مطالعات راهبردی سیاست گذاری عمومی(مطالعات راهبردی جهانی شدن)
سال:1399 | دوره:10 | شماره:35 |تعداد مقالات:17

نگارندگان در این نوشتار در پی بررسی آسیب شناسی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در طول چهار دهه گذشته از منظر سامانه های نهادی معرفتی هستند. بر این اساس سوال اصلی که در این پژوهش در پی پاسخ گویی به آن می باشیم عبارت است از این که نهادهای اساسی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران کدامند و وضعیت آنها در تامین منافع ملی چیست؟ در پاسخ به عنوان فرضیه اصلی این پژوهش می توان گفت: نهادهای تعیین کننده ی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران دارای سامانه های تیوکراتیک، بوروکراتیک، دموکراتیک و میلیتاری هستند. این سامانه ها دارای نهادها، سیاست ها، دست آوردها و آسیب هایی هستند. رعایت کردن یا نکردن الزامات نهادی در سامانه های معرفتی منجر به دست یابی یا هدر رفت منابع و منافع ملی در سیاست خارجی شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که در عرصه سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران از یکسو شاهد ایتلاف نهادهای بوروکراتیک و دموکراتیک؛ و از سوی دیگر شاهد ایتلاف دو نهاد تیوکراتیک و میلیتاری می باشیم؛ که منجر به پیچیدگی تصمیم گیری در سیاست خارجی شده است. وجود نهادهای متعدد تصمیم گیرنده در سیاست خارجی باعث شده است که ایران در پیگیری و تامین اهداف خود در برخی مواقع با موفقیت و مطلوبیت کامل عمل نکند. به عبارت دیگر، این آسیب ها نه تنها خود معضلاتی را ایجاد می کنند، بلکه سبب مشکلات دیگری می شوند که در مجموع سیاست خارجی را از وضعیت مطلوب دور می سازد.

با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و تغییر موضع جمهوری اسلامی ایران در خصوص چگونگی ارتباطش با نظام بین الملل به ویژه غرب و همچنین خروج ایران از هم پیمانی با غرب موجب برانگیخته شدن خشم ایالات متحده آمریکا نسبت به بیرون رفتن ایران از دایره نفوذش گردید که به تبع آن مجموعه ای از فعالیت ها را جهت اعمال فشار علیه ایران در دستور کار خود قرار داد در این میان موضوع تحریم ها در حوزه های مختلف یکی از مهمترین ابزاهای آمریکا در برابر ایران می باشد که بخش اعظمی از این تحریم ها حوزه صنعت هوایی ایران را در بر می گیرد. در همین راستا این مقاله تلاش نموده است تا ضمن بیان و بررسی آثار و تبعات تحریم ها در صنعت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران، بر کنشگران اصلی موجود در ساختار سیاسی و قانونگذاری ایالات متحده آمریکا یعنی کنگره، وزارت خزانه داری و اداره کنترل سرمایه های خارجی آمریکا توجه نماید. این مقاله تصویری واقع بینانه تر از آنچه که در خصوص نحوه اخذ تصمیم و اعمال تحریم از سوی دولت آمریکا علیه ایران صورت می پذیرد ارایه می کند تا آنکه سیاستگذاران نسبت به واقعیت امر و منشاء سیاستهای تحریمی بخش هوانوردی اشراف دقیق تری یافته تا علاوه بر توجه بر آثار مخرب تحریمی بهترین دستورالعمل های اجرایی را در این خصوص اتخاذ و اعمال نمایند.

وابستگی اقتصادی کشورها به مصرف سوخت های فسیلی باعث تقاضای روز افزون برای عرضه با ثبات نفت و گاز شده است. از این رو خطوط لوله انرژی به عنوان باثبات ترین روش عرضه انرژی اهمیت بسیار یافته است. قفقازجنوبی علی رغم وسعت کمی که دارد منطقه ای مهم برای انتقال انرژی محسوب می شود. اما با توجه به محدودیت های جغرافیایی حاکم بر منطقه، خطوط لوله آن باید از مناطق مجاور به بازار مصرف برسد. ترکیه با استفاده بهینه از این وضعیت نه تنها تبدیل به مسیر ترانزیت انرژی قفقازجنوبی شده است بلکه بخشی از نیاز داخلی خود را نیز تامین می کند. مقاله حاضر در پی پاسخ به این پرسش ها است که جایگاه ترکیه در ژیوپلیتیک انرژی قفقازجنوبی چیست؟ و این جایگاه چه پیامدهایی برای ایران دارد؟ با استفاده از دو مفهوم «کشور ترانزیت انرژی» و «کشور کانون انرژی» این فرضیه بررسی شده است که ترکیه تبدیل به کشوری ترانزیتی در قبال قفقازجنوبی شده است. سپس در قالب چارچوبی مفهومی از ژیوپلیتیک انرژی و نظریه نیوریالیسم استدلال شده است که بدون مشارکت ایران در طرح های انتقال انرژی نفوذ منطقه ای آنکارا در مقایسه با تهران به ویژه در ابعاد اقتصادی افزایش خواهد یافت. روش این مقاله توصیفی-تحلیلی و باستفاده از منابع اینترنتی و کتابخانه ای تدوین شده است.

