زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1398 | دوره:22 | شماره:11 |تعداد مقالات:11

مقدمه: عدم اطلاع از شیوع پلاسنتا آکرتا موجب بروز عوارض ناخواسته در زنان مستعد می شود و آگاهی از شیوع این عارضه می تواند روش های تشخیصی و درمانی در زنان مستعد را در مطالعات آتی تضمین نماید؛ لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی نسبت فراوانی پلاسنتا آکرتا در زنان کاندید سزارین غیراورژانسی با سابقه سزارین قبلی مراجعه کننده به بیمارستان های زنان سطح شهر تبریز انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی در طی سال های 95-1391 در دو بیمارستان الزهراء و طالقانی تبریز با مشارکت 310 زن کاندید سزراین غیراورژانسی انجام شد. اطلاعات هر فرد شامل اطلاعات جمعیت شناختی و اطلاعات مربوط به بیماری در چک لیست پژوهشگر ساخته وارد شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون های آماری رگرسیون و همبستگی اسپیرمن انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: 55 نفر (74/17%) به پلاسنتا آکرتا مبتلا بودند و متغیرهایی نظیر سن (001/0=p)، شاخص توده بدنی (003/0=p)، تعداد سزارین قبلی (002/0=p)، مصرف سیگار (036/0=p)، تعداد بارداری قبلی (002/0=p)، سابقه میومکتومی (001/0=p)، خونریزی در سه ماهه سوم (003/0=p) و تعداد قل های حین زایمان (001/0=p) با ابتلاء به پلاسنتا آکرتا ارتباط آماری معناداری داشتند. نتیجه گیری: شیوع پلاسنتا آکرتا در مطالعه حاضر 74/17% بود که انجام اقدامات تشخیصی دقیق جهت اطلاع از این عارضه را ضروری می نماید.

مقدمه: افزایش سن و دریافت داروی شیمی درمانی، از جمله ریسک فاکتورهای ابتلاء به ترومبوز ورید عمقی هستند که سهم اثر آن تابه حال در جامعه ایرانی مشخص نشده است؛ از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی نسبت فراوانی ابتلاء به ترومبوز ورید عمقی در زنان بالای 40 سال مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی مراجعه کننده به درمانگاه های شیمی درمانی سطح شهر تبریز طی سال 1397 انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1397 بر روی 165 زن در درمانگاه های شیمی درمانی سطح شهر تبریز انجام شد. ترومبوز ورید عمقی توسط معیار تشخیص ترومبوز ورید عمقی بررسی و افرادی که دارای ریسک بالای ابتلاء به ترومبوز ورید عمقی بودند، توسط سونوگرافی داپلر بررسی شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 21) و ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون انجام گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین شاخص ترومبوز ورید عمقی برابر 20/2± 69/13 بود که بر اساس چک لیست موجود، 19 نفر (52/11%) در رده ریسک بالای ابتلاء به این عارضه بودند که پس از بررسی توسط سونوگرافی داپلر، ابتلاء 17 نفر (30/10%) به این عارضه تایید شد. همچنین بر اساس نتایج آزمون کای اسکوئر، اختلاف آماری معنی داری بین تعداد جلسات شیمی درمانی با ابتلاء به ترومبوز ورید عمقی وجود داشت (001/0=p). نتیجه گیری: شیوع ترومبوز ورید عمقی در مطالعه حاضر در بیماران با سرطان پستان که تحت شیمی درمانی بودند، برابر 30/10% بود که با تعداد جلسات شیمی درمانی ارتباط داشت.

