مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند
سال:1400 | دوره:28 | شماره:1 |تعداد مقالات:10

تامین خون کافی و سالم و کاهش خطر انتقال آلودگی های مختلف ویروسی و باکتریایی از جمله اهداف سازمان انتقال خون می باشد. با حذف خون جایگزین، تمام واحدهای خون و فرآورده های خونی از طریق اهداء خون داوطلبانه در ایران تامین می شود. سازمان انتقال خون با غربالگری و پالایش خون های اهدایی بر اساس دستورالعمل های استاندارد به دریافت کنندگان خون و نیز پزشکان این اطمینان را می دهد که فرآورده هایی سالم و عاری از پاتوژن ها را فراهم کرده است. با پیدایش پاتوژن های نوظهوری همچون پاندمی ویروس کووید-19 علی رغم خودکفایی کشور در تهیه خون و فرآورده های خونی، به علت عدم در دسترس بودن اطلاعات جامعی از نحوه انتقال و پاتوفیزیولوژی این ویروس، تعداد اهداکنندگان خون کاهش محسوسی یافتند و از طرفی نبود دستورالعملی مدون در برنامه غربالگری مشکلاتی را در جهان سبب شد. ما در این مطالعه، مروری بر مطالعات و چالش ها و رویکردهای پیش آمده در پاندمی با این ویروس و ویروس های مشابه در انتقال خون و تامین فرآورده های خونی داشته ایم.

زمینه و هدف ترس از زایمان می تواند منجر به عوارض منفی مانند لیبر طولانی و سخت شود. یافتن راهکارهایی به منظور کاهش ترس از اهداف دستورالعمل ترویج زایمان طبیعی است. از جمله روش های کاهش ترس، هیپنوتیزم است. با توجه به مطالعات ضد و نقیض در این زمینه، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر خود-هیپنوتیزم بر تجربه ترس از زایمان و طول مدت لیبر در زنان نخست زا انجام شد. روش تحقیق کارآزمایی بالینی حاضر به روش بلوک بندی شده بر روی 63 زن باردار (30 نفر گروه خود-هیپنوتیزم، 33 نفر گروه کنترل) در مشهد در طی سال 1398 انجام شد. گروه کنترل تنها مراقبت های معمول و گروه مداخله، دو جلسه هیپنوتیزم در هفته 37 و 38 بارداری دریافت کردند و به شنود فایل صوتی تا زایمان پرداختند. ترس در هفته 37 بارداری و در 24 ساعت اول بعد از زایمان سنجیده شد. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 16 در سطح معنی داری کمتر از 0/05 تجزیه و تحلیل گردید. (0/013=p) و سوم لی(0/009=p) به طور معنی داری کمتر بود. نتیجه گیری خود-هیپنوتیزم در کاهش ترس زایمان و طول مرحله دوم و سوم لیبر در زنان نخست زا موثر بود. لذا استفاده از خود-هیپنوتیزم به منظور کاهش تجربه ترس زایمان و طول مدت مرحله دوم و سوم لیبر در زنان نخست زا توصیه می گردد.

