آرشیو توانبخشی (توانبخشی)
سال:1398 | دوره:20 | شماره:3 |تعداد مقالات:12

اهداف پلانتار فاشیاتیس التهاب فاشیای کف پا و یکی از رایج ترین علت های درد پاشنه است که باعث بروز درد در سمت داخلی استخوان پاشنه می شود. هدف از این مطالعه مروری بررسی تأثیر انواع ارتوزهای پا بر توزیع فشار کف پایی در افراد مبتلا به پلانتارفاشیاتیس است. روش بررسی جست وجوی نظام مند بانک های اطلاعاتی PubMed, Science Direct, Web of Knowledge Google Scholar و Scopus با استفاده از کلمات کلیدی plantar pressure, plantar fasciitis, heel pain, foot orthoses, orthotic insoles برای شناسایی مقالات چاپ شده در این زمینه، انجام شد. جامعه آماری تمام مطالعاتی بود که فشار پاشنه و کف پا را در افراد مبتلا به پلانتارفاشیاتیس بررسی کرده بودند. به علاوه مطالعات مربوط به دیدگاه های مختلف به پلانتارفاشیاتیس نیز شناسایی شدند. 13 مقاله از سال 1999 تا 2018 به زبان فارسی و انگلیسی، بررسی شدند که 9 مقاله مستقیم تأثیر ارتوزهای پا بر میزان فشار پاشنه و کف پا را ارزیابی کرده بودند و بر اساس معیارهای ورود برای بررسی نهایی انتخاب شدند. یافته ها این مقالات انواع ارتوزهای پا شامل کفی سفارشی، کفی پیش ساخته، کفی فومی، کاپ پاشنه سیلیکونی، پد پاشنه فومی، پد پاشنه ویسکوالاستیک و نوار چسب را بررسی کردند و فشار پاشنه و کف پا را با استفاده از دستگاه های مختلف اندازه گیری کردند. نتایج نشان داد کفی ها می توانند در کاهش حداکثر فشار و همچنین کاهش میانگین فشار مؤثر باشند. در یک مطالعه میزان حداکثر فشار کل، قبل از استفاده از کفی ها 12 نیوتن بر سانتی متر مربع بود و با استفاده از کفی سفارشی ساخت و کفی پیش ساخته به ترتیب به 7/7 نیوتن بر سانتی متر مربع و 8/7 نیوتن بر سانتی متر مربع کاهش یافت. بعضی مطالعات میزان اختلاف این دو کفی در کاهش فشار پاشنه و کف پا را ناچیز شمرده اند. در یک مطالعه بیان شده هر دو کفی به یک مقدار (13درصد) حداکثر فشار را در سمت داخل پاشنه کاهش می دهند. در مقایسه کفی پیش ساخته با پد پاشنه فومی و کاپ پاشنه سیلیکونی و بالابرنده پاشنه، کاهش فشار در گروه کفی پیش ساخته بیشتر از سایر گروه ها بود (0/001>P). کفی های سیلیکونی نیز باعث کاهش فشار پاشنه می شوند، اما این مقدار معنادار نیست (1=P). همچنین بنابر مطالعات، پدها و کاپ های پاشنه نیز در کاهش فشار کف پا نقش دارند (0/05>P). نتیجه گیری اگرچه همه انواع ارتوزهای پا در کاهش فشار پاشنه و کف پا تأثیر دارند، تأثیر کفی های سفارشی ساخت و پیش ساخته در کاهش فشار، بیشتر از ارتوزهای پاشنه است. همچنین در بیشتر مطالعات، کفی های سفارشی ساخت نسبت به کفی های پیش ساخته مختلف تأثیر بیشتری داشتند، اما اختلاف اندک بین نوع سفارشی و پیش ساخته در کاهش مقدار فشار، باعث می شود تا نتوان نتیجه قطعی گرفت که کدام یک از کفی ها بر دیگری برتری دارد.

