طلوع بهداشت
سال:1399 | دوره:19 | شماره:3 (مسلسل 81) |تعداد مقالات:8

مقدمه: سلامت روان پرستاران به عنوان ارایه دهندگان مراقبت تاثیر بسزایی در کیفیت مراقبت ارایه شده از سوی آن ها دارد. شادکامی با بسیاری از مولفه های سلامت رابطه نزدیک دارد. با توجه به این که سلامت روان پرستاران اهمیت بسزایی دارد، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی شادکامی در پرستاران بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد انجام شد. روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی-مقطعی است که بر روی 210 پرستار به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با تعداد پرستاران شاغل در هر یک بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه 2 قسمتی شامل اطلاعات زمینه ای و پرسش نامه 29 سوالی شادکامی آکسفورد با دامنه نمره 87-0جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS16 و آزمون های کای اسکویر و ANOVA استفاده گردید. یافته ها: میانگین سن پرستاران 09/6± 8/31 سال بود. از نظر سطح شادکامی اکثر پرستاران (6/57 درصد) شادی متوسطی داشتند و میانگین نمره کلی شادکامی 88/11± 54/37 بود. همچنین بین شادکامی با فعالیت فیزیکی (022/0=P)، وضعیت استخدامی (025/0=P)، بخش (038/0=P)، شیفت کاری شب (011/0=P)، رضایت از سلامت (0001/0>P)، دوست داشتن شغل (001/0=P) و رضایت از محل کار (0001/0>P) ارتباط آماری معناداری وجود داشت. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که سطح شادکامی در اکثر پرستاران در سطح متوسط می باشد. لذا اقدامات و برنامه ریزی در راستای افزایش شادکامی پرستاران جهت بهبود کیفیت مراقبت های پرستاری توصیه می شود.

مقدمه: برای اغلب والدین لحظه آگاهی والدین از شرایط ویژه (معلولیت) کودک، لحظه ای دشوار و ویران کننده است. اما چگونگی توضیح و توصیف مشکل به والدین و آگاه ساختن آنان نسبت به این موضوع می تواند نقش مهمی در تجربه آنان از لحظه تشخیص گذاری و پذیرش شرایط ایفا کند. این پژوهش با هدف تبیین تجربه زیسته والدین از لحظه ی باخبر شدن از موضوع و واکنش آنها به این مسیله انجام شده است. روش بررسی: روش انجام این پژوهش کیفی و از نوع پدیدارشناسی است. ابزار پژوهش مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته (زمان متوسط مصاحبه ها 60 دقیقه بوده است) بود و داده های حاصل از نمونه ای شامل 17 مادر و 9 پدر در محدوده سنی 39 تا 58 سال در شهر یزد، با استفاده از نرم افزار تحلیل داده های کیفی مکس کیو دی ای (MAXQDA) طی سه مرحله کدگذاری (باز، محوری و گزینشی) شد. یافته ها: کدهای باز شامل 19 مفهوم و کدهای محوری شامل چهار مقوله چگونگی آگاهی از تشخیص، واکنش والدین به تشخیص نشانگان داون، سبک اسناد و منابع مقابله ای بود. درمجموع نوع واکنش والدین به تشخیص در طیفی از عدم پذیرش کامل تا پذیرش کامل نیازهای ویژه فرزند با نشانگان داون متفاوت است. نتیجه گیری: با توجه به نتیجه پژوهش تمامی والدین لحظه هایی پر از غم و اندوه و ناامیدی را تجربه کرده اند و این یک تجربه مشترک انسانی است که پژوهش های گسترده در فرهنگ ها و مناطق جغرافیایی مختلف این موضوع را به شکل تقریبا یکسان گزارش کرد ه اند.

مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه علی-ساختاری سوگیری شناختی و تاب آوری با افسردگی در افراد نابارور، با نقش میانجی اضطراب فراگیر بود. روش بررسی: پژوهش حاضر با توجه به طرح پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی، و بر مبنای کاربست یافته ها از نوع کاربردی است. به منظور انجام پژوهش از بین کلیه افراد نابارور مراجعه کننده به کلینیک های ناباروری شهرستان یزد تعداد 200 نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گیری دردسترس وارد پژوهش شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های سوگیری شناختی متمرکز برخود، مقیاس تاب آوری کانر-دیویدسون، پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه مقیاس اضطراب فراگیر اسپیتزر و همکاران، استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از روش مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتیجه تحقیق حاضر نشان می دهد که سوگیری شناختی بالا و تاب آوری پایین در ابتلا به افسردگی و اضطراب فراگیر در بین افراد نابارور موثر است، بدین معنا که هر چه سوگیری شناختی بالاتر و تاب آوری پایین تر باشد افراد نابارور بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی و اضطراب فراگیر قرار می گیرند. به عبارتی، مدل مفهومی طراحی شده در پژوهش براساس روش معادلات ساختاری برازش گردید. نتیجه گیری: یافته ها نشان داد سوگیری های شناختی در افراد نابارور پیش بینی کننده میزان تاب آوری است و تاب آوری نیز عاملی موثر در تغییرات میزان اضطراب فراگیر و افسردگی می باشد. همچنین اضطراب فراگیر در پیش بینی میزان افسردگی نقش مهمی دارد.

مقدمه: با توجه به آمار بالای جهانی بروز سرطان پوست، اثر نامطلوب بر سلامتی و تحمیل هزینه های گزاف درمان بر مردم، در مطالعه حاضر به بررسی عوامل اکولوژیک مرتبط با سرطان های پوستی غیر ملانومی(NMSC) در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه تومور بیمارستان پوست رازی تهران در سال 1396 پرداخته شده است. روش بررسی: این مطالعه موردی-شاهدی به روش جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه محقق ساخته، از 300 نمونه مورد و 300 نمونه کنترل به روش نمونه گیری آسان، انجام گرفت. معیارهای ورود بیماران شامل ابتلا به NMSC که از طریق بیوپسی و آزمایش پاتولوژی با تایید پزشک می باشد، و داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بین NMSC و نوع شغل، وضعیت اقتصادی-اجتماعی، مصرف الکل و دخانیات، عادات رفتاری پیشگیرانه، مصرف آب چاه، استفاده از شبکه های مجازی، سوختگی، سابقه خانوادگی، مصرف غذاهای چرب، متغیرهای سنی/جنسی و وزنی به لحاظ آماری ارتباط معنادار و با متغیرهای قد، نمایه توده بدنی و شهری یا روستایی بودن بیمار ارتباط معنادار وجود نداشت. نتیجه گیری: باید برنامه های غربالگری جهت تشخیص زودرس این بیماری در مراحل اولیه آن، در مردان مسن، به ویژه آنان که به واسطه ی شغلشان در مواجهه زیاد با نور آفتاب قرار داشته اند، صورت گیرد.

