تعالی بالینی
سال:1397 | دوره:8 | شماره:1 |تعداد مقالات:6

ویروس پاپیلومای انسانی از عوامل عفونی و بیماری زای شایع انسان در سطح جهان می باشند. ویروس پاپیلومای انسانی از ویروس خانوادهDNA بدون پوشش بوده که بیش از 200 نوع آن در سطح شناخته شده اند. ویروس ها ویژگی خاص انسانی و بافتی دارند. راه عمده انتقال ویروس تماس نزدیک فرد با فرد از طریق پوست با مخاط خصوصا جنسی می باشند. بر اساس توانایی ایجاد بیماری در بافت مختلف بدن به انواع پوستی و یا نوع مخاطی دسته بندی شده اند. عفونت های پوستی که به صورت انواع مختلف زگیل تظاهر می کنند سرانجام بسیار خوبی داشته و بهبودی خود به خودی دارند. اگرچه سرانجام عفونت های مخاطی نیز بسیار مناسب و اکثر موارد عفونت طی چندین ماه از بدن پاک می شوند ولی بعضی از ژنوتیپ های خاص توانایی تغییرات بدخیمی در سلول های مطبق سطوح مخاطی را داشته و سبب ایجاد بدخیمی و سرطان در هر دو جنس در اعضا تناسلی_مقعد و مخاط حلق و دهان می شوند. عفونت شیوع جهانی داشته و جمعیت زیادی را آلوده می سازد. در آمریکا در هر لحظه حدود 20 میلیون نفر به ویروس فوق آلوده بوده و هر سال حدود 6 میلیون مورد عفونت جدید اتفاق می افتد که طی چندین ماه نسبت قابل توجه ای از آنان از عفونت پاک می شوند. براساس تخمین مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ها، سالیانه حدود 000/30 مورد سرطان ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی در امریکا عارض که نزدیک دوسوم آنان در بانوان می باشد. شایع ترین سرطان وابسته به ویروس پاپیلومای انسانی سرطان دهانه رحم زنان می باشد. این ویروس از عوامل شایع سرطان دهان و حلق در هر دو جنس می باشد. عفونت و بیماری پوستی_مخاطی ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی نیاز به درمان ندارد مگر: ضایعه بسیار بزرگ باشد، متعدد یا راجعه باشند، سبب تهدید حیات فرد می شوند یا آنکه سبب درد، اختلال عضو و یا از نظر زیبایی مزاحمت ایجاد کنند. برای پیشگیری از سرطان در هر دو جنس خصوصا زنان دو روش اساسی وجود دارد: الف: غربالگری منظم از ترشحات سرویکس زنان از سن 21 سالگی و پیگیری دقیق موارد تست غیرطبیعی و ب: واکسیناسیون. در سال 2006 واکسن ویروس پاپیلومای انسانی حاوی 4 ویروس شایع مولد سرطان زنان به صورت واکسن 4 ظرفیتی با تاییدیه سازمان غذا و دارو وارد بازار شد که قابلیت بالایی در ایجاد مقاومت برعلیه ویروس و سرطان زایی آنان گردید. اخیرا واکسن 4 ظرفیتی با افزایش پوشش بیشتر وارد بازار گردید. سن مناسب واکسن در هر دو جنس از سن 14-9 سالگی به صورت 2 یا 3 دوز می باشند. توصیه می شود که واکسیناسیون قبل از شروع هرگونه فعالیت جنسی انجام شود.