مقدمه: تهوع و استفراغ، یکی از شایع ترین و نامطلوب ترین عوارض داروی سیس پلاتین است. با توجه به اثرات زنجبیل در درمان و پیشگیری از تهوع و استفراغ، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات کپسول زنجبیل در درمان تهوع و استفراغ بیماران دریافت کننده سیس پلاتین تحت ماستکتومی انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده در سال 98-1397 بر روی 60 بیمار سرطانی در درمانگاه شیمی درمانی بیمارستان شهید مدنی تبریز انجام گرفت. گروه مداخله از 10 روز پس از شیمی درمانی و یک هفته قبل از ماستکتومی، روزانه 2 نوبت قرص 500 میلی گرمی زنجبیل را دریافت نمودند؛ گروه کنترل قرص پلاسبو استفاده نمود. قبل از مداخله و روز پس از ماستکتومی از ابزار سنجش تهوع و استفراغ رودز استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون های شاپیروویلک و تی تست انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در مقایسه درون گروهی، در گروه کنترل شدت تهوع پس از مداخله اختلاف آماری معنی داری نداشت (119/0=p)، درحالی که در گروه مداخله، اختلاف آماری معناداری پس از مداخله مشاهده شد (001/0=p)؛ همچنین در رابطه با شدت استفراغ در گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد (229/0=p)، در حالی که این نمره در گروه مداخله با کاهش معناداری همراه بود (004/0=p). نتیجه گیری: کپسول زنجبیل در درمان تهوع و استفراغ زنانی که از رژیم دارویی سیس پلاتین استفاده نموده و قرار است تحت ماستکتومی قرار گیرند، موثر و مفید است.

مقدمه: با توجه به شیوع بیماری تخمدان پلی کیستیک و به دلیل بروز عوارض ناشی از آن در بین افراد در سنین باروری، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین سطح سرمی تستوسترون و یافته های سونوگرافیگ در دو گروه زنان متاهل با قاعدگی منظم و نامنظم با نمای مشترک هیرسوتیسم به منظور پیش بینی و تشخیص به عنوان جایگزین روش های کنونی انجام شد. روش کار: این مطالعه مورد شاهدی طی سال های 97-1396 بر روی 93 بیمار دارای هیرسوتیسم در دو گروه با قاعدگی منظم و نامنظم انجام گرفت. چک لیست فریمن-گالوی بعد از معاینه بالینی توسط متخصص زنان تکمیل و سپس بیماران تحت بررسی سونوگرافی واژینال و آزمایش سرمی تستوسترون قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون های تی تست، کای اسکوئر، آزمون همبستگی و رگرسیون خطی انجام گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه سطح تستوسترون بین 8/2-02/0 نانو مول بر لیتر، متوسط سطح تستوسترون در افراد با قاعدگی منظم 85/0 و در افراد با قاعدگی نامنظم 52/1 گزارش شد. در افراد با قاعدگی منظم ارتباط معناداری با هیرسوتیسم به ترتیب در محل ران، زیر شکم و در افراد با قاعدگی نامنظم در محل زیر شکم، ران و بازو مشاهده شد (05/0>p). در گروه با قاعدگی نامنظم ارتباط خطی مستقیم و معناداری بین معیار گالوی و یافته های سونوگرافیک تخمدان نیز مشاهده شد (05/0>p). هر کدام از یافته های سونوگرافیک کمی با سن بررسی شد و رابطه خطی معکوس و معناداری از نظر آماری بین میانگین تعداد فولیکول کمتر از 6 میلی متر با سن مشاهده شد که به معنای کاهش تعداد فولیکول کمتر از 6 میلی متر با افزایش سن است (01/0=p). نتیجه گیری در هر دو گروه قاعدگی منظم و قاعدگی نامنظم می توان ارتباط بین سطح تستوسترون و رشد موهای زیر شکم و ران را مشاهده کرد که برای پیش گویی سطح تستوسترون در افراد با قاعدگی منظم ارزشمند است. همچنین یافته های سونوگرافیک در افراد با قاعدگی نامنظم می تواند در پیش بینی سطح سرمی تستوسترون ارزشمند باشد.

