نامه انجمن حشره شناسی ایران
سال:1399 | دوره:40 | شماره:2 |تعداد مقالات:9

این مقاله گزارشی در خصوص زنبورهای زیرخانوادة Dolichurinae (Hymenoptera: Ampulicidae) را ارائه می دهد. این زنبورها در جریان اسفند ماه سال 1395 تا شهریور ماه سال 1396 از مناطق مختلف جنوب استان کرمان (جنوب شرقی ایران) جمع آوری شدند. در مطالعه حاضر، جنس Dolichurus latreille, 1809 و دو گونة Dolichurus haemorrhous A. Costa, 1886 و D. corniculus Spinola, 1808 برای اولین بار از ایران گزارش می شوند. همینطور مشخصات ظاهری به همراه تصاویر مربوط به دو گونة جدید گزارش شده برای ایران، ارائه شده است. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

زنجرک خرما، Ommatissus lybicus Bergevin (1930)، یکی از آفات کلیدی خرما در ایران است که باعث کاهش چشمگیر کیفیت و کمیت خرمای تولیدی می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین سطح زیان اقتصادی O. lybicus روی دو رقم تجاری خرما در سه استان خرماخیز جنوبی کشور انجام شد. تعیین سطح زیان اقتصادی زنجرک خرما با روش پدیگو انجام شد. برای این منظور، در هر یک از استان های کرمان (بم)، فارس (فراشبند) و بوشهر (تنگه زرد) یک نخلستان آلوده به زنجرک خرما انتخاب شد. آزمایش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با هفت تیمار و سه تکرار اجرا شد. هر واحد آزمایشی شامل سه درخت هم سن بود که از درخت وسط نمونه برداری انجام شد. ما از دو روش آلودگی طبیعی و مصنوعی با استفاده از حشره کش ها به تراکم مورد نظر در O. lybicus رسیدیم. ارزیابی ها بر اساس ثبت هفتگی تعداد پوره ها و قطرات عسلک انجام شد. علاوه بر این، در پایان فصل و در زمان برداشت، وزن کل خرمای برداشت شده تعیین شد. نتایج نشان داد، سطح زیان اقتصادی در سال های مورد بررسی بر اساس تعداد پوره-های زنجرک خرما در هر برگچه از برگ درخت خرما، روی رقم زاهدی 06/1 و 34/0 پوره در فراشبند و 28/0 و 88/ 0 پوره در تنگه زرد در سال های مورد بررسی بود. این مقادیر در بم روی رقم مضافتی در سه سال متوالی 1392، 1393 و 1394 به ترتیب 27/0، 25/0 و 1/0 پوره بود. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

این پژوهش به منظور بررسی توان زنبور عسل در مصرف نشاسته به عنوان جایگزین شهد و اثر پروبیوتیک تجاری پروتکسین بر قابلیت هضم نشاسته در دستگاه گوارش زنبور عسل انجام شد. در آزمایش اول تعداد 36 کندو به طور تصادفی در شش گروه همسان قرار گرفتند و هر گروه یکی از جیره های آزمایشی، تیمار اول جیره فقط بر پایه شربت شکر (گروه شاهد)، تیمار دوم جیره پایه حاوی یک گرم بر لیتر پروتکسین، گروه سوم جیره پایه حاوی 10 درصد نشاسته، گروه چهارم جیره پایه حاوی 20 درصد نشاسته (S20)، گروه پنجم جیره پایه حاوی 10 درصد نشاسته و یک گرم بر لیتر پروتکسین (S10P) و گروه ششم جیره پایه حاوی 20 درصد نشاسته و یک گرم بر لیتر پروتکسین (S20P) را دریافت کردند. در آزمایش دوم زنبورهای تازه ظاهر شده در شش گروه در داخل قفس-هایی در انکوباتور قرار داده شده و تیمارهای اشاره شدة بالا را به مدت 21 روز دریافت کردند (در دمای 1 ± 34 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 50 درصد). در پایان هر دو آزمایش تعداد 100 عدد زنبور کارگر از هر تیمار انتخاب و از نظر میزان جذب نشاسته، وزن خشک، جمعیت میکروبی بخش های مختلف دستگاه گوارش، غلظت پروتئین و چربی بدن آن ها ارزیابی شدند. نتایج این آزمایش نشان داد، پروتکسین به طور معنی داری جذب نشاسته را در گروه S20P نسبت به گروه های دیگر افزایش داد (P≤ 0. 05). همچنین حضور نشاسته در جیره زنبورها سبب افزایش معنی دار وزن خشک، غلظت پروتئین و چربی بدن زنبورها شد (P≤ 0. 05). پروتکسین جمعیت میکروبی را در بخش های مختلف دستگاه گوارش زنبورها افزایش داد (P≤ 0. 05). بر اساس نتایج این آزمایش به نظر می رسد افزودن همزمان نشاسته و پروتکسین می تواند تاثیر مثبتی بر سلامتی و قدرت کلنی داشته باشد. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

