مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان
سال:1399 | دوره:25 | شماره:6 (مسلسل 110) |تعداد مقالات:12

زمینه و هدف: مصرف بی رویه داروی ناندرولون دکانوات به عنوان یکی از عوامل محیطی مخرب بر دستگاه تولید مثل در مردان و زنان محسوب می گردد. در این مطالعه اثر حفاظتی گونادوتروپین ها بر ساختار بافت تخمدان در موش صحرایی بررسی شدند. مواد و روش ها: در این مطالعه 50 سر موش صحرایی ماده، به 5 گروه ده تایی شامل گروه کنترل که هیچ دارویی دریافت نکردند، گروه ناندرولون دکانوات (Nondrolone Decanoate; ND)، گروه گونادوتروپین (hMG)، گروه ND همراه با hMG و گروه شم (0/1 میلی لیتر روغن زیتون و 0/1 میلی لیتر کلرید سدیم 0/09 %) تقسیم شدند. پس از چهار هفته، با استفاده از روش های استریولوژی، حجم کل عروق خونی تخمدان محاسبه و همچنین مطالعات کیفی هیستولوژیکی انجام شد. یافته ها: مصرف داروی ND باعث افزایش میانگین حجم عروق خونی (66%) و استفاده همزمان داروی ND با داروی hMG باعث افزایش میانگین حجم عروق خونی (83%) در بافت تخمدان نسبت به گروه شم گردید (0/001P<). مطالعات هیستولوژیک نشان داد که داروی ناندرولون دکانوات باعث القای کیست تخمدان و افزایش حجم عروق خونی در تخمدان شده و مصرف hMG همراه با ناندرولون دکانوات باعث کاهش صدمات فولیکول های تخمدان می شود. نتیجه گیری: داروی ناندرولون دکانوات باعث افزایش حجم عروق خونی و تغییرات هیستولوژیک در بافت تخمدان می شود. این مطالعه نشان داد که داروی hMG همراه با ND علاوه بر افزایش حجم عروق خونی، از تغییرات زیانبار در بافت تخمدان جلوگیری می کند.

زمینه و هدف: لوسمی پرومیلوسیت حاد (AML-M3) از بدخیمی های سلول های میلوییدی است که با مقاومت به آپوپتوز و توقف تمایز در سلول های پرومیلوسیت در مغز استخوان همراه است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر عصاره آبی مرزنجوش بر القای آپوپتوز در رده ی سلولی لوسمی پرومیلوسیت حاد (HL-60) بود. مواد و روش ها: قدرت بقای سلول های HL-60تحت تیمار با غلظت های مختلف عصاره مرزنجوش با استفاده از تست سمیت سلولی مورد بررسی قرار گرفت و مقادیر IC50 در زمان های 24، 48 و 72 ساعت برای این سلول ها تعیین گردید. بیان ژن های Caspase8، Caspase9، Bax، Bcl-2 و Nrf2 با تست Real Time PCR سنجیده شده و مراحل آپوپتوز اولیه، آپوپتوز ثانویه و نکروز در سلول های HL-60 در اثر تیمار با عصاره مرزنجوش با استفاده از رنگ آمیزی آکریدین اورنج/ اتیدیوم بروماید مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد، عصاره مرزنجوش باعث کاهش قدرت بقا در سلول های HL-60 شده و بیان ژن های Caspase9، Caspase9، Bax، Bcl-2 و Nrf2 در اثر تیمار با یک پنجم از IC50 72 ساعت عصاره مرزنجوش دچار تغییر شده است. همچنین تغییرات ریخت شناسی هسته حاکی از القای آپوپتوز در سلول های HL-60 می باشد. نتیجه گیری: به نظر می رسد عصاره آبی برگ گیاه مرزنجوش می تواند موجب القای آپوپتوز در رده ی سلولی لوسمی پرومیلوسیتیک حاد (HL-60) تحت شرایط آزمایشگاهی شود.