اهداف کار تیمی، سنگ بنای توان بخشی پزشکی است. هدف از برنامه های کار تیمی توان بخشی ارتقای توانمندهای عملکردی افراد ناتوان به منظور بهبود کیفیت زندگی است. یکی از مشکلات ارائه خدمات توان بخشی در کشور ایران کار تیمی است. درواقع کار تیمی حلقه مفقوده خدمات توان بخشی است. انجام کار تیمی بین پزشکان و درمانگران در حیطه های مختلف توان بخشی به ارائه با کیفیت خدمات توان بخشی کمک می کند. بنابراین، این مطالعه با هدف شناسایی موانع کار تیمی در ارائه خدمات توان بخشی انجام شد. روش بررسی این مطالعه با رویکرد کیفی برای شناسایی موانع کار تیمی در شهرستان های شیراز و تهران در سال 1396 و با استفاده از روش تحلیل محتوای قراردادی بر اساس روش گرانهیم انجام شد. 32 مشارکت کننده بر اساس نمونه گیری هدفمند با حداکثر تنوع انتخاب شدند و نمونه گیری تا اشباع داده ها انجام شد. داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته جمع آوری شدند. قبل از انجام مصاحبه، هدف مطالعه توضیح داده شد و از مشارکت کنندگان رضایت آگاهانه گرفته شد. مدت زمان انجام مصاحبه ها بین 20 تا 60 دقیقه طول کشید و برای تحلیل داده ها از نسخه 10 نرم افزار MAXQDA استفاده شد. در این پژوهش برای ارزیابی و صحت داده ها از چهار معیار مقبولیت، قابلیت اطمینان، قابلیت انتقال و قابلیت تأیید پیشنهادی گوبا و لینکن استفاده شد. یافته ها پس از پیاده سازی مصاحبه ها، 846 کد اولیه با حذف کدهای مشابه استخراج شد. طبقات از فرایند غیرمستقیم کدگذاری باز همراه با خواندن چندین بار متن و اختصاص کدهای مرتبط به آن ها با استفاده از مقایسه مداوم کدها با یکدیگر و اطمینان از دقت کدگذاری شناسایی شدند. یافته های این مطالعه نشان داد موانع کار تیمی در ارائه خدمات توان بخشی شامل یک مضمون اصلی تولیت حلقه گمشده کار تیمی توان بخشی و شش طبقه شامل ساختار و برنامه ریزی نابسامان، ارتباط و هماهنگی ضعیف، کمبود منابع مالی، نظام آموزشی ناکارآمد، باورهای فرهنگی نادرست، شناخت و تجربه ناکافی و 20 زیر طبقه هستند. نتیجه گیری براساس یافته های این مطالعه، یک کار تیمی اثربخش توان بخشی نیازمند درک و شناخت جامعی از موانع کار تیمی در بلندمدت است. شناخت موانع کار تیمی می تواند اولین اقدام اساسی در شکل گیری و پیشبرد کار تیمی در بیمارستان ها و مراکز ارائه دهنده خدمات توان بخشی باشد. تولیت حلقه گمشده کار تیمی توان بخشی، مهم ترین مفهوم در مبحث مانع در انجام کار تیمی بود. نتایج می تواند بینش و دانش وسیعی درباره کار تیمی در اختیار سیاست گذاران، مدیران و کادر توان بخشی کشور بگذارد تا برای رفع موانع و ارتقای کیفیت خدمات توان بخشی از آن استفاده کنند. بنابراین ضرورت دارد سیاست گذاران و مدیران نظام سلامت بینش خود را تغییر دهند و به کار تیمی به عنوان بخش اصلی برنامه های سلامت توجه کنند. پیشنهاد می شود تحقیقات بیشتری در این زمینه صورت گیرد.

