مجله دانشکده پزشکی
سال:1397 | دوره:76 | شماره:6 |تعداد مقالات:10

سرطان معده دومین علت مرگ ومیرهای ناشی از سرطان را در جهان شامل می شود. ژنوتیپ های خاصی از هلیکوباکترپیلوری در ایجاد آتروفی و سرطان معده نقش دارند. بیومارکر c1 هلیکوباکترپیلوری واقع در انتهای ''3 ژن vacA، (در مقایسه با ژنوتیپ های نواحی m، i، d و یا cagA) قویا با آنوکارسینومای معده مرتبط است. درمان آنتی هلیکوباکترپیلوری می تواند یک روش موثر برای ممانعت از سرطان معده باشد. ارتباط بیان سایتوکین ها و ایجاد پاسخ های التهابی نشان داده شده است. وجود پلی مورفیسم در ژن های سایتوکین ها از جمله IL-1B، IL-8، IL-10 و TNF-α ممکن است به عنوان فاکتور خطر برای سرطان معده محسوب شود. میانکنش ژنتیک باکتریایی و میزبان، نقش مهمی در بروز سرطان معده ایفا می کند. Micro-RNA ها ریبونوکلییک اسیدهای غیرکدکننده ای به طول 2 5-1 8 نوکلئوتید می باشند که نقش مهمی را در تنظیم بیان ژن ایفا می کنند. سلول های سرطانی الگوی بیانی متفاوتی را در مقایسه با نوع نرمال نشان می دهند. میکروRNAها به دو گروه پیش برنده آپوپتوز و ضدآپوپتوز طبقه بندی می شوند و می توانند به عنوان آنکوژن و یا مهارکننده های توموری عمل نمایند. انواع گوناگونی از این مولکول ها در مراحل مختلف سرطان ازجمله تومورزایی، متاستاز و رگ زایی درگیر هستند. با توجه به اینکه بیش از 50% سرطان هایی که در مراحل اول تشخیص داده می شوند، قابل درمان هستند، بنابراین شناسایی نشانگرهای زیستی سرطان معده می تواند نقش موثری را در پیشگیری، تشخیص زودرس و ﻣ ﻌ ﺎ ﻟ ﺠ ﻪ سریع بیماری داشته باشد. مقاله حاضر به بررسی و مرور جدیدترین یافته ها در مورد نشانگرهای زیستی باکتریایی و بافتی سرطان معده خواهد پرداخت.

زمینه و هدف: استفاده از ترکیبات طبیعی با سمیت اندک بر سلولهای طبیعی، جهت درمان سرطان کولورکتال اهمیت روغن ماهی بر تعداد (Eicosapentaenoic acid, EPA) زیادی دارد. در مطالعه حاضر، اثر ایکوزاپنتاینوییک اسید بررسی گردید. LS174T سلولها، تکثیر سلولی و فعالیت کاسپاز-3 در رده سلولی سرطان کولورکتال انسانی روش بررسی: این مطالعه تجربی در آزمایشگاه کشت سلول، پژوهشکده زیست فناوری دانشگاه ارومیه از فروردین تا به مدت 24 Co2 % 37 و 5 ° C در محیط کشت کامل در LS174T شهریور سال 1396 انجام گردید. پانصد هزار سلول 200 ایکوزاپنتاینوئیک اسید به مدت 48 ساعت μ mol ساعت کشت داده شدند. سپس سلول ها با غلظت های 50 تا تیمار شدند و تعداد سلولها با استفاده از لام نئوبار شمارش گردید و فعالیت کاسپاز-3 با روش کالریمتری اندازهگیری شد. همچنین پنج هزار سلول با غلظت های یاد شده از ایکوزاپنتاینوییک اسید تیمار شده و در زمانهای 24 تا 72 بررسی گردید. WST-ساعت، تکثیر سلولی با استفاده از آزمون 1 200 ایکوزاپنتاینوییک اسید، تعداد سلول ها را بهطور وابسته به دوز μ mol یافته ها: تیمار سلول ها با غلظت های 50 تا 200 μ mol کاهش و تکثیر سلولی را بهصورت وابسته به دوز و زمان کاهش داد. پس از 72 ساعت تیمار سلولها با 30 % در مقایسه با سلول های تیمار نشده محاسبه شد. پس از 48 ساعت / ایکوزاپنتاینوییک اسید، میزان تکثیر سلولی 3 200 μ mol تیمار، فعالیت کاسپاز-3 با غلظتهای افزاینده ایکوزاپنتاینوییک اسید، افزایش یافت. به طوریکه در غلظت 3 برابر سلول های تیمار نشده محاسبه شد. /4، ایکوزاپنتاینوییک اسید، فعالیت کاسپاز-3 نتیجه گیری: ا یکوزاپنتاینوییک اسید تعداد سلول های بدخیم کولورکتال و تکثیر آنها را کاهش میدهد و فعالیت کاسپاز-3 را که یک پروتیین اجرایی در القای آپوپتوز است فعال میکند.