زمینه و هدف فعالیت بدنی و تمرینات محدودیت جریان خون می تواند متابولیسم استخوان را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک جلسه تمرین پلایومتریک با و بدون محدودیت جریا ن خون بر نشانگرهای متابولیسم استخوان از جمله آلکالین فسفاتاز استخوانی (BALP) و C تلوپپتید کلاژن نوع1 (CTx) به ترتیب به عنوان مارکرهای تشکیل و تخریب استخوان در دختران غیرفعال بود. روش تحقیق پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش-پس آزمون بود. آزمودنی ها 48 دانشجوی دختر غیرفعال بودند که به طور تصادفی به4 گروه تمرین با شدت زیاد (12 نفر)، گروه شدت کم (12نفر)، گروه شدت کم+ محدودیت جریان خون (12 نفر) و کنترل (12نفر) تقسیم شدند. پروتکل تمرین شامل 68 حرکت پرشی بود. شدت تمرین برای گروه های شدت کم با و بدون انسداد کمتر از 2 برابر وزن بدن و در گروه شدت زیاد بیش از 4 برابر وزن در نظر گرفته شد. نمونه خونی قبل و بلافاصله پس از تمرین برای ارزیابی BALP و CTXگرفته شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی وابسته و تحلیل واریانس یک راهه در سطح 0/05≤ p انجام شد. یافته ها در پژوهش حاضر کاهش معنی داری در سطوح سرمی CTx در گروه تمرین با شدت زیاد (0/04=p) و گروه تمرین با شدت کم همراه با محدودیت جریان خون (0/03=p) نسبت به پیش آزمون مشاهده شد. هرچند هیچ تغییر معنی دار درون و بین گروهی در سطوح سرمی مارکر تشکیل دهنده استخوانی (BALP) وجود نداشت (0/05≤ p). نتیجه گیری یک جلسه تمرین پلایومتریک با شدت کم به همراه محدودیت جریان خون می تواند به اندازه تمرینات پلایومتریک با شدت زیاد در تغییرات متابولیسم استخوان (کاهش مارکر جذب استخوان) موثر واقع شود.

زمینه و هدف روش های درمانی و جراحی مختلفی جهت اعمال دریچه قلبی استفاده می شود که روش بخیه نیمه پیوسته و منقطع از جمله این موارد است. لذا هدف ما مقایسه پیامدهای بالینی دو روش دوخت دریچه منقطع و نیمه پیوسته در حین و پس از جراحی تعویض دریچه میترال یا آیورت در بیماران مراجعه کننده به بخش جراحی قلب بیرجند بود. روش تحقیق در این مطالعه کوهورت گذشته نگر اطلاعات مورد نیاز پرونده افرادی که جهت تعویض دریچه آیورت یا میترال از دو روش بخیه نیمه پیوسته یا منقطع استفاده شده است، در چک لیستی بر اساس اهداف مطالعه جمع آوری شد. با بررسی پرونده بیماران عوارض بررسی و در صورت عدم ثبت اطلاعات مورد نیاز با بیمار و یا نزدیکان وی نیز تماس تلفنی گرفته شد تا ضمن ویزیت و مراجعه بیمار به بیمارستان اطلاعات مورد نظر بررسی گردد. یافته ها میانگین سنی بیماران تحت عمل جراحی در گروه بخیه نیمه پیوسته و منقطع به ترتیب برابر با 13/48± 53/06 و 12/97± 52/86 سال بود. توزیع فراوانی رخداد نشت دریچه قلبی، آریتمی، سکته قلبی، عفونت دریچه، نوع دریچه درگیر، در دو گروه با یکدیگر اختلاف معناداری نداشت. (0/05

زمینه و هدف پروتیین کلوتو یک ماده موثر در افزایش طول عمر است که از آتروفی عضلانی، پوکی استخوان و بیماری های قلبی-عروقی پیشگیری می کند. لذا هدف این تحقیق بررسی تغییرات بیان ژن پروتیین کلوتو و عامل رشد شبه انسولینی-1 در عضلات رت های پیر نژاد ویستار پس از هشت هفته تمرین مقاومتی بود. روش تحقیق در پژوهش حاضر به روش تجربی، تعداد 16 سر رت نر نژاد ویستار با سن 20 ماهه به دو گروه شامل گروه تمرین مقاومتی و گروه کنترل تقسیم شدند. تمرین مقاومتی به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه انجام شد. عضله نعلی و تا کننده دراز شست پای رت ها تشریح شد و به منظور سنجش تغییرات بیان ژن های پروتیین کلوتو و عامل رشد شبه انسولینی-1 از روش PCR RT-استفاده شد. یافته ها پروتیین کلوتو متعاقب یک دوره تمرین مقاومتی در بافت عضله تند انقباض گروه رت های تمرین کرده تفاوت معناداری را نسبت به گروه کنترل نشان نداد. هم چنین متغیر عامل رشد شبه انسولینی در بافت عضله تند انقباض و کند انقباض گروه تمرینی تفاوت معنا داری را نسبت به گروه کنترل نشان نداد. نتیجه گیری نتایج تحقیق حاضر نشان داد که مقادیر کلوتو و عامل رشد شبه انسولینی پس از یک دوره تمرین مقاومتی بهبودی نداشته است و می توان اظهار داشت که اجرای تمرینات مقاومتی می بایست در دوره های طولانی تر و با شدت های متفاوت تمرینی اجرا گردد که باید در تحقیقات آینده مورد بررسی قرار بگیرد.

