ژنتیک نوین
سال:1397 | دوره:13 | شماره:3 |تعداد مقالات:12

خویشاوندان وحشی گندم به عنوان منبع ژنی ایده آلی جهت بهبود تحمل تنش خشکی در گندم شناخته شده اند. هدف از این تحقیق ارزیابی الگوی بیان برخی از ژن های آنتی اکسیدانتی شامل MnSOD، APX و GPX در گونه های مختلف زراعی و وحشی گندم تحت شرایط عدم تنش (90 درصد ظرفیت زراعی) و تنش خشکی شدید (25 درصد ظرفیت زراعی) بود. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار (دو تکرار بیولوژیک و دو تکرار تکنیکی) جهت مقایسه پنج گونه Aegilops و دو گونه Triticum به همراه دو رقم شاهد گندم نان مقاوم (سیروان) و حساس به خشکی (دریا) در شرایط گلخانه اجرا شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس برای میزان بیان نسبی ژن های مورد ارزیابی نشان داد اثر تنش، گونه و اثر متقابل بین تنش و گونه برای کلیه ژن ها معنی دار بود. تنش خشکی منجر به افزایش بیان ژن های APX، MnSOD و GPX به ترتیب به میزان 55/9، 64/12 و 18/10 برابر بیش تر نسبت به شرایط عدم تنش شد. علاوه بر این، نتایج به دست آمده از مقایسه گونه های مختلف نشان داد الگوی بیان ژن در بین گونه های مختلف نیز متفاوت است. از مهم ترین نتیجه به دست آمده از این تحقیق می توان به افزایش بیان ژن های بررسی شده در گونه های Ae. tauschii، Ae. speltoides و Ae. cylindrica نسبت به دیگر گونه ها و رقم مقاوم شاهد در شرایط تنش خشکی اشاره نمود. بنابراین انجام مطالعات تکمیلی جهت تعیین ساز و کارهای مرتبط با تحمل تنش خشکی در این گونه ها توصیه می شود.

یکی از سه عنصر اصلی پرنیاز برای رشد گیاه فسفر است که به صورت فسفات از محلول خاک جذب شده و نقش مهمی در رشد و نمو گیاهان برعهده دارد. به منظور سازگاری با کمبود فسفات در محیط، گیاهان مجموعه ای از پاسخ های سازشی ساختاری و فیزیولوژیکی را نشان می دهند که ترشح اسید فسفاتازها از آن جمله است. در این پژوهش توالی کامل cDNA ژن AtPAP18 از گیاه آرابیدوپسیس تالیانا جدا و برای ایجاد گیاهان بیش بیان در ناقل بیانی گیاهی pARM1 همسانه سازی شد. هم چنین لاین T-DNA فاقد بیان هموزیگوس برای ژن مذکور شناسایی شد. نتایج این پژوهش نشان داد که بیش بیان ژن AtPAP18 در گیاهان آرابیدوپسیس موجب افزایش معنی دار محتوای فسفات و به دنبال آن افزایش توده زیستی در گیاهان آرابیدوپسیس در هر دو شرایط +P و-P شد. جوانه زنی سریع تر، کاهش معنی دار وزن خشک و بیش ترین افزایش نسبت وزنی ریشه به اندام هوایی در شرایط کمبود فسفات از شاخصه های واضح گیاهان فاقد بیان این ژن نسبت به گیاهان طبیعی و بیش بیان ژن AtPAP18 بود. این نتایج نشان می دهد که بیش بیان ژن AtPAP18 می تواند راهکاری مؤثر جهت استفاده بیش تر از فسفات نامحلول خاک و کاهش مصرف کودهای شیمیایی مرتبط باشد.