مقدمه: ورزش که در طب ایرانی تحت عنوان ریاضت شناخته می شود با فعالیت های روزمره زندگی حتی در مشاغل سخت متفاوت است و آن ها را را در یک ردیف نمی دانند، هرچند در مواردی معدودی مشاغل خاصی را به عنوان ریاضت نام برده اند. در طب ایرانی لوازم حفظ سلامتی شش دسته است شامل: 1-هوا 2-آب و غذا 3-حرکت و سکون 4-اعراض نفسانی 5-خواب و بیداری 6-استفراغ و احتباس که از دیدگاه بوعلی سینا مهمترین عامل حفظ سلامتی ریاضت است، در قانون نوشته است: "معظم حفظ الصحه هو ان یرتاض " مهمترین عامل حفظ سلامتی ریاضت است، مفهموم ریاضت با توجه به موارد نام برده شده و توصیه ها، معادل ورزش کردن است. روش بررسی: متون طب ایرانی از قبیل قانون، خلاصه التجارب، ذخیره خوارزمشاهی، هدایه المتعلمین و خلاصه الحمه و دیگر منابع نقش فعالیت و توصیه های ورزش از دیدگاه طب ایرانی بررسی و مطالب استخراج گردید یافته ها: با بررسی متون طب ایرانی در زمینه ورزش مشخص شد که ورزش علاوه بر تلاش مداوم برای حفظ سلامتی در مجموعه تدابیر برای بهبودی بعضی از بیماری های شناخته شده در طب ایرانی نیز توصیه شده است، در این بررسی مشخص شد که ورزش دو بخش کلی دارد، ورزش عام و ورزش خاص که ورزش عام به توصیه های فعالیت غیر تخصصی و ورزش خاص به ورزش هایی از قبیل وزنه برداری و تیراندازی و چوگان بازی اطلاق می شود. نتیجه گیری: درطب ایرانی علاوه بر تعریف انواع ورزش و خواص عام و خاص برای بعضی از بیماریها، توصیه عام به ورزش، چگونه ورزش کردن، انواع ورزش و زمان ورزش و میزان ورزش و اقدامات قبل و بعد از ورزش نیز به خوبی توصیه شده تا بهره بردن از ورزش به درستی انجام شود.

مقدمه: افت شنوایی ناشی از صدا (NIHL) نخستین علت افت شنوایی اکتسابی است. دنداپزشکان و تکنسین های پروتز های دندانی در معرض صداهای مختلف تولیدشده توسط انواع وسایل هستند. در این مطالعه ما بر آن شدیم تا تاثیر سروصداهای لابراتوارهای پروتز دندانی بر قدرت شنوایی کارکنان مربوطه را بررسی کنیم. روش بررسی: این مطالعه از نوع مورد-شاهدی بود. جامعه آماری مطالعه ما، کلیه ی تکنسین لابراتوارهای پروتزهای دندانی شهر یزد بود که به صورت سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد 23 تکنسین که حاضر به همکاری بوده و معیارهای ورود را داشتند، در قالب گروه مورد وارد مطالعه شده و تعداد 23 نفر از افراد مراجعه کننده به کلینیک ادیولوژی بود که از نظر سن و جنس با گروه مورد آزمایش مطابق داشته و سابقه کار در محیط پر سروصدا و کری های مادرزادی یا اکتسابی نداشتند، نیز به عنوان گروه کنترل وارد مطالعه شدند. در نهایت داده های جمع آوری شده، وارد نرم افزار SPSS نسخه 19 شده و با استفاده از آزمون های آماری مورد آنالیز آماری قرار گرفتند. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که میانگین آستانه شنوایی گوش راست در فرکانس های 3000 و 4000 هرتز و میانگین آستانه شنوایی گوش چپ در فرکانس های 3000، 4000، 6000 و 8000 هرتز در گروه مورد به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود. میانگین آستانه شنوایی گوش راست در فرکانس 4000 هرتز و آستانه شنوایی گوش چپ در فرکانس های 3000، 4000 و 6000 هرتز در افراد با سابقه کاری >4 سال به طور معناداری بیشتر بود. همچنین میانگین آستانه شنوایی گوش راست در فرکانس 3000 هرتز و آستانه شنوایی گوش چپ در فرکانس های 3000، 4000 و 8000 هرتز در افراد >30 سال به طور معناداری بیشتر بود. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه می توان نتیجه گیری کرد که کارکنان شاغل در لابراتورهای پروتز دندانی، دچار افت شنوایی ناشی از صدا(NIHL) در فرکانس های 3000 تا 8000 هرتز می شوند؛ که این افت شنوایی در گوش چپ، در افراد>30سال و با سابقه کاری >4 سال بیشتر است. لذا استفاده از وسایل کم صداتر و حفاظ های شنوایی در این افراد توصیه می شود.