زمینه و هدف هدف از این مطالعه، مقایسه اثر سه روش درمانی (گیاهی، آتورواستاتین و تمرین ورزشی) بر آنزیم های کبدی و نیم رخ های چربی در رت های هیپرکلسترولمی شده بود. روش تحقیق 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار هیپرکلسترولمی به صورت تصادفی به چهار گروه هشت تایی شامل گروه کنترل هیپرکلسترولمی (Hc)، گروه دریافت کننده عصاره سندانی با دوز mg/kg 100، گروه تمرین ورزشی(E) و گروه دریافت کننده آتورواستاتین (AT) با دوز mg/kg 10 تقسیم شدند. دریافت تمرین استقامتی، عصاره سندانی و داروی آتورواستاتین، به مدت 8 هفته و هر هفته سه جلسه انجام شد، سپس توسط دستگاه اتوآنالایزر بیوشیمی مدل Ra-2000 ساخت آمریکا و توسط کیت پارس آزمون میزان فاکتورهای بیوشیمیایی از عملکردهای کبدی شامل میزان آلانین آمینو ترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینو ترانسفراز (AST) و نیم رخ های چربی اندازه گیری و مورد سنجش قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل آماری نتایج در نرم افزار SPSS از آزمون ANOVA و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافته ها نتایج آزمون های آماری نشان می دهد که اختلاف میانگین همه متغیر ها (ALT، تری گلیسرید، HDL، LDL و VLDL) به جز AST، ALP و کلسترول بین گروه ها معنی دار بود. نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد تری گلیسیرید و VLDL در گروه آتورواستاتین و تمرین نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت. همچنین HDL در گروه تمرین نسبت به گروه های آتورواستاتین، عصاره و کنترل افزایش معنی دار و LDL در گروه تمرین نسبت به گروه آتورواستاتین دارای کاهش معنی داری بود. نتیجه گیری دارو درمانی و ورزش، اثرات تقریبا یکسانی بر بهبود برخی نیم رخ های چربی دارند، با توجه اثرات مطلوب ورزش در کاهش لیپیدهای خون و فقدان عوارض جانبی، به نظر می رسد تمرینات ورزشی نسبت به استفاده از دارو و عصاره گیاه دارویی ارجحیت دارد.

