نشریه علوم (دانشگاه خوارزمی)
سال:1387 | دوره:8 | شماره:1 |تعداد مقالات:8

این تحقیق با هدف بررسی میکوریزا در پارک ملی تندوره و نیز تاثیر غلظت عناصر پتاسیم و کلسیم در ایجاد میکوریزا با استفاده از خاک منطقه در شرایط کشت گلدانی انجام شد. بررسی شیوع میکوریزا در منطقه با جمع آوری نمونه های خاک و ریشه گیاهان از 7 ایستگاه از ارتفاع 1150 تا 2300 متر از سطح دریا انجام شد. نمونه گیاهان جمع آوری شده شناسایی شد و ریشه گیاهان برای تعیین نوع میکوریزا برش دستی و رنگ آمیز بالاکتوفنول کاتن بلو شد. اسپورهای اندومیکوریزایی به روش الک مرطوب و سانتریفیوژ با ساکارز 60 درصد در دور 900 به مدت 2 دقیقه جداسازی شد. شناسایی گونه ها بر مبنای مشخصات ظاهری انجام شد. تعداد 53 گونه گیاهی شناسایی شد که بیش تر از 90 درصد آن ها (50 گونه) میکوریزایی بود. اسپور 7 گونه قارچ میکوریزایی از جنس Gloums شناسایی شد. برای اندازه گیری تاثیر غلظت پتاسیم و کلسیم در میکوریزایی شدن، دانه رست های گیاه ذرت در گلدان های حاوی خاک منطقه تندوره رشد داده شدند و در طول رشد با طرح فاکتوریل با غلظت های مختلف پتاسیم و کلسیم تیمار شدند. پس از 8 هفته از کشت گلدانی، ریشه گیاهان جمع آوری و به منظور بررسی شدت هم زیستی میکوریزایی، به روش Hayman و Philips با لاکتوفنول کاتن بلو رنگ آمیزی شدند. ریشه و اندام هوایی گیاهان به صورت مجزا به منظور تعیین وزن خشک و سنجش مقدار عناصر معدنی نگهداری شدند. بر مبنای نتایج به دست آمده عناصر کلسیم و پتاسیم با هم در محدوده خاصی از غلظت حالت سینرژیستی دارند، در حالی که در غلظت های زیاد حالت انتاگونیستی یافته و باعث کاهش درصد هم زیستی می شوند. همبستگی مثبتی بین درصد هم زیستی ریشه با میزان کلسیم و پتاسیم جذب شده در اندام هوایی وجود دارد.

اکسیم ها، از مهم ترین ترکیبات آلی محافظت کننده کربونیل هستند. و در کنترل جمعیت حشرات، کنه ها و قارچ ها کاربرد دارند. تاثیر برخی از اعضای اکسیم ها در گذشته بر کاهش اسپرماتوژنز و اووژنز گزارش شده است؛ با توجه به تشابه ساختاری تولوالدوکسیم (سین - پارامتیل بنزالدئیداکسیم) با سایر اکسیم ها، که به تازگی در آزمایشگاه شیمی آلی دانشگاه تربیت معلم تهران سنتز شده است، تاثیر این ماده بر فرآیند اسپرماتوژنز موش کوچک نژاد Balb/C بالغ بررسی شود تا در صورت بروز تاثیر کاهنده بر این فرآیند، مقدمه ای برای تحقیقات آینده در زمینه سنتز داروی ضد باروری مردانه باشد. میزان LD50 در حد 350 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن تعیین شد. و یک دوز زیر کشنده از ترکیب، به میزان 175 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن طی دو هفته پی در پی (روزانه) به موش های بالغ (60 روزه) در محدوده وزنی 30 تا 35 گرم به صورت درون صفاقی انجام گرفت و 48 ساعت پس از آخرین تزریق، بررسی شد. بررسی آماری نشان داد که کاهش معنی داری در وزن بدن موش، تعداد اسپرماتوگونی های نوع A و B، اسپرماتوسیت ها و اسپرم (P<0.005) در بین گروه های آزمایش با گروه کنترل و گروه حلال وجود دارد. هم چنین، اسپرماتید برخی نمونه های آزمایشی به صورت کیست در آمده، و اسپرماتوسیت های اولیه و اسپرماتیدها به مرکز مجرای لوله رها شده بودند.