افسردگی پدران در دوران بارداری باعث افزایش اختلالات روان پزشکی، اختلالات اضطرابی و اختلال در رشد و تکامل کودک شود. لذا با توجه به اهمیت سلامت روان پدران در سلامت روان کودکان، این مطالعه با هدف تاثیر افسردگی پدران در دوران بارداری بر روابط زوجین و سلامت کودکان انجام شد. مطالعه حاضر، مطالعه ای مروری بوده که جهت نگارش آن ابتدا با استفاده از روش MESH کلیدواژه های مرتبط استخراج شد و سپس با استفاده از کلیدواژه های فارسی افسردگی پدر، افسردگی قبل از زایمان، افسردگی پس از زایمان، کودک و یا معادل انگلیسی آن ها جستجو در بانک اطلاعاتی اینترنتی Google Scholar و به طور اختصاصی تر در پایگاه های اطلاعاتی نظیر SID، Science Direct، Web of Science، ProQuest، PubMed، Cochrane و Springer انجام شد و مقالات مرتبط از سال 1983 تا 2018 انتخاب گردید. 95 مقاله جستجو شد و پس از بررسی خلاصه مقالات، از 70 مقاله جهت نگارش این مطالعه مروری استفاده گردید. نتایج مطالعات ما در این خصوص منجر به سازمان دهی یافته در دو طبقه شد: طبقه اول: تاثیر افسردگی پدران بر روابط زوجین شامل: خشم و درگیری های بین فردی زوجین، افزایش خطر ناسازگاری و احساسات منفی در روابط زناشویی، عیب جویی بیش ازحد زوجین از یکدیگر، اختلالات عاطفی_روانی زوجین و خطر نوزادکشی و طبقه دوم تاثیر افسردگی پدران بر سلامت روان کودک شامل: افزایش استرس و اضطراب کودک، مشکلات خلق وخو در کودک، مشکلات رفتاری به ویژه در کودکان پسر، رفتارهای ضداجتماعی کودک، ناآرامی و بیش فعالی و اختلالات عاطفی _روانی کودک می باشد. با توجه به تاثیرات منفی ناشی از افسردگی پدران در دوران بارداری، باید از سوی کارکنان بهداشتی در زمینه شناسایی پدران افسرده در دوران بارداری، به خانواده ها آموزش های لازم داده شود تا بتوان با تشخیص به موقع و درمان آن، از عواقب این اختلال بر خانواده و کودک کاست تا بتوان روابط زوجین و کیفیت زندگی را بهبود بخشید.

سلامت جنسی کودکان به معنای تامین حریمی امن برای جلوگیری از سوءاستفاده جنسی و امکان رشد و تکامل جنسی طبیعی هست. آموزش و آگاهی کودکان در این زمینه لازم و ضروری است و نقش تعیین کننده ای در تکامل و سلامت عمومی، جنسی و باروری آن ها دارد. لذا این مطالعه با هدف مروری بر عوامل موثر بر آموزش سلامت جنسی کودکان انجام شد. مطالعه حاضر، مطالعه ای مروری نقلی بوده که جهت تدوین این مقاله، در ابتدا جستجو در بانک اطلاعاتی اینترنتی Google Scholar و به طور اختصاصی تر در پایگاه های اطلاعاتی فارسی؛ SID، Magiran و در پایگاه های انگلیسی Science Direct، PubMed، Web Of Science، با استفاده از کلیدواژه های فارسی؛ آموزش جنسی، سلامت جنسی و کودکان و کلیدواژه های انگلیسیSexuality Education، Sexual Health، Children، Sex Education انجام و مقالات مرتبط با موضوع مقاله از سال 2018-2001 وارد شدند. درمجموع 87 مطالعه استخراج شد که 17 مقاله متناسب با هدف این مطالعه بود. یافته ها: عوامل موثر بر آموزش سلامت جنسی کودکان در 3 طبقه دسته بندی شدند: 1: عوامل مربوط به والدین: جنسیت، آگاهی ضعیف، بینش ناکافی، نگرانی زیاد، شک و سرگردانی، شرم و حجب، عدم اطمینان، عدم دریافت آموزش، دریافت دانش از منابع نامعتبر، درک از کودک و نقش خود به عنوان والد و تصور از آموزش جنسی. 2: عوامل مربوط به معلم: جنسیت، سن، مدت خدمت، مهارت دانشگاهی، محل اقامت، محل کار، وضعیت تاهل، عادات مذهبی، شرکت در دوره های آموزشی، دانش ناکافی، عدم اطمینان در ارائه آموزش، راحت نبودن و شرم، نگرانی از نگرش والدین و عدم دسترسی به منابع آموزشی. 3: عوامل مربوطه به فرهنگ و اجتماع: تابو بودن مسائل جنسی، سیاست ها، ساختار فرهنگی خانواده، پذیرش اجتماعی و فرهنگی و منابع محدود آموزشی. نتایج مروری بر مطالعات نشان داد عوامل متعددی در آموزش سلامت جنسی کودکان موثر می باشند. جهت دستیابی به سلامت جنسی کودکان ضروری است این عوامل شناسایی شوند و برنامه ریزی برای کاهش عوامل منفی و تقویت عوامل مثبت صورت پذیرد.