گیاه دارویی بابا آدم (Arctium lappa L. ) منبع غنی از آنتی اکسیدان های پلی فنول برای کنترل و درمان آلرژی، ایدز، سرطان و دیابت نوع دو می باشد. آنزیم فنیل آلانین آمونیا لیاز (PAL)، آنزیم کلیدی بیوسنتز ترکیبات پلی فنول در مسیر فنیل پروپانوئید می باشد. به منظور شناسایی ژن فنیل آلانین آمونیا لیاز، به کمک توالی های شناخته شده از ژن مزبور در بانک اطلاعاتی NCBI و از روی مناطق حفاظت شده، جفت آغازگرهای اختصاصی برای ردیابی ژن PAL طراحی شد. ردیابی با انجام واکنش PCR بر روی DNA ژنومی انجام گرفت و هم ردیف سازی توالی خوانش شده قطعه 609 جفت بازی ژن PAL در پایگاه داده NCBI، صحت ردیابی ژن مزبور را تأیید کرد. متیل جاسمونات، ترکیب سیکلوپنتانی از مشتقات اسید لینولنیک می باشد که از طریق مسیر اکتادکانوئید ساخته می-شود. شواهدی وجود دارد که متیل جاسمونات به عنوان یک مولکول سیگنال در برخی از مسیرهای انتقال پیام که القا کننده آنزیم های خاص کاتالیز کننده واکنش های بیوسنتزی برای تشکیل ترکیبات دفاعی هستند، دخالت می کنند و منجر به القای واکنش های دفاعی می شوند. در این تحقیق، بیان ژن فنیل آلانین آمونیا لیاز تحت تیمار هورمون متیل جاسمونات با غلظت های 50 و 100 میکرومولار در زمان های 24، 48 و 72 ساعت پس از تیمار با هورمون مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دهنده افزایش میزان بیان ژن پس از 24 ساعت بود، به طوری که بیشترین میزان بیان ژن پس از 24 ساعت تحت تیمار متیل جاسمونات 100 میکرومولار نسبت به نمونه شاهد مشاهده شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که متیل جاسمونات به عنوان الیسیتور غیر زیستی کارآمد با تاثیر بر بیان ژن PAL احتمالا موجب افزایش ترکیبات پلی فنول در گیاه بابا آدم می شود.

بخش های مختلف گیاه دارویی مامیران کبیر (Chelidonium majus L. ) حاوی ترکیبات متعدد آلکالوئیدی مهم مانند چلیدونین، کلریترین، سنگوئینارین-بربرین است. سنگوئینارین یک بنزوفنانتریدین چهار عضوی می باشد که به طور گسترده در گیاهان خانواده خشخاش، فوماریاسه و سدابیان وجود دارد. این آلکالوئید بیولوژیک فعال دارای طیف گسترده ای از خواص دارویی بالقوه مفید مانند ضد میکروبی، ضد التهابی و خاصیت ضدتوموری می باشد. اولین مرحله در مسیر بیوسنتز آلکالوئید سنگوئینارین مستلزم تبدیل اس-رتیکولین به اس-اسکولرین می باشد که این واکنش مهم به وسیله آنزیم کلیدی بربرین بریج که توسط ژن BBE کد می شود، صورت می گیرد. به منظور تهیه مواد گیاهی برای جداسازی ژن و نیز بررسی میزان بیان ژن BBE (Berberine Beridge Enzyme) در چهار سطح تنش خشکی شدید، متوسط، ضعیف و عدم تنش (به ترتیب با 40، 55، 70 و 100 درصد ظرفیت زراعی) در سه اندام ریشه، ساقه و برگ، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. جهت جداسازی cDNA کدکننده آنزیم BBE استخراج RNA از بافت ریشه و برای بررسی بیان ژن مذکور، استخراج RNA از ریشه، ساقه و برگ انجام شد. cDNA کدکننده آنزیم BBE از بافت ریشه با طول تقریبی 1500 جفت باز جداسازی و با موفقیت در پلاسمید PTG19-T درج و در سلول های مستعد شده E. Coli همسانه سازی شد. نتایج توالی یابی نشان داد که ژن جداسازی شده با طول 1441 جفت باز، زنجیر پپتیدی به طول 483 اسیدآمینه را کد می کند. زنجیر پپتیدی BBE حاصل، دارای موتیف NX(S/T) به عنوان جایگاه های گلیکوزیلاسیون، flavin binding domain (برای اتصال هیستیدین فلاوینه شده)، موتیف اسید آمینه ای SGGH و دنباله Glu که نقش کاتالیتیکی مهمی در تشکیل پل بربرین در آنزیم های فلاووپروتئینی دارد، بود. بر اساس نتایج مقایسه میانگین، بیشترین و کمترین میزان بیان این ژن به ترتیب در بافت ریشه تحت خشکی ضعیف (FC=70%) و در برگ و ساقه در شرایط عدم تنش (FC=100%) حاصل شد. در جمع بندی کلی می-توان نتیجه گرفت که اعمال تنش خشکی ضعیف، سبب افزایش بیان ژن BBE می شود و شاید از این طریق بتوان به تولید سنگوئینارین بیشتری در این گیاه دست یافت.

