پریدوتیت های سرپانتینی شده دنباله گوشته ای افیولیت شمال نایین (باختر ایران مرکزی) تحت تاثیر آبگون های حاوی CO2 و SiO2 در شرایط دما و pH متفاوت به مجموعه کربناتی - سیلیسی تحت عنوان لیستونیت تبدیل شده اند. بر اساس فراوانی کانی های کربناتی (دولومیت، منیزیت، آنکریت، کلسیت) و سیلیس سه نوع لیستونیت کربناتی, کربناتی - سیلیسی و سیلیسی حاصل شده اند. به طور کلی کانی کربناتی غالب در لیستونیت ها، منیزیت، دولومیت، دولومیت آهن دار و آنکریت بوده و کلسیت و کربنات های دیگر در مقادیر کم تر حضور دارند. فازهای سیلیس (شامل کوارتز، کلسدونی و چرت) همراه با مقادیر نادر کروم اسپینل، کلریت، هماتیت، گوتیت، اکتینولیت و پیریت نیز در لیستونیت ها حضور دارند. زمینه سیلیسی در لیستونیت سیلیسی حاوی مقادیر بالایی جیوه، نقره و آرسنیک است که نشان می دهد که این عناصر به صورت مجموعه های آرسنیدی در گرمابی های حاوی SiO2 حمل شده اند.