آب و فاضلاب
سال:1400 | دوره:32 | شماره:1 |تعداد مقالات:10

هیدروژن سولفید (H2S) گازی سمی، بد بو، بی رنگ، آتش گیر و دارای خاصیت اسیدی است. مشکلات عمده هیدروژن سولفید، تهدید سلامتی و ایمنی، ایجاد خوردگی و آسیب به تاسیسات فلزی است. این پژوهش به منظور حذف هیدروژن سولفید از آب های ترش پالایشگاه تبریز و بازیافت مقدار بسیار زیادی آب و همچنین کاهش آلودگی هوای پالایشگاه انجام شد. در این پژوهش تجربی و آزمایشگاهی با استفاده از روش جذب سطحی، تاثیر پارامترهای pH، مقدار جاذب، غلظت اولیه آلاینده، زمان تماس و دما بر فرایند حذف هیدروژن سولفید با استفاده از جاذب کلینوپتیلولیت بررسی شد و ترمودینامیک، سینتیک و ایزوترم فرایند جذب بررسی شد. از نتایج به دست آمده برای حذف H2S از آب ترش پالایشگاه تبریز استفاده شد. نتایج نشان داد مقدار بهینه pH، مقدار جاذب، غلظت اولیه آلاینده، زمان تماس و دما به ترتیب برابر با 3، 1 گرم در 100میلی لیتر محلول، 50 میلی گرم در لیتر، 30 دقیقه و 25 درجه سلسیوس بود. نتایج حاصل از بررسی ترمودینامیکی نشان داد که فرایند جذب گرماده، برگشت ناپذیر و خودبه خودی بود. نتایج تجربی نشان داد که سینتیک جذب با مدل شبه مرتبه دوم و ایزوترم جذب با مدل فروندولیچ برازش بهتری داشت. کارایی حذف هیدروژن سولفید بعد از عبور 100 میلی لیتر آب ترش از بستر ثابت در شرایط دمایی 25 درجه سلسیوس و در مدت 45 دقیقه برابر با 7/96 درصد بود. مطابق نتایج این پژوهش روش به کار برده شده، به دلیل سادگی عمل و کارایی زیاد و جاذب انتخاب شده به دلیل ارزانی، فراوانی، قابلیت احیا و افزایش کارایی با افزایش مقدار جاذب، می توانند به عنوان روش و جاذب مناسب برای حذف هیدروژن سولفید از پساب ها و آب ترش پالایشگاه ها استفاده شوند.

یکی از قدیمی ترین روش های تولید انرژی الکتریکی، استفاده از انرژی نهفته در آب جاری است که برای دستیابی به این هدف از یک توربین آبی استفاده می شود. این انرژی یکی از مهم ترین منابع انرژی تجدیدپذیر محسوب می شود که در سال های اخیر توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود جلب کرده است. در این پژوهش به ارزیابی آزمایشگاهی عملکرد هیدرولیکی یک نوع میکروتوربین آبی برای تبدیل فشار اضافی موجود در شبکه های آب رسانی فشار متوسط به انرژی الکتریکی قابل استفاده برای حسگرها و یا تجهیزاتی مانند فلومترها، فشار سنج ها و سیستم های نشت یاب که به منظور مدیریت مصرف انرژی و هوشمندسازی شبکه های آب رسانی استفاده می شوند، پرداخته شد. برای این منظور طی سه سناریوی مختلف، تاثیر پارامترهایی مانند دبی، فشار و زوایای مختلف صفحه هدایت کننده جریان بر روی عملکرد میکروتوربین و میزان افت فشار بررسی شد. نتایج نشان داد، بیشترین توان خروجی میکروتوربین 01/59 وات و میزان افت فشار 71/9 متر آب مربوط به زمانی است که دبی ورودی 61/42 مترمکعب بر ساعت است و بازشدگی صفحه هدایت کننده جریان 20 درجه است. کم ترین میزان توان خروجی 8/0 وات و افت فشار 65/4 متر آب نیز برای حالتی است که دبی ورودی برابر با 46 مترمکعب بر ساعت و از صفحه هدایت کننده جریان استفاده نشده است. مقدار ضریب تعیین (R2) برای معادلات توان خروجی میکروتوربین و میزان افت فشار به ترتیب به میزان 92/0 و 99/0 محاسبه شد.