زمینه و هدف: مکمل گیاهی اکتاپامین برای کاهش وزن در کنار تمرین ورزشی پیشنهاد شده و دارای اثرات آنتی اکسیدانی است. این مطالعه با هدف میزان اثر بخشی هم زمان تمرین هوازی و اکتاپامین بر عوامل التهابی بافت چربی قهوه ای ناشی از تغذیه با روغن حرارت دیده عمیق در موش های صحرایی نر انجام شد. مواد و روش ها: 30 رت نژاد ویستار انتخاب و به طور تصادفی در گروه های کنترل-مسمومیت (6=n)، تمرین-مسمومیت (6=n)، مکمل-مسمومیت (6=n)، مکمل-تمرین-مسمومیت (6=n) و کنترل-سالم (6=n) قرار گرفتند و چهارهفته با روغن حرارت دیده تغذیه شدند. برنامه تمرینی چهار هفته، با شدت متوسط 65-50 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی به صورت یک روز در میان به مدت 20 دقیقه انجام شد. اکتاپامین به مدت 4 هفته و 5 روز در هفته با دوز μ mol/kg81 به صورت تزریق درون صفاقی استفاده شد. به منظور بررسی بیان ژن های CCR2 از روش PCR-Real time و جهت بررسی پروتیین MCP1 از روش وسترن بلات استفاده شد. یافته ها: بیان ژن و پروتیین MCP-1 در پایان دوره به طور معنی داری در گروه مکمل-مسمومیت (0/001=p)؛ گروه تمرین-مسمومیت (0/027=p) و گروه مکمل-تمرین-مسمومیت (0/013=p) از گروه کنترل-مسمومیت کمتر بود. همچنین بیان ژن CCR-2 به طور معنی داری در گروه مکمل-مسمومیت از گروه کنترل-مسمومیت (0/013=p) کمتر بود؛ هرچند کمترین میزان بیان CCR-2 در گروه تمرین-مسمومیت و مکمل-تمرین-مسمومیت نسبت به کنترل-مسمومیت مشاهده شد (0/05≥ p). نتیجه گیری: تمرینات هوازی با مکمل اکتاپامین اثرات هم افزایی بر تغییرات ژن CCR2 و MCP-1 ندارد، هر چند تمرین هوازی و یا مکمل اکتاپامین به تنهایی بر تغییرات ژن متغییرهای مذکور می توانند مفید واقع شوند.

زمینه و هدف: برای درمان ملانوما، مطالعات اخیر بر طراحی روش های کارآمد و با عوارض جانبی کم، متمرکز شده اند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر کمپلکس کویرستین و کرایسین با امگا-3 بر میزان تکثیر سلولی و آپوپتوز در رده سلولی A-375 ملانوما می باشد. مواد و روش ها: سلول های رده A-375 ملانوما کشت داده شده، سپس با غلظت های مختلف کمپلکس کویرستین و کرایسین با امگا-3 تیمار شدند. برای بررسی اثر ترکیبات فوق بر میزان تکثیر سلول های ملانوما از تست MTT و برای بررسی اثر آنها بر میزان آپوپتوز از روش فلوسایتومتری استفاده شد. یافته ها: کمپلکس کرایسین و کویرستین با امگا-3 در غلظت های مورد آزمایش، باعث مهار رشد وابسته به زمان و غلظت سلول های ملانوما شد. بعد از گذشت 24 و یا 48 ساعت از تیمار سلول های با 125-0 میکرومولار کرایسین، تغییر معنی داری بر میزان رشد سلول ها دیده نشد. اما غلظت های 150، 175 و 200 میکرومولار کرایسین در ترکیب با اسیدچرب امگا-3 باعث کاهش معنی دار رشد سلول های ملانوما بعد از گذشت 24 و یا 48 ساعت گردید (0/05>p). بعد از گذشت 72 ساعت، اثر مهاری قوی تر بود، به طوری که در غلظت های پایین تر کرایسین (100 و 125 میکرومولار) نیز اثر مهاری دیده شد. بیشترین القای آپوپتوز بعد از گذشت 72 ساعت مشاهده شد(05 /0> (p نتایج در مورد کویرستین نیز مشابه بود. نتیجه گیری: اثرات ضدتکثیری ترکیب کویرستین و کرایسین با امگا 3 بر روی سلول های ملانوما بسیار امیدوارکننده است و نشان می دهد که این ترکیبات می توانند به عنوان یکی از گزینه های بالقوه درمانی در نظر گرفته شوند.

