هم اکنون بیماری آتشک یکی از مهم ترین بیماری های درختان میوه دانه دار در کشور محسوب می شود. در این پژوهش، 68 جدایه از سه میزبان گلابی، بِه و سیب از مناطق مختلف استان سمنان جمع آوری گردید. آزمون های فنوتیپی، تغذیه ای و مولکولی با استفاده از پلاسمید pEA29 باکتری انجام پذیرفت. فاکتورهای بیماری زایی شامل آمیلووران، سیدروفور و بیوفیلم در تمام جدایه ها مورد بررسی قرار گرفت. همچنین حساسیت و مقاومت بافت شکوفه و میوه نارس هشت رقم گلابی (شامل چهار رقم خارجی و چهار رقم بومی) سنجیده شد. نتایج نشان داد جدایه ها گرم و اُکسیداز منفی، کاتالاز مثبت و از نوع بی هوازی اختیاری بودند. جدایه ها قادر به ایجاد واکنش فوق حساسیت در توتون و تولید لوان بودند ولی هیچ یک از جدایه ها قادر به تولید رنگدانه فلورسنت بر روی محیط کشت کینگ ب و رشد در 39 درجه سانتی گراد نبودند. نتایج نشان داد از میان 68 استرین جمع آوری شده 52 جدایه متعلق به باکتری Erwinia amylovora بود. نتایج بیانگر آن بود جدایه D 43 که از میزبان بِه و از منطقه دیباج (دامغان) جداسازی شده بود، دارای بیشترین توان بیماری زایی بود. تمامی 52 جدایه مورد بررسی قطعه 1000 جفت بازی پلاسمید pEA29 را تکثیر نمودند. نتایج بررسی های فاکتورهای بیماری زایی بر روی جدایه ها نشان داد که صرف نظر از میزبان و مکان جغرافیایی، بین دو فاکتور آمیلووران و سیدروفور ارتباط معنی داری وجود داشت. نتایج بررسی حساسیت روی بافت شکوفه و میوه نارس با یکدیگر متفاوت بود، بطوری که بیشترین مقاومت به بیماری آتشک در شکوفه ارقام گلابی درگزی و اسپادوناو در مورد میوه نارس برای ارقام گلابی دوکومیس و چینی حصار ثبت گردید.