مجله جراحی استخوان و مفاصل ایران
سال:1398 | دوره:17 | شماره:4 (مسلسل 67 ) |تعداد مقالات:6

در آخرین سال های قرن نوزدهم، نسل دوم و سوم مدیرعامل های راه آهن، دلباخته خود و ماشین هایشان بودند. تمام اندیشه و ذهنیات آنان به راه آهن اختصاص داشت، اما کار حمل و نقل مردم و کالاها منحصر به راه آهن باقی نماند. آن مدیران نتوانستند وضع موجود خود را به چالش بکشند. بنابراین، هیچ نقشی در صنایع بزرگ و سودآور بعدی، یعنی صنعت خودرو و صنعت حمل و نقل هوایی پیدا نکردند. . . » «نوآوری در پزشکی اکنون حتی با سرعت بیشتری به پیش می تازد. پیتر دنسن (Peter Densen) در دانشگاه آیووا (Iowa)، که زمان دو برابر شدن دانش پزشکی در سال 1950 را 50 سال برآورد کرده بود، همین زمان را در سال 1980، 7 سال و در سال 2010، 5/3 سال تخمین زده است. در سال 2020، دو برابر شدن دانش پزشکی فقط 2/0 سال، یعنی فقط 73 روز برآورد می شود. . . » «به نظر متناقض می آید، اما در طول تاریخ، این بدبینان بوده اند که به پیشرفت و نوآوری کمک کرده اند. افراد شکاک، به اسناد و شواهد نیاز دارند، پس در برابر پذیرش وضع موجود یا ایده های جدیدی که هنوز تایید نشده اند، مقاومت می کنند. «شک و تردید» در مورد باورهای جدید و آزمایش آنها برای اطمینان یافتن و همچنین قرار دادن باورهای جدید در معرض بررسی سیستماتیک و جستجو برای یافتن اسناد و شواهد تجربی برای رسیدن به حقیقت لازم است. . . » (بخش هایی از سخنرانی دکتر جیمز روش «James Roach»، استاد جراحی ارتوپدی دانشگاه یوتا) با تجربه ای که دارم، سخنران مهمان سه وظیفه دارد، سخنانش باید کمی جالب باشد، خودش کمی شوخ باشد و سوم این که سخنرانی اش طولانی نباشد. امیدوارم به این اهداف: برسم. می خواهم در مورد نوآوری های حاصل از شک گرایی صحبت کنم. در حقیقت خودم هیچ افشاگری و ادعای نوآوری نداشته ام، اما همیشه به نوآوری های دنیای تجارت توجه و علاقه نشان داده ام. نوآوری هایی که باعث افزایش موفقیت یک شرکت نسبت به دیگری می شود. کاملا مشخص است که در تجارت، درجا زدن در یک وضعیت، شرکت ها را از بین می برد. اغلب، شرکت هایی باقی می مانند که وضع موجود را به چالش می کشند، محصولات خود را بهبود می بخشند یا حتی صنایع جدیدی را توسعه می دهند. . .