زمینه و هدف: آفلاتوکسین B1 یک آلاینده ی شایع در خوراک طیور می باشد و بیشترین سمیت حاد و مزمن را در بین کلیه ی مایکوتوکسین ها دارد. در طول دهه ی گذشته، تحقیقات به خوبی تاثیر منفی آفلاتوکسین B1 بر سلامت طیور را نشان داده اند. از این رو تعیین وضعیت غلظت آفلاتوکسین B1 در خوراک طیور ضروری است. مواد و روش ها: در این مطالعه جهت پی بردن به میزان آلودگی خوراک طیور به آفلاتوکسین B1 تعداد 45 نمونه خوراک به روش تصادفی ساده در فصول پاییز و زمستان 1397 جمع آوری شد و نمونه ها به روش الایزا مورد آزمایش قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاصل از آزمایش ها نشان داد که میزان آلودگی در نمونه های مثبت بین 6/44 تا µ g/kg 34/18 بود. همچنین میانگین غلظت آفلاتوکسینB1 در نمونه های آلوده µ g/kg 5/10 تعیین گردید. میزان آلودگی در 46/66 ٪ از نمونه ها بیشتر از حد استاندارد گزارش شد. به دلیل دمای بالاتر و شرایط محیطی مناسب جهت رشد قارچ ها، نمونه های تهیه شده در فصل پاییز نسبت به فصل زمستان آلودگی بیشتری داشتند. نتیجه گیری: با توجه به میزان بالای آلودگی به آفلاتوکسین B1 در خوراک مرغداری های شهر سنندج، بررسی و پایش و نظارت مداوم نهادهای بهداشتی جهت جلوگیری از ورود این سم به چرخه ی غذایی انسان امری لازم و ضروریست.

زمینه و هدف: هلیکوباکتر پیلوری، باسیل گرم منفی ایجادکننده زخم معده و گاستریت مزمن است. کورکومین ماده موثر موجود در زردچوبه است. نظر به شیوع بالای هلیکوباکتر پیلوری و با توجه به بی خطر بودن و اثرات ضدمیکروبی زردچوبه در این مطالعه به بررسی تاثیر کورکومین بر بیماران دارای عفونت هلیکوباکتر پیلوری پرداختیم. مواد و روش ها: 40 بیمار با علایم گوارشی مشکوک به هلیکوباکتر که اندوسکوپی شده و پس از نمونه برداری، آزمایش RUT مثبت داشتند را انتخاب و تست Hpylori IgG سرم برایشان انجام شد. نمونه های مثبت از نظر هر دو تست، هلیکوباکتر پیلوری مثبت، تلقی شدند. رژیم درمانی سه دارویی شامل کلاریترومایسین، آموکسی سیلین و امپرازول به عنوان پایه درمان، برای هر دو گروه به مدت دو هفته تجویز شد. به گروه درمان کپسول کورکومین 500 میلی گرمی و در گروه کنترل نیز پلاسبو به رژیم درمانی پایه اضافه شد. سپس درمان با PPI به مدت 1/5 ماه بعد از اتمام رژیم درمانی، انجام پذیرفت. پس از دو هفته عدم دریافت دارو از بیماران تست UBT به عمل آمد. یافته ها: میانگین سنی کل بیماران 12/65± 41/53 سال بود. از نظر جنس (0/32=p) و سن (0/6=P) بین دو گروه تفاوت معنادار نبود. از نظر اطلاعات دموگرافیک دیگر و عوامل خطر ابتلا نیز در هیچ کدام از دو گروه تفاوت معنی داری با هم نداشتند (0/05