در فلور ایرانیکا برای جنس اریژرون چهار گونه از ایران گزارش شده است. در این مقاله گونه Ergeron annuus (L.) Pers. برای اولین بار از ایران (استان گیلان) گزارش می شود. این گونه بومی امریکای شمالی و کانادا بوده و به صورت خو کرده در اروپا و آسیا نیز می روید. در این جا برای گونه های موجود در ایران یک کلید شناسایی ذکر شده است. با اضافه شدن این گونه، تعداد گونه های این جنس به پنج می رسد.

ماکروسیکلیک دی آمید دی بنزوسولفوکسید، ترکیبی است با ساختار حلقوی - تاجی شکل و دارای گروه های فعال آمیدی، اکسیژنی و سولفوکسید. داخل حلقه آن آب گریز است و می تواند با کاتیون های سدیم، پتاسیم یا کلسیم پیوند دهد و به دلیل خاصیت چربی دوستی در خارج از حلقه خود می تواند از عرض غشا عبور کند. پژوهش حاضر با هدف تعیین پاسخ آنزیم های آنتی اکسیداتیو به اثر غلظت های متفاوت این ترکیب پس از تزریق درون صفاقی به موش های نژاد Balb/C انجام گرفت. هم چنین مقادیر بیومارکرهای حاصل از تخریب رادیکال های اکسیژنی بررسی شدند. نتایج نشان داد که میزان LD50 این دارو 2500 میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن است. به موش های بررسی شده دوز subLD50 با غلظت 1500 میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت منفرد تزریق شد. بعد از یک هفته بررسی بافت شناسی کبد نشان داد که سلول های هپاتوسیت، طناب های هپاتوسیتی، سلول های کوپفر، سینوزوئیدها و فضای پورتال در مقایسه با گروه شاهد هیچ گونه تغییر معنی داری نیافتند. در حالی که بافت شناسی بیضه ها نشان داد که حجم و وزن بیضه، تعداد سلول های بینابینی، قطر لوله های منی ساز، تعداد سلول های اسپرماتوگونی نوع A و B، اسپرماتوسیت اولیه، اسپرماتید و اسپرماتوزوئید و سلول های سرتولی به طور معنی داری کاهش یافتند. فعالیت آنزیم های آنتی اکسیداتیو شامل سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز در کبد و بیضه در یک روند وابسته به غلظت رو به افزایش گذاشتند در صورتی که این افزایش برای بیومارکرهای تخریب اکسیداتیو یعنی مالون دی آلدئید و دی تیروزین فقط در بافت بیضه و در خون محیطی مشاهده شد. بنابراین با توجه به پژوهش حاضر نتیجه گیری می شود که ترکیب مورد استفاده دارای اثرات سمی بوده است. بعد از یک هفته از کاربرد آن در زیر غلظت LD50، بافت بیضه به نحو شاخص تحت تاثیر قرار گرفت، ولی بافت کبد احتمالا به دلیل قابلیت های متابولیک زیاد در متابولیسم مواد و توان بیش تر فعالیت آنتی اکسیدانی، اثرات نامطلوب بافتی نشان نداد.

