مدل لی-کارتر یک مدل پویای تصادفی است که برای نشان دادن تکامل نرخ مرگ و میر مرکزی در طول زمان مفید است. این مدل فقط عدم قطعیت احتمالی در مورد ضریب مربوط به روند مرگ و میر در طول زمان را در نظر می گیرد، اما عدم قطعیت احتمالی یا امکانی مربوط به ضرایبی که به سن وابسته هستند را در نظر نمی گیرد. لذا در ادامه تعمیم فازی از مدل لی-کارتر پیشنهاد می شود که حالت عدم قطعیت امکانی هر دو نوع ضریب را فراهم می کند. در این مدل، تغییرپذیری شاخص وابسته به زمان به عنوان یک مدل سری زمانی-تصادفی فازی مدل سازی می شود. به همین ترتیب، عدم قطعیت امکانی ضرایب وابسته به سن نیز با استفاده از اعداد فازی مثلثی اندازه گیری می شود، که این موضوع نیازمند استفاده از یک مدل فازی است. پس از تعمیم مدل فازی مورد نظر، نشان داده می شود که چگونه می توان لگاریتم نرخ مرگ و میر مرکزی در استان خوزستان را با استفاده از محاسبات اعداد فازی در طی سال های 1383-1401 برازش و در سال های 1402-1406 پیش بینی تصادفی فازی کرد.