اهداف مصرف مت آمفتامین (شیشه) در بیماران تحت درمان با متادون، یک مشکل سلامت در ایران است که موجب کاهش دستاوردهای این روش درمانی می شود. مداخلات روان شناختی کوتاه مدت از روش های عمده توان بخشی، برای حل این مشکل است. این مطالعه، با هدف بررسی دلایل زنان تحت درمان متادون برای استفاده از این مداخلات به منظور قطع مصرف شیشه انجام شد. روش بررسی در این مطالعه کیفی و توصیفی 64 زن تحت درمان نگهدارنده از سه کلینیک متادون در تهران، در سال 1395 به روش ساده و در دسترس انتخاب شدند و با آن ها مصاحبه شد. همه نمونه ها ملا ک های تشخیصی طبقه بندی اختلالات روان پزشکی آمریکا را برای مصرف روزانه شیشه در 12 ماه گذشته داشتند. داده های کمی توصیفی با استفاده از نرم افزار SPSS و داده های کیفی به روش تحلیل محتوا تحلیل شد. یافته ها میانگین سن نمونه ها 37/8 سال در دامنه ای بین 18 تا 56 سال بود. 50 درصد آن ها با خانواده هایشان زندگی می کردند و متوسط مدت حضور در برنامه درمان نگهدارنده با متادون 18 ماه بود. 84/3 درصد شرکت کنندگان به روش تدخینی شیشه مصرف می کردند. عمده ترین دلایلی که زنان برای تمایل به استفاده از مداخلات روان شناختی کوتاه مدت ابراز داشتند به این شرح بود: یادگیری مهارت های شناختی رفتاری کوتاه برای قطع مصرف شیشه آسان و مقرون به صرفه است (79 درصد)، مشاوره و آموزش معمول راجع به مواد در درمان متادون، اثر چشمگیری بر توقف مصرف شیشه ندارد، به این علت که، نیازمند مهارت ها و فنون شناختی رفتاری است (76 درصد)، با ادامه مصرف احتمال بالای طلاق یا جدایی از خانواده و درنتیجه، حمایت نشدن مالی وجود دارد (71 درصد)، مصرف شیشه بر خلاف ارزش های مذهبی و سنتی خانواده و جامعه است (66 درصد)، ادامه مصرف با احتمال زیاد بی خانمانی همراه است (53 درصد)، انگ و برچسب اجتماعی و تبعیض ناشی از مصرف علیه زنان نسبت به مردان بیشتر است (51 درصد)، بازده مثبت درمان متادون، در اثر مصرف شیشه به شدت کاهش می یابد و احتمال اخراج از متادون درمانی زیاد است (43 درصد)، مشکلات ایجاد شده در رابطه با کار (38 درصد) و خطر ازدست دادن حق نگهداری فرزند (31 درصد) نیز از دیگر دلایل بودند. نتیجه گیری ترکیبی از عوامل فردی، خانوادگی، اجتماعی و درمانی، در تمایل به استفاده از مداخلات توان بخشی روان شناختی کوتاه مدت از سوی زنان وابسته به شیشه که تحت درمان نگهدارنده با متادون هستند، تأثیرگذارند و لازم است باتوجه به این عوامل زمینه ارائه این مداخلات تسهیل شود. مطالعات گسترده تری باید انجام شود تا اثرات برنامه های توان بخشی روان شناختی در کاهش مصرف مداوم شیشه در زنان تحت درمان متادون را دقیق تر بررسی کنند.

اهداف سرطان مشکلی جهانی و در ایران نیز سومین علت مرگ ومیر است. پیشرفت های اخیر در درمان این بیماری باعث افزایش طول عمر این بیماران شده و اهمیت توجه به سازگاری روان شناختی با بیماری را افزایش داده است. از آنجا که این بیماری، تهدیدی برای زندگی فرد است، ابتلا به آن می تواند باعث ایجاد علائم پس آسیبی شود و واکنش پذیری روان شناختی فرد را تشدید کند. