پژوهش توانبخشی در پرستاری
سال:1398 | دوره:5 | شماره:5 |تعداد مقالات:6

مقدمه: بارداری به ویژه نخستین بارداری یک موقعیت جدید و اضطراب آور است که باعث استرس، افسردگی و کاهش کیفیت زندگی می شود. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش گروهی توانبخشی شناختی بر استرس ادراک شده، افسردگی و کیفیت زندگی در زنان نخست زای دارای اضطراب بارداری انجام شد. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش زنان نخست زای دارای اضطراب بارداری مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهر اهواز در فصل تابستان سال 1397 بودند. در مجموع 40 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه آزمون 10 جلسه 45 دقیقه ای با روش توانبخشی شناختی آموزش دید و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. داده ها با پرسشنامه های استرس ادراک شده، افسردگی و کیفیت زندگی جمع آوری و با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که گروه ها از نظر استرس ادراک شده، افسردگی و کیفیت زندگی تفاوت معناداری داشتند. یعنی، آموزش گروهی توانبخشی شناختی باعث کاهش استرس ادراک شده و افسردگی و افزایش کیفیت زندگی در زنان نخست زای دارای اضطراب بارداری شد (0/001>P). نتیجه گیری: نتایج حاکی از اهمیت و تاثیر آموزش گروهی توانبخشی شناختی بر استرس ادراک شده، افسردگی و کیفیت زندگی در زنان نخست زای دارای اضطراب بارداری بود. بنابراین روانشناسان و مشاوران می توانند از روش آموزش گروهی توانبخشی شناختی برای کاهش استرس ادراک شده و افسردگی و افزایش کیفیت زندگی استفاده کنند.

مقدمه: در سال های اخیر جمعیت سالمندان رشد چشمگیری داشته و سالمندی یکی از دوران های حساس در زندگی است که سلامت افراد در آن کاهش می یابد. همچنین انجام تمرین های ورزشی نقش مهمی در پیشگیری و مدیریت بیماری های این دوره دارد. به همین منظور پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر تمرین های تای چی چوآن بر شادکامی، کیفیت خواب و فشار خون زنان سالمند انجام شد. روش کار: این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش زنان سالمند عضو کانون بازنشستگان آموزش و پرورش شهرستان ورامین در سال 1397 بودند. نمونه پژوهش 60 نفر بودند که به صورت هدفمند انتخاب و سپس به صورت تخصیص تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل (هر گروه 30 نفر) جایگزین شدند. گروه مداخله 24 جلسه 45 دقیقه ای (هفته ای سه جلسه) تمرین های تای چی چوآن را آموزش دید و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. داده ها با پرسشنامه های شادکامی و کیفیت خواب جمع آوری و فشار خون با دستگاه فشارسنج عقربه ای اندازه گیری و با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری به کمک نرم افزار SPSS نسخه بیست و یک تحلیل شدند. یافته ها: بین گروه های مداخله و کنترل از نظر شادکامی، کیفیت خواب و فشار خون تفاوت معناداری وجود داشت. به عبارت دیگر تمرین های تای چی چوآن باعث افزایش شادکامی (212/94F=) و کاهش کیفیت خواب نامطلوب (93/17F=) و فشار خون سیستولیک (41/25F=) زنان سالمند شد (0/001P<). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که تمرین های تای چی چوآن باعث افزایش شادکامی و کاهش کیفیت خواب نامطلوب و فشار خون زنان سالمند شد. بنابراین توصیه می گردد که از روش مذکور به عنوان یکی از روش های ایمن و مقرون به صرفه طب مکمل برای بهبود سلامت سالمندان استفاده شود.

هدف: پژوهش حاضر به دنبال بررسی اثربخشی نوروفیدبک، توانبخشی شناختی و درمان ترکیبی بر حافظه کاری کودکان مبتلا به اختلال کاستی توجه/ بیش فعالی بود. روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی، از نوع پیش آزمون و پس آزمون با یک گروه کنترل بود. تعداد 100 دانش آموز به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در چهار گروه 25 نفری کنترل و آزمایش نوروفیدبک، توانبخشی شناختی و گروه آزمایش ترکیبی از دو روش نوروفیدبک و توانبخشی شناختی به صورت تصادفی جایگزین شدند. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه حافظه کاری (آزمون کامپیوتری N-Back) صورت گرفت. همچنین جلسات نوروفیدبک در طول 5 هفته، هفته ای دو جلسه 40 دقیقه ای بر اساس پارادایم درمانی آموزش ریتم حسی-حرکتی با استفاده از دستگاه پروکامپ و جلسات توانبخشی شناختی در 14 جلسه طی دو روز در هفته و جلسات ترکیبی نیز طی 24 جلسه 40 دقیقه ای مربوط به نوروفیدبک و 30 دقیقه مربوط به توانبخشی شناختی به صورت هفته ای سه جلسه صورت گرفت. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس یک طرفه بین گروهی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد اجرای جلسات نوروفیدبک، توانبخشی شناختی و ترکیب دو روش اثر معناداری بر بهبود حافظ کاری دانش آموزان مبتلا به اختلال کاستی توجه/ بیش فعالی دارد به طوری که به ترتیب دانش آموزانی که در گروه آزمایش تحت درمان توانبخشی شناختی، ترکیب دو روش و نوروفیدبک قرار گرفته بودند از سطوح بالاتر حافظه کاری نسبت به دانش آموزان گروه کنترل برخوردار بودند. نتیجه گیری: بنابر نتایج بدست آمده مشخص میشود که نوروفیدبک و توانبخشی شناختی میتوانند به عنوان روشی مؤثر در بهبود حافظه کاری کودکان مبتلا به اختلال کاستی توجه/ بیش فعالی در نظر گرفته شوند.

