پرستاری مراقبت­ های ویژه
سال:1399 | دوره:13 | شماره:3 |تعداد مقالات:7

بیماران دیسترس تنفسی شدید ناشی از کووید-19 ممکن است به دلیل هیپوکسمی شدید، نیاز به لوله گذاری تراشه داشته باشند. برای تسهیل لوله گذاری و به حداقل رساندن ریسک آلودگی کارکنان، اغلب گایدلاین ها، روش لوله گذاری با توالی سریع با استفاده از خواب آورها، داروهای مخدر و شل کننده های عضلانی را پیشنهاد می کنند. استفاده از داروهای شل کننده عضلات، ممکن است در بعضی از بیماران کووید-19 با خطراتی برای بیمار همراه باشد؛ محیط پر استرس، پرستاران کم تجربه در بخش های تازه تاسیس، لباس های دست و پا گیر، خستگی زودرس تنفسی ناشی از پوشیدن ماسک و هم چنین محدودیت دید ناشی از تشکیل مه روی شیشه عینک و سطح سپر محافظ صورت در حین لارنگوسکوپی، می تواند لوله گذاری را مشکل و وقت گیر نماید. این عوامل، در کنار درگیری شدید ریه و هیپوکسیمی ناشی از آن و بیماری های زمینه ای قلبی-عروقی ممکن است باعث تشدید هیپوکسیمی شده و بیمار را در معرض آسیب هیپوکسیک مغز یا ایست قلبی قرار دهند. بنابراین، به نظر می رسد در بیماران کووید-19، لوله گذاری تراشه با تجهیزات کامل محافظت شخصی و استفاده از داروهای خواب آور و مخدر برای مهار رفلکس های راه هوایی همزمان با حفظ تنفس خود به خودی بیمار(آرام بخشی عمیق)، روشی ایمن تر باشد. در غیر این صورت، به عنوان راهکار ثانویه، لوله گذاری توسط با تجربه ترین فرد پیشنهاد می شود...

زمینه و هدف: یکی از عوامل محیطی موثر بر رشد، دلبستگی است که برخی عوامل همچون زودرس بودن نوزاد می تواند در عدم شکل گیری آن دخالت داشته باشد. با این وجود، یکی از راهکارهای مهم برای افزایش ارتباط مادر و نوزاد، ماساژ است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر یک دوره ماساژ بدن نوزادان زودرس توسط مادران بر میزان دلبستگی آنان بود. مواد و روش ها: مطالعه ی حاضر از نوع کارآزمایی بالینی با دو گروه آزمون و شاهد بود. بدین منظور، از میان تمامی نوزادان ایرانی زودرس و سالم بخش نوزادان بیمارستان امیرالمومنین (ع) شهرستان سمنان، 40 نوزاد به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی ساده به دو گروه 20 نفری آزمون و شاهد تقسیم شدند. مادران گروه آزمون طبق پروتکل پژوهش، به مدت 10 روز به انجام ماساژ نوزادان زودرس پرداختند در حالی که گروه شاهد، تنها مراقبت های معمول را دریافت می کردند. به منظور سنجش میزان دلبستگی مادر-نوزاد از پرسش نامه دلبستگی مادر به نوزاد استفاده شد. پرسش نامه ی مذکور در سه مرحله ی پیش آزمون (قبل از شروع ماساژ)، پس آزمون (یک روز بعد از اتمام مداخله) و پیگیری (یک ماه پس از اتمام مداخله) توسط مادران هر دو گروه تکمیل شد. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل واریانس مختلط و آزمون تعقیبی بونفرونی حاکی از آن بود که ماساژ نوزادان زودرس باعث دلبستگی معنادار مادران به نوزادان در پس آزمون شده و ماندگاری اثر آن بعد از یک ماه نیز حفظ شد (P<0. 0001). تفاوت معناداری در مراحل مختلف آزمون در گروه شاهد مشاهده نشد (P<0. 05). نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از پژوهش می توان بیان کرد که ماساژ نوزادان زودرس می تواند راه ارتباطی موثر و در عین حال کم هزینه برای تسریع شکل گیری دلبستگی مادر-نوزاد باشد. این موضوع از فشار روانی مادران دارای نوزاد زودرس کاسته و در برقراری ارتباط موثر و به تبع آن رشد بهینه ی نوزادان آنان در آینده کمک شایانی خواهد کرد.