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی مواجهه درمانی روایتی بر کاهش علائم پس آسیبی و واکنش پذیری بین فردی در بیماران مبتلا به سرطان انجام گرفت. روش بررسی این مطالعه یک پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری مطالعه حاضر را تمام بیماران زن سرطانی با اختلال استرس پس از سانحه، تشکیل دادند که در فاصله زمانی اول تیر تا اواسط شهریور سال 1395 در بخش خون و انکولوژی بیمارستان مطهری فولادشهر اصفهان بستری شده و درمان های تکمیلی و نگهدارنده شیمی درمانی و رادیولوژی را آغاز کرده بودند. برای انتخاب آزمودنی ها، لیست تمامی بیماران با تشخیص سرطان در اختیار قرار گرفت و بعد از مراجعه به آن ها در محل بخش و تبیین اهداف پژوهش، مقیاس اختلال استرس پس از سانحه می سی سی پی و واکنش پذیری بین فردی روی کل 63 بیمار بستری در بخش اجرا و بعد از جمع آوری داده ها، 30 نفر از بین این افراد که نمره برش بیشتر از 65 در مقیاس اختلال استرس پس از سانحه می سی سی پی دریافت کرده بودند و تشخیص بدخیم داشتند، انتخاب شدند. در مرحله بعد مصاحبه بالینی ساختاریافته برای تشخیص علائم اختلال استرس پس از سانحه بر اساس معیارهای DSM-5 روی آن ها اجرا شد و بعد از تأیید تشخیص، اعضای نمونه به دو گروه آزمایش و کنترل (هرکدام 15 نفر) تقسیم شدند. سپس، مواجهه درمانی روایتی به مدت شش جلسه 90 دقیقه ای به صورت هفته ای یک بار در طول 2 ماه روی گروه آزمایش اجرا شد، ولی گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوا) و با نسخه 18 نرم افزارSPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نتایج نشان داد بعد از کنترل اثرات پیش آزمون، تفاوت معناداری بین میانگین نمرات پس آزمون دو گروه در نمره کلی مقیاس اختلال استرس پس از سانحه و مؤلفه های خاطرات رخنه کننده، ارتباط بین فردی، ناتوانی در کنترل عاطفه و فقدان و افسردگی و دو مؤلفه واکنش پذیری بین فردی یعنی همدلی و آشفتگی شخصی وجود دارد (0/05>P) که نشان می دهد مواجهه درمانی روایتی بر کاهش علائم اختلال استرس پس از سانحه و بهبود همدلی و آشفتگی شخصی بیماران سرطانی تأثیر داشته است. اما طبق نتایج به دست آمده در خرده مقیاس های خیال پردازی، داشتن دید وسیع و نمره کلی واکنش پذیری به استرس، تفاوت معنی داری بین دو گروه یافت نشد. نتیجه گیری نتایج این مطالعه نشان می دهد مواجهه درمانی روایتی از آنجا که مداخله مبتنی بر بیان و بازگویی جزئیات رویداد آسیب زا در محیط امن درمانی است، می تواند برنامه درمانی مناسبی برای کاهش علائم پس آسیبی در بیماران مبتلا به سرطان باشد. اما این روش درمان تأثیر اندکی بر واکنش پذیری بین فردی دارد. بر اساس این نتایج می توان استفاده از این روش را به عنوان یک روش مؤثر در بهبود علائم روان شناختی مرتبط با بیماری سرطان در کنار درمان های پزشکی پیشنهاد داد.

اهداف توجه هرچه بیشتر به عوامل انسانی بدون شک جزء مهم ترین اصول و معیارهای سازمانی است. رضایت شغلی به عنوان یکی از مهم ترین مقوله های مرتبط با منابع انسانی در سازمان هاست و نبود رضایت شغلی می تواند سبب کاهش بهره وری کارکنان سازمان ها شود. در این راستا بهداشت حرفه ای به عنوان علم مرتبط با سلامت نیروی کار در هر سازمانی مطرح است. این مطالعه نیز با هدف بررسی وضعیت مدیریت بهداشت حرفه ای و میزان رضایت شغلی و رابطه این دو مهم در کارکنان مراکز توان بخشی شهر تهران انجام گرفت. روش بررسی این مطالعه توصیفی همبستگی روی 1403 نفر از کارکنان 28 مرکز توان بخشی در استان تهران در نیمه دوم سال 1396 انجام شد. نمونه گیری به صورت سرشماری انجام شد. داده های پژوهش با استفاده از پرسش نامه متشکل از دو پرسش نامه محقق ساخته ارزیابی وضعیت ایمنی و بهداشت حرفه ای و پرسش نامه استاندارد رضایت شغلی جمع آوری شدند. در ابتدا ابزار استفاده شده برای ارزیابی وضعیت ایمنی و بهداشت حرفه ای برای مراکز توان بخشی ساخته شد و سپس با نظرخواهی از خبرگان و متخصصان دانشگاهی، اعتبار ابزار با استفاده از شاخص اعتبار صوری و اعتبار محتوا تأیید و اصلاحات لازم اعمال شد. علاوه بر آن از 5 تا 10 نفر از پرسنل شاغل در مراکز توان بخشی درباره محتوا، وضوح و سادگی عبارت های پرسش نامه نظرخواهی شد. شاخص اعتبار محتوا و ضریب اعتبار محتوا برای پرسش نامه مدیریت بهداشت حرفه ای و سنجش رضایت شغلی به ترتیب 0/68، 0/83 و 0/69، 0/83 محاسبه شد. پایایی ابزار نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بررسی قرار گرفت که 0. 