microRNAها (miRNA) گروهی از RNAهای غیر کدکننده و کوتاه (~21 نوکلئوتید) هستند که از طریق تنظیم بیان ژن ها در سطح پس از رونویسی نقش کلیدی را در توسعه و فیزیولوژی گیاه ایفا می کنند. ازآنجایی که تاکنون مطالعه جامعی در رابطه با شناسایی miRNAهای گلرنگ به روش in silico انجام نشده است، در این پژوهش با آنالیز توالی های ژنومی، 124 miRNA بالقوه متعلق به 26 خانواده حفاظت شده، شناسایی و حضور 2 مورد از آن ها در ژنوم گلرنگ با استفاده از RT-qPCR تأیید شد. این 29 خانواده miRNA به طور چشم گیری در اندازه متفاوت هستند. آنالیز توالی های pre-miRNA نشان داد که طول این پیش سازها در گلرنگ از 57 تا 317 با میانگین 1/40 ± 88/95 نوکلئوتید متغیر است. دیگر نتیجه مهم به دست آمده در این مطالعه، موفقیت در تعیین کلاسترهای miR169، miR395 و miR397 در ژنوم گلرنگ بود. در مطالعه پیش رو برای نخستین بار اعضای خانواده های miR393، miR477، miR530، miR6111، miR6113 و miR6114 در ژنوم گلرنگ شناسایی شد. با استفاده از پروتکل های ارائه شده در مطالعات پیشین، درمجموع 84 ژن هدف بالقوه برای miRNAهای گلرنگ شناسایی شد. ژن های هدف این قبیل از ژن ها، فاکتورهای رونویسی، پروتئین های دخیل در همانندسازی DNA و آنزیم های متابولیکی را شامل می شوند. نتایج این مطالعه نشان داد که miRNAهای حفاظت شده در گلرنگ وجود دارند و می توانند عملکرد مؤثری در پاسخ به تنش های محیطی نیز داشته باشند.

گیاهان برای مقاومت به تنش سرما از راه کارهای مختلفی در سطوح ملکولی، بیوشیمیایی و فیزیولوژیک استفاده می کنند. فیتوهورمون های مانند جاسمونیک اسید در پاسخ گیاهان به تنش نقش مهمی دارند. مطالعات کمی در مورد اثر این هورمون بر تنش سرما وجود دارد و هنوز مسیرهای ترارسانی آن در پاسخ گیاه به دماهای پایین ناشناخته است. در این مطالعه، یک شبکه هم بیان ژنی وزن دار برای تعیین تأثیر جاسمونیک اسید بر پاسخ های آرابیدوپسیس به سرما با استفاده از داده های ریزآرایه به کار برده شد. تجزیه و تحلیل شبکه منجر به تشکیل 15 گروه ژنی شد که هر کدام فرآیند خاصی را کنترل می کرد. نتایج نشان داد فتوسنتز و فرآیندهای سوخت و ساز کربوهیدرات ها از مهم ترین فرآیندهای مسیر زیستی در پاسخ به جاسمونیک اسید و سرما هستند. شبکه هم بیان ژنی نقش مهم عامل های رونویسی را در کنترل این فرآیندها آشکار کرد. بر اساس نتایج به دست آمده دو عامل رونویسی ERF13 و ORA47 برای ارتباط میان جاسمونیک اسید و تحمل به سرما به عنوان کاندیدا انتخاب شدند که حدواسطی میان عامل های رونویسی CBF1 و CBF2 و پروتئین های تنظیم کننده در مسیر ترارسانی جاسمونیک اسید از خانواده tify هستند. همکاری سه عامل رونویسی HY5، bHLH15 و PIF3 نیز در این مسیر ترارسانی با یکدیگر منجر به پاسخ مناسب گیاه به دماهای پایین می شود.