زمینه و هدف: سندرم تونل کارپال (CTS) شایع ترین مونونوروپاتی محیطی ناشی از تحت فشار قرار گرفتن عصب، در ناحیه مچ دست (تونل کارپال) است. استفاده از سونوگرافی جهت بررسی و تشخیص بیماری های موسکولواسکلتال در طی چند دهه اخیر در حال افزایش است. هدف از این مطالعه، بررسی مقایسه ای ارزش تشخیصی معاینه بالینی، سونوگرافی و الکترودیاگنوزیس در تشخیص سندرم تونل کارپال می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی (توصیفی-تحلیلی) بوده که در طی آن 70 مچ دست با علایم منطبق با سندرم تونل کارپال تحت معاینه بالینی، سونوگرافی و مطالعات هدایت عصبی قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک شامل سن، قد، جنس، دست غالب و بیماری های زمینه ای بودند. معاینه بالینی انجام و سطح مقطع عرضی و ضخامت عصب مدیان با سونوگرافی اندازه گیری شد. سپس مقایسه بین معاینات بالینی، سونوگرافی و مطالعه هدایت عصبی صورت گرفت. یافته ها: 70 مچ دست با علایم منطبق با سندرم تونل کارپال را مورد بررسی قرار دادیم. از 70 مچ دست علامت دار، 91/4% زن (اکثرا خانه دار) و بقیه مرد بودند. میانگین سنی بیماران 11/63± 49/56 سال بود. در 82/9% بیماران نتیجه مطالعه هدایت عصبی، 67/1% نتیجه معاینات بالینی، 45/7% نتیجه سونوگرافی دیستال فلکسور رتیناکولوم و 32/9% نتیجه سونوگرافی پروگزیمال مثبت بود. بررسی نتایج بین دو گروه بیمار و سالم نشان داد که سونوگرافی در قسمت ورودی تونل کارپال، با نقطه برش 5/8 میلی مترمربع بیشترین ارزش تشخیصی با حساسیت 27% و اختصاصیت 42% را داشت. نتیجه گیری: اندازه گیری سطح مقطع عصب مدیان به کمک سونوگرافی، در تشخیص و درجه بندی شدت سندرم تونل کارپال مفیداست؛ اما نمی تواند جایگزین مطالعات هدایت عصبی گردد. با استفاده از سونوگرافی به عنوان آزمون خط اول ممکن است به نحو موثری میزان مطالعات هدایت عصبی کاهش یابد.

زمینه و هدف: متعاقب یایسگی جراحی به روش اووفورکتومی دوطرفه، قطع ناگهانی هورمون های جنسی اتفاق می افتد. از سوی دیگر یایسگی به روش هیسترکتومی نیز یکی دیگر از روش های جراحی منجر به یایسگی است، ولی توقف ناگهانی هور مون ها واقع نمی شود. سندرم متابولیک یکی از عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی است. لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه اختلالات متابولیک در دو گروه یایسه فوق انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه بر روی زنان مشارکت کننده در طرح قند و لیپید تهران انجام شد. ابتدا 549 زن یایسه به روش جراحی، با محدوده سنی 70-20 سال، وارد مطالعه شدند. سپس تمامی افرادی که سن یایسگی آنان 50 سال یا بالاتر بود، از مطالعه خارج شدند. اطلاعات نمونه ها از پرسشنامه های مطالعه قند و لیپید تهران استخراج شد. آزمون های رگرسیون لجستیک و آنالیزکوواریانس استفاده شد. یافته ها: میانگین سن و سن یایسگی به ترتیب 9/8± 60/8 و 4/6± 43/7 سال بود. شیوع سندرم متابولیک در زنان یایسه جراحی به روش اووفورکتومی دو طرفه (%71/3) بیش از زنان یایسه جراحی بدلیل هیسترکتومی (%66/5) بود، اما این اختلاف معنادار نبود. مقایسه شیوع پرهیپرتانسیون در گروه زنان یایسه به روش اووفورکتومی، بعد از تعدیل متغیرهای مخدوش گر از شیوع بالاتری برخوردار بود (%31/7 در مقابل %0/23، 01/0 = P) نتیجه گیری: زنان یایسه بدلیل اووفورکتومی دوطرفه در مقایسه با زنان یایسه به روش هیسترکتومی، بیشتر در معرض خطر پرهیپرتانسیون بودند. بنابراین لازم است که در این گروه زنان اقدامات غربالگری، جهت پیشگیری، به موقع و دقیق صورت گیرد.