مقدمه: سازگاری قلبی-عروقی در بارداری، یکی از مهم ترین تغییرات مرتبط با تمرینات هوازی می باشد. تغییر پذیری ضربان قلب، یکی از شاخص های مهم سلامت قلبی-عروقی است. بارداری و تمرین هر دو به عنوان نوعی استرس بر سیستم قلب و عروق اثر می گذارند، اما تحقیقات مناسب در این زمینه کافی نیست، لذا مطالعه حاضر با بررسی تاثیر تمرین هوازی بر تغییر پذیری ضربان قلب زنان باردار انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده در سال 1398 بر روی 22 زن باردار سالم در بیمارستان شهید اکبرآبادی تهران انجام شد. 12 زن باردار سالم در هفته 26-24 بارداری در گروه مداخله و 10 زن باردار سالم در گروه کنترل قرار داشتند. گروه مداخله به مدت 8 هفته در تمرین هوازی با شدت متوسط شرکت کردند. پارامتر های زمانی و فرکانسی تغییر پذیری ضربان قلب زنان باردار با استفاده از لید دو الکتروکاردیوگرام و نرم افزار AST3000 Avicenna بررسی شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 24) و آزمون های من ویتنی یو، ویلکاکسون، فیشر، تی زوجی، تی مستقل و شاپیروویک انجام شد. میزان p کمتر یا مساوی 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین پارامترهای زمانی و پارامتر فرکانس پایین در زنان باردار تمرین کرده در هفته 34 به طور معنی داری بیشتر از زنان باردار گروه کنترل بود (05/0≥ p)، در حالی که در میانگین پارامتر های زمانی و فرکانسی گروه کنترل تغییر قابل ملاحظه ای مشاهده نشد (05/0

مقدمه: علائم وازوموتور مانند گرگرفتگی و تعریق شبانه، در مرحله نزدیک یائسگی و پس از آن رخ می دهد و در کاهش کیفیت زندگی زنان موثر است. مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل مرتبط با شدت علائم وازوموتور با استفاده از مدل بندی معادلات ساختاری در زنان ساکن شهر مشهد انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی و از نوع توصیفی تحلیلی در سال 1396 بر روی 664 زن 60-42 ساله ساکن شهر مشهد انجام گرفت. اطلاعات متغیر های گرگرفتگی، تعریق شبانه، افسردگی، اضطراب و مشکل در تمرکز از طریق پرسشنامه 38 آیتمی شدت علائم یائسگی اندازه گیری شد. اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه های تغذیه و وقایع زندگی برای شرکت کنندگان تکمیل گردید. تحلیل داده ها با استفاده از روش برآورد حداقل مربعات موزون در مدل معادلات ساختاری انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و Mplus (نسخه 12/6) انجام گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در مجموع فراوانی گرگرفتگی در 109 نفر (40/16%) در حد متوسط، 84 نفر (70/12%) شدید و 98 نفر (80/14%) خیلی شدید بود. فراوانی تعریق شبانه در 88 نفر (30/13%) در حد متوسط، 72 نفر (80/10%) شدید و 93 نفر (00/14%) خیلی شدید بود. بین متغیر های وقایع زندگی (025/0=p)، اضطراب (013/0=p)، داشتن بیماری (005/0=p) و وضعیت یائسگی (001/0>p) با علائم وازوموتور ارتباط معناداری وجود داشت. نتیجه گیری: شرکت در کلاس های آموزشی و مشاوره ای در زمینه کاهش استرس و افزایش خودکارآمدی زنان، کنترل بیماری های زمینه ای با مراجعه به موقع به متخصص، ورزش کردن، تحرک و بهبود وضع اقتصادی می تواند در کاهش علائم وازوموتور موثر باشد.

مقدمه: درد پستان، یکی از شکایات شایع مادران در دوران بعد از زایمان است. یک علت مهم درد پستان در روزهای اول بعد از زایمان، احتقان پستان می باشد. رفلکسولوژی سبب شل شدن عمیق عضلات و در نتیجه تحریک گردش خون و لنف در سلول ها، ترشح آندورفین ها و در نتیجه کنترل درد می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر رفلکسولوژی پا بر شدت درد پستان ناشی از احتقان پستان در مادران شیرده انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1397 بر روی 80 مادر شیرده در روزهای اول تا پنجم بعد از زایمان که مبتلا به احتقان پستان بودند، در مرکز بهداشت شماره 1 مشهد انجام شد. افراد در دو گروه رفلکسولوژی پا و مراقبت های معمول قرار گرفتند. شدت درد پستان با مقیاس دیداری تعیین گردید و افراد با کسب نمره 2 از 10 این مقیاس، وارد مطالعه شدند. گروه مداخله رفلکسولوژی پا روزانه یک بار به مدت 3 روز و در گروه کنترل، مراقبت های معمول انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 24) و آزمون های تی زوجی، تی مستقل، من ویتنی، کای دو و آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین شدت درد پستان بعد از مداخله در هر دو گروه رفلکسولوژی پا و کنترل کاهش یافت. از نظر میانگین شدت درد هر دو پستان در دو گروه اختلاف آماری معنی داری وجود داشت؛ به طوری که شدت درد در گروه رفلکسولوژی پا کاهش بیشتری نسبت به گروه کنترل نشان داد (001/0