با توجه به اهمیت پژوهش های مرتبط با تنش غیر زیستی، پژوهش حاضر در راستای شناسایی نشانگر های مولکولی که ارتباط معنی داری با صفات مرتبط با تحمل تنش در برنج دارند، انجام گرفت. این بررسی با استفاده از 36 نشانگر ریزماهواره (SSR) و 59 ژنوتیپ برنج در دو شرایط نرمال و تنش خشکی انجام شد. 36 نشانگر ریزماهواره در مجموع 189 آلل با میانگین 25/5 آلل در هر مکان ژنی مشاهده شد. نشانگر5647 RMدارای بیش ترین تعداد آلل (12) و نشانگر های RM462 و 6022 RM دارای کمترین تعداد آلل(2) بودند. میانگین محتوای اصلاعات چند شکل (PIC) 58/0 برآورد شد و نشانگرRM 5647 با 81/0 بیشترین وRM 6022 با 32/0 کمترین PIC را نشان دادند. به طور کلی 29 متغییر شامل 21 صفت زراعی به همراه هشت شاخص تحمل به تنش (SSI، STI، MP، GMP، HM، YSI، TOL و SST ) ارزیابی شد. تجزیه ارتباط با استفاده از ماتریس ساختار جمعیت و با مدل های آماری GLM و MLM با استفاده از نرم افزار TASSEL برای 29 متغیر انجام شد. مدلMLM توانست در شرایط نرمال 11 نشانگر و در شرایط تنش خشکی 22 نشانگر معنی دار را شناسایی نماید. در شرایط نرمال بالاترین ضریب تببین مربوط به نشانگرRM5780 بود که 92/29 درصد تغییرات عملکرد را توجیه کرد و در شرایط تنش خشکی بالاترین ضریب تبیین مربوط به نشانگر RM519 بود که 69/39 درصد از تغییرات روز تا خوشه دهی را به خود اختصاص داد. برای هشت شاخص تحمل مورد بررسی، 6 نشانگر معنی دار شناسایی شد. بالاترین درصد توجیه تغییرات فنوتیپی به نشانگر RM441با 11/26 درصد به شاخص TOL اختصاص داشت. با توجه به نتایج، پیش بینی می شود استفاده از نشانگرهای ریزماهواره ردیابی شده در این پژوهش در صورت تأیید و پس از اختصاصی شدن، با اطمینان زیادی در برنامه های انتخاب به کمک نشانگر امکان پذیر باشد.

آویشن باغی (Thymus vulgaris) یکی از گیاهان تیره نعناعیان (Lamiaceae) است که در مدیترانه و برخی نواحی آسیا می روید و امروزه در مناطق مختلف جهان و از جمله در ایران کشت و تولید می شود. اثرات دارویی این گیاه مربوط به ترکیبات مونوترپن های فنولی مختلف از جمله تیمول و کارواکرول است. این تحقیق در پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام شد. تیمارها در چهار سطح شوری (شاهد، 50، 100 و 150 میلی مولار) با سه تکرار به اجرا درآمد و صفات فیزیولوژیکی و عملکرد فیتوشیمیایی مورد ارزیابی قرار گرفت. بررسی بیان ژن ها با روش qRTPCR بررسی شد و اسانس گیری توسط دستگاه HPLC انجام شد. نتایج نشان داد شوری اثر معنی داری (05/0P ≤ ) بر بیان ژن های مورد مطالعه داشت. بیش ترین میزان بیان ژن های (TvTPS1) و (TvTPS5) در تیمار 100 میلی مولار و بیش ترین میزان بیان ژن (TvDXR) در تیمار 50 میلی مولار سدیم کلرید مشاهده شد. هم چنین بیش ترین میزان تیمول و کارواکرول در تیمار 100 میلی مولار مشاهده شد. شوری 100 میلی مولار کلرید سدیم با تأثیر بر ژن های ابتدای مسیر بیوسنتزی MEP و افزایش بیان ژن ها انتهایی مسیر بیوسنتز تیمول از طریق فرآیندهای سیگنالی تولید مونوترپن های تیمول و کارواکرول را افزایش داد.