زمینه و هدف: در طی ده های گذشته، افزایش چشمگیری در مقاومت های آنتی بیوتیکی وسیع در عفونت های بیمارستانی ناشی از باکتری های گرم منفی بیماری زا و با مرگ ومیر بالا، مخصوصا در بخش های مراقبت ویژه بوجود آمده است. در این میان مقاومت به پلی میکسین ها، به ویژه کلیستین، به عنوان آخرین راه حل درمانی، نیز در سطح جهانی گزارش شده است. هدف از این مطالعه ارزیابی مکانیسم های مقاومت به کلیستین و رویکردهای منطقی برای استفاده از کلیستین است. مواد وروش ها: این مقاله یک مطالعه مروری روایتی است و داده های این پژوهش با جستجو در پایگاه های WOS (Web of Science)، Scopus، PubMed، SID (Scietific Information Database)، Science Direct و موتور جستجوگر google scholar با استفاده از واژگان کلیدی کلیستین، مقاومت آنتی بیوتیکی، گرم منفی، اپیدمیولوژی، ایران، بتالاکتامازهای با طیف وسیع، مکانیسم های مولکولی و یا ترکیبی از آن ها، از سال 2000 تا سال 2019 جمع آوری شده است. یافته ها: مکانیسم های مولکولی مقاومت به کلیستین شامل mcr-1، ژن های mcr-like، افزایش بیان pmrC، تغییرات غشای خارجی در باکتری های گرم منفی و جهش در mgrB بود. درمان ترکیبی توسط کلیستین به همراه سایرآنتی بیوتیک ها یک استراتژی درمانی موثر در عفونت های تهدید کننده زندگی بود. نتیجه گیری: mcr-1 و pet-1 ترانسفراز ازشایع ترین مکانیسم های مولکولی مقاومت به کلیستین بودند و داروهای ترکیبی با کلیستین یک رژیم قابل توجه در برابر عفونت های شدید بود.

