مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1398 | دوره:37 | شماره:525 |تعداد مقالات:5

مقدمه: تصویربرداری با سونوگرافی در موارد اورژانس از دسترسی فراگیر و درخواست رو به افزایش برخوردار است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی توجیه پذیری خدمات تصویربرداری با سونوگرافی در بیماران اورژانسی یک مرکز درمانی مرجع استانی طی یک سال بود. روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی-مقطعی بود که برای اجرای آن، 400 بیمار اورژانسی با استفاده از سونوگرافی تشخیصی در سال 1396 به روش نمونه گیری تصادفی منظم انتخاب گردیدند. داده های مورد نیاز (سن، جنس، ناحیه ی آناتومی، تعداد آزمون، سونوگرافی Focused assessment with sonography for trauma یا FAST و تشخیص) از طریق چک لیست از پرونده ی بیماران برداشت گردید. تجزیه و تحلیل از طریق روش های توصیفی و آزمون 2χ انجام گرفت. یافته ها: بیشترین درخواست سونوگرافی در مردان (0/60 درصد)، در محدوده ی سنی 40-21 سال (0/40 درصد) و برای بررسی شکم و لگن (8/68 درصد) بود. 0/73 درصد بیماران با سونوگرافی اولیه FAST، بار دیگر تحت سونوگرافی قرار گرفتند. تنها 0/45 درصد از کل موارد سونوگرافی درخواست شده، منجر به تشخیص مثبت شدند. درخواست سونوگرافی در 5/63 درصد از بیماران بیش از یک بار تکرار شده بود. نتیجه گیری: کارآمدی تشخیصی سونوگرافی FAST در این مطالعه ضعیف برآورد شد. این امر، سبب افزایش مصرف منابع مالی درمانی و تأخیر در تشخیص موارد اورژانس گردید. آموزش موارد کاربرد سونوگرافی FAST با رویکرد توجیه پذیری آن، جای بازنگری و تأمل دارد.

مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین اثر تعامل تمرین هوازی در آب و مکمل کروسین بر بیان ژن های BAX و BCL-2 کاردیومایوسیتی در رت های نر مسموم شده با 2O2H بود. روش ها: 36 سر رت جوان نژاد ویستار با میانگین وزنی 180 تا 200 گرم به صورت تصادفی به شش گروه «شم، 2O2H، 2O2H + کروسین، 2O2H + فعالیت در آب، 2O2H + فعالیت در آب + کروسین و گروه شاهد» تقسیم شدند. فعالیت در آب 5 روز در هفته دقیقه، هر بار 60 دقیقه و به مدت شش هفته صورت گرفت. 1 میلی مول بر کیلوگرم 2O2H و 5/12 میلی مول بر کیلوگرم کروسین نیز به صورت داخل صفاقی تزریق گردید. به منظور بیان ژن ها از دستگاه Real time polymerase chain reaction (Real Time PCR) و برای تأیید بروز آپوپتوز از روش Terminal deoxynucleotidyl transferase dUTP nick end labeling (TUNEL) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها آزمون های Kolmogorov-Smirnov، Levene، One-Way ANOVA و Scheffe مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: القای 2O2H با افزایش معنی دار بیان BAX همراه بود (001/0 = P). شش هفته فعالیت در آب منجر به کاهش بیان BCL-2 (023/0 = P) و القای کروسین نیز باعث کاهش معنی دار بیان BAX شد. تعامل بین فعالیت های القای کروسین و القای 2O2H اثر کاهنده ای بر بیان BAX و اثر افزاینده ای بر بیان BCL-2 داشت که نشان دهنده ی تأثیر حفاظتی فعالیت منظم در کاهش آپوپتوز کاردیومایوسیتی می باشد. نتیجه گیری: فعالیت منظم در آب و همچنین، مصرف کروسین به صورت جداگانه، منجر به کاهش معنی داری در بیان BAX و افزایش معنی داری در بیان BCL-2 می شود. از سوی دیگر، تلفیق فعالیت منظم و کروسین تأثیر هم افزایی و سینرژیک در مهار بیان BAX و افزایش بیان BCL-2 در رت های مسموم شده با 2O2H دارد.