اهداف: هدف: ما دراین مقاله تعیین میزان شیوع و بروز بیماری، گسترش آن و عوامل پیش آگهی جهت ازسرگیری رشد در غضروف رشد، پس از برداشتن ناحیه بسته شده غضروف رشد (تیغه استخوانی) اندام تحتانی است. روش ها: ما به صورت گذشته نگر، پرونده تمام بیماران تحت درمان برداشتن ناحیه بسته شده غضروف رشد (تیغه استخوانی) اندام تحتانی را که بین سال های 1981 تا 2017 انجام شده است بررسی کردیم. تمام تصاویر رادیوگرافی قبل از عمل تا زمان قطع رشد در غضروف رشد بیمار، جراحی بعدی یا بلوغ اسکلتی را نیز در نظر داشتیم و بازنگری و بررسی کردیم. نتایج: 89 بیمار معیارهای ورود به مطالعه را داشتند که در آنها 26 مورد استخوان دیستال فمور، 49 مورد استخوان پروگزیمال تیبیا (شامل 40 مورد بلانت نوزادی) و 14 مورد دیستال تیبیا ثبت شده بود. بعد از جراحی برداشتن نوار استخوانی غضروف رشد، 37 مورد (41%) حداقل دو سال از رشد نرمال برخوردار بودند («موفقیت آمیز»)، 13 مورد (15%) کمتر از دو سال رشد داشتند («نسبتا موفقیت آمیز») و 39 مورد (44%) رشدی نشان ندادند («ناموفق»). 56% از گروه های «موفق» و گروه «بهبود جزیی» در مقایسه با 100% از گروه «شکست خورده» نیاز به جراحی های بعدی داشتند. استفاده از متیل متاکریلات (کرانیوپلاست TM) به عنوان ماده جایگزین، نسبت به چربی به دست آمده از بدن شخص، برتری داشت (01/0p <). نوع آناتومیک تیغه استخوانی (محیطی، مرکزی، خطی)، غضروف رشد آسیب دیده، سن بیمار و علت آن، تاثیری درپیش آگهی نداشتند. نتیجه: گیری: تقریبا 40% از بیماران پس از برداشتن تیغه استخوانی غضروف رشد جزیی (partial)، از سرگیری مفید رشد را نشان دادند. به استثنای ماده جایگزین، سایر متغیرها، تاثیری درپیش آگهی نداشتند. این نتایج: باید هنگام تعیین ضروری بودن عمل جراحی برداشتن تیغه استخوانی غضروف رشد در هر کدام از بیماران در نظر گرفته شود. بازسازی تصویربرداری پیشرفته سه بعدی قبل از عمل، تایید عکس رادیوگرافی تهیه شده از برداشتن کامل تیغه استخوانی غضروف رشد، استفاده از نشانگرها برای تشخیص و پی گیری رشد استخوان و انجام رادیوگرافی دوره ای تا زمان قطع رشد یا بلوغ باید در یک برنامه درمانی استاندارد گنجانده شود.

مقدمه: در حدود 80 درصد از مردم در زندگی خود درد کمر را تجربه می کنند. گرچه خیلی از بیماران درد کمری مرتبط با دژنراسیون دیسک دارند، ولی روند دقیق دژنراسیون همچنان نامشخص است. بیماری دژنراسیون دیسک یک سوم جمعیت جوان جهان را درگیر کرده است. در طول دژنراسیون، دیسک دستخوش تغییرات مورفولوژی و بیوشیمیایی می شود که در نتیجه: آن هیدراسیون بافت، نفوذپذیری و در نهایت ظرفیت تحمل بار دیسک تغییر می کند. به همین دلیل، مدل اجزای محدود که به منظور مطالعه ارتباط بین باربرداری مکرر و دژنراسیون دیسک طراحی می شود، باید قادر به تحلیل درست در برابر بارگذاری های پیچیده شناخته شده در in-vivo باشد. هدف: از این مطالعه ساخت و بروزرسانی مدل های اجزای محدود با خواص پروالاستیک بود تا از این طریق بتوان بارگذاری های مختلف شبه استاتیکی را با ارایه مدل شخصی سازی شده در افراد مختلف بررسی کرد و در مطالعات کلینیکی به منظور شبیه سازی رفتار بیومکانیکی روزانه جهت تشخیص و درمان دقیق تر مورد استفاده قرار داد. روش انجام کار: در این مطالعه سه حالت مختلف از مدلسازی های موجود اجزای محدود از جمله روش تقارن محوری، مدل پارامتری و مدل دقیق با خواص مکانیکی پروالاستیک شبیه سازی و نتایج: آن با آزمایش های تجربی in-vivo مقایسه شد. به منظور اعتبارسنجی مدل های ساخته شده، نتایج: سه آزمایش مختلف شبه استاتیکی خزشی صورت گرفته، از جمله خزش کوتاه مدت، بلند مدت و خزش تحت فعالیت های منظم روزانه ارایه شده است. نتایج: نتایج: حاصل نشان دهنده پیش بینی تغییرات قد و جابه جایی محوری ستون فقرات و فشار میان دیسکی مرکز نوکلیوس است. نتیجه: گیری: کلیه نتایج: مطرح شده بیانگر آن بود که مدل های ارایه شده در رفتار شبه استاتیکی پیش بینی های قابل قبولی ارایه کرده و اعتبار کافی جهت بررسی در سایر آزمون های شبه استاتیکی داشته اند. از این رو می توان در بررسی نتایج: حاصل در فعالیت های کلینیکی در تعیین روند دژنراسیون دیسک بین مهره ای گامی رو به جلو برداشت.