باکتری نایسریا مننژیتیدیس 13 سروگروپ بالینی دارد که براساس ساختار کپسول آنتی ژن پلی ساکاریدی تقسیم بندی می شوند. شش سرو گروپ A، B، C، Y، 135– W و X عامل بیماری زایی در انسان هستند. واکسن 4 ظرفیتی (سروگروپ A، C، W-135، y) در حال حاضر 3 نوع واکسن 4 ظرفیتی جهت پیشگیری از عفونت مننگوکوکی در جهان وجود دارد: دو نوع واکسن کونژوگه (MCV-4) بانام های تجاری MENVEO و MENACTRA و یک واکسن پلی ساکاریدی (MPSV-4) با نام تجاری MENOMUNE. واکسن 2 ظرفیتی (سروگروپ Y، C): در سال 2012 سازمان جهانی غذا و دارو یک نوع ترکیبی واکسن جدید مننگوکوک و هموفیلوس آنفولانزا نوع B برای سن 6 هفتگی تا 18 ماهگی تصویب کرد. نام تجاری این واکسن MENHIBRIX است که از بیماری های ناشی از دو اورگانیسم فوق الذکر پیشگیری می کند. این اولین واکسنی است که برای سن کمتر از 6 هفته تولیدشده است. واکسن تک ظرفیتی (سروگروپ A): این واکسن با نام تجاری MENAFRIVAC تحت عنوان برنامه پیشگیری مننژیت در آفریقا طراحی شده است. واکسن تک ظرفیتی (سروگروپ B): تولید این واکسن از نظر تکنیکی مشکل است و برخلاف سایر واکسن ها نحوه طراحی متفاوتی دارد. واکسن تک ظرفیتی (سروگروپX): انتشار سروگروپ X مننگوکوک در آمریکای شمالی، اروپا، غرب آفریقا و استرالیا گزارش شده است. واکسن های رایج مننگوکوک این نوع سروگروپ Xرا پوشش نمی دهد. عوارض جانبی شایع واکسن های مننگوکوک شامل؛ درد، تب خفیف و قرمزی محل تزریق است. علیرغم اقدامات حمایتی درصد کمی از دریافت کنندگان واکسن به سمت واکنش شدید آلرژیک می روند که بیشترین خطر آن با واکسن BEXSERO بوده است.

دل بستگی مادر و کودک فراتر از نیازهای تغذیه ای در دوران نوزادی می باشد. به نظر می رسد تعاملات زودرس والدین و نوزادان پایه ای برای تعاملات آینده و رفتارهای دیگر در دوران کودکی، نوجوانی و حتی بزرگسالی می باشد. لذا هدف از مطالعه حاضر مروری بر پیامدهای دل بستگی ایمن و ناایمن مادر و کودک می باشد. مطالعه حاضر یک مطالعه مروری نقلی می باشد. جهت نگارش این خلاصه مقاله با استفاده از کلیدواژه های دل بستگی ایمن، دل بستگی ناایمن، مادر و کودک، پیامد دل بستگی، در پایگاه های اطلاعاتی Google Scholar و پایگاه های اختصاصی نظیر Medline، SID، Magiran، PubMed، Scopus، Science Direct، Cochrane جستجو انجام شد. ابتدا 78 مقاله جست و جو شد، پس از خواندن خلاصه مقالات 44 مقاله به علت عدم ارتباط و یا تکراری بودن از تحقیق خارج شد. در نهایت از داده های 34 مقاله جهت نگارش این خلاصه مقاله استفاده گردید. یافته های مطالعه حاضر منجر به دسته بندی مطالب در 4 طبقه کلی به شرح زیر گردید: 1-پیامدهای کوتاه مدت دل بستگی ایمن مادر و کودک (احساس امنیت، آمادگی برای چالش های اجتماعی، ایجاد روابط مثبت با همسالان، تسهیل یادگیری تعاملات اجتماعی و مهارت های تنظیم احساسات، خودکارآمدی، همکاری با بزرگسالان، بهبود عملکرد حافظه، پیشرفت تحصیلی، مهارت حل مسئله، کاهش استرس)، 2-پیامدهای بلندمدت دل بستگی ایمن مادر و کودک (انجام بیشتر ورزش های هوازی، مصرف کمتر سیگار و مواد مخدر یا الکل، عادات غذایی سالم تر، عادات خواب بهتر، استفاده بیشتر از کمربند ایمنی، بی قیدی و بی اخلاقی کمتر در امور جنسی). 