زمینه و هدف: کارگران مهاجر فصلی به دلیل ورود به محیط زندگی جدید و دوری از خانواده به عنوان یکی از گروه های در معرض خطر آسیب های اجتماعی از جمله ابتلا به HIV محسوب می شوند. مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع HIV و رفتارهای پرخطر در کارگران مهاجر فصلی استان کردستان انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی بود که بر روی 600 نفر از جمعیت کارگران مهاجر فصلی استان کردستان در سال 1397 انجام شد. اطلاعات مرتبط با رفتارهای پرخطر با استفاده از یک پرسشنامه استاندارد جمع آوری شد و وضعیت ابتلای به HIV هم با استفاده از تست تشخیص سریع HIV ارزیابی شد. داده ها با استفاده از آزمون های کای اسکویر، من ویتنی و رگرسیون لجستیک در نرم افزار Stata نسخه 14تحلیل شد. یافته ها: تست تشخیص سریع HIV در هیچکدام از افراد مورد بررسی مثبت نبود. به عبارتی شیوع HIV در افراد مورد مطالعه، صفر بود. نود و دو نفر (15/3%) از افراد سابقه مصرف مواد را ذکر کردند که یک نفر (1/1%) از آن ها سابقه تزریق مواد داشت. صد و بیست و یک نفر (20/2%) از افراد سابقه رفتار جنسی خارج از چهارچوب ازدواج داشتند. در تحلیل چند متغیره، رفتار پرخطر جنسی در افراد مصرف کننده مواد مخدر و افراد مجرد به صورت معنی داری بیشتر بود (0/001> P). نتیجه گیری: اگرچه شیوع عفونت HIV در میان کارگران مهاجر فصلی صفر بود اما فراوانی مصرف مواد و رفتارهای پرخطر جنسی در بین این گروه از افراد بالاست. آگاهی کم این افراد در زمینه HIV هم یک نگرانی مهم است. مراقبت مداوم رفتارهای پرخطر و انجام برنامه های مداخله ای در این گروه ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: با افزایش سن فعالیت فیزیکی بخصوص در زنان کاهش می یابد که منجر به بروز شکستگی های ناتوان کننده در سالمندان می شود. بنابراین درمطالعه حاضر عوامل مرتبط با فعالیت فیزیکی بر اساس تیوری رفتار برنامه ریزی شده در بانوان بازنشسته شهر رشت در سال 1397-1396 بررسی شد. مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی-مقطعی بر روی 196 نفر از بانوان عضو ده کانون فعال بازنشستگان کشوری شهر رشت در سال 1396 انجام شد. پرسشنامه برگرفته از مدل رفتار برنامه ریزی شده ایزن در حیطه ی فعالیت فیزیکی منظم کنترل رفتاری درک شده، قصد رفتاری، نگرش و هنجارهای ذهنی و پرسشنامه ی استاندارد فعالیت فیزیکی سالمندان مورد استفاده قرار گرفت. روش گردآوری اطلاعات از طریق مصاحبه بود. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. 0/05> Pازنظر آماری معنی دار تلقی شد. یافته ها: نمره معیار فعالیت فیزیکی سالمندان 28/18± 329/18 بود که حدود 82 درصد نمره ابزار PASE است. سازه های تیوری رفتار برنامه ریزی شده و متغیرهای دموگرافیک زمینه ای تاثیر معنی داری بر PASE نداشت، ولی بین سازه های تیوری رفتار برنامه ریزی شده همبستگی وجود داشت، بطوریکه بین قصد رفتاری با کنترل رفتاری درک شده، نگرش با کنترل رفتاری درک شده، نگرش با قصد رفتاری، و هنجارهای ذهنی با نگرش همبستگی معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: هرچند در این مطالعه رابطه بین سازه های مدل رفتار برنامه ریزی شده با فعالیت فیزیکی معنی دار نشد ولی روابط بین سازه های تیوری رفتار برنامه ریزی شده با هم معنی دار بود.

زمینه و هدف: بروز حاملگی با وجود پارگی رحم یک پدیده نادر است و می تواند عواقب جدی داشته باشد. عدم وجود علایم پریتونیال ممکن است به دلیل سالم بودن پرده های آمنتوتیک و عدم خروج محصولات حاملگی داخل شکمی باشد، همچنین خونریزی ممکن است واژینال یا داخل حفره شکمی لگنی باشد. در این مقاله یک مورد بارداری با وجود سوراخی که در رحم یک زن نولی گراوید با سابقه کورتاژ در یک سال گذشته وجود دارد، گزارش می گردد. گزارش مورد: خانم 37 ساله، گراوید یک با سن حاملگی 36 هفته و 4 روز به دلیل دردهای زایمانی به همراه کاهش حرکت جنین در بیمارستان بعثت شهر سنندج بستری گردید. بیمار سابقه برداشتن پولیپ آندومتر را از طریق عمل جراحی کورتاژ، در یک سال گذشته داشت و به دلیل افت های متغییر تکرارشونده و دیسترس جنینی تحت سزارین اورژانسی قرار گرفت. حین عمل سزارین متوجه سوراخی به ابعاد 3×3 سانتی متر شده و نوزاد پسر زنده به ظاهر سالم با آپگار 9/10 متولد شد و سوراخ موجود در فوندوس رحم ترمیم گردید. نتیجه گیری: بارداری و تولد یک کودک سالم با رحم سوراخ شده پدیده ای نادر است. برای کاهش مرگ و میر مادران و از بین رفتن محصولات بارداری، مراقبت های بیشتری در جراحی های زنان، از جمله کورتاژ، در سن باروری لازم است.