عدم شکل گیری موازنه قدرت در مقابل ایالات متحده پس از فروپاشی شوروی، به مدت یک ربع قرن، از پدیده های جدید در روابط بین الملل بوده است. اندیشمندان لیبرال علت این امر را علاوه بر قدرت خارق العاده آمریکا در بعد نظامی، وجود مجموعه عواملی می پندارند که به آن "قدرت نرم" آمریکا می گویند. ایجاد نهاد ها، سازمانها و رژیم های بین المللی، تولید کالاهای عمومی امنیتی، مالی-تجاری و اقتصادی، چندجانبه گرایی و پرهیز از یکجانبه گرایی و نهایتا ساختار لیبرال داخلی، اصلی ترین وجهه قدرت نرم آمریکاست که سبب گردیده است آمریکا حایز جایگاه "هژمون لیبرال" در نظم مستقر بین المللی گردد. اما در دوره جورج واکر بوش، یکجانبه گرایی و بی توجهی به برخی ساختارها و نهادهای بین المللی در سیاست خارجی آمریکا، خوش بینی های محض در مورد هژمون خوش خیم را با تردید روبرو ساخت. پس از ریاست جمهوری باراک اوباما و با روی کار آمدن دونالد ترامپ، اما، وی با سیاست "اول آمریکا"، عقب نشینی دهشناک از بسیاری از نهاد ها و رژیم های بین المللی، خودداری از تولید کالاهای عمومی امنیتی و اقتصادی و پایان دادن به آنچه "سواری مجانی" می خواند، پیگیری ناسیونالیسم اقتصادی، یکجانبه گرایی محض در نظام بین الملل و نهایتا بی اعتنایی به منافع سایر بازیگران از جمله دوستان وهم پیمانان آمریکا، جایگاه "هژمون لیبرال" و خوش خیم بودن این کشور را با چالش جدی مواجه ساخته است.

برنامه فضایی ایران ازجمله حوزه هایی است که عموما با واکنش انتقادی ایالات متحده آمریکا و متحدانش مواجه شده است. این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران همواره اعلام کرده است که برنامه فضایی اش از مشروعیت حقوقی و بین المللی لازم برخوردار است و در همین راستا به توسعه و گسترش آن ادامه خواهد داد. مقاله حاضر ضمن بررسی مشروعیت برنامه فضایی ایران، به این مسیله می پردازد که هدف اصلی آمریکا، تهدیدسازی از برنامه فضایی جمهوری اسلامی ایران به منظور اجماع سازی بین المللی علیه آن است. یافته های پژوهش نشان می دهد که ایالات متحده، با تمرکز بر بخشی از برنامه فضایی ایران که به موضوع انتقال و ارسال ماهوراه به فضا اختصاص دارد، درصدد است اقدامات ایران در حوزه پرتاب ماهواره برها (SLVs) را به مثابه پوششی برای توسعه موشک های بالستیک بین قاره ای (ICBM) با قابلیت حمل کلاهک هسته ای معرفی کرده و از این جهت برنامه فضایی ایران را به مثابه تهدیدی علیه صلح و امنیت بین المللی بازنمایی کند. دو ستون اصلی این استراتژی آمریکا بر قابلیت برد ماهواره برهای ایران (با هدف بازنمایی آن به مثابه موشک های بالستیک قاره پیما) و قابلیت حمل ماهواره یا محموله توسط ماهواره بر (با هدف بازنمایی آن به مثابه موشک های بالستیک حامل کلاهک هسته ای) متمرکز است.