محدود بودن منابع آب از یک سو و افزایش تقاضای مصارف خانگی آب در اثر رشد جمعیت شهری از سوی دیگر، تامین آب موردنیاز شهروندان در کلان شهرها را با مشکل مواجه کرده است. بنابراین ضروری است با استفاده از راهکارهای مدیریت و کنترل مصرف، میزان مصارف خانگی آب در کلان شهرها کاهش داده شود. با درک این ضرورت، اصلاح الگوی مصرف آب در کلان شهرها می تواند به عنوان یکی از موثرترین راهکارهای عملیاتی، مدنظر قرار گیرد. نخستین گام در این راستا، فرهنگ سازی برای مصرف بهینه آب در میان شهروندان و مشترکان آب شهری است. از جمله کاربردی ترین شیوه های فرهنگ سازی مصرف بهینه آب در کلان شهرها می توان به تبلیغات رسانه ای، برگزاری دوره های آموزشی برای شهروندان، برگزاری دوره های آموزشی در مدارس، توزیع بروشورهای آموزشی در بین مشترکان آب شهری و استفاده از بیلبوردهای تبلیغاتی اشاره کرد. هدف از انجام این پژوهش، رتبه بندی شیوه های ذکر شده برای تغییر رفتار مصرف آب شهروندان است. ارزیابی و رتبه بندی انجام شده در این پژوهش با استفاده از روش تلفیقی تحلیل سلسله مراتبی خاکستری (Grey-AHP) و روش تاپسیس خاکستری (Grey-TOPSIS) انجام شد. در این پژوهش، کلان شهر مشهد به عنوان مطالعه موردی پژوهش انتخاب شد. بر اساس نتایج به دست آمده، تبلیغات رسانه ای و استفاده از بیلبوردهای تبلیغاتی مشترکا به عنوان مناسب ترین شیوه های فرهنگ سازی مصرف بهینه آب در شهر مشهد شناخته شدند. شیوه های توزیع بروشورهای آموزشی، آموزش در مدارس و برگزاری دوره های آموزشی برای شهروندان نیز به ترتیب در رتبه های دوم تا چهارم قرار گرفتند. شیوه های فرهنگ سازی مصرف بهینه آب که استفاده از آنها سهولت بیشتری دارد، مناسب تر بوده و تاثیر بیشتری بر کاهش مصرف آب دارند.

امروزه تامین آب بهداشتی یکی از دغدغه های اساسی جامعه جهانی است و فلزات سنگین یکی از مهم ترین آلاینده های منابع آب هستند. فلزات سنگین از جمله مس می توانند به زنجیره غذ ایی و بدن موجودات زنده وارد شوند و انسان را تحت تاثیر عوارض سمیت و سرطان زایی قرار دهند. بنابراین در این پژوهش، SBA-15 نانومتخلخل عامل دار شده با گروه های دی و تترا کربوکسیلیک اسید سنتز شدند و برای حذف یون های مس از محلول های آبی استفاده شدند. جاذب ها با روش های تصویر میکروسکوپ الکترونی روبشی، جذب-واجذب گاز نیتروژن و طیف سنجی FTIR برای بررسی تخلخل و گروه های عاملی سیلیکای مزوپوری شناسایی شدند. اندازه گیری غلظت یون ها با روش طیف سنجی جذب اتمی شعله ای انجام شد. پارامترهای موثر بر فرایند حذف چون مقدار جاذب، زمان تماس، pH محلول و حضور سایر یون های فلزی در محیط ارزیابی و بهینه شد. بهترین کارایی حذف به وسیله جاذب های SBA-15 عامل دار شده با گروه های دی و تترا کربوکسیلیک اسید، در 5pH> و با مقدار 10 میلی گرم جاذب بعد از 15 دقیقه به دست آمد. بازیابی مس از جاذب ها با 20 میلی لیتر اسید نیتریک 3 مولار انجام شد. داده های جذب با استفاده از ایزوترم های لانگمیر و فروندلیچ برای هر دو جاذب تجزیه و تحلیل شدند. بر اساس مدل لانگمیر، ماکسیمم ظرفیت جذب 56/232 و 46/93 میلی گرم مس به ازای هر گرم جاذب و ضرایب هم بستگی برابر 857/0 و 968/0 به ترتیب برای SBA-15 عامل دار شده با گروه های دی و تترا کربوکسیلیک اسید به دست آمد. اما ضرایب هم بستگی به دست آمده از برازش داده ها با استفاده از ایزوترم فروندلیچ برای SBA-15 عامل دار شده با گروه های دی و تترا کربوکسیلیک اسید به ترتیب برابر 991/0 و 972/0 بود که نشان دهنده مطلوب بودن این مدل در تشریح رفتار جذب مس بر روی هر دو جاذب است. در نهایت، حذف مس از نمونه های پساب واقعی انجام شد. نتایج نشان داد که هر دو نانومتخلخل SBA-15 عامل دار شده با گروه های دی و تترا کربوکسیلیک اسید، جاذب های مناسبی برای حذف یون های مس است.