مقدمه: فیوژن (پیوند) ستون فقرات یک روش جراحی برای درمان بیماری های دژنراتیو ستون فقرات است. ما اثر پیوند استخوان آغشته به اسید زولدرونیک (ZA) را در فیوژن ستون فقرات مطالعه کردیم. مواد و روش ها: 60 بیمار مبتلا به بیماری دژنراتیو که در لیست جراحی فیوژن ستون فقرات قرار گرفته بودند به طور تصادفی به 2 گروه مساوی تقسیم شدند، گروهی که گرافت استخوانی موضعی و گروهی که گرافت استخوان موضعی آغشته به اسید زولدرونیک را دریافت می کنند. این بیماران با استفاده از مقیاس آنالوگ بصری (VAS)، پرسشنامه اوسوستری ناتوانی عملکردی کمر و رادیوگرافی تشکیل پل استخوان در طول 12 ماه مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج: این مطالعه با 57 بیمار انجام شد: 27 بیمار در «گروه کنترل» و 30 بیمار در «گروه مورد مطالعه» قرار گرفتند. بعد از گذشت 12 ماه، نمره VAS در گروه مورد مطالعه به طور معنی داری در مقایسه با گروه کنترل کمتر بود (p value: 0. 00). در مورد نمره پرسشنامه ناتوانی عملکردی کمر (ODI)، میانگین این نمره در «گروه مورد مطالعه» نسبت به «گروه کنترل» به طور معنی داری کاهش یافته بود (p value = 0. 006). نمرات رادیوگرافی پل استخوانی A یا B در 12 ماه بعد از عمل در گروهی که اسید زولدرونیک دریافت کرده بودند غالبا از گروه کنترل بیشتر بود (p value=0. 00). نتیجه: گیری: این مطالعه نشان می دهد که افزودن اسید زولدرونیک به گرافت استخوان در فیوژن ستون فقرات افراد مسن، میزان فیوژن را افزایش می دهد و با نتیجه: بالینی و عملکردی بهتری همراه است.

هدف: هدف: از این مطالعه بررسی شیوع هپاتیت B (HBV)، هپاتیت C (HCV) و ویروس نقص ایمنی انسان (HIV) در یک مرکز ترومای بزرگ در شمال شرق ایران است. روش ها: در یک مطالعه توصیفی مقطعی، 27252 بیمار که از ماه مارس 2012 تا مارس 2017، به صورت متوالی در بیمارستان ویژه تروما در مشهد بستری شده بودند و برای جراحات ناشی از آسیب دیدگی خود نیاز به عمل جراحی داشتند، از نظر حضور آنتی ژن سطح هپاتیت B (HBsAg)، ضد HCV Ab و ضد HIV Ab بررسی شدند. نتایج: در 926 بیمار حداقل یکی از آزمایش های سرولوژیک مثبت بود که نشانگر بروز 3/3 درصد میزان مثبت بودن در جمعیت مورد مطالعه است. HBsAg به ترتیب در 523 بیمار (9/1 درصد)، HCV Ab در 388 بیمار (4/1 درصد) و HIV Ab در 15 بیمار (05/0 درصد) مثبت بود. 19 بیمار (06/0درصد) به طور همزمان توسط بیش از یک ویروس آلوده شده بودند. نتیجه: نتایج: این تحقیق نشان می دهد که شیوع سرمی عوامل بیماری از طریق خون در بیماران تروما به ویژه HCV و HIV بیشتر از جمعیت عمومی است و تاکید می شود که کارکنان مراقبت های بهداشتی در مراکز تروما باید به طور دقیق مطابق با اقدامات احتیاطی استاندارد عمل کنند تا از انتقال ویروس جلوگیری شود.