872 بود. درنهایت پس از حصول اطمینان از روایی و پایایی ابزار، پرسش نامه ای که برای گردآوری داده های تحقیق در نظر گرفته شده بود، استفاده شد. از آزمون های شاپیروویلک، ویلکاکسون و همبستگی اسپیرمن برای تحلیل یافته ها استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نسخه 20 نرم افزار SPSS انجام شد. یافته ها مشارکت کنندگان در این تحقیق شامل 657 نفر (46/8 درصد) پاسخ دهندگان مرد و 746 نفر (53/2 درصد) پاسخ دهندگان زن بودند. نتایج به دست آمده نشان داد میانگین نمره متغیرهای مدیریت بهداشت حرفه ای و زیرمقیاس های آن، از متوسط طیف لیکرت بیشتر بود. متغیرهای رضایت شغلی و زیرمقیاس های آن، به غیر از متغیر پرداخت دستمزد، از متوسط طیف لیکرت بیشتر بود. نمره متغیرهای مدیریت بهداشت حرفه ای کارکنان، ایمنی عمومی، «اطفای حریق و بحران و ارگونومی و عوامل روانی به ترتیب برابر با 0/65، 0/75، 0/60 و 0/79 درصد از مقدار کسب شده بیشتر بود. نمره متغیرهای رضایت شغلی برای رضایت شغلی، کار، سرپرست، همکار و ارتقای کارکنان به ترتیب برابر با 0/09، 0/4، 0/25، 0/6 و 0/83 درصد از مقدار کسب شده بیشتر بود. ضریب رگرسیون میان دو متغیر مدیریت بهداشت حرفه ای و میزان رضایت شغلی فعالیت شغلی کنان 267/0 به دست آمد. نتیجه گیری با توجه به ارزیابی پرسش نامه های ساخته و اعتباریابی شده نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد میزان رضایت شغلی کارکنان و مدیریت بهداشت حرفه ای در مراکز مطالعه شده در وضعیت نسبتاً مطلوبی قرار دارد. همچنین نتایج به دست آمده از تحقیق حاضر مؤید این امر بود که ارتباط مثبت معناداری بین نحوه مدیریت بهداشت حرفه ای و میزان رضایت شغلی کارکنان شاغل در مراکز توان بخشی وجود دارد (0/001>P) و گویای این مطلب بود که اجرای برنامه های ایمنی و بهداشت حرفه ای در مراکز توان بخشی تا چه اندازه می تواند بر میزان رضایت شغلی کارکنان تأثیرگذار باشد. بنابراین لازم است با برنامه ریزی و پیگیری های لازم برای بهبود و ارتقای سطح ایمنی و بهداشت حرفه ای مانند استقرار سیستم های مدیریتی ایمنی بهداشت و محیط زیست در مراکز توان بخشی موجبات رضایت شغلی بیشتری را برای پرسنل این مراکز فراهم کرد، چراکه این مهم در کیفیت خدمات ارائه شده به توان خواهان مؤثر خواهد بود.

اهداف یکی از راه های بررسی توانایی تفکر کودک درباره زبان تعریف واژه است. تعریف واژه یک مهارت فرازبانی است که بازنمایی کننده جنبه ای از دانش واژگانی فرد درباره ماهیت و عملکرد زبان است. میزان موفقیت فرد در تعریف واژه مبین این موضوع است که او بر کاربرد زبان به عنوان یک نظام نمادین و ابزاری برای انتقال اطلاعات درباره جهان پیرامون و حالات درون و ایده ها و مقاصد خود آگاه شده است. مطالعات مربوط به مهارت تعریف واژه به دو جنبه محتوا و ساختار در رشد مهارت واژگان توجه می کنند. محتوا، بیان مختصات معنایی یک واژه است که در یک تعریف بیان می شود، ساختار نیز شکل نحوی یک تعریف و چگونگی فرمول سازی آن برای