ساختار ظاهری تخم هشت گونة شناسایی شده از جنس Dioctria در ترکیه به نام های D. abdominalis، D. arcana، D. cornuta، D. flavipennis، D. hermonensis، D. linearis، D. sudetica و D. valida با استفاده از میکروسکوپ الکترونی مورد بررسی قرار گرفت و با جزئیات توصیف شد. نمونه ها از زیستگاه های مختلف مانند کنار دریا، مناطق جنگلی و مزارع محصولات کشاورزی واقع در استان های آدانا، آکسارای، مرسین، نجده، کارامان و قونیه در سال های 2006 و 2007 جمع آوری شدند. ویژگی های تشخیصی تخم هایDioctria شامل: 1-شکل تخم مرغی و رنگ قهوه ای، 2-درپوش در ناحیه پیشین قطب تخم، 3-یک یا 2 روزنک در بخش میانی درپوش تخم و4-هوا روزنک ها در بدنه و درپوش تخم و یا فقط در بدنة تخم پراکنده شده اند، می باشد. به منظور استفاده در سازگان شناسی جنس Dioctria تصاویر تخم ها ارائه شده است. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

پروانه مدیترانه ای آرد Ephestia kuehniella (Zeller) و سوسک چهارنقطه ای حبوبات Callosobruchus maculatus (Fabricius) از مخرب ترین آفات در فرآیند تولید غذا در جهان می باشند. پروانه مدیترانه ای آرد و سوسک چهارنقطه ای حبوبات، ممکن است همز مان در یک انبار وجود داشته باشند. به منظور تهیه یک برنامه کنترلی جامع بوم شناختی و کم هزینه، پراسنجه های جمعیت نگاری و جدول زندگی این دو آفت انباری در شرایط دمای 1± 25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5± 60 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی: 8 ساعت تاریکی مطالعه شد. همچنین توان رشد جمعیت این دو گونه با استفاده از تئوری تغییرات جمعیت مقایسه شد. پراسنجه های جمعیت نگاری و جدول زندگی این دو آفت براساس تئوری جدول زندگی سن-مرحله دو جنسی تجزیه شد. نتایج نشان دادند که پروانه مدیترانه ای آرد دارای طول دوره نابالغ طولانی تر، طول دوره بالغ کوتاه تر، دوره زادآوری کوتاه تر، باروری بیشتر، نرخ خالص زادآوری بیشتر و نرخ ذاتی افزایش جمعیت کمتر نسبت به سوسک چهارنقطه ای حبوبات است. نتایج به دست آمده، از نظر توسعة راهبردهای مناسب مدیریتی در برابر هر دو آفت در انبار مورد بحث قرار گرفته است. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