زمینه و هدف: ترومبولیتیک درمانی گزینه مناسب درمانی در ساعات اولیه پس از شروع نشانه های بیماری در شرایط میباشند. هدف (STEMI) ST عدم دسترسی به آنژیوپلاستی اولیه برای درمان انفارکتوس حاد میوکارد با صعود قطعه این مطالعه ارزیابی ایمنی و اثربخشی استرپتوکیناز در مقایسه با داروی جدیدتر تنکتپلاز در درمان انفارکتوس حاد میوکارد بود. روش بررسی: یک مطالعه مرور سیستماتیک و متاآنالیز میباشد که در شهریور 1396 در دانشگاه علوم پزشکی ایران در فاصله سالهای Web of Science, EMBASE، MEDLINE-Cochrane library انجام پذیرفت. پایگاه های دادهای 1980 تا مارس 2017 به منظور پیدا کردن مطالعات ایمنی و اثربخشی بالینی به صورت الکترونیکی و ژورنال های قلب و عروق آمریکا، اروپا و ایران و کارآزمایی های در حال انجام بهصورت دستی جستجو شدند. کارآزماییهای بالینی و مطالعات مشاهدهای مرتبط که به یکی از زبانهای فارسی-انگلیسی و کرهای بودند وارد مطالعه شدند. ارزیابی کیفیت مطالعات توسط دو نفر بهصورت جداگانه انجام گرفت و دادهها با استفاده از فرم استخراج دادههای کاکرین صورت Review Manager, Version 5. 3 (The Nordic Cochrane Centre, Cochrane پذیرفت، سپس دادهها با نرمافزار تجزیه و تحلیل شدند. Collaboration, 2014, Copenhagen, Denmark) یافته ها: چهار مطالعه مورد-شاهدی وارد این پژوهش شدند. مطالعات دارای کیفیت بالا بودند. تفاوتی میان تنکتپلاز و خونریزی، (P=0/ افت فشارخون ( 33، (RR=0/45، CI %95= 0/20-1/03، P=0/ استرپتوکیناز در خطر مرگومیر ( 40 وجود نداشت. (P=0/81) ST-segment resolution > و همچنین در پیامد % 50 (RR=1/40، CI %95= 0/49-3/99، P=0/53) نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که اثربخشی و ایمنی استرپتوکیناز با داروی تنکتپلاز یکسان می باشد.

زمینه و هدف: پروتیین ترومبوپویتین یک سایتوکین مهم است که در تنظیم تکثیر سلول های بنیادی خونساز و تمایز مگارکاریوسیتها دخیل است. به دلیل مقدار اندک این پروتیین در خون، در بسیاری از مراکز بیوتکنولوژی این پروتیین به صورت نوترکیب تولید میشود. هدف از این مطالعه همسانه سازی و بیان ژن این پروتیین بود. روش بررسی: این مطالعه تجربی آزمایشگاهی در مرکز تحقیقات انتقال خون تهران، از مرداد 1395 تا شهریور 1396 استخراج شد. cDNA جهت الگوی سنتز RNA کشت و از آنها HepG انجام گرفته است. سلولهای رده سلولی 2 با استفاده از پرایمرهای طراحی شده قرار گرفت و توالی رمزکنندهی دُمین PCR به عنوان الگوی واکنش cDNA شد. وکتور نوترکیب با استفاده از روش ختم pET عملکردی ترومبوپویتین جداسازی و وارد پلاسمید 32 (Domain) زنجیره توالییابی و سپس وکتور نوترکیب به سویهی بیانی رزتاگامی تلقیح شد. القای بیان پروتیین با استفاده از مقادیر انجام گرفت. باکتری بیانکننده تهیه شده، تحت آزمون Isopropyl β-D-1-thiogalactopyranoside (IPTG) مناسب وسترن بلات قرار گرفت. یافتهها: با خوانش توالی وکتور نوترکیب، حضور توالی ژن ترومبوپویتین تایید شد. القای بیان، ارزیابی پروتیین کل سلول حاکی از بیان پروتیین هدف بهصورت محلول در فضای سیتوپلاسمی بود. جایگاه قرارگیری باندهای مربوط به توالی مورد انتظار در ژل پلیآکریل آمید و واکنش انجام گرفته با آنتیبادیهای آنتیهیستگ در وسترن بلات گویای درستی بیان پروتیین هدف بود. نتیجه گیری: ب اکتری رزتاگامی توانایی بیان پروتیین نوترکیب ترومبوپویتین را بهصورت محلول دارد. با این روش میتوان با استفاده از سیستم پربازده باکتریایی، پروتیین نوترکیبی تولید نمود که به صورت انکلوزیونبادی نبوده و مستلزم مراحل بازپردازی نمی باشد.