در این پژوهش برای بررسی قابلیت استفاده از صفات وزن تولد گوساله و طول دوره آبستنی در بهبود ارزیابی ژنتیکی سخت زایی در نخستین شکم زایش گاوهای هلشتاین ایران از 29950 رکورد صفات گوساله زایی استفاده شد. این رکوردها طی سال های 1383 تا 1392 در 131 گله تحت پوشش مرکز اصلاح نژاد دام و بهبود تولیدات دامی کشور ثبت شده بودند. پس از بررسی نقش اثرات ژنتیکی مستقیم و مادری و تعیین مدل مناسب برای هر صفت، قابلیت پیش بینی چهار مدل مختلف ارزیابی ژنتیکی سخت زایی با استفاده از دو معیار میانگین مربعات و همبستگی بین مقادیر مشاهده شده و پیش بینی شده مقایسه شد. این چهار مدل شامل مدل تک صفتی سخت زایی، مدل دو صفتی سخت زایی و وزن تولد گوساله، مدل دو صفتی سخت زایی و طول دوره آبستنی و مدل سه صفتی سخت زایی، وزن تولد و طول دوره آبستنی بودند. از بین مدل های مورد مقایسه، مدل دارنده اثرات ژنتیکی افزایشی مستقیم و ژنتیکی افزایشی مادری، بدون در نظر گرفتن کوواریانس بین آن ها، مدل مناسب برای برآورد اجزاء واریانس صفات گوساله زایی بررسی شده در این پژوهش تشخیص داده شد. مقایسه مدل ها بر اساس قابلیت پیش بینی نشان داد که مدل دو صفتی سخت زایی و وزن تولد گوساله (به عنوان صفت همبسته) در مقایسه با مدل تک صفتی سخت زایی و مدل دوصفتی سخت زایی و طول دوره آبستنی میانگین مربعات خطای کمتر و همبستگی بین مقادیر مشاهده شده سخت زایی و مقادیر پیش بینی شده بیشتری دارد. بین قابلیت پیش بینی مدل دو صفتی سخت زایی و وزن تولد گوساله و مدل سه صفتی سخت زایی، وزن تولد گوساله و طول دوره آبستنی تفاوتی وجود نداشت. وزن تولد گوساله را می توان به عنوان صفت همبسته مناسب جهت ارزیابی ژنتیکی سخت زایی در شکم اول گاوهای هلشتاین ایران در نظر گرفت.

لاله واژگون (Fritillaria imperialis) از جمله گیاهان دارویی و زینتی با ترکیبات دارویی متعدد می باشد که در طب سنتی استفاده می شود. استروئید آلکالوئید به عنوان ترکیب مؤثر اصلی در این گیاه است که دارای خواص ضد توموری، ضد آلرژی و خنثی کننده اثر استیل کولین می باشد. در این مطالعه اسکوالن سنتاز (SQS) به عنوان ژن کلیدی در مسیر بیوسنتز استروئید آلکالوئید ها از داده های ترنسکریپتوم حاصل از RNA-Seq لاله واژگون انتخاب شد. توالی این ژن شباهت معنی داری با توالی های ژنSQS گیاهان گلدار موجود در پایگاه اطلاعات داده هایNCBI از طریق Blastx نظیر Fritillaria thunbergii، Phoenix dactylifera وFritillaria unibracteata داشت. نتایج حاصل از انجام هم ردیفی باclustal w نشان داد که این توالی ها در نواحی حفاظت شده منطبق بودند. نتایج تجزیه پروموتور نشان داد که پروموتر ژن SQS در لاله واژگون شامل عناصر پاسخ به نور، خشکی، جاسمونیک اسید، اکسین، عنصر پرموتوری هسته، تقویت کننده و سایر عناصر دیگر بود. حضور این عناصر تنظیمی نقش کلیدی در تنظیم بیان ژن در مراحل مختلف رشدی، پاسخ به محیط و تولید متابولیت ثانویه را نمایان می کند. تجزیه و تحلیل بیان ژن SQS در بافت های مختلف (برگ، پیاز، گلبرگ، کاسبرگ، تخمدان، بساک و میوه) در سه مرحله ی مختلف نموی (شامل مرحله طویل شدن ساقه، مرحله توسعه گل و مرحله پر شدن دانه) ارزیابی شد. بالاترین میزان بیان ژن SQS در تخمدان، مرحله ی طویل شدن ساقه به دست آمد. بیان زیاد پتانسیل این ژن را در بهینه سازی تولید متابولیت ثانویه نشان می دهد. بررسی آماری نشان داد که اختلاف معنی داری در میزان بیان ژن SQS لاله واژگون در بافت ها و طی مراحل نموی مختلف وجود دارد.