اقتصاد جهانی از ژانویه سال 2018 شاهد وقوع جنگ تجاری بین چین و آمریکا بوده است که ماهیت پیچیده و گسترده ای دارد و اکنون با تحریم شرکت های هوآوی و ZTE به جنگ فناوری تبدیل شده است. جنگ تجاری ایالات متحده با چین یک بازی با حاصل جمع صفر است که هیچ برنده ای ندارد و به شدت به هر دو طرف آسیب می رساند. بنابراین سوالی که مطرح می شود این است که به چه دلایلی آمریکا جنگ تجاری علیه چین را آغاز کرده است و پیامدهای این جنگ تجاری چیست؟ کسری تجاری آمریکا با چین و رقابت برای تسلط بر اقتصاد جهانی از دلایل جنگ تجاری می باشد که در صورت تداوم و تشدید، کاهش رشد تجارت جهانی و ایجاد دو بلوک اقتصادی با محوریت آمریکا و چین از پیامدهای آن می باشد. هدف مقاله این است که نشان دهد رشد چین طی سالهای اخیر مخصوصا بعد از عضویت در سازمان تجارت جهانی باعث شده است که دولت ترامپ در سند استراتژی امنیت ملی خود از چین به عنوان رقیب استراتژیک یاد کند و آن را تهدیدی برای تسلط آمریکا بر اقتصاد جهانی بداند؛ بنابراین با جنگ تجاری علیه این کشور درصدد مهار رشد چین می باشد.

تقابل دو کشور آمریکا و جمهوری اسلامی ایران دارای پیشینه نسبتا طولانی است و چالش های اخیر در حوزه های: نظامی، هسته ای، جنگ های نیابتی، برنامه موشکی، امنیت رژیم صهیونیستی، ادعای حقوق بشری و. . . بر شدت آن افزوده است. تحقیق حاضر تلاش نموده با کمک روش های آینده پژوهی، پیشران های اصلی وکلیدی موثر بر تهدیدات آمریکا علیه ج. ا. ایران را شناسایی و ارایه نماید. برای این منظور از ترکیب روش های دلفی فازی و تحلیل تاثیر متقابل برای پاسخگویی به سوالات تحقیق استفاده شده است. برای رسیدن به این هدف در بخش اول تحقیق، با کمک مطالعات کتابخانه ای و بهره گیری از نظرات خبرگان 52 پیشران موثر بر تهدیدات نظامی آمریکا علیه ج. ا. ایران شناسایی گردید و پس از انجام سه مرحله فرآیند دلفی فازی به 10 پیشران تقلیل یافت. در بخش دوم با کمک روش تحلیل تاثیر متقابل، پیشران های اصلی و کلیدی شناسایی و معرفی گردیدند. نتایج حاصله نشان می دهد پیش ران های "جنگ نیابتی" و "تقویت قدرت نظامی کشورهای منطقه" به دلیل تاثیرگذاری و تاثیرپذیری هم زمان و همچنین قرار گرفتن در ناحیه شمال شرقی نمودار، به عنوان پیش ران های اصلی و کلیدی موثر بر تهدیدهای نظامی آمریکا علیه ج. ا. ایران مطرح می باشند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی سنخ شناسی همنوایی گروهی و نقش آن در گسترش گروه داعش، به روش کیفی در نظریه داده بنیاد انجام گرفته است. جامعه مورد مطالعه، کلیه منابع داخلی و خارجی اعم از مقاله ها، سخنرانی ها، سایت ها و گزارش های خبری، مصاحبه ها، فیلم و. . . بود ه اند که در فاصله بین سال های 1393 تا 1397 (چهار سال)، در خصوص گروه داعش تولید شده اند. به منظور نمونه گیری به دلیل ماهیت کیفی تحقیق، تعداد 42 منبع مستند که واجد استانداردهای لازم بودند را به صورت هدف مند انتخاب و مورد تحلیل کیفی قرار گرفتند. بر اساس یافته های پژوهش عضویت در گروه داعش در اثر تعامل عوامل موقعیتی-بیرونی و عوامل درون فردی، تحت تاثیر بستر حاکم و متغیر های مداخله ایی با استفاده از راهبرد های مختلفی ازجمله، همنوایی گروهی در سنخ اطلاعاتی در گام نخست و ادامه فعالیت اعضای داعش تحت تاثیر راهبرد همنوایی گروهی در سنخ هنجاری قابل تبیین است. افزایش تنش در روابط اجتماعی و همچنین در شخصیت درون فردی از جمله پیامد های عضویت و ادامه فعالیت در گروه داعش بوده اند.