زمینه و هدف: سردرد یک عارضه شایع در بیهوشی به روش بیحسی نخاعی می باشد و به علت سوراخ شدن دورا، کمابیش هفت روز پس از پارگی رخ میدهد. در این مطالعه اثر آمینوفیلین وریدی در پیشگیری از سردرد، از بی حسی نخاعی در بیماران که تحت سزارین الکتیو قرار می گیرند، بررسی شد. American Society of روش بررسی: این کارآزمایی بالینی دوسوکور تصادفی روی 140 زن 18 تا 35 سال با کاندید بی حسی نخاعی در عمل سزارین الکتیو انجام شد. Anesthesiologists Classification (ASA Class) I, II 1 وزن بدن mg/kg، بیماران به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. پس از کلامپ بندناف نوزاد 100 نرمال سالین برای گروه ml 100 نرمال سالین به گروه مداخله انفوزیون گردید اما تنها cc آمینوفیلین حل شده در کنترل انفوزیون شد. فشارخون و ضربان قلب بیمار پیش از بیحسی نخاعی، بلافاصله پس از آن، پس از برش رحم و 48 و 72 پس از، کلامپ بندناف، پس از تزریق دارو و سپس هر پنج دقیقه ثبت گردید. در ساعات چهار، هشت، 24 عمل، وجود سردرد در بیماران بررسی شد.، 28/72± 3/ 28 و 80 /18± 3/ یافتهها: نتایج نشان داد که دو گروه از نظر سنی با یکدیگر همسان بوده اند به ترتیب ( 78 گرچه شدت و استمرار سردرد در گروه مداخله بیشتر بود، ولی هیچ تفاوت معناداری بین دو گروه یافت (P=0/40 متوسط تغییرات. (P<0/ نشد. متوسط تغییرات فشارخون سیستولیک و دیاستولیک در گروه مداخله بیشتر بود ( 001. (P<0/ ضربان قلب در گروه شاهد نسبت به گروه مداخله بیشتر بود ( 001 نتیجه گیری: ا ین مطالعه نشان داد که آمینوفیلین وریدی هیچ تأثیری در پیشگیری از بروز و شدت سردرد پس از بیحسی نخاعی در عمل سزارین الکتیو ندارد.

زمینه و هدف: تلاش برای یافتن دارویی با اثربخشی بالینی بیشتر برای درمان چاقی یکی از اولویت ها می باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی مقایسه ای داروهای اورلیستات، سیبوترامین، لورکاسرین و متفورمین بر کاهش وزن افراد چاق بود. تا تاریخ آبان 1396 جستجو Cochrane و Google Scholar، Scopus، PubMed روش بررسی: پایگاه های اطلاعاتی گردید. از روش مقایسه دو به دو برای مقایسه اختلاف میانگین کاهش وزن به دنبال مصرف داروها به دو روش مستقیم (مقایسه داروها با گروه کنترل) و غیرمستقیم (مقایسه داروها با یکدیگر) استفاده گردید. از مقیاس کمی پنج نمرهای برای ارزیابی کیفیت مطالعات استفاده شد. سوگیری در انتشار مطالعات با Quantitative 5-point Jadad scale جداد گزارش شد. (Egger's test) و آزمون ایگر (Funnel plot) نمودار فانل پلات یافتهها: این پژوهش که بر روی 36 مطالعه کارآزمایی بالینی با جمعیت 3672 نفر انجام شد، نشان داد که داروی-4/45، فاصله اطمینان kg) 3-) و پس از آن داروهای متفورمین / 6-تا 23 /-4/97، فاصله اطمینان 70 kg) سیبوترامین-2/36، فاصله اطمینان kg) 1-)، لورکاسرین / 3-تا 30 /-2/37، فاصله اطمینان 45 kg) 0)، اورلیستات /-9/27 تا 38 0-)، به ترتیب بیشترین تاثیر را در کاهش وزن در مقایسه با گروه دارونما داشتند. همچنین، مصرف /-4/58 تا 15 2) میزان کاهش وزن / 2-تا 45 /-0/01، فاصله اطمینان 47 kg) داروی اورلیستات در مقایسه با داروی لورکاسرین 0/52، فاصله kg) 7) و سیبوترامین / 2-تا 02 / 2/07، فاصله اطمینان: 78 kg) بیشتر، ولی در مقایسه با داروی متفورمین 5) کاهش وزن کمتری نشان داد. / 4-تا 50 / اطمینان: 46 نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که داروی اورلیستات در مقایسه با داروی لورکاسرین تأثیر بیشتر و در مقایسه با سیبوترامین و متفورمین تاثیر کمتری در کاهش وزن افراد چاق به ظاهر سالم دارد.