مقدمه: به دلیل عوارض تکنیک های تهاجمی، امروزه استفاده از تکنیک های غیرتهاجمی با مانیتورینگ مداوم، مورد توجه مراکز بهداشتی درمانی قرار گرفته است, در این مطالعه تکنیک های تهاجمی و غیر تهاجمی مانیتورینگ گازهای خون شریانی، در حین جداسازی بیماران از دستگاه تهویه مکانیکی پس از جراحی قلب مقایسه شدند, مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی-مقطعی 70 بیمار کاندید جراحی قلب در سال 1397 در بیمارستان قلب جماران مورد بررسی قرار گرفتند و مقادیر اشباع اکسیژن خون شریان و دی اکسید کربن اندازه گیری شده به روش های غیر تهاجمی (پالس اکسیمتری و کاپنوگرافی) و تهاجمی (ABG) در این بیماران با هم مقایسه شدند, یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که اختلاف بین مقادیر کاپنوگرافی و PaCO2 اندازه گیری شده 54/4± 70/1میلی متر جیوه و اختلاف بین مقادیر SPO2 و SaO2 نیز 29/2± 92/0 است, بین ETCO2 و PaCO2 همبستگی مثبت و معنی دار وجود داشت (p<0, 001, r=0, 43), همچنین بین اعداد SPO2 و SaO2 نیز همبستگی وجود داشت (p=0, 03, r=0, 25), نتایج آزمون رگرسیون خطی نشان داد که می توان با قراردادن مقادیر ETCO2 و SPO2 در معادله های ارایه شده PaCO2 و SaO2، به ترتیب PaCO2=20, 61+0, 45 (ETCO2), SaO2=63, 65+0, 25 (SPO2) را پیش بینی کرد, نتیجه گیری: کاپنوگرافی و پالس اکسی متری به عنوان روش های غیر تهاجمی، ارزان و فاقد عوارض جانبی می توانند در جداسازی بیماران از تهویه مکانیکی بعد از جراحی قلب استفاده شوند, برای بررسی دقیق تر توصیه می شود، مطالعات با حجم نمونه بزرگ تر و همچنین در بیماران با شرایط جسمی و شدت بیماری مختلف انجام شود,

زمینه و هدف: یکی از جنبه های مهم مراقبت در بخش های مراقبت ویژه نوزادان، مراقبت تسکینی است. ارایه مراقبت تسکینی نوزادان با موانع و چالش های زیادی روبرو است. این پژوهش با هدف تعیین نگرش پرستاران به مراقبت تسکینی و موانع اجرای آن در بخش های مراقبت ویژه نوزادان انجام شده است. روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1397بر روی 128 پرستار شاغل در بخش های مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی که به روش سرشماری انتخاب شدند، انجام شد. داده ها با استفاده ازدو پرسش نامه " نگرش فروملت نسبت به مراقبت از بیماران در حال مرگ" (FATCOD) و"مقیاس نگرش به مراقبت تسکینی نوزادان"(NPCAS) جمع آوری شد. یافته ها: نگرش پرستاران نسبت به مراقبت تسکینی مثبت بود(81/4± 17/102) و ارتباط معنادار آماری بین شیفت کاری و نگرش پرستاران (001/0>p) مشاهده شد. مانع قوی ارایه مراقبت تسکینی وجود منابع ناکافی (66/2± 93/10) بود. کاربرد نامناسب تکنولوژی (59/1± 90/5)، فرهنگ سازمانی (25/5 ± 69/18) و صلاحیت حرفه ای پرستاران (82/4± 09/18) در ردیف موانع متوسط طبقه بندی شدند و مانع ضعیف اجرای مراقبت تسکینی؛ نگرش فردی و اجتماعی پرستار(60/2± 67/18) بود. نتیجه گیری: پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه نوزادان، نگرش مثبت به اجرای مراقبت تسکینی نوزادان دارند. لزوم تقویت بیشتر میزان نگرش مثبت پرستاران با برگزاری آموزش های بالینی و تیوری و هم چنین توجه و تمرکز بیشتر بر رفع عوامل دیگری که می تواند مانع اجرای مراقبت تسکینی باشد، از اهمیت ویژه برخوردار است. وجود منابع ناکافی مانع قوی ارایه مراقبت تسکینی در نوزادان است لذا تجهیز منابع بخش از نظر محیط فیزیکی مناسب، نیروی انسانی کافی و ارایه مشاوره به پرستاران و تدوین دستورالعمل ها و سیاست های اجرای مراقبت تسکینی در بخش های مراقبت ویژه نوزادان، در اجرای مراقبت تسکینی تاثیر مثبت خواهد داشت.