مقاومت القایی (IR) نوعی از مقاومت است که هم با آلودگی با مواد بیولوژیکی قبل از آلودگی با پاتوژن و هم به وسیله تیمار با مواد شیمیایی فعال می شود. یکی از مهم ترین انواع آن، که بیش ترین مطالعات بر روی آن انجام شده، مقاومت اکتسابی سیستمیک (SAR) است که نقش مهمی در مقاومت به بیماری ها در گیاهان به عهده دارد. برخی از مواد شیمیایی باعث ایجاد SAR در گیاهان می شوند. بنزوتیادیازول (BTH) از جمله مواد شیمیایی مؤثر است که کاربرد خارجی آن به عنوان یک ترکیب جدید برای کنترل بیماری ها شناخته شده می باشد که پاسخ آن در سرتاسر گیاه انتقال می یابد و پاسخ های دفاعی در مقابل بیماری را افزایش می دهد. به منظور بررسی مکانیسم های فعالیت بیوشیمیایی BTH و ژن های القا شده توسط آن، داده های توالی ESTهای مربوط به BTH در برنج از سایت NCBI اخذ شدند. با دسته بندی و هم گذاری حدود 370 توالی EST برنج بعد از تیمار با BTH 33 کانتیگ و 234 سینگلتون تشکیل شد، سپس گروه های کارکردی مشخص و با انجام مقایسه بین دو کتابخانه ژن های مشترک تعیین شدند. نتایج حاصل از این تحقیق مشخص کرد که پس از کاربرد BTH در برنج پروتئین های کیناز، LHCB، OEEP، هم چنین آنزیم کربنیک انهیدراز و نیز آنزیم Ribulose بیان می شوند. در این مطالعه برای نخستین بار تاثیر BTHبر دستگاه فتوسنتزی گیاهان مشاهده شد، هم چنین مسیرهای سیگنال دهی دفاعی در برنج را پس از تیمار با BTH مشخص کرد. در این مطالعه ژن هایی که ممکن است در تنظیم مکانیسم های دفاعی گیاه در برابر بیماری ها دخالت داشته باشند شناسایی شدند. این نوع مطالعات بیوانفورماتیکی می تواند در طرح های اصلاحی برای توسعه واریته های متحمل در برابر بیماری ها کمک کننده باشد.

نقش زیر واحدهای سنگین گلوتنین در تعیین ارزش نانوایی گندم نان (Triticum aestivum L. ) موجب شده تا امروزه ارزیابی آن ها در پروتئین های ذخیره ای به یکی از اهداف مهم اصلاحگران تبدیل شود. بازوی کروموزمی 1RS چاودار (Secale cereale L. ) حاوی ژن های مقاومت به آفات و پاتوژن ها است و باعث پایداری در عملکرد دانه گندم می شود، با این حال بازوی 1RS روی کیفیت نانوایی تأثیر منفی دارد. در تحقیق حاضر امتیاز کیفی تعداد 14 رقم گندم ایرانی حاوی جابجایی کروموزومی گندم-چاودار 1BL. 1RS، با استفاده از نه جفت نشانگر اختصاصی STS تعیین شد، سپس به دلیل حضور جابجایی 1BL. 1RS، امتیاز کیفی ارقام تصحیح شد. امتیاز کیفی تصحیح شده ارقام بین پنج تا هفت بود. ارقام مغان 3، آرتا و بک کراس روشن (زمستانه) با امتیاز کیفی تصحیح شده هفت، بالاترین امتیاز و ارقام مهدوی، دز، MV17، شیرودی، ویری ناک، استار و رصد با امتیاز کیفی تصحیح شده پنج، کمترین امتیاز را داشتند. ارقام تجاری گندم نان ایرانی حاوی جابجایی 1BL. 1RS با استفاده از زیر واحد های مطلوب گلوتنین توانسته اند تا حدی اثرات منفی جابجایی 1BL. 1RS بر کیفیت آرد را جبران کنند و دارای امتیاز کیفی متوسطی باشند. پیشنهاد می شود در برنامه های اصلاحی به حضور احتمالی بازوی کروموزمی 1RS چاودار در ریخته ژنتیکی گندم و تاثیر منفی آن بر کیفیت آرد توجه شود تا مانع از دستیابی به نتایج مثبت کاذب توسط اصلاحگران شود.