مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1398 | دوره:37 | شماره:550 |تعداد مقالات:3

مقدمه: جراحی بای پس عروق کرونر به همراه بای پس قلبی-ریوی با مکانیسم های مختلفی باعث تغییر در فیزیولوژی بدن می شود. در این میان، زمان کلامپ آئورت و بای پس قلبی-ریوی، عامل تاثیرگذاری بر نتایج جراحی می باشد. این پژوهش، با هدف تعیین ارتباط میانگین بازه ی زمانی باز کردن کلامپ آئورت تا پایان بای پس قلبی-ریوی با نتایج جراحی بیماران بعد از جراحی بای پس عروق کرونر صورت گرفت. روش ها: در این مطالعه ی توصیفی-مقطعی، 47 بیمار با بازه ی سنی 65-40 سال که تحت جراحی بای پس عروق کرونر با روش نمونه گیری غیر تصادفی در دسترس در بیمارستان شهید چمران اصفهان در بازه ی زمانی 5 ماهه در سال 1398 انجام شد. در این بیماران، بازه ی زمانی باز کردن کلامپ آئورت تا پایان بای پس قلبی-ریوی اندازه گیری شد و به بررسی نتایج جراحی نظیر مرگ، فیبریلاسیون دهلیزی، مدت تهویه ی مکانیکی ریه، سطح تروپونین و Creatine kinase-MB (CKMB) پلاسما قبل از عمل، 12، 24 و 48 ساعت بعد از عمل و مدت اقامت در بخش مراقبت های ویژه پرداخته شد. یافته ها: : میانگین بازه ی زمانی باز کردن کلامپ آئورت تا پایان بای پس قلبی-ریوی با مرگ، فیبریلاسیون دهلیزی، سطح CKMB قبل از عمل، 12، 24 و 48 ساعت بعد از عمل و مدت اقامت در بخش مراقبت های ویژه ارتباط معنی داری نداشت. بین این بازه ی زمانی و سطح تروپونین قبل از عمل، 12، 24 و 48 ساعت بعد از عمل و مدت تهویه ی مکانیکی، ارتباط معنی داری برقرار بود. نتیجه گیری: افزایش بازه ی زمانی باز کردن کلامپ آئورت تا پایان بای پس قلبی-ریوی باعث افزایش زمان تهویه ی مکانیکی ریه می شود. با کاهش مدت زمان این بازه، می توان مدت تهویه ی مکانیکی ریه و عوارض ریوی بعد از عمل را کاست.

مقدمه: مطالعه ی حاضر با هدف بررسی اثر تجویز نانوذرات NiO سنتز شده به روش سبز و شیمیایی بر هیستوپاتولوژی بافت های کبد، کلیه و بیضه ی موش صحرایی انجام شد. روش ها: در این پژوهش که از نوع تجربی بود، 40 سر موش صحرایی به پنج گروه هشت تایی تقسیم شدند. گروه اول (گروه شاهد سالم)، روزانه سرم فیزیولوژی را به صورت خوراکی دریافت کردند. گروه های دوم و سوم، نانوذرات سنتز شده به روش شیمیایی را به ترتیب با دزهای 5 و 50 میلی گرم/کیلوگرم دریافت کردند. نانوذرات سنتز شده به روش سبز نیز به گروه های چهارم و پنجم با دزهای به ترتیب 5 و 50میلی گرم/کیلوگرم به مدت هشت هفته خورانده شد. در پایان، خون گیری از قلب موش ها صورت پذیرفت و سطح سرمی Aspartate aminotransferase (AST)، Alanine aminotransferase (ALT)، Blood urea nitrogen (BUN) و کراتینین سرم سنجش شد. نمونه های کبد، کلیه و بیضه پس از آسان کشی و رنگ آمیزی با هماتوکسیلین-ائوزین زیر میکروسکوپ نوری بررسی شدند. یافته ها: در موش های تیمار شده با دز 50 میلی گرم/کیلوگرم، ALT و AST سرم از گروه شاهد بیشتر بود (050/0 > P). سطح BUN و کراتینین سرم موش های تیمار شده با دز 50 میلی گرم/کیلوگرم نیز بیشتر بود (050/0 > P). در بررسی هیستوپاتولوژی، نکروز و تجمع چربی در کبد گروه تیمار شده با دز 50 میلی گرم/کیلوگرم مشاهده شد. در کلیه، تورم توبول پروکسیمال و در بیضه، نکروز سلولی مشاهده گردید. نتیجه گیری: تجویز طولانی مدت نانوذرات NiO اثر سمی بر کبد، کلیه و بیضه ی موش صحرایی دارد.

مقدمه: با توجه به اهمیت بیهوشی در افراد خیلی چاق و لزوم اتخاذ تدابیر لازم جهت به حداقل رساندن عوارض حین و بعد از عمل در این بیماران، مطالعه ی حاضر با هدف مقایسه ی کیفیت تهویه ی بعداز القای بیهوشی با استفاده از دو روش تهویه با ماسک آناتومیک صورت یا تهویه با ماسک آناتومیک بینی در افراد با شاخص توده ی بدنی بالای 40 کیلوگرم/مترمربع انجام شد. روش ها: در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی، 70 بیمار چاق با نمایه ی توده ی بدنی بالای 40 کیلوگرم/مترمربع که کاندیدای عمل جراحی بودند، به طور تصادفی در دو گروه 35 نفره توزیع شدند. در گروه اول، به روش معمول تهویه ی مکانیکی با ماسک آناتومیک صورت و اکسیژن 100 درصد به مدت سه دقیقه انجام شد. در گروه دوم، تهویه ی مکانیکی از طریق ماسک بینی صورت گرفت. متغیرهای همودینامیک و تهویه ای و عوارض حین و بعد از عمل در دو گروه بررسی و مقایسه گردید. یافته ها: بررسی متغیرهای همودینامیک در حین و بعد از عمل، اختلاف معنی داری بین دو گروه نشان نداد، اما بیماران تحت تهویه با ماسک بینی، از شاخص های تهویه ای و اکسیژناسیون بهتری برخوردار بودند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه ی حاضر نشان داد که استفاده از ماسک بینی به جای ماسک دهانی با توجه به دفع بهتر دی اکسید کربن و میزان اشباع اکسیژن شریانی بهتر، شرایط مطلوب تری از نظر تهویه در بیماران تحت اعمال جراحی برقرار می کند، اما شرایط همودینامیک تفاوت بالینی چندانی در دو گروه ندارد.