هدف اصلی این پژوهش بررسی ابعاد جدید امنیت در دستورکار بین المللی با تاکید بر سند «توسعه هزاره» و سند «توسعه پایدار» است، بنابراین سوال اصلی این پژوهش آن است که ابعاد جدید امنیت مطابق با این دو سند کدام اند؟ و کدام کشورها به عنوان موفق ترین کشورها در این زمینه عمل کرده اند؟ به همین منظور این پژوهش در کنار بررسی تحول مفهوم امنیت در بعد نظری روابط بین الملل (گذار از مفهوم امنیت مضیق و محدود به امنیت موسع) به بررسی مطالعه موردی اقدامات عملی سه کشور ژاپن، سوید و کانادا به عنوان موفق ترین دولت ها از سه قاره آسیا، اروپا و آمریکا در زمینه ابعاد جدید امنیت بر اساس گزارش سال 2018 سازمان ملل با عنوان «رتبه بندی کشورها براساس میزان پیشرفت در اجرای اهداف سند توسعه پایدار» می پردازد. چهارچوب نظری این پژوهش آراء مکتب کپنهاگ به نمایندگی بری بوزان در جهت طرح مفهوم امنیت موسع می باشد. یافته های این پژوهش نشان می دهد همراه با تحول مفهوم امنیت در بعد نظری ادبیات روابط بین الملل، در عرصه ی عملی نیز برخی از دولت ها گام های بسیار جدی در راستای ابعاد جدید امنیت برداشته اند و بسیار موفق عمل کرده اند. این پژوهش یک پژوهش توصیفی تحلیلی و مبتنی بر مطالعه موردی می باشد و اطلاعات و داده ها از طریق منابع استنادی و مجازی جمع آوری شده است.

میزان توجه به معضلات و چالش های درآمدهای نفتی در اقتصاد کشور و به تبع آن دولتی شدن اقتصاد کشور نیازمند تجدیدنظر ساختار و نهادها در اقتصاد کشور است. حرکت در جهت کاهش صادرات نفت خام و نیاز به تغییر نگرش نسبت به نفت از منبع درآمد به عنوان یک صنعت و سرمایه است. ایران با هفت کشور بویژه عراق مرز خشکی و با تعدادی از کشورهای آسیای مرکزی و قفقاز وحاشیه خلیج فارس مرزآبی دارد. بازار عراق فرصت مناسبی برای توسعه صادرات محصولات ایرانی است. هدف اصلی در این پژوهش شناسایی عوامل راهبردی و مضامین و چالش های در حال ظهور در تجارت خارجی بین ایران و عراق است. روش پژوهش مورد استفاده، تحلیل مضمون(تم) و تحلیل داده های آماری مرکز بین المللی تجارت است. مصاحبه نیمه ساختار یافته به طور هدفمند و نمونه برداری گلوله برفی با 12 نفر از متخصصان و خبرگان در زمینه تجارت خارجی و پژوهشگرانی که در زمینه تجارت خارجی در عراق اطلاعات کافی داشتند، انجام شد. سپس تجزیه وتحلیل موضوعی صورت گرفت. یافته های پژوهش پس از اشباع داده 10 چالش مهم شناسایی شد، شامل دیپلماسی اقتصادی، کیفیت، ارزش افزوده، سرمایه گذاری مستقیم خارجی، حمایت دولت توسعه و نوسازی زیرساخت ها، ناکارآمدب ودن شرکت های مدیریت صادرات، عدم تنوع صادرات و پیچیدگی اقتصای و تغییر ساختار اقتصاد برمبنای سیاست های اقتصاد مقاومتی است. نتایج پژوهش نشان می دهد. مهمترین راهبرد اقتصادی و پیش نیاز تجارت خارجی ایران تغییرات ساختاری و بکارگیری شاخص های پیچیدگی اقتصادی در تولید محصولات مبتنی بر علم و فناوری و ظرفیت توانایی های داخلی است.

امروزه با پیچیدگی و آشوبی شدن سیستم بین الملل، مناطق نیز شدیدا تحت تاثیر منطق پیچیدگی قرار گرفته اند. یکی از مناطق مهم که از نظم امنیتی پیچیدگی متاثر گردیده است خاورمیانه می باشد. در این راستا این پرسمان مطرح می باشد که نظم امنیتی خاورمیانه در وضعیت پیچیدگی حاکم بر آن مبتنی بر چه اصول و مبنایی می باشد؟ در پاسخ به این سوال این فرضیه مطرح می شود که غیر خطی، دینامیک و آشوبی بودن از مشخصه های بارز پدیده ها در منطقه خاورمیانه می باشد، بر این اساس نظم امنیتی حاکم بر منطقه خاورمیانه از ویژگی غیر خطی برخوردار می باشد و مبتنی بر منطق نوین و فازی است و بنابراین راهبرد های امنیتی نوین را طلب می کند. این پژوهش با رویکرد توصیفی-تحلیلی سعی به تبیین نظم امنیتی خاورمیانه در وضعیت پیچیدگی دارد. بر این اساس پژوهش با توجه به تیوری پیچیدگی سعی به تبیین پیچیدگی در مناطق دارد و سپس منطقه خاورمیانه به عنوان یک نمونه موردی تبیین می شود.