زمینه و هدف: بیماری آلزایمر متداولترین بیماری زوال عقل است که به صورت نامحسوس پیش میرود و ابتدا ساختار بخشی از مغز را تخریب و سپس به صورت بالینی بروز پیدا میکند. میتوان با تشخیص به موقع این تغییرات ساختاری مغز، از بروز این بیماری یا از پیشرفت آن جلوگیری کرد. هدف این مطالعه، تشخیص بیماری آلزایمر بر اساس تصویرسازی تشدید مغناطیسی مغز با استفاده از مدل ماشینبردار پشتیبان بود. روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه تحلیلی از نوع مدلسازی است که در دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، شامل تصویرسازی تشدید Miriad دانشکده بهداشت از اسفند 1395 تا آذر 1396 انجام شد. دادهها یک دیتاست به نام مغناطیسی مغز 69 فرد بود که در بیمارستان مرکزی لندن جمع آوری شده است. افراد به وسیلهی دو معیار به عنوان استاندارد طلایی به دو گروه سالم و آلزایمری تفکیک شده بودند. در این مقاله از مدل ماشین بردار پشتیبان با سه کرنل خطی، دوجمله ای و گوسین برای تفکیک بیماران از افراد سالم استفاده شد. 88 % به / یافته ها: با استفاده از مدل ماشینبردار پشتیبان با کرنل گوسین بیماران آلزایمری و افراد سالم با صحتی برابر 34 درستی تفکیک شدند. مهمترین ناحیه ها برای بیماری آلزایمر سه ناحیه ی پاراهیپوکامپ جایروس راست، پاراهیپوکامپ جایروس چپ و هیپوکامپ راست بودند. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که مدل فوق با صحت بالایی میتواند بیماران آلزایمری را از افراد سالم تفکیک کند. بر این اساس میتوان نرمافزاری در اختیار مراکز تصویرسازی تشدید مغناطیسی قرار داد تا تست غربالگری آلزایمر را برای افراد بالای 50 سال انجام دهند.

زمینه و هدف: با توجه به عوارض سیتالوپرام و مطالعات صورت گرفته در مورد گیاهان دارویی موجود در ایران، هدف این مطالعه تعیین اثر درمانی ترکیب سرشاخه های خشک گیاه بادرنجبویه با میوه رازیانه و پودر سیاهدانه، بر روی علایم یائسگی در زنان یائسه و مقایسه آن با اثر درمان با سیتالوپرام بود. روش بررسی: ا ین مطالعه کارآزمایی بالینی-تصادفی از فروردین 1394 تا مهرماه 1396 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم دارویی تهران انجام شده است. 56 زن یائسه مراجعهکننده به مراکز آموزشی-درمانی شهر گرگان با شکایت گرگرفتگی در کارآزمایی بالینی با کنترل سیتالوپرام، در یک دوره هشت هفتهای بررسی شدند. بیماران در گروه درمانی: 19 نفر)، ) 1000 (ترکیب شاخه عصاره برگ ملیس، پودر سیاهدانه و میوه رازیانه) و گروه 2 mg، ( 28 نفر ) گروه 1 20 سیتالوپرام (روزانه یک عدد) درمان را ادامه دادند. پرسشنامه کیفیت زندگی اختصاصی دوران یائسگی mg برای بررسی و مقایسه علایم یائسگی در دو گروه استفاده شد. (MENQOL) 46 سال بود. در گروه /40± 4/ 47 سال و در گروه سیتالوپرام 9 /78± 5/ یافتهها: میانگین سن در گروه درمان گیاهی 3 فرآورده ترکیبی تفاوت معناداری در بهبود علایم یائسگی نسبت به گروه سیتالوپرام مشاهده نشد، ولی احساس. (P=0/ عصبانیت و خستگی در گروه سیتالوپرام پس از درمان بیشتر میباشد ( 03 نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که ترکیب گیاهان سیاهدانه، عصاره برگ ملیس و میوه رازیانه به طور کلی علایم یائسگی را در زنان یائسه کاهش نمی دهد و فقط در خصوص کاهش احساس عصبانیت و خستگی بهتر از گروه سیتالوپرام عمل نموده است.

