افزایش پسماند ها به خصوص پسماند های کشاورزی در دهه های اخیر به عنوان یک چالش مهم در زندگی بشری به شمار می آید. کمپوست کردن روش مناسبی برای مدیریت و ساماندهی پسماند ها می باشد. هدف از این پژوهش تاثیر تلقیح میکروبی و کاربرد گچ بر فرآیند تولید کمپوست پیت نیشکر و کوتاه شدن زمان رسیدن آن بود. این پژوهش در شرایط آزمایشگاهی با دو فاکتور کاربرد گچ (شامل سطوح 10، 5 و یک درصد وزنی گچ) و فاکتور میکروبی (شامل چهار سطح شاهد، تلقیح با کنسرسیوم باکتری، تلقیح با کنسرسیوم قارچ همچنین تلقیح همزمان کنرسیوم قارچ و باکتری) به صورت آزمایش فاکتوریل درقالب طرح پایهءکاملاً تصادفی و در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که تلقیح میکروبی همراه با کاربرد گچ موجب افزایش معنی دار (P≤ 0. 05) مقدار EC و درصد تجزیه (به ترتیبds m-1 89/3 و 16/49% حاصل از تلقیح با کنسرسیوم قارچ و باکتری و گچ 10 درصد) گردید. همچنین موجب کاهش pHتیمار ها پس از 90 روز انکوباسیون گردید. تلقیح میکروبی و کاربرد گچ منجر به کاهش معنی دار (P≤ 0. 05) نسبت C/N پیت نیشکر از 93/90 در تیمار بدون تلقیح میکروبی همراه با گچ 10 درصد به 17/19 در گچ 10 درصد همراه با کنسرسیوم قارچ و باکتری شد. همچنین موجب غنی شدن کمپوست از عناصر فسفر و پتاسیم گردید. به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که تلقیح پیت نیشکر توسط قارچ فزاریوم و فانروکت کریزوسپوریوم همراه با باکتری Bacillus subtilis و Bacillus firmus همراه با کاربرد 10 درصد گچ سرعت تجزیه ترکیبات پیت نیشکر را افزایش داد و موجب کاهش زمان کمپوست شدن گردید.