مقدمه: استفاده از اتوگرافت همسترینگ جهت بازسازی پارگی رباط صلیبی قدامی زانو، با توجه به نتایج: مطلوبی مانند کم کردن موربیدیتی و بهبود روش های فیکساسیون افزایش یافته است. قطر گرافت نهایی در کاهش احتمال پارگی مجدد موثر است. پارامترهای سن، جنسیت، قد، وزن، شاخص توده بدنی(BMI) و اندازه دور ران، به عنوان فاکتورهای پیش بینی کننده قطر نهایی، در مطالعات مختلف گزارش شده اند؛ اما اجماعی قوی بر سر این موضوع وجود ندارد. همچنین، بررسی های رادیولوژیک بر پایه ام آر آی نیاز به ابزار مخصوص دارد. در این پژوهش پیش بینی قطر تاندون سمی تاندینوسوس پیش از عمل جراحی، در مقایسه با قطر محصول نهایی در حین عمل جراحی، توسط ام آر آی مورد آزمایش قرار گرفت. روش انجام کار: بیماران بالغ با پارگی رباط صلیبی قدامی ثابت شده توسط ام آر آی با حداقل کیفیت 5/1 تسلا و تست های مثبت معاینه بالینی که از اردیبهشت ماه 1396 تا شهریور 1397، به یک درمانگاه آموزشی ارتوپدی مراجعه کرده و کاندید استفاده از اتوگرافت برای بازسازی رباط صلیبی قدامی بودند وارد این مطالعه آینده نگر مقطعی شدند. تصاویر ام آر آی بیماران به نرم افزار Infinite وارد شد و با تعیین سطح مفصلی در نمای کرونال و آنگاه تبدیل آن به نمای اگزیال و سپس اندازه گیری دو فاصله پروگزیمال تر و دو فاصله دیستال تر از سطح مفصل، ماکزیمم قطر تاندون سمی تاندینوسوس به دست آمد. قطر گرافت سمی تاندینوسوس حین جراحی و نیز قطر گرافت نهایی، اندازه گیری و ثبت شد. از نرم افزار Statistical Package for the Social Sciences (SPSS) ویرایش 22، برای تحلیل داده ها و یافتن همبستگی های احتمالی استفاده شد. نتایج: 20 بیمار مرد بالغ، با میانگین سنی 28 سال بررسی شدند. در 4 مورد طول گرافت سمی تاندینوسوس بیشتر از 34 سانتی متر بود که قطر گرافت های چهار لا بزرگتر یا مساوی 9 میلی متر بود. در همه این موارد قطر گرافت سمی تاندینوسوس بیشتر از 6/4 میلی متر در دو فاصله دیستال به مفصل بود. در 16 مورد دیگر، تاندون گراسیلیس نیز برداشته شد. قطر تاندون سمی تاندینوسوس در دو فاصله دیستال تر از سطح مفصل، مساوی یا بیشتراز 4/3 میلی متر بود و با قطر گرافت نهایی مساوی یا بیشتر از 8 میلی متر همبستگی داشت. نتیجه: گیری: روش اندازه گیری پیشنهاد شده می تواند گزینه ای قابل اتکا برای جراحان ارتوپد جهت پیش بینی قطر محصول نهایی پیش از عمل باشد.