3-پیامدهای کوتاه مدت دل بستگی ناایمن مادر و کودک (اضطراب، ترس و وحشت، رشد منفی اجتماعی-احساسی نظیر: تجاوز، خصومت، عقب ماندگی اجتماعی، عوارض سلامتی فیزیکی نظیر: اختلال رشد، اختلال در غذا خوردن)، 4-پیامدهای بلندمدت دل بستگی ناایمن مادر و کودک (جنون دزدی)، دروغ گویی، وسواس های جنسی، سادیسم، درک منفی نسبت به حمایت پدر و مادر). با توجه به آثار کوتاه مدت و بلندمدت ناشی از دل بستگی می توان چنین بیان کرد که با شناسایی عوامل رفتار مادرانه موثر بر دل بستگی و آموزش مادران و با ارائه فرصت های لازم برای دل بستگی فرزندان، می توان به افزایش رشد دل بستگی ایمن همت گماشت.

مقدمه: تغییرات فیزیولوژیک بارداری بر بافت های دهان و لثه اثرگذار است و ممکن است باعث افزایش شدت مشکلاتی از قبیل التهاب، خونریزی و تورم لثه گردد. بیماری های پریودنتال به عنوان یک کانون عفونی در بدن می تواند ایفای نقش کند. با توجه به موارد ذکرشده هدف از مطالعه حاضر مروری بر تاثیر بیماری های پریودنتال مادر بر عواقب بارداری می باشد. طی این مطالعه مروری، مقالات مرتبط با کلید واژه های بیماری پریودنتال، عواقب بارداری، زایمان زودرس، نوزاد نارس از پایگاه های معتبر داخلی شامل؛ SID، Irandoc، Iranmedex و با کلیدواژه های Periodontal disease Consequences of Pregnancy، Preterm delivery، Premature infants از پایگاه های معتبر خارجی شامل؛ Google scholar، Scopus Pubmed Medline طی سال های 2017-2008 جستجو شد. در این بررسی 48 مقاله جمع آوری شد که از این تعداد 30 مقاله مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که بیماری های پریودنتال عفونت هایی هستند که می توانند بر تولید سایتوکین ها تاثیر گذاشته و باعث ایجاد دردهای زایمانی زودرس، پاره شدن پرده های جنینی و زایمان زودرس شود. تولد نوزاد نارس منجر به افزایش مرگ و میر نوزادی نیز شود. بیماری های پریودنتال مادران باردار با تولد نوزاد کم وزن در ارتباط است. همچنین پریودنتیت با افزایش عوامل التهابی، به عنوان عامل خطر دیابت بارداری مطرح است. ابتلا به بیماری با دیابت بارداری ارتباط داشت و زنان باردار مبتلا به بیماری پریودنتال 7/5 برابر بیشتر از افراد بدون بیماری پریودنتال به دیابت بارداری مبتلا می شوند. با توجه به نقش وضعیت پریودنتال مادران باردار در سلامت فرزندان آینده آن ها، ضرورت یک برنامه ریزی مناسب برای افزایش سطح آگاهی زنان و بهبود وضعیت دهانی آن ها بیش ازپیش آشکار می شود. با پیشگیری و درمان بیماری های پریودنتال در زنان باردار می توان از وقوع این عوارض کاست. تائید سلامت پریودنتال زنان توسط دندان پزشک پیش از اقدام به بارداری در این مسیر می تواند بسیار موثر باشد.