ورود علف کش ها به منابع تامین آب شرب می تواند اثرات مخربی بر سلامت انسان و محیط زیست داشته باشد. بنابراین برای حفظ محیط زیست حذف آنها از محیط آبی امری ضروری است. بنابراین این پژوهش با هدف بررسی ایزوترم جذب گرافن اکساید اصلاح شده توسط دندریمرهای آلی برای حذف سم بوتاکلر از محیط آبی انجام شد. در این پژوهش گرافن اکساید مغناطیسی عامل دار شده به روش جذب پیوندهای کووالانسی تولید و به عنوان جاذب استفاده شد. مشخصات جاذب سنتز شده توسط FTIR، XRD، SEM و TEM آنالیز شد. همچنین تاثیر پارامترهای pH، زمان تماس، غلظت آلاینده، مقدار جاذب، دما و قابلیت استفاده مجدد بر ظرفیت جذب جاذب بررسی شد و شرایط بهینه تعیین شد. یافته های جذب به وسیله مدل های ایزوترم لانگمیر و فروندلیچ شرح داده شدند. نتایج نشان داد که گرافن اکساید مغناطیسی عامل دار شده به طور موثر سم بوتاکلر را جذب می کند و درصد جذب به طور قابل توجهی تحت تاثیر پارامتر های بررسی شده است. با افزایش زمان تا 45 دقیقه، افزایش pH تا مقدار5، افزایش مقدار جاذب تا 3 گرم بر لیتر و غلظت سم بوتاکلر تا 10 میلی گرم در لیتر و افزایش دما تا 25 درجه سلسیوس، مقدار جذب سم بوتاکلر تا 4/95 درصد افزایش یافته است. واجذب سم از دمای 37 تا 50 درجه سلسیوس افزایش یافته است و بعد از 10 بار استفاده مجدد از جاذب، مقدار جذب تنها 5/6 درصد کاهش یافت. جاذب در شرایط بهینه قادر به حذف 3/86 درصد از سم بوتاکلر در نمونه واقعی با انحراف استاندارد 06/6 درصد شد. ایزوترم لانگمیر فرایند جذب را به خوبی توصیف کرد (99/0=2R). نانوجاذب سنتز شده، یک جاذب کارآمد و توانمند و حساس به گرما برای حذف سم بوتاکلر از محیط آبی است.

دسترسی به آب سالم و دفع بهداشتی فاضلاب از ارکان توسعه هر کشور بوده و ضروری است که این طرح ها در کوتاه ترین زمان ممکن تکمیل شود. از سوی دیگر با توجه به ظهور انواع روش های مشارکت عمومی-خصوصی، انتخاب روش مناسب مشارکت، یکی از مسایل مهم بخش آب و فاضلاب بوده و این صنعت همواره نیازمند مدلی برای تصمیم گیری در خصوص نحوه و روش سرمایه گذاری در منطقه و یا طرح خاص بوده است. با توجه به وجود پایگاه داده از اطلاعات پروژه های مشارکتی در بخش آب و فاضلاب، می توان با استفاده از داده های به دست آمده و الگوریتم های کشف الگو و تصمیم گیری داده کاوی، مدل سرمایه گذاری و روش مناسب اجرای پروژه را تعیین کرد. در این پژوهش با بهره گیری از داده های 176 پروژه مشارکتی بخش آب و فاضلاب و استفاده از روش اجرای پروژه های داده کاوی یعنی فرایند کریسپ، مدل مشارکت عمومی-خصوصی صنعت آب و فاضلاب استخراج شد. پس از تشریح و درک داده، مراحل پاک سازی و حذف داده های پرت اجرا شده است. در مرحله دسته بندی، با تکنیک های درختی و یادگیری ماشین، طبقه بندی موفقیت و شکست پروژه ها و تحلیل های لازم انجام و شاخص های مشارکت عمومی-خصوصی به ترتیب اولویت استخراج شد. به منظور اعتبار سنجی و تقسیم داده ها، از روش اعتبارسنجی ضربدری استفاده شد. بر مبنای مدل سازی انجام شده و با در نظر گرفتن انواع روش های پیش پردازش و داده کاوی، روش استکینگ با دقت 27/86 درصد، به عنوان روش مناسب پیش بینی و