مقدمه: واژینیت، شایع ترین مشکل بیماری های زنان است. در بین انواع واژینیت، نوع کاندیدایی، دومین علت شایع واژینیت زنان می باشد. دیابت از عوامل مساعد کننده بیماری قارچی واژن شناخته شده است. درمان مرسوم عفونت کاندیدایی، کرم واژینال کلوتریمازول است، اما این دارو دارای عوارض جانبی شامل قرمزی، سوزش و تحریکات واژن، بثورات جلدی است. اثرات ضد قارچی و کاهنده قند خون در مطالعات آزمایشگاهی و بالینی نشان داده شده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر کرم مهبلی مریم گلی و کلوتریمازول در درمان واژینیت کاندیدایی زنان دیابتی انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده در سال 98-1397 بر روی 68 بیمار دیابتی مبتلا به عفونت کاندیدایی مهبل در مشهد انجام گرفت. 34 نفر در گروه مریم گلی و 34 نفر در گروه کلوتریمازول قرار گرفتند. عفونت کاندیدایی به وسیله علائم بالینی، آزمایش اسمیر مرطوب و کشت ترشحات در محیط سابورو دکستروز آگار تشخیص داده شد. کرم مهبلی مریم گلی و کلوتریمازول شبی یک اپلیکاتور به مدت 7 شب تجویز گردید و پیگیری 1± 7 روز بعد انجام شد. گردآوری داده ها با استفاده از چک لیست ثبت اطلاعات فردی و ثبت علائم و مشاهدات انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه21) و آزمون های تی مستقل، کای دو، من ویتنی، مک نمار و آزمون ویلکاکسون انجام گرفت. میزانp کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بهبود ترشح در گروه مریم گلی نسبت به کلوتریمازول اختلاف آماری معنی داری داشت (001/0>p)، در صورتی که بهبود سایر علائم شامل تحریک فرج و مهبل (317/0=p)، خارش (093/0=p)، سوزش (383/0=p) و درد بعد از مقاربت (067/0=p) در دو گروه تفاوت آماری معنی داری نداشت. نتیجه گیری: کرم مهبلی مریم گلی و کلوتریمازول هر دو سبب بهبود علائم بالینی عفونت کاندیدایی مهبل شده و اثرات درمانی این دو دارو با هم مشابه است.

مقدمه: هموروئید، از شایع ترین مشکلات دوران بارداری می باشد. توصیه های اصلاح سبک زندگی با عدم تبعیت بیماران همراه است. خواص درمانی احتمالی روغن نارگیل بر هموروئید مطرح شده، اما شواهد علمی آن گزارش نشده است، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر پماد روغن نارگیل بر علائم هموروئید در زنان باردار انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 98-1397 بر روی 60 زن باردار مراجعه کننده به مراکز خدمات جامع سلامت مشهد انجام شد. واحدهای پژوهش به طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. در گروه مداخله پماد روغن نارگیل 2 هفته و روزی 2 بار، یک اپلیکاتور استفاده گردید، ضمن اینکه به این گروه توصیه های اصلاح سبک زندگی داده شد. گروه کنترل فقط توصیه های اصلاح سبک زندگی را بر اساس دستورالعمل کشوری دریافت کردند. سنجش بهبود علائم هموروئید در روزهای اول، هفتم و چهاردهم با استفاده از مقیاس دیداری (درد، بیرون زدگی، خارش و نمره کل علائم هموروئید) صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های من ویتنی، تی مستقل و فریدمن انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمره درد، بیرون زدگی، خارش و نمره کلی علائم هموروئید در گروه پماد روغن نارگیل با کاهش قابل توجهی در مقایسه با گروه کنترل همراه بود (05/0>p). در بررسی درون گروهی، در گروه پماد روغن نارگیل، نمره درد بر حسب روز سنجش، تفاوت معنی داری داشت (001/0>p)، اما در گروه کنترل این تفاوت معنی دار نبود (050/0=p). نتیجه گیری: پماد روغن نارگیل بر بهبود علائم هموروئید موثر است، لذااستفاده از آن در زنان باردار مبتلا به هموروئید درجه 1 و 2 پیشنهاد می گردد.