انتقال هرچه بهتر اطلاعاتی است که از یک واژه در ذهن وجود دارد. نظر به اهمیت حس شنیداری در فراگیری و کاربرد زبان و مهارت های فرازبانی، وجود مشکل یا تأخیر در کسب مهارت تعریف واژه در کودکان کم شنوا قابل پیش بینی است. با این حال این سؤال مطرح است که کم و کیف مهارت تعریف واژه در کودکان با آسیب شنوایی چگونه است. هدف از مطالعه حاضر بررسی مقایسه مهارت تعریف اسم از نظر محتوا و ساختار در کودکان کاربرکاشت حلزون و همتایان شنوای آن هاست. روش بررسی پژوهش حاضر مقطعی و از نوع توصیفی تحلیلی است. 16 کودک کاربر کاشت حلزون (هشت دختر و هشت پسر) پایه سوم دبستان (8 یا 9 ساله) به شیوه نمونه گیری دردسترس از مراکز کاشت حلزون تهران بر اساس معیارهای ورود شامل تحصیل در مدارس عادی، گذراندن 100 جلسه آموزشی کاشت حلزون، وضوح گفتار متوسط مطابق نظر آسیب شناس گفتار و زبان، احراز نشدن ناتوانی های ذهنی، کسب نمره قبولی در آزمون سنجش قبل از ورود به مدرسه و نگرفتن نمره مردودی در سال های قبل، انتخاب شدند. همچنین همه کودکان قبل از 3 سالگی پروتز کاشت را دریافت کرده بودند و در گوش دیگر از وسیله کمک شنوایی استفاده می کردند و بر اساس اذعان والدین به محض تشخیص افت شنوایی از سمعک تجویز شده متخصصان استفاده کرده بودند. 30 کودک گروه عادی (15 دختر و 15 پسر) به شیوه تصادفی ساده بر اساس معیارهای ذیل وارد پژوهش شدند: نداشتن مشکلات شنوایی، گفتار و زبان در محدوده عادی، نگرفتن نمره مردودی در سال های قبل، نداشتن مشکلات روانی و نداشتن ناتوانی های ذهنی. معیار خروج در این پژوهش عدم تمایل کودک یا خانواده به ادامه اجرای آزمون در حین مطالعه بود. در این مطالعه از آزمون تعریف اسم محمدی که برای زبان فارسی طراحی و اعتبارسنجی شده بود، استفاده شد. این آزمون، مهارت تعریف واژه دانش آموزان را در هفت مقوله حیوانات، شغل، میوه، مکان، اعضای بدن، وسایل غذاخوری و وسایل حمل و نقل ارزیابی می کند. اعتبار تکلیف تعریف اسم در جنبه محتوایی r=81% و در جنبه ساختاری r=91% بود که از طریق محاسبه همبستگی نمرات دو ارزشیاب مستقل برآورد شد. تحلیل آماری داده ها با نسخه 24 نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های شاپیروویلک و من ویتنی انجام شد. تمامی مقایسه ها در سطح α =0/05 معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها یافته ها حاکی از آن است که میانگین امتیازهای محتوایی و ساختاری تعریف اسم به طور معناداری در کودکان کاربر کاشت حلزون از همتایان شنوای آن ها کمتر است (P<0/001). کودکان کاربرکاشت حلزون در جنبه محتوایی به طور معناداری ﺑ ﻴ ﺸ ﺘ ﺮ از پاسخ های ﻋ ﻴ ﻨ ﻲ و کارکردی و در جنبه ساختاری به طور معناداری کمتر از صورت های بینابینی و ارسطویی استفاده کرده اند (P<0/001)، در حالی که کودکان شنوا در جنبه محتوایی بیشتر از پاسخ های ترکیبی نوع 1 و 2 و در جنبه ساختاری بیشتر از پاسخ های گروه، بینابینی و ارسطویی ناقص و کامل استفاده کردند. نتیجه گیری معناداری میانگین های به دست آمده در مقایسه جنبه محتوایی و ساختاری تعریف اسامی، حاکی از آن است که کودکان کاربر کاشت حلزون، در هر دو بخش محتوا و ساختار عملکرد پایین تری در مهارت تعریف اسم نسبت به کودکان شنوا داشته اند و به نظر می رسد الگوی رشد محتوایی و ساختاری تعریف اسم کودکان کاربر کاشت حلزون تقریباً مشابه کودکان شنوای کم سن تر است. با وجود نتیجه کسب شده از این کار پژوهشی، تدوین برنامه مدونی برای آموزش مهارت تعریف واژه در کودکان کاربر کاشت حلزون ضروری به نظر می رسد.