مقدمه: از یک سو تعارضات زناشویی بین زوجین پدیده ای شایع است که باعث سست شدن روابط و افزایش مشکلات زناشویی می شود و از سوی دیگر زوج درمانی یکی از روش های موثر در کاهش مشکلات زناشویی است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار و ایماگو تراپی بر دلزدگی و انتظارات زناشویی در زوجین دارای تعارضات زناشویی انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه های کنترل و آزمون بود. جامعه پژوهش زوجین دارای تعارضات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره ناحیه سه شهر کرج در سال 1396 بودند. در مجموع 45 زوج (90 نفر) با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به روش تصادفی در سه گروه مساوی (هر گروه 15 زوج) جایگزین شدند. گروه های مداخله 10 جلسه 90 دقیقه ای (هفته ای دو جلسه) به تفکیک با روش های زوج درمانی هیجان مدار و ایماگو تراپی آموزش دیدند و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. داده ها با پرسشنامه دلزدگی زناشویی پاینز و پرسشنامه انتظارات زناشویی امیدوار و همکاران جمع آوری و با روش های تحلیل کوواریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که هر دو روش زوج درمانی هیجان مدار و ایماگو تراپی باعث کاهش معنادار دلزدگی و انتظارات نامناسب زناشویی در زوجین دارای تعارضات زناشویی شد. همچنین روش زوج درمانی هیجان مدار در مقایسه با روش زوج درمانی ایماگو تراپی باعث کاهش معنادار دلزدگی و انتظارات نامناسب زناشویی در زوجین دارای تعارضات زناشویی شد (0/05>P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج توصیه می گردد که برای کاهش دلزدگی و انتظارات نامناسب زناشویی در زوجین دارای تعارضات زناشویی از هر دو روش به ویژه روش زوج درمانی هیجان مدار استفاده شود.

مقدمه: تحقیقات اندکی در رابطه با اثرات تمرینات ورزشی بر ترکیب بدنی مردان کم توان ذهنی صورت گرفته است، لذا هدف مطالعه حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات منتخب فوتبال بر ترکیب بدن مردان کم توان ذهنی است. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی 16 مرد داوطلب موسسه کم توان ذهنی تلاش شهرستان شیراز به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب و در دو گروه هشت نفره تجربی (با میانگین سن 7/44± 25/33؛ قد 5/11± 164/39 و وزن 5/17± 68/09) و کنترل (با میانگین سن 3/12± 29/42؛ قد 7/06± 169/22 و وزن 4/75± 67/54) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه 90 دقیقه تمرینات فوتبال را انجام دادند و گروه کنترل فقط فعالیت های روزانه خود را انجام دادند. در پیش آزمون و پایان هشت هفته ترکیب بدنی آزمودنی ها اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق از آزمون های آماری کالموگروف-اسمیرنوف، t مستقل و وابسته استفاده شد (0/05≥ p). یافته ها: نتایج نشان داد هشت هفته تمرینات فوتبال اثر معنی داری بر آب کل بدن (0/69=p)، توده پروتئین (0/57=p)، توده مواد معدنی (0/46=p)، توده خالص بدن (0/43=p) و توده چربی (0/65=p) مردان کم توان ذهنی نداشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر به نظر می رسد هشت هفته تمرینات ورزشی منتخب فوتبال اثر معنی داری بر بهبود ترکیب بدنی مردان کم توان ذهنی ندارد.

مقدمه: اضطراب و افسردگی از جمله متغیرهایی هستند که کودکان مبتلا به سرطان نیازمند درمان های روان شناختی برای آن ها هستند. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی گروهی قصه درمانی و هنر بازی درمانی بر اضطراب و افسردگی کودکان مبتلا به سرطان با تکیه بر چهارچوب، اصول و قواعد رویکرد شناختی رفتاری اجرا شد. روش کار: پژوهش حاضر مطالعه ای کاربردی از نوع شبه آزمایشی و طرح پژوهش سه گروهی با سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بود. به منظور انجام پژوهش از میان کودکان 8 تا 12 سال مبتلا به سرطان در بیمارستان امیر شهر شیراز در تابستان سال 1397، 36 کودک به صورت هدفمند انتخاب و به سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل هر گروه 12 نفر) تقسیم شدند. از مقیاس اضطراب اسپنس (SCAS اسپنس، 1998) و مقیاس افسردگی کودکان (CDS تیشر و لانگ، 1978) برای سنجش در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری استفاده شد. گروه قصه درمانی شناختی رفتاری و هنر بازی درمانی شناختی رفتاری هر یک به مدت 12 جلسه، تحت درمان قرار گرفتند. داده ها از طریق تحلیل واریانس اندازه های مکرر تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین قصه درمانی شناختی رفتاری و هنر بازی درمانی شناختی رفتاری با گروه کنترل در اضطراب (0/001> P، 29/98=F) و افسردگی (0/001> P، 28/62=F) تفاوت معنادار وجود دارد. همچنین، هنر بازی درمانی شناختی رفتاری نسبت به قصه درمانی شناختی رفتاری در کاهش اضطراب و افسردگی مؤثرتر بود(0/001> P). نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، می توان گفت که قصه درمانی شناختی-رفتاری و هنر بازی درمانی شناختی رفتاری می توانند به عنوان یک شیوه درمانی برای کاهش اضطراب و افسردگی کودکان مبتلا به سرطان در محیط های آموزشی و درمانی به کار برده شوند.