مقدمه: هرچند بکارت به عنوان یک ارزش غیرقابل انکار از سوی اغلب جوامع پذیرفته شده است، با این وجود معاینه بکارت با درخواست شخصی مورد تردید است، لذا مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی رویکردها و دیدگاه ها در ارتباط با این معاینه انجام شد. روش کار: در این مطالعه مروری، پایگاه های اطلاعاتیSID، Iranmedx، Magiran، ProQuest، Ovide، Sience Direct، EBSCO، MD Consult، Cochran Library، Scirus، Google Scholar و سایت های WHO و UNFPA با استفاده از کلمات کلیدی معاینه بکارت، درخواست شخصی، جنبه های اخلاقی، Virginity testing، Self-request و aspect Ethical از سال 2018-1970 مورد جستجو قرار گرفتند. زبان جستجوی مقالات انگلیسی و فارسی بود. یافته ها: معاینه بکارت با درخواست شخصی عموما به دلیل فشارهای اجتماعی و فرهنگی انجام می گردد و به دنبال پیامدهای فردی، اجتماعی و سیاسی، مورد انتقاد بسیاری از مجامع حقوق بشری است. سازمان جهانی بهداشت از آن به عنوان نماد خشونت علیه زنان یاد کرده است. در ایران ضمن حرام بودن و جایز نبودن معاینه، انجام این معاینه با برخی بندهای منشور حقوق بیمار و ارائه خدمات مبتنی بر احترام مغایرت دارد. علی رغم موارد یاد شده، معاینه بکارت با درخواست شخصی انجام می گردد. نتیجه گیری: معاینه بکارت بیش از اینکه یک معاینه پزشکی باشد، یک محصول اجتماعی است و همسو با سیاست های سازمان جهانی بهداشت، نه تنها با اخلاق حرفه ای، منشور حقوق بیمار ایران و قانون اساسی کشور تناقض دارد، بلکه از نظر مراجع شیعه نیز قابل پذیرش نیست. با این وجود رویکرد غالب در قبال آن، سیاست چشم پوشی است. با توجه به یافته های مطالعه حاضر اتخاذ رویکرد مناسب در قبال معاینه بکارت، مستلزم اجماع بین سازمان های متولی و متخصصین حوزه های پزشکی، قضایی، حقوقی، حوزوی و اجتماعی است.

مقدمه: تومور استرومال اسکلروزان تخمدان، توموری نادر از گروه سکس کورد استرومال تومور می باشد. با توجه به ویژگی های خاص بالینی، هیستولوژی و هورمونی، از گروه سکس کورد استرومال متمایز شده است. در این مطالعه یک مورد نادر از تومور استروما اسکلروزان تخمدان گزارش می شود. معرفی بیمار بیمار خانم 37 ساله با سابقه یک بار حاملگی، یک بار زایمان طبیعی با شکایت آمنوره به مدت 3 ماه، به پزشک مراجعه و تحت ارزیابی قرار گرفت. در بررسی سونوگرافی، توده توپر در آدنکس راست همراه با مایع آزاد صفاقی و تومور مارکر نرمال مشاهده شد و با احتمال بدخیمی در بیمارستان امام خمینی (ره) دانشگاه علوم پزشکی تهران بستری و تحت جراحی باز قرار گرفت. توده از نسج اطراف تخمدان آزاد و به پاتولوژی فروزن ارسال گردید که با توجه به گزارش مبنی بر احتمال توده استرومال اسکلروزان، تحت سالپنگواوفورکتومی راست قرار گرفت. نتیجه گیری: توده های توپر با مایع آزاد داخل صفاقی از موارد تشخیص افتراقی توده های بدخیم تخمدانی می باشند، ولی برخی توده های خوش خیم مانند تومور استروما اسکلروزان تخمدان می توانند ویژگی های سونوگرافیک توده های بدخیم را داشته باشند که بهتر است قبل از جراحی وسیع با ارسال نمونه به پاتولوژی فروزن و تایید پاتولوژی خوش خیم مبنی بر تومور استرومال اسکلروزان تخمدان، جراحی محدودتر با حفظ تخمدان برای بیمار انجام داد.