مشارکت سیاسی شهروندان، برای استقرار، حفظ و استمرار دموکراسی امری حیاتی است. در نتیجه، تحقیقات بسیاری در زمینه عوامل موثر بر مشارک سیاسی در ایران انجام شده است که هر یک، از نظرگاهی خاص، به موضوع پرداخته اند. بر این اساس و با توجه به اهمیت فهم یکپارچه ی دلایل مشارکت سیاسی شهروندان، در این مطالعه تلاش کرده ایم با اتخاذ رویکرد فراتحلیل انتقادی، به بررسی مطالعات انجام شده در این زمینه بپردازیم. در این راستا، با اتخاذ استراتژی نمونه گیری هدفمند، سیزده مقاله از میان مقالات منتشر شده در ده سال اخیر انتخاب و مطالعه شدند. بررسی انتقادی مقالات پیرامون سه محور اصلی (تعریف متغیر وابسته، مبانی نظری و چارچوب نظری) نشان داد مقالات مورد نظر در هر سه محور از ضعف معرفت شناختی رنج می برند. هم چنین در اکثر موارد، این مطالعات صرفا به تحلیل سطح خرد پرداخته اند و قسمت ادبیات پژوهش آن ها نیز از انسجام منطقی برخوردار نبودند. علاوه بر این، مطالعات انجام شده عمدتا فاقد چارچوب نظری منسجم اند و در قسمت های مختلف آن ها نیز مشکلات روش شناختی به چشم می خورد. با وجود این، از نقطه نظر نتایج پژوهشی می توان گفت تصور گشودگی سیاسی و به تبع آن تصور اثربخش بودن مشارکت، هم چنین رسانه ها و عضویت در انجمن ها و تشکل ها از مهم ترین عوامل افزایش مشارکت سیاسی متعارف شهروندان (رفتار رای دهی) بوده اند، در حالی که رویکرد سرنوشت گرایی و احساس بی قدرتی موجب کاهش این نوع مشارکت سیاسی شده اند. در انتها، با توجه به فقدان مدل نظری مشارکت سیاسی در تحقیقات داخلی، مدل ترکیبی سطح خرد جهت استفاده در تحقیقات آینده معرفی گردید.

سوال مقاله حاضر این است که مردم آمریکا چه نگرشی نسبت به جمهوری اسلامی ایران دارند؟ بررسی بیش از 4000 سوال از نظرسنجی های مختلف صورت گرفته در آمریکا در رابطه با ایران از زمان انقلاب اسلامی (1979) تا سال 2017 نشان می دهد که مردم این کشور دیدی بسیار منفی نسبت به جمهوری اسلامی ایران داشته و دارند و این نگرش منفی در طی چند دهه اخیر تقریبا ثابت بوده و تغییری در آن ایجاد نشده است. ایران برای بیش از 70 درصد مردم این کشور در دوره های مختلف «نامحبوب» بوده است. بین 70 تا 90 درصد مردم این کشور همواره ایران را به عنوان یک کشور «غیر دوست» و «دشمن» برای آمریکا تلقی کرده اند. همچنین، افکار عمومی آمریکا از تمامی سیاست های تخاصمی و تهاجمی دولت آمریکا در قبال جمهوری اسلامی ایران حمایت کرده است. اگرچه تبلیغات و القایات رسانه های ضدایرانی نقش زیادی در شکل گیری این تصویر منفی از ایران در افکار عمومی مردم آمریکا داشته اند، اما به نظر می رسد که ایجاد نهادی برای رصد و مدیریت تصویر بین المللی ایران و پاسخ گویی به ابهامات در این زمینه می تواند تا حدودی تصویر ایران را بهبود دهد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