مجموعه دگرگونی ده سلم در شرق ایران و در حاشیه شرقی بلوک لوت واقع شده است. سنگ های موجود در این مجموعه شامل شیست های پلیتی، مرمر و آمفیبول شیست است که توده های گرانیتی و رگه های پگماتیتی آن را قطع کرده اند. در مجموعه ده سلم کانی آندالوزیت در سنگ های دگرگونی و آذرین با تفاوت های بافتی، ژئوشیمیایی و بلور شناختی دیده می شود. آندالوزیت یکی از پلی مورف های آلومینوسیلیکاته است که اغلب در شرایط دگرگونی درجه حرارت متوسط فشار کم به وجود می آید. پژوهش های تجربی جدید نشان می دهند این کانی در شرایط ماگمایی و متاسوماتیک نیز تشکیل می شود. تجزیه های شیمیایی انجام شده با الکترون مایکروپروب نشان می دهد که عناصر آهن، پتاسیم و REE در دو نوع رخداد آندالوزیت در ده سلم متفاوت هستند. آهن موجود در آندالوزیت موجود در سنگ های آذرین بین 0.12 تا 0.97 درصد و میزان پتاسیم آن به 0.79 درصد می رسد. در آندالوزیت دگرگونی آهن 0.11 تا 0.16 درصد و پتاسیم بسیار ناچیز و اغلب کم تر از 0.02 درصد است. سایر عناصر اصلی موجود در دو نوع آندالوزیت تفاوت خاصی نشان نمی دهند. بلورهای آندالوزیت در سنگ های دگرگونی مجموعه ده سلم در شیست های آندالوزیت دار به صورت کیاستولیت و با تجمع جهت یافته دیده می شوند. این کانی از سنگ های پلیتی و در طی واکنش های پیش رونده دگرگونی به وجود آمده است. پاراژنز موجود در این شیست ها دمای تشکیل 380 تا 450 درجه سانتی گراد در فشار 2 تا 3 کیلو بار را نشان می دهد. آندالوزیت موجود در سنگ های آذرین مجموعه ده سلم در حاشیه توده های گرانیتی و پگماتیت ها به رنگ صورتی و بدون ادخال کربن و بر خلاف انواع دگرگونی فاقد جهت یافتگی است. این کانی می تواند از یک ماگمای آلکالن متاآلومین که در تبادل یونی با سنگ های دگرگونی مجاور خود بوده است، تشکیل شده باشد. بررسی تغییرات نسبت پتاسیم به سدیم از شیست های هاله دگرگونی به سمت توده گرانیتی حضور تبادل یونی و رخداد متاسوماتیسم بین ماگما و سنگ های درون گیر را تایید می کند.

تحقیق حاضر در ارتفاعات کلات- زیرجان گناباد واقع در محدوده ارتفاعی 1100 تا 2830 متری از سطح دریا، با میانگین بارندگی سالانه 143.2 میلی متر و متوسط دمای سالانه 17.2 درجه سانتی گراد انجام شد. به منظور شناسایی و معرفی فلور، بررسی شکل های زیستی و کورولوژی گیاهان، پوشش گیاهی منطقه بررسی شد که در نتیجه آن، تعداد 190 گونه گیاهی از 107 جنس و 39 تیره جمع آوری و شناسایی شدند. از نظر تعداد گونه، تیره های گل ستاره ای (Asteraceae)، گندمیان (Poaceae) و نعناع (Lamiaceae) مهم ترین تیره های موجود در منطقه بودند. تروفیت ها و همی کریپتوفیت ها از مهم ترین گروه های ساختاری طیف زیستی منطقه به روش رانکایر بودند. بررسی کورولوژیک و استخراج کوروتیپ ها، غلبه عناصر ایرانی - تورانی را نشان داد. همچنین در رابطه با اندمیسم، تعداد 8 گونه، اندمیک ایران بودند. افزون بر این در میان عناصر گیاهی، Phlomidoschema parviflorum از تیره نعناع، گونه ای نادر و نیمه اندمیک منطقه بررسی شده بر اساس معیار IUCN، دو دسته گونه های آسیب پذیر و با خطر کم تر تعیین شد که جمعا 14 گونه در گروه گونه های تهدید شده قرار گرفتند.