اهداف پاسخگویی فرایندی است که از یکسو تمام سازمان ها، اعم از بیمارستان و مراکز توان بخشی نیازمند اجرای آن به منظور مشروعیت بخشیدن به فعالیت های خود هستند و از سوی دیگر، دریافت کنندگان خدمات توان بخشی به عنوان یک شهروند در جامعه جایگاه ویژه ای دارند. بنابراین هدف اصلی تحقیق حاضر، تعیین و مقایسه وضعیت پاسخگویی سازمان های ارائه دهنده خدمات توان بخشی از دیدگاه افراد ناتوان و خانواده هایشان در شهر تهران سال 1396 بود. روش بررسی این مطالعه، مطالعه ای توصیفی تحلیلی و از نوع مقطعی است. جامعه آماری تحقیق را تمام افراد ناتوان و خانواده هایشان که در سال 1396 از سازمان های ارائه دهنده خدمات توان بخشی (هلال احمر، بهزیستی، بخش خصوصی)، خدمات توان بخشی دریافت می کردند، تشکیل داد. نمونه گیری از مراکز توان بخشی مناطق پنجگانه شهر تهران، به صورت نمونه گیری دردسترس، انجام شد. پرسش نامه بر اساس پرسش نامه پاسخگویی (سازمان بهداشت جهانی، 2000)، توزیع و 357 نمونه جمع آوری شد. افراد بزرگسالی که ناتوانی جسمی حرکتی داشتند و خانواده هایی که کودک ناتوان جسمی حرکتی داشتندبه مطالعه وارد شدند و افرادی که ناتوانی ذهنی داشتند و افرادی که تمایل به شرکت در پژوهش نداشتند و همچنین پرسش نامه های ناقص و ناخوانا از مطالعه خارج شدند. پرسش نامه مذکور هشت حیطه و 25 سؤال دارد. روایی محتوایی پرسش نامه با توزیع پرسش نامه بین 11 نفر از استادان متخصص توان بخشی با نمره CVI=0/91 و پایایی پرسش نامه با استفاده از 30 پرسش نامه از روش آزمون و بازآزمون در چهار مرکز در فاصله زمانی دو هفته با ضریب همبستگی 0/83 و آلفای کرونباخ 0/77 تأیید شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (من ویتنی و کروسکال والیس) با نسخه 22 نرم افزار SPSS انجام شد. یافته ها نتایج نشان داد بیشتر مراجعه کنندگان به طور کلی (49/6 درصد) در گروه سنی30 تا 39 سال قرار داشتند. به تفکیک نوع مرکز، میانگین سن در مراکز خصوصی (49/5 درصد)، بهزیستی (49/5 درصد) و هلال احمر (50 درصد) این مقدار بود. بیشترین پاسخگویی مربوط به ابعاد حق انتخاب و کیفیت محیط (به ترتیب 2/6 و 2/41 از 5) بود. در مراکز خصوصی بُعد کیفیت محیط (2/1 از 5) و در مراکز بهزیستی بُعد مشارکت در تصمیم بیشترین نمره را به خود اختصاص داد. کمترین پاسخگویی مربوط به شأن و منزلت (2/18 از 5) گزارش شد. میانگین نمرات ابعاد حمایت اجتماعی در سه گروه نوع مرکز، اختلاف آماری داشتند (P=0/001)، همچنین میانگین نمرات ابعاد توجه فوری (P=0/002)، مشارکت در تصمیم (P=0/009)، محرمانگی (P=0/010) و پاسخگویی کل (P=0/04) در دو گروه نوع مراجعه، اختلاف آماری داشتند و میانگین نمرات ابعاد توجه فوری در دو گروه جنسیت (P=0/022) اختلاف آماری داشتند. در حالی که میانگین نمرات ابعاد پاسخگویی کل در دو گروه وضعیت تأهل (P=0/446) و نوع بیمه (P=0/535) اختلاف آماری نداشتند. نتیجه گیری نتایج این پژوهش نشان داد پاسخگویی به عنوان یک معیار کیفیت خدمات توان بخشی، درواقع تصویر شفافی از عملکرد درباره مراجعان ارائه می دهد. پاسخگویی مراکز بهزیستی نسبت به مراکز خصوصی و هلال احمر بهتر بود. در این مطالعه، مراکز توان بخشی سازمان های ارائه دهنده خدمات توان بخشی در ابعاد ارتباطات شفاف، شأن و منزلت و حمایت اجتماعی پایین ترین عملکرد را داشتند که این نتایج می تواند بیانگر توجه کمتر به شأن و منزلت دریافت کننده خدمت و نقص پوشش ناکافی بیمه ها در حمایت از خدمات توان بخشی باشد. در حالی که این ابعاد از پاسخگویی برای دریافت کنندگان اهمیت بالایی دارند. بنابراین برای پاسخگوکردن نظام توان بخشی انجام اصلاحات در این زمینه ها (ارتباطات شفاف، شأن و منزلت و حمایت اجتماعی) ضروری است. همچنین توصیه می شود مطالعات بیشتری درباره پاسخگویی نظام توان بخشی صورت گیرد.