تعیین نوع قرارداد مشارکت عمومی-خصوصی در اجرای هر پروژه بخش آب و فاضلاب معرفی شد. در بخش پیش پردازش نیز روش ترکیبی Connectivity-based Outlier Factor برای حذف داده پرت و شاخص آنتروپی برای انتخاب ویژگی استفاده شد. با توجه به مدل پیشنهادی، علاوه بر معرفی قالب قراردادی مشارکتی مناسب برای اجرای هر گروه از پروژه های بخش آب و فاضلاب و معرفی قالب قراردادی مناسب در هر استان، می توان میزان موفقیت هر طرح را در هر یک از قالب های قراردادی پیش بینی و تاثیر بهبود هر یک از شاخص ها را در افزایش موفقیت پروژه بررسی کرد.

مدل سازی کیفی آب های زیرزمینی ابزاری مفید برای شناسایی چگونگی انتقال آلاینده ها در محیط متخلخل آبخوان است. این مدل ها شامل پارامترهای متعددی هستند که اغلب بر اساس پژوهش های قبلی یا قضاوت کارشناسی برآورد می شوند یا در بهترین شرایط بر اساس اندازه گیری های محدود میدانی برآورد می شوند. در نتیجه داده های ورودی به مدل های شبیه سازی، دقیق نبوده و همراه با خطا هستند که این خطا ها باعث به وجود آمدن عدم قطعیت در نتایج مدل شبیه سازی می شود. هدف این پژوهش تحلیل عدم قطعیت و تحلیل حساسیت پارامترهای مدل جریان و مدل انتقال آلاینده محلول در آب زیرزمینی و تعیین پارامترهای حساس بر انتقال آلاینده بود. به این منظور ابتدا با استفاده از مدل فرضی و تحلیل حساسیت به دو روش موضعی و جامع، پارامترهای حساس بر انتقال آلاینده تعیین شد. پارامترهای موثر بر حداکثر غلظت آلاینده محلول از تحلیل حساسیت موضعی به ترتیب هدایت هیدرولیکی، ضریب کاهشی، تخلخل، ضریب توزیع و ضریب پخشیدگی و پارامترهای موثر بر زمان رسیدن به حداکثر غلظت به ترتیب هدایت هیدرولیکی، ضریب توزیع، تخلخل، ضریب پخشیدگی و ضریب کاهشی بودند. پارامترهای موثر بر حداکثر غلظت آلاینده محلول با توجه به نتایج تحلیل حساسیت جامع نیز به ترتیب هدایت هیدرولیکی، ضریب کاهشی، تخلخل، ضریب پخشیدگی و ضریب توزیع و پارامترهای موثر بر زمان رسیدن به حداکثر غلظت به ترتیب هدایت هیدرولیکی، ضریب توزیع، ضریب پخشیدگی، ضریب کاهشی (یا نرخ زوال) و تخلخل بودند. سپس مدل سازی جریان با مدل MODFLOW و مدل سازی انتقال آلاینده ها با مدل MT3DMS آب زیرزمینی منطقه بررسی شده (دشت قزوین) بر اساس اطلاعات کیفی مربوط به یون های کلراید و نیترات انجام شد و با استفاده از پارامترهای مدل، تولید متغیرهای تصادفی به روش مونت کارلو که مناسب برای توابع پیچیده است، انجام شد. برای بیان تحلیل عدم قطعیت نمودارها تابع توزیع تجمعی مکمل CCDF غلظت کلراید و نیترات محاسبه و رسم شده است. با توجه به این نمودار تغییرات غلظت کلراید با احتمال 5 درصد برابر با 5/205 میلی گرم در لیتر، با احتمال 50 درصد برابر با 5/196 میلی گرم در لیتر، احتمال 95 درصد برابر با 4/185 میلی گرم در لیتر است. همچنین با توجه به نمودار CCDF نیترات، تغییرات غلظت نیترات با احتمال 5، 50 و 95 درصد به ترتیب برابر 56، 125/54 و 5/51 میلی گرم در لیتر حاصل شد. نتایج دو روش تحلیل حساسیت موضعی و جامع شبیه هم هستند. شایان ذکر است که این نتیجه مربوط به مدل فرضی است و ممکن است در شرایط دیگر نتایج متفاوتی حاصل شود.