مقدمه: با توجه به شیوع بالای فشار خون و اهمیت کنترل آن توسط بیمار، پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش مبتنی بر خودکارامدی بر کنترل فشار خون در بیماران مبتلا به پرفشاری خون انجام گردید. روش ها: در این مطالعه ی نیمه تجربی، 80 بیمار مبتلا به پرفشاری خون در دو گروه 40 نفره (مورد و شاهد) قرار گرفتند. آموزش استراتژی های خودکارامدی برای اعضای گروه مورد انجام شد و گروه شاهد مداخله ای دریافت نکرد. بیماران قبل و سه ماه بعد از آموزش، پرسش نامه ی خودکارامدی عمومی (General Self-Efficacy Scale یا GSES) و مقیاس استرس ادراک شده (Perceived Stress Scale یا PSS) را تکمیل نمودند. فشار خون بیماران نیز قبل و سه ماه بعد از مداخله اندازه گیری و بین دو گروه مقایسه گردید. یافته ها: میانگین فشار خون سیستولیک قبل و بعد از مداخله در گروه مورد به ترتیب 9/15 ± 7/136 و 3/13 ± 3/124 میلی متر جیوه بود و سطح آن در گروه موردکاهش معنی داری پیدا کرد (001/0 = P). میانگین فشار خون سیستولیک قبل و بعد از مداخله در گروه شاهد به ترتیب 8/14 ± 0/134 و 5/9 ± 8/134 میلی متر جیوه به دست آمد و تفاوت معنی داری بین دو زمان مشاهده نشد (790/0 = P). تغییرات نمره ی خودکارامدی در گروه مداخله به طور معنی داری بیشتر بود (001/0 > P). همچنین، تغییرات نمره ی استرس در دو گروه اختلاف معنی داری را نشان داد (001/0 > P). نتیجه گیری: به نظر می رسد خودکارامدی در کنترل فشار خون بیماران مؤثر می باشد و پیش نیاز رفتار محسوب می شود و می توان از استراتژی های ارتقای خودکارامدی جهت کنترل فشار خون در بیماران مبتلا به پرفشاری خون بهره برد.

مقدمه: امروزه، عفونت های انگلی کرمی، یکی از مهم ترین مشکلات بهداشتی جهانی هستند. آلودگی های کرمی، سبب خسارت های جدی به صنعت دامداری می شود و همچنین، می تواند صدمات جبران ناپذیری به افراد دارای نقص ایمنی وارد نماید. بنابراین، هدف از انجام مطالعه ی حاضر، بررسی و مرور تحقیقات انجام شده بر روی درمان بیماری کرمی با استفاده از عصاره ی گیاهان دارویی بود. روش ها: در این مطالعه، جستجوی منابع در 7 پایگاه داده شامل 4 پایگاه داده ی انگلیسی (Scopus، PubMed، SienceDirect و Embase) و 3 پایگاه داده ی فارسی (Scientific information database، Islamic World Science Citation Center و Magiran) بین سال های 2018-2008 و به زبان های فارسی و انگلیسی به منظور بررسی مطالعات صورت گرفته در رابطه با هدف مطالعه ی حاضر انجام شد. یافته ها: بیشتر مطالعات بر روی گیاه Balanites aegyptiaca (71/10 درصد) متمرکز بودند. همچنین، بیشترین روش مورد استفاده برای عصاره گیری، روش Maceration (57/78 درصد) و پس از آن، روش Sonication (14/7 درصد) بود. متانول، بیشترین (71/35 درصد) حلال مورد استفاده برای عصاره گیری و پس از آن، آب (85/17 درصد) بود. بیشترین انگل مطالعه شده، Haemonchus contortus (57/28 درصد) و پس از آن Schistosoma mansoni (71/10 درصد) بود. نتیجه گیری: مطالعات نشان دادند عصاره های گیاهان نسبت به داروهای سنتتیک می توانند جایگزین مناسبی برای کاهش اثرات کرمی در میزبان باشند و عصاره های گیاهی را می توان برای تولید داروهای مبتنی بر ترکیبات طبیعی و مؤثر بر علیه کرم ها با عوارض جانبی کمتر نسبت به داروهای سنتتیک مورد استفاده قرار داد.

مقدمه: تومورهای تخمدانی حد واسط (Borderline)، از دسته ی پاتولوژی های اپی تلیالی تخمدان هستند. با توجه به شیوع این تومورها در سنین باروری، اهمیت پیش آگهی و درمان استاندارد این بیماران جایگاه ویژه ای در مطالعات انکولوژی یافته است. از این رو، مطالعه ی حاضر با هدف ارایه ی گزارش دو مورد مبتلا به توده ی تخمدان با پاتولوژی حد واسط و بررسی موارد تعیین کننده ی پیش آگهی بر اساس مطالعات مشابه انجام شد. گزارش مورد: در زمستان سال 1397، دو بیمار جوان با تاریخچه ی طبی مشابه از کیست تخمدان تشخیص داده شدند. این دو بیمار در سال 1394 با پاتولوژی مشابه تومور حد واسط تخمدانی مرحله ی یک، به اورژانس یک بیمارستان دانشگاهی مراجعه نموده بودند. بیمار نخست، خانم 29 ساله ای است که به دنبال جراحی با هدف حفظ باروری، دچار عود و متاستاز بدون پاسخ مناسب به درمان شده بود و با وجود تمامی تلاش کادر درمان، جان خود را به دلیل وسعت بیماری از دست داده بود. بیمار دیگر، خانم 26 ساله ای است که در سن بارداری 36 هفته و با تشخیص پره اکلامپسی بستری و نوزاد سالمی با وزن 2800 گرم زایمان نموده بود. نتیجه گیری: اگر چه انتظار می رود تومور حد واسط تخمدان، پیش آگهی متفاوتی از بدخیمی های تخمدانی داشته باشد، اما با توجه به موارد گزارش شده در این مطالعه، به نظر می رسد بررسی عوامل مؤثر در پیش آگهی هر بیمار به صورت مجزا ضرورت داشته باشد.