ویروس کرونا و بیماری کووید 19 دنیا را درنوردید و مشکلات عدیده ای برای جوامع توسعه یافته و توسعه نیافته بوجود آورد و سیستم ها و ساختارهای نظم موجود از جمله سبک زندگی انسان ها را تغییر داد. سبک زندگی را به دو دوره متمایز و متفاوت پیش و پس از آن پدیده می توان تقسیم نمود. از این منظر کلمه پسا کرونا به معنی آغاز دوره ای جدید و متفاوت از جهان در نظر گرفته می شود. هدف از تحقیق حاضر بررسی ابعاد سبک زندگی نوین جوانان در دوران پسا کرونا است که در بهار سال 1399 در شهرستان نی ریز استان فارس انجام گرفت. روش مطالعه این پژوهش کیفی و با رویکرد پدیدار شناختی می باشد که داده های آن از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته گردآوری گردید که در آن به کمک روش نمونه گیری نظری و هدفمند از 21 نفر از شهروندان نی ریزی مصاحبه شد. پس از تحلیل داده های کیفی شش مضمون اصلی شناسایی شد که عبارتند از: سبک زندگی سلامت محور، سبک زندگی خانواده محور، سبک زندگی رسانه محور، سبک زندگی اجتماع محور، سبک زندگی فرهنگ محور و سبک زندگی فراغت محور و هر کدام از اینها دارای زیر مقولات فرعی هستند. نتایج تحقیق نشان داد که ویروس کرونا، علیرغم هزینه هایی که شیوع آن بر جامعه تحمیل نمود، فرصتی مناسب برای بازنگری و بازاندیشی در سبک زندگی را فراهم نمود و سبک زندگی را در جامعه با تحولات عظیم مواجه ساخت.

در زمان وقوع بحران بیماری های اپیدمی مانند شیوع ویروس کووید19، سرعت همه گیری این ویروس و پیامد های گسترده سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، بهداشتی و درمانی آن دولت ها، سازمان ها و مدیران را ملزم به اخذ تصمیمات استراتژیک متعددی خواهد کرد. این بحران ها مشکلات بسیاری را ایجاد می کنند. لذا، در پژوهش حاضر به معرفی روش جدیدی از تصمیم گیری استراتژیک با عنوان "باخت استراتژیک" و همچنین به تبیین کاربرد های آن پرداخته شده است. روش پژوهش حاضر، توصیفی تحلیلی، از نوع برآوردی است که ضمن بررسی ادبیات موضوع با روش تحلیل موضوعی، کاربردهای مختلف این روش تصمیم گیری را نیز بیان می کند. به علاوه استراتژی هایی که با به کارگیری آنها، باخت استراتژیک محقق می گردد، بررسی شده است. درنتایج نشان داده می شود که روش تصمیم گیری باخت استراتژیک برای بهره برداری از فرصت ها و عبور با حداقل آسیب، از بحران هایی که با عدم قطعیت های متعدد همراه است، به کار می رود. درنهایت، "نرمش قهرمانانه" نیز به عنوان یکی از مصادیق این روش تصمیم گیری معرفی می گردد.

در اواخر سال 2019 میلادی در شهر ووهان چین، نوعی بیماری عفونی به نام کروناویروس که اخیراً کووید 19 نیز نامیده می شود، شناسایی و کشف شد، در 11 مارس 2020، سازمان بهداشت جهانی، شیوع این بیماری را "همه گیر" اعلام کرد که دارای عوارض اساسی بر سلامت و اقتصاد جوامع جهانی می باشد. در پی بحران دنیاگیری بیماری کروناویروس در نقاط مختلف جهان، کروناویروس، در ایران به صورت رسمی در 29 بهمن 1398 تأیید شد و در کوتاه ترین زمان ممکن، شیوع این ویروس تقریباً تمامی استان های کشور ایران را در بر گرفت. اما همزمان با گسترش این ویروس، ، کشور ایران برای کنترل آن دچار مشکلاتی منجمله با افزایش سخت ترین فشار تحریمی آمریکا مواجه می باشد، که تأثیرات و چالش هایی زیادی را در زمینه اقتصاد و بهداشت، به ویژه بخش درمان برای دولت ایران به دنبال داشته است. به نظر می رسد، در چنین شرایطی اتخاذ سیاست های پیشگیرانه (خانواده محور) می تواند بسیار مفید باشد. برای جلوگیری از مراجعه به بخش درمان که نیاز مند تجهیزات پزشکی و دارویی می باشد، مفید ترین و ارزان ترین راهکار برای سلامت جامعه و دولت ایران می باشد، تا منجر به کاهش انتقال شیوع و کاهش هزینه های بخش درمان، که با تحریم ها دست و پنجه نرم می کند، شود...