با توجه به افزایش مصرف آب شرب در جهان، تلاش برای به کارگیری راهکارهای جدید برای دست یافتن به مقدار مناسب آب با کیفیت مطلوب لازم است. یکی از مسایل عمده ای که اکثر صنایع از جمله صنعت آب با آن مواجه اند، خورندگی و رسوب گذاری است. این پژوهش به منظور بررسی عوامل رسوب گذاری و خورندگی منابع تامین و توزیع آب شرب شهر سوق در استان کهگیلویه و بویراحمد انجام شد. در این پژوهش با استفاده از شاخص های لانژلیه، رایزنر، پوکوریوس و تهاجمی به صورت مطالعه توصیفی به منظور تعیین پتانسیل خوردگی و رسوب گذاری آب شبکه آب رسانی، اطلاعات شیمیایی و فیزیکوشیمیایی 84 نمونه آب مربوط به چاه های تغذیه، مخازن آب و شبکه آب رسانی اختصاصی این منطقه استفاده شدند. نمونه ها بین سال های 1386 تا 1395 توسط شرکت آب و فاضلاب شهری استان جمع آوری و آنالیز شدند. با توجه به این اطلاعات، اندیس های لانژلیه، رایزنر، پوکوریوس و تهاجمی برای این نمونه ها محاسبه شد و یافته های به دست آمده از به کارگیری شاخص های فوق نشان داد که متوسط شاخص ها به ترتیب 63/0± 598/0 خوردگی کم تا متوسط، 797/0± 470/8 خوردگی کم تا متوسط، 286/0± 472/7 خوردگی کم تا متوسط و 227/0± 015/12 تهاجمی ملایم یا خوردگی خیلی کم بود. منابع تامین آب منطقه بررسی شده دارای خوردگی کم تا متوسط بودند و اندکی تمایل به ایجاد رسوب پوسته تخم مرغی داشتند. آب شرب شهر سوق در مسیر انتقال آب شرب مشترک شهر دهدشت و سوق در فاصله 17 کیلومتری از محل منابع تامین آب مشترک (چاها) از مخزن ذخیره تپه سپاه (مشترک شهر دهدشت و سوق) مجزا شده و به فاصله 15 کیلومتر توسط خط انتقال و ایستگاه پمپاژ آب به سمت شهر سوق هدایت می شود. میانگین مقدار شاخص های خورندگی و رسوب گذاری شبکه اختصاصی تامین و توزیع آب شهر سوق (لانزلیه، رایزنر، پوکوریس وتهاجمی) به ترتیب 63/.، 8/6، 28/7 و 8/12 به دست آمد که تمایل به رسوب، به طور متوسط تمایل به ته نشست CaCO3، غیرتهاجمی است. علی رغم این واقعیت که pH متوسط منابع تامین آب مشترک هر دو شهر 78/7 بود. در فصل تابستان pH آب شبکه اختصاصی شهر سوق به 5/8 افزایش یافت. مقدار و میانگین مقدار شاخص های خورندگی و رسوب گذاری شبکه اختصاصی آب رسانی شهر سوق در فصل گرم سال نشان می دهد که آب این شبکه تمایل به رسوب دارد. بر اساس یافته های این بررسی میانگین دمای آب شبکه آب رسانی اختصاصی در این 15 کیلومتر انتقالی که شامل خط انتقال و مخازن ذخیره فلزی روکار هستند، حدود10 درجه سلسیوس افزایش دما داشته است. این افزایش دما ناشی از دمای محیط بیش از 48 درجه سلسیوس و گرم شدن آب در مخازن ذخیره فلزی و خط انتقال فولادی روکار در اجزای شبکه آب رسانی آب اختصاصی شهر سوق هستند که این تغییر فیزیکی آب یا دما عامل اصلی تشکیل رسوب است.