مقدمه: در دنیای امروز مطالعه عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی ازجمله دغدغه های اصلی یکی از شاخص های مهم در ارزیابی آموزش وپرورش است. پیشرفت تحصیلی در توسعه و آبادانی کشور موثر است، در سطوح عالی منجر به یافتن شغل و موقعیت مناسب و در نتیجه درآمد کافی می شود. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر بخشی آموزش خود دلسوزی شناختی و باور های خود کار آمدی تحصیلی و کفایت اجتماعی دانش آموزان پسر پایه نهم شهر یزد بود. روش بررسی: روش انجام این پژوهش به صورت نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر پایه نهم شهر یزد در سال تحصیلی 1397-1398 بوده است. نمونه پژوهشی به صورت روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای مرحله ای به این صورت که ابتدا ناحیه 2 آموزش و پرورش شهر یزد به صورت تصادفی تعیین و از بین مدارس متوسطه اول آن یک مدرسه به صورت تصادفی انتخاب شد، سپس یک پایه نهم انتخاب و دانش آموزان به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایش در معرض آموزش خود-دلسوزی شناختی در 8 جلسه 90 دقیقه ای قرار گرفت. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان می دهد 8 جلسه آموزشی خود دلسوزی شناختی میزان باورهای خود کارآمد تحصیلی و کفایت اجتماعی دانش آموزان را در مرحله پس آزمون به طور معنادار افزایش داده است (05/>p ). نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت آموزش خود دلسوزی شناختی می تواند منجر به افزایش خودکارآمدی تحصیلی و کفایت اجتماعی دانش آموزان شود و از این طریق تاثیر مثبت بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان داشته باشد. استفاده از برنامه های مداخله ای با استفاده از ظرفیت های موجود در مدارس توصیه می گردد.

مقدمه: با توجه به اینکه عدم آگاهی و اجرای صحیح دستورالعمل های بهداشتی در آرایشگاه می تواند منجر به انتقال برخی بیماری های عفونی گردد، مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان آگاهی، نگرش و عملکرد آرایشگران در رابطه با اصول کنترل عفونت در آرایشگاه های زنانه شهر ابرکوه انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعه توصیفی-مقطعی، شامل همه آرایشگاه های زنانه شهر ابرکوه (40 آرایشگاه) بود. جهت سنجش آگاهی، نگرش و عملکرد از یک پرسشنامه شامل 4 بخش اطلاعات دموگرافیک، سوالات آگاهی (دامنه نمرات 0 تا 18)، نگرش (دامنه نمرات 13 تا 65) و عملکرد (دامنه نمرات 14 تا 70) استفاده شد. جهت بررسی گندزداهای مورد استفاده نیز از یک چک لیست استفاده گردید. یافته ها: میانگین سطح کلی نمرات مربوط به میزان آگاهی، نگرش و عملکرد آرایشگران به ترتیب 99/1± 28/11، 67/4 ± 98/51 و 69/5 ± 13/62 برآورد شد. نمره آگاهی با سطح تحصیلات (021/0 =P) و میزان درآمد (038/0 =P) و نمره عملکرد با میزان درآمد (048/0 =P) ارتباط معنی داری را نشان داد. تناوب گندزدایی بصورت 20 درصد هفتگی، 30 درصد دوبار در هفته، 5/7 درصد سه بار در هفته و 5/42 درصد روزانه بود. تنها در 5/42 درصد موارد برای گندزدایی از فور و اتوکلاو استفاده می شد. بیشترین ماده مورد استفاده جهت گندزدایی محیط آرایشگاه، لوازم و وسایل و ضدعفونی پوست و دست، به ترتیب وایتکس، الکل و مایع دستشویی گزارش شد. نتیجه گیری: با توجه به سطح آگاهی و نگرش متوسط آرایشگران، برنامه ریزی برای برگزاری دوره های موثرتر آموزشی و افزایش آگاهی آرایشگران با استفاده از روش های مختلف آموزشی در راستای اثربخشی بیشتر برنامه های بهداشتی امری ضروری به نظر می رسد.