در دهه های اخیر، یکی از مهمترین روش های جایگزینی آفت کش های مصنوعی، استفاده از فرمولاسیون های جدید بر پایه اسانس های گیاهی است، که می تواند کیفیت و میزان تاثیر آن ها را افزایش دهد. به دلیل محدودیت های کاربرد اسانس ها به شکل خالص، تهیه فرمولاسیون تجاری آن ها ضروری است. در این تحقیق، ابتدا سمیت تماسی 15 اسانس مختلف گیاهی روی پوره های سن اول شپشک آردآلود پنبه Phenacoccus solenopsis (Tinsley) (Hemiptera: Pseudococcidae) در دمای 1± 25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5± 65 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی بررسی شد. اسانس های نعناع فلفلی Mentha piperita (L. ) (Lamiaceae)، پونهMentha longifolia (L. ) (Lamiacea) و لعل کوهستان Oliveria decumbens (Vent. ) (Umbelliferae)، دارای بیشترین سمیت تماسی بودند و برای آزمایش های بعدی در نظر گرفته شدند. بر اساس آنالیز GC و GC/MS، ترکیبات مهم اسانس پونه شامل پولگون 49/51، منتون 75/22 و 1و8 سینئول 69/11 درصد؛ اسانس نعناع فلفلی شامل منتون 51/36، منتن 51/28، منتول 12/8 و1و8 سینئول 66/7 درصد و لعل کوهستان شامل تیمول 99/43، گاما ترپینن 96/13 و پی_سیمن 62/12 درصد بودند. پس از تهیة فرمولاسیون، سمیت تماسی اسانس ها قبل و بعد از فرموله شدن، روی پوره های سن اول شپشک آردآلود پنبه در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج آزمایش های تعیین غلظت کشنده، مقادیر LC50 سمیت تماسی برای اسانس پونه، نعناع فلفلی و لعل کوهستان فرموله نشده و فرمولاسیون اسانس پونه، نعناع فلفلی و لعل کوهستان روی پوره های سن اول شپشک آردآلود پنبهP. solenopsis پس از 48 ساعت، به ترتیب 49/113، 74/129، 93/149 و 22/48، 55/55 و 68/61 پی پی ام محاسبه شد. بنابراین، سمیت تماسی فرمولاسیون اسانس پونه، نعناع فلفلی و لعل کوهستان نسبت به اسانس خالص پونه، نعناع فلفلی و لعل کوهستان به ترتیب 34/2، 36/2 و 43/2 برابر بیشتر بود. بر اساس آزمایش های فیزیکوشیمیایی، فرمولاسیون های تهیه شده پایداری خوبی از خود در شرایط آزمایشگاهی نشان دادند. بنابراین اسانس های فرموله شدة این سه گیاه می تواند به عنوان حشره کش های جدید دوست دار محیط زیست برای کنترل آفات مورد توجه قرار گیرند. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

در این مقاله، ریخت شناسی اندام زادآوری داخلی 52 گونه از قاب بالان آبزی خانوادة Hydrophilidae بررسی شده است، که 22 گونه ی آن بر اساس مشاهدات شخصی و 30 گونه ی آن با جمع آوری مطالعات منتشر شده در مقالات مختلف است. در نرها تفاوت در سطح جنس و در ساختار بیضه ها می باشد. اما در ماده ها، این تفاوت ها در ویژگی های ساختار های مختلف و در سطوح مختلف رده بندی مشاهده شده است که شامل: 1-محل اتصال مجرای اسپرماتکی به کیسه ی جفت گیری یا بورسا کاپولاتریکس، 2-طول مجرای اسپرماتکی، 3-اندازه و شکل غده ی اسپرماتکی، 4-اندازه و شکل حباب اسپرماتکی، 5-چگونگی اتصال اسپرماتک و غده ی اسپرماتکی با حباب اسپرماتیکایی و 6-حضور یا عدم حضور خارهای شاخی در دیواره ی غشایی بورسا. در سطح گونه ها طول مجرای اسپرماتکی بسیار متنوع است. در حالی که وضعیت اتصال میان مجرا، غده و حباب اسپرماتکی ثابت تر بوده و در سطح زیرخانواده یا قبیله یکسان است. اهمیت استفاده از خصوصیات ریختی اندام زادآوری داخلی ماده در تجزیه و تحلیل فیلوژنتیک با نگاهی به CI و RI این خصوصیات در مجموعه داده های ریخت شناسی گونه های جنس Sternolophus مورد بحث قرار می گیرد. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

ششمین گونه از جنس Tenothrips با نام Tenothrips ononidis (Bournier) برای نخستین بار از ایران گزارش می شود. وجود یک جفت اندام حسی کامپانی فرم روی پس گُرده و نابرابری جفت موهای گوشه کناری پیش گُرده، این گونه را از دیگر گونه های گزارش شده از ایران جدا می کند. نگاره های قسمت های مهم گونه یاد شده ارائه شده است. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

طی بررسی آفات چغندر در مزارع استان همدان در اوایل آبان سال 1398، پنج نمونه زنبور از خانواده Figitidae از ریشه های چغندر قند جمع آوری شد. این نمونه ها تحت عنوان گونه Rhoptromeris heptoma (Hartig, 1840)شناسایی شدند، که برای اولین بار جنس و گونه آن از ایران گزارش می شود. این زنبور به عنوان انگل واره لارو مگس های Chloropidae شناخته شده است. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.