رشد روزافزون تقاضای انرژی الکتریکی، کاهش منابع فسیلی، آلودگی های حاصل از مصرف سوخت های فسیلی و اهمیت امنیت انرژی، برنامه ریزی در خصوص استفاده از تکنولوژی های مختلف تولید برق را ضروری ساخته است. در این مقاله با استفاده از مدلسازی ریاضی و داده های صنعت برق، سهم بهینه هر یک از فناوری های سیکل ترکیبی توربین گازی، بخاری، توربین گازی، بادی کوچک، بادی بزرگ، فتوولتاییک کوچک، فتوولتاییک بزرگ، خورشیدی-حرارتی، برق آبی کوچک، برق آبی بزرگ، هسته ای و زمین گرمایی برای تولید برق طی سال های 2016 تا 2040 با استفاده از یک مدل برنامه ریزی خطی مشخص شده است. هدف از مدلسازی ریاضی، تعیین ترکیبی از گزینه های عرضه ممکن با کمترین هزینه است به طوری که قادر به برآورده کردن تقاضای انرژی باشند. نتایج نشان می دهد سهم تکنولوژی های گازسوز به طور چشم گیری کاهش می یابد، جایگزین این فناوری ها عمدتا انرژی های تجدیدپذیر است. نیروگاه های خورشیدی و بادی مهم ترین تکنولوژی های تجدیدپذیر خواهند بود و در سال های پایانی سهم قابل توجهی خواهند داشت.