زمینه و هدف: درک مشکلات مراجعین به بخش اورژانس به منظور ارتقاء سطح رضایت آنها امری ضروری است. پرستار رابط، یک نقش جدید پرستاری است که نیاز به تعیین تاثیر حضور این نقش در بخش اورژانس به عنوان قلب بیمارستان حس می شود. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر نقش پرستار رابط بر میزان رضایت مندی بیماران قابل انتقال از بخش اورژانس به سایر بخش های بیمارستان طراحی شد. روش ها: : پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی بود که در سال 1398 در بیمارستان بقیه الله الاعظم (عج) تهران انجام شد. تعداد 60 بیمار به صورت تصادفی به دو گروه 30 نفره مداخله و شاهد تقسیم شدند. برای مشارکت کنندگان هر دو گروه، پرسش نامه رضایت بیمار ولف و همکارانش توسط بیماران قبل و بعد از مداخله تکمیل شد. گروه مداخله علاوه بر دریافت خدمات معمول، از خدمات پرستار رابط تا پایان فرآیند انتقال برخوردار شدند. پس از انتقال و استقرار بیمار در بخش مقصد نیز مجددا پرسش نامه سطح رضایتمندی توسط بیمار تکمیل شد. یافته ها: : میانگین رضایت بیماران در گروه مداخله نسبت به گروه شاهد افزایش معناداری را نشان داد. آزمون آماری تی مستقل نشان داد رضایت کلی بیماران از کیفیت ارایه خدمات پرستاری پس از اجرای مداخله در گروه مداخله نسبت به گروه شاهد از میانگین 4/75 و انحراف معیار 2/8 به میانگین 6/99 و انحراف معیار 4/5 افزایش یافته بود. (0. 001

زمینه و هدف: ابتلا به سکته مغزی به عنوان یکی از شایع ترین علل مرگ و ناتوانی هم چنان رو به افزایش است و یکی از چالش های اصلی حوزه بهداشت و درمان است. با توجه به تفاوت فراوانی تظاهرات بالینی و عوامل خطر در جمعیت های مختلف، این مطالعه با هدف بررسی تظاهرات بالینی و عوامل خطر سکته مغزی در بیماران مبتلا به سکته مغزی تحت ترومبولیتیک تراپی بیمارستان شهید بهشتی (ره) قم انجام شد. روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی و مقطعی و منبع اطلاعات پرونده بیمار بود. تعداد 177 بیمار با تشخیص قطعی سکته مغزی ایسکمیک و تحت ترومبولتیک تراپی وارد این مطالعه شده اند. روش جمع آوری اطلاعات پرسشنامه شامل اطلاعات جمعیت شناختی، تظاهرات بالینی و عوامل خطر سکته مغزی بود. یافته ها: مبتلایان به سکته مغزی ایسکمیک را بیشتر مردان (36/55 درصد) و گروه سنی 60 سال و بالاتر (49/69 درصد) تشکیل می دادند. شایع ترین علایم بالینی بیماران اختلال حرکتی (3/93 درصد) به خصوص سمت چپ بدن و پس از آن مشکلات گفتاری (2/67 درصد) و فراوان ترین عوامل خطر فشار خون بالا (7/46 درصد) و پس از آن دیابت (8/27 درصد) بود. فشار خون بالا ارتباط معناداری با بروز همی پلژی داشت. (P<0. 05) نتیجه گیری: سکته مغزی غالبا در افراد بالای 60 سال و مردان بروز می کند و افراد با فشار خون بالا و دیابت بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند. با شناسایی گروه های پر خطر و شروع اقدامات پیش گیری کننده از سکته مغزی می توان میزان ابتلا به سکته مغزی را کاهش داد. هم چنین آموزش جامعه در رابطه با تظاهرات بالینی شایع می تواند در مراجعه سریع تر و شروع به هنگام درمان کمک کننده باشد.

زمینه و هدف: آتلکتازی ریوی یکی از عمده ترین مشکلات در اکثر جراحی های قفسه سینه به خصوص اعمال جراحی باز قلب است. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر اجرای بسته استاندارد مراقبت پرستاری (ارتفاع مناسب تخت، تمرینات تنفسی و درناژ وضعیتی) بر شدت آتلکتازی در بیماران بعد از عمل جراحی باز قلب انجام شده است. روش ها: در کارآزمایی بالینی تصادفی شده حاضر، تعداد 60 بیمار واجد شرایط که جراحی باز قلب داشتند به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس به بلوک های چهارتایی به طور تصادفی در دو گروه مداخله (30 بیمار) و شاهد (30 بیمار) قرار گرفتند. در گروه شاهد مراقبت های روتین در بخش و برای گروه مداخله، بسته مراقبتی اجرا شد. ابزار گردآوری داده ها، برگه ثبت اطلاعات و جهت تشخیص آتلکتازی از رادیوگرافی قفسه سینه استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد گروه مداخله و شاهد از نظر مشخصات جمعیت شناختی اختلاف معنی دار نداشتند. هم چنین یافته ها: نشان داد با این که در گروه مداخله میزان بروز اتلکتازی کمتر از گروه شاهد بود اما این اختلاف از نظر آماری معنادار نبود (P>0/05). نتیجه گیری: با توجه به عدم تاثیر بسته مراقبتی بر کاهش بروز اتلکتازی، پیشنهاد می شود با توجه به محدودیت های زمانی و مکانی این پژوهش، مطالعات وسیع تری در مراکز دیگر و تعداد بیماران بیشتر انجام شود.