آلوده شدن آب آشامیدنی به عنوان یک تهدید برای امنیت آب در سراسر جهان شناخته می شود. در شبکه های توزیع آب، آلودگی پس از ورود به شبکه به سرعت گسترش یافته و خطرات بهداشتی و جانی برای جامعه ایجاد می کند. با استفاده از مجموعه ای از حسگرها که غلظت کلر یا هر ماده شیمیایی دیگر را گزارش دهند، می توان مشاهدات مفیدی برای تشخیص، شناسایی و مدیریت آلودگی ارایه داد. از جمله بر اساس این مشاهدات می توان محل، زمان و غلظت آلودگی ورودی به شبکه را تعیین و به تصمیم گیرندگان اعلام کرد. در این پژوهش برای حل مسیله تعیین مشخصات منبع آلودگی، از یک رویکرد شبیه سازی-بهینه سازی استفاده می شود که در آن نرم افزار شبیه سازی شبکه های آب تحت فشار EPANET به عنوان شبیه ساز و الگوریتم ژنتیک به عنوان بهینه ساز به کار رفته است. مدل توسعه یافته در این پژوهش، بر روی EPANET Example 3 اجرا شد. در مدل سازی شبکه های توزیع آب از اطلاعاتی به عنوان داده های ورودی استفاده شد که می توانند سبب بروز خطا در شبیه سازی مدل شوند. زبری لوله ها و نرخ زوال کلر ازجمله این ورودی ها هستند. مدل برای پیدا کردن مکان، زمان و غلظت آلودگی ورودی اجرا شده و تاثیر زبری لوله ها و نرخ زوال کلر بر جواب های مدل بررسی شده است. سناریوی ورود آلودگی بر روی شبکه اعمال شده و مدل ارایه شده در پیدا کردن مکان و زمان آلودگی کاملا دقیق است. با افزایش متغیرها، مدل مکان و زمان ورود آلودگی را به درستی ارزیابی کرده، اما در ارزیابی غلظت آلودگی دقت کامل را ندارد و غلظت آلودگی با انحراف از معیار 1/8%-8/4%=σ محاسبه می شود.

آرسنیک موجود در آب یکی از عناصر بسیار سمی است که اثرات زیان باری بر سلامت انسان و اکوسیستم می گذارد. برای رفع این مشکل، در این پژوهش کامپوزیت نانولوله های کربنی تک دیواره اصلاح شده با پلی آلیل آمین هیدروکلرید (PAH/Ox-SWCNT) سنتز شد و به عنوان جاذب برای حذف آرسنیک از محلول آبی به کار رفت. ویژگی های نانوکامپوزیت با آنالیزهای میکروسکوپ الکترونی روبشی، آنالیز گرویمتری، طیف بینی تبدیل فوریه مادون قرمز و الگوی پراش پرتو x شناسایی شد. آزمایش های جذب سطحی برای تعیین کارایی PAH/Ox-SWCNT در جذب سطحی آرسنیک از محلول در شرایط عملیاتی مختلف انجام شد. داده های تجربی با مدل های سینتیکی شبه مرتبه اول و دوم به روش رگرسیون غیرخطی با استفاده از نرم افزار Mathematica برازش شد. مدل های لانگمیر و فروندلیچ برای توصیف هم دماهای تعادلی جذب به کار برده شدند. درصد حذف As با افزایش pH اولیه محلول از 2 تا 7 افزایش یافت، در صورتی که با افزایش غلظت اولیه As کاهش پیدا کرد. به علاوه، افزایش زمان تماس موجب بازده بیشتر جذب سطحی شد. درصد حذف As با استفاده از 10 میلی گرم از نانوکامپوزیت سنتزی، در pH برابر 7 و زمان تماس 30 دقیقه بیش از 90 درصد بود. حداکثر ظرفیت جذب سطحی در دمای298 درجه سلسیوس، 07/275 میلی گرم بر گرم به دست آمد. فرایند جذب از مدل سینتیکی شبه مرتبه دوم و مدل هم دمای فروندلیچ پیروی کرد. همچنین، درصد حذف As پس از هشت چرخه جذب-واجذب بیش از 65 درصد بود. نتایج نشان داد که PAH/Ox-SWCNT سنتزی احتمالا می تواند جاذب نویدبخشی برای پاک سازی آب آلوده به آرسنیک باشد.