زمینه و هدف برنامه ملی آمادگی بیمارستانی در حوادث و بلایا الگویی جامع و واحد برای برنامه ریزی و پاسخ به حوادث و بلایا در بیمارستان ها و مراکز بهداشتی-درمانی کشور است. این پژوهش به منظور تاثیر آموزش برنامه ملی آمادگی بیمارستانی در حوادث و بلایا بر آمادگی پرستاران در حوادث انجام شده است. روش تحقیق پژوهش از نوع مطالعات مداخله ای شاهددار تصادفی شده با روش نمونه گیری غیراحتمالاتی آسان که بر روی 62 نفر از پرستاران انجام شد. ابزار، پرسشنامه آمادگی پرستاران در حوادث و بلایا (READI) بود. کارگاه آموزشی یک روزه آمادگی پرستاران در حوادث منطبق با برنامه ملی آمادگی بیمارستانی اجرا شد. پرسشنامه در سه مرحله قبل، بلافاصله و دو ماه بعد توسط دو گروه مورد و کنترل انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون های آماری کای اسکویر، فیشر، تی تست مستقل و بن فرونی وآزمون آنالیز واریانس تکرارشونده در سطح 05/0=α صورت پذیرفت. یافته ها یافته های پژوهش نشان داد نمرات حیطه های توانمندی بالینی، حمایت مدیریتی، انسجام تیمی، توانمندی محیط و مهارت های بقا پس از مداخله آموزشی افزایش یافت. هم چنین نمره کل آمادگی پرستاران در حوادث از 4/28± 191 قبل مداخله به 3/36± 4/193 بلافاصله و 4/35± 4/208 دو ماه بعد آن ارتقا یافت. (05/0

هلیکوباکتر پیلوری شایع ترین پاتوژن انسانی است و با توجه به تفاوت در شیوع عفونت این باکتری در مناطق جغرافیایی مختلف، این مطالعه با هدف بررسی سرواپیدمیولوژی این باکتری در بیماران مبتلا به اختلالات گوارشی مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا (ع) شهر بیرجند در سال 1397 انجام گرفت. پس از نمونه گیری خون از 2550 بیمار مراجعه کننده و جداسازی سرم، تیتر آنتی بادی های ضد هلیکوباکتر پیلوری به وسیله کیت تجاری مورد سنجش قرار گرفت. در این مطالعه واکنش سرمی مثبت ضد هلیکوباکتر پیلوری در 1045 نفر (41 درصد) نشان داده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که بین واکنش مثبت سرمی و جنسیت ارتباط معنی داری وجود ندارد و همچنین آنتی بادی IgG با 83 درصد، فراوان ترین آنتی بادی در افراد دارای واکنش سرمی مثبت است و بررسی مطالعات اپیدمیولوژیک به ویژه سنجش IgG سرمی ضد هلیکوباکتر پیلوری می تواند کمک بسیار زیادی در شناسایی عفونت به ویژه در افراد دارای علایم بالینی کند. سطح معناداری 0/05>P در نظر گرفته شد.

شیر از منابع مهم تغذیه ای بوده و تقلب در شیر یک تهدید جدی برای سلامتی انسان محسوب می شود. این مطالعه با هدف تعیین وجود تقلب مواد خنثی کننده و شیرخشک در شیرخام و شیر پاستوریزه توزیع شده در شهر بیرجند در سال 1397 طراحی و اجرا گردید. در این مطالعه توصیفی-تحلیلی تعداد 271 نمونه شیر (181 نمونه شیر خام و 90 نمونه شیر پاستوریزه) مورد بررسی و داده ها پس از تحلیل آماری با نرم افزار spss در سطح معنی داری 05/0

بیماری کووید-19 که در اثر نوع جدید شناخته شده کرونا ویروس ایجاد می شود و طیفی از علایم در مبتلایان از بدون علامت، علایم خفیف تا عفونت شدید تنفسی گزارش شده است که در برخی از مبتلایان منجر به بستری شدن آن ها و در مواردی منجر به فوت می شود. تا کنون هیچ داروی اختصاصی برای درمان این ویروس گزارش نشده است. یکی از رویکردهای درمانی که در پنومونی های ویروسی آنفلوانزا و ابولا در سال های قبل مورد استفاده قرار گرفته، استفاده از پلاسمای بهبودیافتگان از این بیماری است که حاوی آنتی بادی علیه ویروس می باشد. به دنبال تزریق این فرآورده خونی هیچ عارضه جدی گزارش نشده است. با توجه به محدودیت های این نوع از مطالعات، ارزیابی در جمعیت بیشتری می تواند مستندات قوی تری در اختیار پزشکان درمانگر در خصوص میزان اثربخشی این رویکرد درمانی قرار دهد.