اهداف خودکشی و رفتار خودکشی گرایی ( فکر خودکشی، نقشه خودکشی و اقدام به خودکشی) مسئله ای پراهمیت و درخور توجه و یکی از مشکلات عمده برای نظام سلامت روانی و اجتماعی در تمام جهان است. این پدیده علاوه بر زیان های شخصی، خانوادگی، زیانی اجتماعی نیز محسوب می شود. همچنین خودکشی مشکلی روانی و اجتماعی و از جمله آسیب های اجتماعی است که توجه فوری مراکز مرتبط را می طلبد. پیشگیری از خودکشی نیازمند رویکردی جامع است که دربرگیرنده مداخلاتی در ابعاد جسمی، روانی، اجتماعی، معنوی و اجرای طیف گسترده ای از اقدامات روانی و اجتماعی است؛ از حمایت اجتماعی و آموزش مهارت های زندگی گرفته تا مشاوره، پیگیری ها و درمان اختلالات روانی. با اقدام برای کاهش افکار خودکشی، می توان به استفاده از رویکردهای مختلف، به عنوان بخشی از رویکردهای پیشگیرانه برای مقابله با این آسیب توجه کرد. مددکاران اجتماعی یکی از گروه های تخصصی ای هستند که با این مشکل در بین مردم، ارتباط نزدیکی دارند. رویکردی که در مددکاری اجتماعی بتواند بیشترین تأثیر را در کاهش افکار خودکشی داشته باشد، رویکرد حل مسئله است. در این رویکرد تمرکز بر فرد و حل مسئله اش است که مخالف برچسب زنی است و بر توانایی ها، ارتقای آنان در مراجع و توانمندسازی افراد تأکید دارد. هدف از این پژوهش تعیین میزان اثربخشی مددکاری گروهی با رویکرد حل مسئله در کاهش میزان افکار خودکشی در زنان مراجعه کننده به مراکز روان شناسی و مددکاری اجتماعی بود. روش بررسی مطالعه حاضر نیمه تجربی و از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل تصادفی است. جمعیت آماری شامل همه مراجعه کنندگان به کلینیک های مددکاری اجتماعی و مراکز مشاوره در سطح شهرستان قروه در سال 1396 بودند. با توجه به اهمیت دسترسی به نمونه تحقیق و همکاری کلینیک و مراکز روان شناسی، 30 نفر از افراد مایل به شرکت در مطالعه و دارای افکار خودکشی که از طریق پرسش نامه و مصاحبه روان پزشکی شناسایی شده بودند، پس از گرفتن رضایت کتبی و با استفاده از روش تصادفی سازی بلوکی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. تعدادی از نمونه ها به دلیل رعایت نکردن شرایط حضور در مداخله ریزش داشتند که درنهایت 12 نفر در گروه آزمایش و 11 نفر درگروه کنترل تا پایان مداخله حضور داشتند. ابزار پژوهش پرسش نامه افکار خودکشی بک و همچنین مداخله مددکاری اجتماعی با رویکرد حل مسئله در گروه آزمایش بود و در گروه کنترل آموزش راهبردهای مقابله ای انجام شد. تمامی تحلیل های صورت گرفته در این مطالعه با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گرفت و برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها یافته های مطالعه نشان داد مداخله مددکاری اجتماعی گروهی با رویکرد حل مسئله از نظر آماری تفاوت معناداری با گروه کنترل داشت و توانسته بود نمره کل افکار خودکشی را نسبت به گروه کنترل به صورت معناداری کاهش دهد (P<0/05). نتایج تحلیل های مختلف در دو گروه نشان داد مداخله مددکاری گروهی بر چهار خرده مقیاس میل به مرگ، آمادگی برای خودکشی و تمایل به خودکشی و عوامل بازدارنده یا میزان کنترل خود تأثیر معنادار دارد (0/001 نتیجه گیری نگاه جامع به عوامل اجتماعی مؤثر بر خودکشی، به ویژه مداخلات گروهی مددکاری اجتماعی که رویکرد چندجانبه نسبت به مشکل اجتماعی دارند، می تواند بر کاهش افکار خودکشی مؤثر باشد و زمینه را برای ارتقای کیفیت زندگی گروه های مختلف جامعه فراهم کند که با توجه به ماهیت مددکاری گروهی با رویکرد حل مسئله، بسیار کارا و نوید بخش است و همچنین می تواند دریچه ای برای گسترش مداخلات مددکاران اجتماعی برای مداخله در بحران خودکشی باشد.