با اینکه انرژی الکتریکی یکی از بهترین و تمیزترین انرژیها است اما روش حفاظت و بهرهبرداری صحیح از آن همیشه و در همهجا با مشکلاتی همراه است. یکی از مهمترین مشکلات آن، برقگرفتگی و خطرات ناشی از آن است که گاهی موجب از دست دادن جان انسانها میگردد. وقتی بدن یا قسمتی از آن کاملا در یک میدان جریان قوی برق قرار گیرد یا تماس با مصدومی که به منبع قوی برق متصل است برقرار شود، فرد دچار سوختگی الکتریکی میشود. ضایعات ناشی از سوختگی الکتریکی حدودا 5% از تختهای بستری مراکز بزرگ سوختگی را به خود اختصاص میدهند. نوع عوارض ناشی از سوختگی الکتریکی با توجه به محل ورود جریان الکتریسیته، شدت آن و مقاومت بافتی متفاوت است. اما کمابیش بیشترین عوارض فیزیکی مربوط به دستها و اندامهای فوقانی بدن میباشد. از سوی دیگر آسیبهای روحی و مشکلات آتی ناشی از کارافتادگی و بیکاری، زندگی مصدومان سوختگی الکتریکی را تحت تاثیر قرار میدهد. افزونبر انجام اقدامات صحیح و به موقع در درمان مصدوم، شناخت و مدیریت عوارض کوتاهمدت و بلندمدت ناشی از سوختگی الکتریکی از اهمیت زیادی برخوردار است. در این مطالعه مروری ضمن معرفی انواع سوختگی الکتریکی و آمارهای گزارش شده درباره آن، عوارض مختلف ناشی از سوختگی الکتریکی مورد بحث و بررسی قرار میگیرد. آگاهی از میزان بروز سوختگی الکتریکی در اقشار جامعه و انواع عوارض ناشی از آن به برنامهریزی و مدیریت مشکلات مصدومین سوختگی الکتریکی و همچنین اتخاذ راهکارها برای جلوگیری از بروز این حوادث کمک شایانی میکند.

زمینه و هدف: تینهآ ورسیکالر عفونت قارچی پوست با پوسته ریزی و پیگمانتاسیون میباشد. گرفتاری معمولاً در قفسه سینه، پشت و شانه ها بوده، اما در مناطق غیرمعمول نیز بهندرت گزارش میشود. معرفی بیمار: این گزارش، موردی از بیماری تینهآ ورسیکالر زیربغل در زنی 32 ساله در بهمن 1396 در آزمایشگاه قارچ شناسی پزشکی قائم (عج) گروه بهداشت، امداد و درمان نیروی انتظامی بود. از نمونه ها، اسمیر مستقیم با پتاس %15 و متیلن بلو تهیه شد. در آزمایش میکروسکوپی، سلولهای مخمری جوانه زن و میسلیومهای کوتاه و خمیده مشاهده گردیدند. آزمایش کشت و تستهای افتراقی انجام و گونه مالاسزیا فورفور تعیین هویت گردید. بیمار پس از چهار هفته درمان با پماد کتوکونازول، بهبود یافت. نتیجه گیری: مالاسزیا فورفور می تواند مناطق غیرمعمول همچون زیربغل را مورد تهاجم قرار دهد و ایجاد بیماری تینهآ ورسیکالر نماید. متخصصین بالینی باید این تغییرات مکانی را هنگام تشخیص افتراقی از کاندیدا و اریتراسما مدنظر قرار دهند.