانواده داروهای شیمیایی برای درمان BPH آلفابلاکرها مانند تامسولوسین می باشد. اما در سال های اخیر استفاده از گیاهان دارویی مانند تخم کدو برای درمان BPH افزایش قابل توجهی یافته است. در جهان مطالعات اندکی به مقایسه اثربخشی تامسولوسین با تخم کدو بر روی بیماران BPH پرداخته است، لذا در این مطالعه به مقایسه اثربخشی این دو دارو با یکدیگر پرداخته شد. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی، 80 بیمار مرد مراجعه کننده به درمانگاه ارولوژی بیمارستان شهید بهشتی همدان، ایران در سال 1398 مشارکت کردند. بیماران به صورت تصادفی ساده به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول کپسول روغن تخم کدوی خالص و گروه دوم کپسول تامسولوسین به مدت سه ماه دریافت کردند. پیگیری بیماران براساس امتیازبندی بین الملی علائم پروستات (IPSS)، سطح PSA، سونوگرافی و یوروفلومتری صورت گرفت. یافته ها: طبق آنالیزهای آماری، میانگین IPSS هر دو گروه کاهش معنی داری طی سه ماه از شروع درمان نشان داد. عوارض جانبی در گروه تامسولوسین نسبت به گروه تخم کدو به طور محسوسی بیشتر بود. میزان باقیمانده ی ادرار (PVR) در گروه مصرف کننده ی روغن تخم کدو برخلاف گروه مصرف کننده ی تامسولوسین به صورت معنی داری کاهش پیدا کرد. شاخص کیفیت زندگی در هر دو گروه پس از مصرف دارو به طور معنی داری بهبود یافت. نتیجه گیری: به نظر می رسد با توجه به نتایج این پژوهش، مصرف روغن تخم کدو می تواند به عنوان داروی جایگزین تامسولوسین، با اثر بخشی برابر و عوارض کمتر، جایگاه مناسبی در درمان BPH ایفا کند؛ ولی برای تجویز قطعی این دارو، تحقیقات گسترده تر و مطالعات بلندمدت لازم است.

زمینه و هدف: در حال حاضر، امتیازبندی گلیسون متداول ترین و کاربردی ترین روش در بافت شناسی سرطان پروستات است که اطلاعات گسترده ای در مورد پیش اگهی بیماران در اختیار پزشکان می گذارد و پایه اصلی در انتخاب روش درمان بیماران است. این مطالعه به منظور بررسی اثر دانسیته آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSAD) و حجم پروستات روی تطابق بین نمونه برداری سوزنی پروستات و نمونه نهایی بعد از رادیکال پروستاتکتومی طراحی گردیده است. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت آینده نگر، به بررسی نتایج پاتولوژی مربوط به 68 بیمار که تحت درمان رادیکال پروستاتکتومی قرار گرفته بودند، پرداخته است. امتیاز گلیسون بیماران قبل و بعد از عمل مقایسه گردیده است. همچنین، تأثیر PSAD وسایل پروستات بر میزان تطابق دو نمونه بررسی شد. یافته ها: محدوده سنی افراد شرکت کننده 79-59 سال با میانه سنی 64 سال بود. مقایسه نمره گلیسون نشان داد که فقط در 24 نفر از 68 نفر شرکت کنندگان تطابق وجود دارد. میانگین امتیاز گلیسون در نمونه برداری سوزنی 4/6 و در پروستاتکتومی رادیکال 7/1 بود که تفاوت آماری این دو معنادار بود. نتایج حاصله از مطالعه نشان داد که PSAD در نقاط 0/25 و 0/23 و 0/195 و 0/22 بیش ترین میزان حساسیت و ویژگی را در تمایز گروه با تطابق از گروه غیر مطابق دارا می باشد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که تطابق قابل توجهی بین درجه گلیسون نمونه برداری سوزنی پروستات و درجه گلیسون نمونه نهایی بافت حاصل از پروستاتکتومی پروستات، در محدوده PSAD بین 0/195 و 0/28 وجود دارد. به همین دلیل PSAD و درجه گلیسون متغیرهای قابل اعتمادی برای پیش بینی موارد عدم تطابق به حساب می آیند.